EDITIE 2019

GROENL AND

FAERÖER

NOORWEGEN

De nieuwste muisstille poolervaring heet Groenland: het grootste eiland van Europa

Achttien wonderlijke basalt klompen tussen Schotland, IJsland en Noorwegen

De Vesterålen en de Lofoten zijn Noorwegen op z’n mooist en zeker op z’n ruigst

55°

N

T H E ROA D TO S C A N D I N AV I A

R E I Z E N B O V E N 5 5 ° N O O R D E R B R E E DT E

ZWEDEN De westelijke Zweedse Scherenkust baadt in rust en zilte zeelucht

De NIEUWE VOLVO v60 Ontdek het pure plezier van Scandinavisch rijden.

SCANCAR.BE

2,1 - 7,6 L/100 KM

49 - 176 G CO2/KM (NEDC correlated) Milieu-informatie KB 19/03/2004: www.volvocars.be.

Scancar Brasschaat Kapelsesteenweg 76 2930 Brasschaat

Scancar Antwerpen Bisschoppenhoflaan 525 2100 Deurne

Scancar Lier Mechelsesteenweg 258 2500 Lier

Scancar Wilrijk Boomsesteenweg 375 2610 Wilrijk

Beste Scandinavië-liefhebber, Welkom bij 55°/N, editie 2019!

We zijn met z’n allen op zoek naar (reis)geluk… Knappe bestemmingen, adembenemende ervaringen, intens genieten. Grote kans dat je het vindt in Scandinavië! Recent heeft Finland, het land van de duizend meren, Noorwegen van de troon gestoten als het gelukkigste land ter wereld. Het jaar voordien stond Denemarken met stip op één. Dat blijkt uit de World Happiness Index van de Verenigde Naties. Traditioneel scoren de Scandinavische landen altijd hoog.

Is de oorspronkelijk Deense maar ondertussen wijd en zijd geëxporteerde levensstijl hygge het geheim voor geluk? Hygge: er is geen concrete vertaling, maar als we er dan toch een woord op moeten plakken, is dat misschien wel ‘gezelligheid’. Om het te verduidelijken met een voorbeeld van Meik Wiking, CEO van het Happiness Research Institute in Kopenhagen: “In december, vlak voor kerst, zat ik met wat vrienden in een oud vakantiehuisje in Zweden.

We hadden gewandeld en zaten allemaal moe en doezelig rondom de haard met dikke truien en wollen sokken aan. De enige geluiden die we hoorden, waren het borrelen van de stoofpot op het fornuis, het knappen van het haardvuur en het slikken wanneer iemand een slokje wijn nam. Toen verbrak een van mijn vrienden de stilte met de retorische vraag: ‘Meer hygge dan dit kan het toch niet worden?’ ‘Jawel’, antwoorde een van de meisjes na een poosje: ‘Als het buiten ook nog gaat stormen…’”

Een heel simpele levensstijl dus: quality time doorbrengen met de mensen van wie je houdt.

Eén ding mogen we daarbij niet vergeten: de omgeving om hygge optimaal te kunnen beleven, moet voedend zijn, ondersteunend. Opdat één plus één drie zou worden. En die wonderplekjes, daar brengen wij u graag naar toe!

55°

NORTH & AWAY, opgericht in 2009, is met de jaren uitgegroeid tot dé referentie voor reizen naar Scandinavië. Door de passie voor het hoge noorden te combineren met een persoonlijke aanpak, veelal maatwerk, creëerden we een touroperator die exact beantwoordt aan de noden van de hedendaagse, meerwaardezoekende reiziger.

N

COLOFON — 55 °/n is een idee en concept van Gerrit Op de Beeck.

Dit magazine wordt exclusief gemaakt voor NORTH & AWAY. — Redactie en fotografie: Gerrit Op de Beeck Vormgeving: Pascal Cools Druk: Realise Printing — V.U. Benjamin Taeymans, Mertenssstraat 77, 2950 Kapellen +32 (0)485 / 79 36 67 — 55 °/n verschijnt in België in een oplage van 10.000 exemplaren.

Gratis tijdschrift, mag niet verkocht worden.

— Copyright: Het verveelvoudigen, nadrukken en/of openbaar maken van de inhoud van dit tijdschrift in welke vorm dan ook, is niet toegestaan zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de verantwoordelijke uitgever en/of andere auteurshebbenden. Bronvermelding is steeds verplicht.

— www.gerritopdebeeck.be www.55noord.be

We zijn trots op 55°/N, ons eigen jaarmagazine, een inspiratiebron voor alle reizen boven de 55ste breedtegraad. Daar ligt onze natuurlijke habitat, die we al meer dan 19 jaar intensief bereizen en waar we nog voortdurend nieuwe pareltjes ontdekken. Die belichten we met in de diepte uitgewerkte reportages.

Mijn team en ik wensen u heel veel leesplezier.

Tot binnenkort?

Benjamin Taeymans Zaakvoerder NORTH & AWAY P.S. Wilt u iemand dit gratis magazine cadeau doen?

Geen probleem, schrijf u in via de website www.55noord.be en wij doen de rest.

2,1 – 7,6 L/100 KM I 49 – 176 G CO2/KM (NEDC correlated)

02/03

GROENLAND

Een stukje getatoeëerd

NOORWEGEN

Wonderlijke witte weidsheid

08

De Vesterålen en de Lofoten zijn Noorwegen op z’n mooist en zeker op z’n ruigst.

22

De nieuwste muisstille poolervaring heet Groenland: het grootste eiland van Europa.

INHOUD

FAERÖER

Van de zee doordrongen

BOHUSLÄN

Ongefilterd puur

32

De westelijke Zweedse Scherenkust strekt zich uit van Noord-Göteborg tot de Noorse grens.

48

Achttien wonderlijke basaltklompen ergens tussen Schotland, IJsland en Noorwegen.

Laat je inspireren door Scandinavië Het hoge Noorden... van Jutland tot Spitsbergen en van Diskobaai tot Kirkenes.

Zaakvoerders Benjamin Taeymans en Karin De Rooy zijn al van jongsaf gepassioneerd door het hoge noorden. Massatoerisme laten ze bewust links liggen en telkens kiezen ze voor reizen naar alle uithoeken van het Scandinavisch gebied. Na hun studies toerismeen recreatiemanagement ontstond het idee om een gespecialiseerd reisbureau op te richten. NORTH & AWAY was geboren en sinds 2009 staat de uitgebreide terreinkennis van Benjamin en Karin ook ter beschikking van het grote publiek.

Ondertussen raakten al honderden klanten evenzeer gebeten door de reismicrobe van het hoge noorden…

Persoonlijke aanpak Hardnekkige vooroordelen en de uitgestrektheid van de regio bemoeilijken het op eigen houtje uitwerken van een geslaagde vakantie. Doe daarom beroep op een échte specialist en laat je reis uitstippelen door NORTH & AWAY. Dat kan telefonisch, via internet of tijdens een afspraak in onze kantoren te Kapellen of Antwerpen. We voorzien dan, geheel vrijblijvend, 1 tot 2u tijd om je droomvakantie tot in de details te bespreken. We luisteren eerst naar jouw specifieke wensen om deze vervolgens te gieten in een offerte. Natuurlijk vullen we dit aan met onze persoonlijke tips en ervaringen.

Voorbeeldreizen NORTH & AWAY maakt bewust geen reisbrochures waarin het volledige aanbod is opgenomen.

We werken daarentegen met talrijke ‘voorbeeldreizen’ die beschreven staan op onze website.

Persoonlijke aanpak

NORTH & AWAY specialiseert zich uitsluitend in reizen naar de noorderlanden. Zaakvoerders Benjamin Taeymans en Karin De Rooy wijzen je graag de weg in de laatste wildernis van Europa.

Op die manier kunnen we de informatie steeds actueel houden en voortdurend nieuwe reizen toevoegen. Daarnaast is er ons magazine 55° Noord met fotoreportages van reisjournalist Gerrit Op De Beeck. Laat je hierdoor vooral inspireren en aarzel niet om ons te contacteren voor meer informatie.

Reizen op maat Scandinavië-reizigers zijn vaak uitgesproken individualisten en willen graag hun eigen accenten leggen.

Bijna alle reizen op onze website kunnen dan ook op maat worden aangepast. Daarnaast bemiddelen wij ook vrijblijvend voor reizen die worden aangeboden door andere touroperators met specialisatie voor Scandinavië. Toch je gading niet gevonden in het kant-en-klare aanbod? Ook voor individueel uitgewerkte reizen kan je bij ons terecht.

Betrouwbaar

Uitgebreide reisdocumentatie

Overige troeven

NORTH & AWAY is aangesloten bij de Vereniging Vlaamse Reisbureaus en bij de Vlaamse Solidariteit Reisgelden die tussenkomt bij insolvabiliteit. Ook wat dat betreft kan je dus op beide oren slapen.

Wij hechten zeer veel belang aan uitgebreide informatie in onze reisdocumenten. Een gedetailleerde praktische infofiche en talrijke folders met achtergrondinformatie over de reisbestemming, zijn altijd voorzien. Voor alle volledig door ons uitgestippelde rondreizen met eigen wagen of huurwagen langs vakantiehuisjes en/of hotels voorzien wij daarnaast een gepersonaliseerd en door onszelf geschreven roadbook.

Hierin staan gedetailleerde dagaan-dag-beschrijvingen, talrijke uitstapmogelijkheden en handige tips voor onderweg. Op die manier rijd je nooit verkeerd en hoef je zeker niets te missen.

•

Reisbureau Kapellen Mertensstraat 77 2950 KAPELLEN

Reisbureau Antwerpen MOOSE in the CITY Ijzerenwaag 10-12 2000 ANTWERPEN

+32 485 79 36 67 info@northandaway.be www.northandaway.be

•

• •

•

Volledig onafhankelijk reisbureau uitsluitend gespecialiseerd in het hoge noorden.

Meest gevarieerde online reisaanbod naar de noorderlanden in de Benelux.

Focus op actieve natuurbeleving en kleinschalige logies.

Scherpe prijzen omdat we rechtstreeks onderhandelen met onze leveranciers.

Voor speciale reizen verplaatsen we ons gratis en vrijblijvend tot bij je thuis.

travel expert for the nordic countries

Telefonisch bereikbaar van maandag t.e.m. zaterdag van 10u00 tot 18u00. Maak steeds een afspraak zodat we voldoende tijd kunnen voorzien.

08/09

Regionale weg 974, een van de achttien officiĂŤle Nationale Toeristische Routes van Noorwegen, een verzameling van de mooiste wegen die het land te bieden heeft.

Een stukje getatoeëerd

NOORWEGEN

69° De Vesterålen en de Lofoten zijn Noorwegen op z’n mooist en zeker op z’n ruigst. Nergens is de Noorse ziel zo zichtbaar als in deze woeste appendix, 100 kilometer boven de poolcirkel. Het overweldigend noemen, is deze eilandengroepen onderwaarderen.

12

Wie door de Lofoten rijdt, neemt ongewild extra bagage mee: kwaliteitslabels. — Zowel de Unesco als de National Geographic Society hebben al meermaals het loflied gezongen van de archipel.

10/11

Hiken met Nigel van het charmante Andøy Friluftssenter, een goede uitvalsbasis om de Vesterülen te ontdekken.

De bergtoppen van de Lofoten zijn veel spitser dan die van de VesterĂĽlen (foto) die eerder aan Schotland doen denken. De VesterĂĽlen zijn milder.

De prachtige westkustroute 974 is slechts 58 kilometer lang, maar buitenaards mooi.

I

ngvild en Nigel wachten ons op met gerookte zalm, vleesballetjes van eland en een Rya pale ale van Harstad, een lokale microbrouwerij die Noord-Noorwegen stilaan ook op de bierkaart zet. Ze runnen het charmante Andøy Friluftssenter, een goede uitvalsbasis om de Vesterålen te ontdekken en onze thuishaven voor de volgende twee nachten. Andøy Friluftssenter situeert zich langs de Risøysundet-fjord, al snel twee en half uur rijden van de invlieghaven Evenes. Omdat onze vlucht pas laatnamiddag landde, zouden we arriveren na sluitingstijd van het restaurant. Noren denken soms wel graag volgens het boekje, maar wat gastvrijheid betreft maakt men hier graag de uitzondering, dus bleef de keuken open. In onze toegewezen blokhut Tyttebæra (rode bosbes of vossenbes) staat de verwarming op en vanop het terras zien we nog net het laatste daglicht uitsterven diep in de bergen. Deze voormiddag nog in Brussel, voor het donker boven de poolcirkel, zo eenvoudig is het. ’s Morgens zetten we koffie om de nachtelijke septemberfrisheid te verdrijven en genieten we van het wolkenspel dat vecht met de klimmende zon en zo de in prille herfstkleuren verklede bomen bij momenten fel oplicht. Hier in Noord-Noorwegen, waar alles grillig en weerbarstig is, valt de herfst vroeg, want eind oktober wordt de eerste sneeuw verwacht. Na een prima ontbijt met roerei en zalm trekken we de wandelschoenen aan en volgen Nigel die een mooie hike uitgestippeld heeft. “Niet te lang, maar uitgekiend om vanop de rots een koffie te drinken en de Hurtigruten te zien passeren”, zegt hij daarover. De Coastal Express, het is en blijft een essentieel onderdeel van westelijk Noorwegen. De iconische postboot als horloge.

SPOOKDORP HERLEEFT

De weg naar Nyksund is er eentje uit de boekjes. Tot Myre is het geciviliseerd asfalt, dan wordt het een eenvakskiezelweg die je tot het einde van de wereld voert. Is dit een spookdorp? Ja en nee. Nyksund is zonder twijfel een van de meest merkwaardige voormalige vissersdorpen op de Vesterålen. Tot het einde van de achttiende eeuw was het stadje dunbevolkt maar met de opkomst van de

Behalve zeevogels komen op de Lofoten flinke aantallen zeearenden voor, spectaculaire vliegende deuren waar veel vogelaars op afkomen.

12/13

Noorwegen heeft een kustlijn van ruim 80.000 kilometer, bestaande uit fjorden, baaien en eilanden.

De Lofoten dingen naar de hoofdprijs.

14/15

vishandel werd Nyksund een belangrijk handelscentrum voor de honderden vissers die de nabijgelegen, rijk met kabeljauw bevolkte visbanken exploiteerden.

Met de opkomst van grotere en moderne schepen en beter wegtransport raakte Nyksund in een isolement, deels doordat de wateren rondom te ondiep waren en deels door de slechte bereikbaarheid over land. Als gevolg daarvan nam de bevolking sterk af. Uiteindelijk, in de jaren 1970, werd Nyksund een waar spookstadje. Maar rond de eeuwwisseling gingen de lichten in Nyksund langzaam weer aan. Nieuwe, jonge bewoners zagen opportuniteiten om het stadje nieuw leven in te blazen en sindsdien wonen er in de zomer 30 tot 40 locals, aangevuld met enkele oudere ‘die hards’ die er het ganse jaar door verblijven.

W I L D M E T D E W A LV I S B O O T De dag voordien nog even bellen om te checken of er uitgevaren wordt, en zo ja om elf uur verzamelen. Zo luidde de afspraak met Whalesafari Andenes, een klassieker sinds 1988, die met de vintage-boot Reine dagelijks een uitstapje op zee organiseert met slechts één doel: walvissen spotten. De regio ten noorden van de Vesterålen wordt als een der beste ter wereld beschouwd en het bedrijf afficheert zichzelf met een 100% garantie-label. Zijn ze dan zo zeker van zichzelf? Het duurt inderdaad niet lang voor de kapitein op amper drie zeemijlen buiten de haven roept dat hij er “enkelen in zicht” heeft. De sonar heeft klikgeluiden opgepikt. Plots verschijnt in ons gezichtsveld een megagroot glimmend dier dat traag aan de oppervlakte zwemt. We horen de potvis effectief ademen.

Het snuiven wordt afgewisseld met nu en dan een fel geproest wanneer de gigant een fontein sproeit. Tot het dier het allemaal beu is, inademt, zijn rug kromt en duikt. Daarbij richt het finaal mooi zijn staart op. Hét fotomoment, prachtig.

WA A R D E O C E A A N A A N L A N D KO M T ’s Namiddags draaien we de trage weg op terug naar onze blokhut. Verkozen we vanochtend hoofdweg 82 om het eiland Andøya te doorkruisen, opteren we nu voor regionale weg 974, een van de achttien officiële Nationale Toeristische Routes van Noorwegen, een verzameling van de mooiste wegen die het land te bieden heeft. Deze prachtige westkustroute is slechts 58 kilometer lang, maar buitenaards mooi, zeker omdat er – zoals op alle Nasjonale Turistveger – twee architecturale parels werden ingeplant. In Kleivodden staan we in bewondering voor het minimalistische viewpoint en rest area, in Bukkekjerka verrast een gelijk-

Potvissen dobberen zo dicht langs de boot dat we ze horen ademen.

Kleine baaien vormen een veilige haven voor de vele vissersdorpjes en -boten.

16/17

aardig project, maar groter en met toiletfaciliteiten, misschien wel de mooiste publieke toiletten van Noorwegen.

“Ze hebben dan ook drie miljoen euro gekost”, zegt een Noor die ook even gestopt is er smalend over, al kan hij niet ontkennen dat het een knappe inplanting is.

S L I N G E RW EG E N E N T U N N E L S Van de Vesterålen naar de Lofoten rijden is zoals na een nacht in een viersterrenhotel in een vijfsterren inchecken.

Rond Sortland waren het dikwijls zacht aflopende weiden die in een strandje eindigden; bergen ver op de achtergrond. Baaien met keien en rotsen, donkere naaldbomen, stille meertjes. Maar hoe zuidelijker we rijden en aansluiten op hoofdweg E10 (ook een Nationale Toeristische Route goed voor 230 kilometer van Raftsundet tot Å) wordt alles ruiger, hoger en intenser. Scherpe rotsen laten hun tanden zien, de noordelijke Atlantische Oceaan is overal nabij, de kustlijn wordt grilliger en het weer nog dominanter. Er gaat een enorme aantrekkingskracht uit van de Lofoten, zoveel is duidelijk. Een stofzuigereffect van licht, lucht en zee, een bochtige weg naar het ruigste stukje Noorwegen. Wat een imposante archipel, deze zeer bergachtige kustlijn waar rode vissershuizen zich vastklampen aan de vaak smalle strook tussen water en berg.

WA A R D E V I S S E R S H E T H O O F D T E R US T E N L EG G E N “Jullie hebben nummer 21”, zegt het hoogblonde receptiemeisje van Svinøya Rorbuer in Svolvær. Dit stadje fungeert als de ongekroonde hoofdstad van de Lofoten en op het eilandje tegenover het centrum zijn er zo’n 60 typische

Rendieren langs de weg.

Nooit gegarandeerd, maar ook niet uitzonderlijk.

vissershuisjes getransformeerd tot boetiekhotel. Meer sfeer kan je jezelf niet gunnen, alhoewel ’s avonds uit eten gaan in Børsen Spiseri er nog een schepje bovenop doet.

Dit huis van vertrouwen – waar een Franse chef de toon zet – wordt als een van de beste restaurants van de Lofoten beschouwd. Het kader is een havenopslagplaats op de pier die dateert uit 1828. Het interieur werd maximaal behouden. Verwacht je dus aan veel hout, lage plafonds en kaarsen. Het charmant noemen is een understatement.

VIS, VIS EN NOG EENS VIS De naam Lofoten roept steevast associaties op met rekken vol stokvis. Dat is dan ook de bestverkochte postkaart, dé foto waarmee deze eilandengroep in het buitenland gekenmerkt wordt. Gisteravond stond het als dé specialiteit op het menu, vandaag zijn het mooie plaatjes onderweg naar Reine. Achter deze idyllische houten rekken gaat een wereld schuil waarin de romantiek dikwijls ver te zoeken was. De kabeljauw die hier te drogen hangt, wordt ’s winters gevangen, wanneer de zee ruwer is.

Zwaar werk dus. Het leek er trouwens een tijdlang op dat de kabeljauw aan het verdwijnen was uit de wateren rond de Lofoten, vooral door overbevissing op de Barentszzee.

Maar recent keerde het tij en nu komen de schepen weer vol terug. De overgrote meerderheid van de gevangen kabeljauw wordt verwerkt tot stokvis, wat niets anders is dan in de buitenlucht gedroogde kabeljauw. Voordat de vis beendroog is en niet meer onderhevig aan het rottingsproces, vindt fermentatie plaats. De veranderende smaak wordt door sommigen als lekker gekwalificeerd.

Vergelijk het met wild, dat velen ‘edel’ vinden ruiken.

De omstandigheden om de vis te drogen zijn op de Lo-

Vesterålen Lofoten

N O O RW EG E N

foten ideaal. Niet te droge lucht, een temperatuur van vijf graden, zilte zeewind. Niet te veel, niet te weinig dus.

Stokvis is met aardolie het belangrijkste exportproduct van Noorwegen. Het merendeel gaat naar Italië, gevolgd door Spanje en Portugal. In die laatste twee landen staat het bekend als de delicatesse bacalao, respectievelijk bacalhau, en haalt het prijzen vergelijkbaar met champagne en kaviaar. Uiteraard zijn er kwaliteitsverschillen – meer dan 20 gradaties – en is het zo’n aparte smaak dat slechts weinigen het lusten. Raar maar waar: dat werkt de exclusiviteit in de hand. En er gaat niets verloren! De koppen gaan naar Afrika – waar vissenkoppen sowieso een delicatesse zijn – met Nigeria als grootste afnemer.

U N E S CO - S T E M P E L

Oslo

De lekkere keuken van het Andøy Friluftssenter.

Wie door de Lofoten rijdt, neemt ongewild extra bagage mee: kwaliteitslabels. Zowel de Unesco als de National Geographic Society hebben al meermaals het loflied gezongen van de archipel. Maar het is niet omdat ze ingeschreven staan op de Werelderfgoedlijst, dat de eilanden voorgoed beschermd zijn. Hoe westelijker we vorderen, hoe kwetsbaarder alles oogt. Al die kleine baaien en eilanden, natuurlijke zandstranden tussen bergpieken die lijken op de onderkaak van een haai. En altijd die verwoestende zeewind die niets of niemand spaart. Wanneer we Reine binnenrijden, begrijpen we ook goed waarom de Noren spreken van de Lofotenmuur: de steile granietrotsen die dit eilandje omringen, rijzen op sommige plaatsen bijna loodrecht op vanuit zee. We hebben ook vanavond gereserveerd in de lokale Rorbuer, de typische rode houten vissershutjes die binnen knus en gezellig het pure Scandinavië uitstralen, dekentjes, kaarsen en haardvuur incluis. Ja, authentieker wordt het niet. We zien er dan ook bijna tegenop om ’s avonds de honderd meter door de regen te lopen om neer te strijken in Gammelbua, het restaurant waar de doorleefde houten vloer al meer dan 200 jaar reizigers ontvangt. Wordt het gemarineerde walviscarpaccio of kabeljauw? “If you are a cod, these are the killing fields”, zegt de ober daar met een knipoog over. Over het lekkere plaatselijke Amber Ale Lofotpils bier is er minder discussie.

TERMINUS Å Å is het meest westelijke dorp van de Lofoten dat per asfalt met de wereld verbonden is. Hier stopt de E10. Wie verder wil rijden of naar het vasteland wil oversteken, moet beroep doen op ferry’s. Å heeft de reputatie een toeristenhol te zijn, maar dat is fel overdreven. Oké, er staan overal duidelijke ‘verboden-te-parkeren’ borden op de grond geschilderd, wat getuigt van een zekere drukte annex wildparkeren bij momenten, maar veel volk is er nu niet. Het is ook geen uitzonderlijk mooi dorp van dichtbij. Wél vanop afstand, op de hoge bocht van de E10: daar komt het volledig tot zijn recht. Het is dus eerder de locatie, de inplanting die fascineert.

Rijden op de Lofoten is dikwijls laveren tussen zon en wolken, mist en regen. Nadat ’s nachts een eerste herfststorm de archipel teisterde, vertrekken we vanuit Å in de

18/19

Hygge in de lokale rorbuer van Reine.

20/21

De eilanden van de VesterĂĽlen vormen een keten van lage bergen met daartussen diepe fjorden en zeestraten.

Op de Lofoten (foto: Reine) zijn de bergen te steil voor de doorsnee wandelaar, alleen doorgewinterde hikers gaan hier aan de slag.

onvoorspelbare weernaweeën terug richting vasteland.

In het veelgeprezen Nusfjord, een van de best bewaarde kleine vissershavens – in dit geval een natuurlijke inham – drinken we koffie en smullen een verse warme wafel, zoals het hoort met rode confituur en zure room.

In het Vikingmuseum in Borg leren we dat de Vikings niet altijd de barbaren en gevreesde plunderaars waren waar ze zo graag voor versleten worden en in Kabelvåg bewonderen we de goudgele kathedraal. Lunchen doen we in Henningsvær, een piepklein vissersdorpje op het zuidelijkste puntje van het eiland Austvågøy dat enkel dankzij een aantal bruggen via scheren aansluit op het hoofdeiland. Het 500 zielen kleine gehucht raakte vooral bekend via zijn voetbalstadium, dat in 2016 door de Britse krant de Daily Mirror werd uitgeroepen tot ’s werelds meest verbazingwekkend voetbalveld. Er is Camp Nou, er is Wembley en er is Henningsvær. Sindsdien is het een hit op Instagram. Pikant detail: alleen met een drone kan je de unieke situatie weergeven: het grasveld situeert zich op een uithoek van een rots omgeven door de zee en hoge bergen.

De kathedraal van Kabelvåg.

In de namiddag laten we stilaan de zeven hoofdeilanden achter ons en rijden weer het decor van de zingende bossen in. Geen wolkendekens meer die uit alle macht over de hoge bergen proberen te kruipen, geen tsunami’s van regen en windvlagen die mens en voertuig uitdagen. Nee, de bergpunten worden terug bomen, de zeewind een briesje, de wolken een dunne mist. /

LOFOTEN & VESTERÅLEN PRAKTISCH —

Deze reportage is gebaseerd op de achtdaagse fly & drive Lofoten en Vesterålen die u kan vinden op www.northandaway.be. U verblijft hoofdzakelijk in typische vissershuizen (zogenaamde rorbuer) die beschikken over alle nodige comfort. Met een huurwagen kan u de verschillende eilanden in alle vrijheid verkennen. Dankzij het gedetailleerde roadbook rijdt u nooit verloren en hoeft u geen enkel hoogtepunt te missen.

De Lofoten en Vesterålen kunnen op zichzelf bezocht worden, maar ook deel uitmaken van een grotere rondreis door Noorwegen. Daarbij kunnen verschillende streken worden gecombineerd.

De specialisten van NORTH & AWAY helpen u graag bij het samenstellen van een programma op maat, inclusief mooie accommodaties, bezienswaardigheden onderweg en tips voor excursies – tot en met de aanbevolen eetplekjes.

Het geheel wordt gebundeld in een lijvig roadbook dat u als klant tezamen met de reisdocumenten wordt overhandigd. De ultieme à la carte!

Andøy Friluftssenter: in familiehanden sinds meer dan honderd jaar, met verzorgde bungalows.

De accommodatie van Svinøya Rorbuer in Svolvær: echte vissershuisjes.

Vanuit Hotel Arctic, thuishaven van de levensgenietende Groenland-reizigers, wandel je tot het ijs.

22/23

GROENLAND

De wonderlijke witte weidsheid

69° De nieuwste muisstille poolervaring heet Groenland: het grootste eiland van Europa (Groenland hoort bij Denemarken, echter met zelfbestuur), maar een even grote onbekende.

Ilulissat aan de adembenemende Diskobaai is de gegeerde uitvalsbasis voor de op één na grootste ijskap ter wereld, na Antarctica.

G

roenland doet zijn naam weinig eer aan: het grootste gedeelte van het land (2,2 miljoen vierkante kilometer groot) is bedekt met landijs. Wie West-Groenland niet bezoekt per expeditie- of cruiseschip, strijkt meestal per vliegtuig neer in Ilulissat, een belangrijk havenstadje met 4.500 inwoners and counting. Dit mega-gehucht, tevens de derde grootste stad van het land, groeide uit tot het toeristische epicentrum van Groenland. Dat heeft alles te maken met de Diskobaai, een kuststrook on the rocks, die sinds 2004 is opgenomen in de Unesco-lijst van het Werelderfgoed.

Ilulissat betekent letterlijk ‘de ijsbergen’ en het wordt snel duidelijk waarom.

Tot in de haven drijven er ijsblokken en ijsbergen rond die uitgespuwd werden door de Kangiagletsjer. Deze jongen is duizend kilometer breed en mondt uit in een fjord van 1.000 meter diep, 40 kilometer lang en 7 kilometer breed. Dat ijs, gemakkelijk tot 100.000 jaar oud maar wél tot 20 meter per dag bewegend, komt in de Diskobaai terecht en zet van daaruit de weg voort naar zee.

De opwarming van de aarde doet het eiland steeds sneller ontdooien en luidens wetenschappers is het verlies van de ijsmassa onomkeerbaar. Sinds 1997 is Groenland haar natuurlijke buffer kwijt. Die bestond uit een tientallen meters dikke sneeuwlaag die het nieuwe smeltwater opving en vasthield. Dat maakt dat er ondertussen twintig jaar lang in een versneld tempo ijs verdwijnt. De jacht op het ijs is geopend.

24/25

De Kangiagletsjer.

Deze jongen is duizend kilometer breed.

GROENL AND

Diskobaai Ilulissat Kangiagletsjer

PRAKTISCH — Deze reportage is gebaseerd op de verkenning van West-Groenland die u kan vinden op www.northandaway.be. U verblijft dan op individuele basis in Ilulissat en kan deelnemen aan verschillende facultatieve excursies, waaronder een boottocht tussen de ijsbergen van de Diskobaai in het magische licht van de middernachtzon.

Ook voor zeereizen naar Groenland met de beroemde Hurtigruten of een op maat uitgestippelde rondreis kan u bij de specialisten van NORTH & AWAY terecht. Wist u trouwens dat IJsland en Groenland ook gemakkelijk kunnen worden gecombineerd in één rondreis, dankzij de vluchten van Icelandair en dochtermaatschappij Air Iceland Connect?

De Kangiagletsjer mondt uit in een fjord van 1000 meter diep, 40 kilometer lang en 7 kilometer breed.

26/27

Diskobaai, een kuststrook on the rocks, die sinds 2004 is opgenomen in de Unesco-lijst van het Werelderfgoed.

28/29

De dagcruise naar Rodebay is een adembenemende tocht.

De jagers- en vissersnederzetting Rodebay: goed voor 40 zielen.

IJs in alle formaten en kleuren.

30/31

Diskobaai: niet voor niets Werelderfgoed.

Smรถgenbryggan, waar een verzameling bontgekleurde boothuizen bijna de perfectie bereikt.

32/33

BOHUSLÄN doordrongen van de zee

57° De westelijke Zweedse Scherenkust, Bohuslän genoemd en zich uitstrekkend van NoordGöteborg tot de Noorse grens, bulkt van vredige vissersdorpen, baadt in zilte zeelucht, biedt tienduizend eilandjes, waarborgt een relaxerende rust en is het decor voor knusse tv-moorden.

34/35

Dwalen door de oude vissersdorpen: Klädesholmen op het eiland TjÜrn.

36/37

Sommigen beweren dat er niets te beleven valt in West-Zweden, voor anderen is dat net de grootste aantrekkingskracht. Onbewoonde eilanden, meren, authentieke vissershavens‌ Rust is het kernwoord.

M

De haven van Fjällbacka: ooit leefde men hier van de haringvangst, nu van de misdaad. Camilla Läckberg hoort bij tien meest gelezen Europese auteurs.

arstrand wordt wel eens het Saint-Tropez van Zweden genoemd en is hoe dan ook het Knokke van Göteborg. Maar anders: minder pretentie, meer boten. En schepen – groot en klein maar geen jachten – waar écht mee gevaren wordt.

En aan land eet men een pakje friet, een ijsje of een vis, en ook de grote bling-bling modelabels ontbreken hier. Kortom: Marstrand is een maritieme metropool zonder de wufte bijsmaak. Uiteraard wordt er hier goed geleefd, en dat merken we wanneer we vanop het voorlaatste eiland de kleine overzet nemen. Picknickmanden vol lekkers, strandlakens met lederen riemen samengebonden, hippe linnen hemden, lederen flipflops en een nonchalante rieten hoed. De Göteborgers die de stad ontvlucht zijn, maken zich op voor een zomerse zondag. De thermometer piekt dan ook op 28 graden, en dat is hier redelijk uitzonderlijk.

Marstrand heeft iets luxueus, zonder erover te gaan.

Oprecht genieten van water, zon en wind. Geen parade langs beach bars en (te) dure terrassen. Het past zo mooi bij die Zweedse cultuur van ‘lagom’ (niet te veel, niet te weinig). Die term betekent dat iets precies goed is. En dat geldt ook voor gedrag: je moet niet te veel plek innemen, te veel boven het maaiveld uitsteken. Lagom is een beetje het Zweedse antwoord op de Deense ‘hygge’.

Z W E D E N W E T E N W AT G O E D I S Marstrand situeert zich in de zuidelijke hoek van Bohuslän, een cluster van talloze eilandjes in het Zuid-Zweedse landdeel Götaland. Het ligt aan de westkust tussen Göteborg en de Noorse grens. De regio is pakweg 175 kilometer lang, westelijk grenzend aan de waterlijn van het Kattegat. Gemakshalve wordt het ook de Scherenkust (letterlijk: rotsachtige eilanden) genoemd, maar dat werkt soms verwarrend daar ook de Stockholm-archipel dezelfde naam toegemeten krijgt. Marstrand, slechts een klein uurtje rijden vanuit hartje Göteborg, is een mooie reisopener. Ooit was de archipel onbewoond en ruig, maar in de achttiende eeuw kwam plots de haringvisserij op. Vissers bouwden hun hutten op de verst gelegen eilandjes om zo snel mogelijk de zee op te kunnen. Even abrupt bleven de haringen weg en trokken de vissers terug naar het vasteland. Dit proces herhaalde zich verschillende keren, tot de haringen definitief wegbleven. In plaats van vis kwam de scheepsbouw en de handel in buitenboordmotoren. Maar overal komt een eind aan. Zelfs aan Saab, dat op korte afstand hiervandaan auto’s bouwde. Nu leeft Marstrand en meteen gans Bohuslän vooral van het toerisme: het is hét vakantieoord van Zweden. De huizen zijn hier tien keer zo duur als dertig kilometer landinwaarts. En 70 procent van alle boten in Zweden ligt in een van de haventjes van Bohuslän. Want één ding is duidelijk: je bent hier altijd dichtbij de zee.

38/39

Er staan maar weinig wegwijzers naar Skulptur i Pilane.

" Antwerpen heeft het Middelheim, Bohuslän heeft het sculpturenpark Pilane, door de Britse krant The Guardian uitgeroepen tot een van de tien beste beeldenparken van Europa."

SLAAP EENS IN EEN DRIJVEND BED Laatnamiddag bollen we Klädesholmen op het eiland Tjörn binnen, waar we reserveerden in een uniek hotel. Salt & Sill (letterlijk: zout & haring) is met de jaren uitgegroeid tot een bestemming op zich. Eerst werkte het restaurant zich op tot gerenommeerd adres, daarna bouwden de eigenaars kamers. Geen weggestopte onpersoonlijke vleugel, maar 23 kamers op een groot ponton. Jawel, hier drijven de kamers naast het restaurant (het was bij de opening tien jaar geleden ook het allereerste drijvende hotel van Zweden) en kan je via kleine bruggen pendelen. Die kamers zitten vernuftig in mekaar, elke meter telt. Buiten gitzwart geschilderd, binnen no-nonsense gedecoreerd in maritieme kleuren en een witte badkamer met zwerfhout. Terwijl we bij valavond naar het dorp wandelen, kleurt alles goud en rood. Omdat het in de vroege zomer amper écht donker wordt hier, drinken we daarna in de schemering nog een glas Dugges All the Way IPA-bier op ons zeer licht wiegend drijvend terras.

Enkele meeuwen komen nieuwsgierig poolshoogte nemen van wat die twee snuiters van kamer Dill daar nog zitten te doen.

ARCHIPEL MEE TS ART Er staan maar weinig wegwijzers naar Skulptur i Pilane en dat is onder meer de Spaanse kunstenaar Jaume Plensa oneer aandoen. Antwerpen heeft het Middelheim, Bohuslän heeft het sculpturenpark Pilane, door de Britse krant The Guardian uitgeroepen tot een van de tien beste beeldenparken van Europa. “Welkom in deze kunstgalerij te midden de wijde natuur”, zegt het gemotiveerde ticketmeisje. Pilane, gefinancierd met privégeld, nodigt sinds 2007 regelmatig andere kunstenaars uit. Van een aantal blijven de werken in de permanente collectie, andere verdwijnen terug.

Bij Mia’s Sjöbod in Hälleviksstrand is het al fika wat de klok slaat. Fika is bijkletsen met vrienden onder het genot van koffie en taart, alleen veel specialer. Noem het gerust een mini-high tea, hygge-lunch voor zoetebekken. En dat beoogden we. Wie dit adresje niet van horen zeggen heeft, rijdt het gegarandeerd voorbij. Het situeert zich dan ook in een achtertuinhuisje langs een achterafweggetje. En zo heeft de lieve gastvrouw het het liefst. Bovendien is ze alleen tijdens de weekends geopend. Kwaliteit komt in kleine hoeveelheden.

En dan gaat het via kronkelwegen en kleine ferry’s via Lysekil tot Smögen, bekend voor zijn smalle langgerekte haven Smögenbryggan, waar de verzameling bontgekleurde boothuizen bijna de perfectie bereikt. Waarom zoveel vissershuisjes en loodsen rood zijn, kent een eenvoudige verklaring. Rode verf was in de negentiende eeuw zeer goedkoop én weerstond beter de ruwe klimaatmartelingen gevoed door een zilte zeelucht. Die economische logica van vroeger leidde tot een esthetische voorkeur die tot op de dag van vandaag voortbestaat. Wanneer we na een maritieme wandeling langs de gezellige kade een pils drinken en contant willen betalen, bekijkt men ons alsof we de briefjes zelf gedrukt hebben. Of we niet met een kredietkaart kunnen betalen? Voor twee biertjes? Wat in België als ongepast wordt ervaren, is hier dé trend. Zweden evolueert naar een cashloze samenleving. Niet schrikken wanneer je twee pubers met een Visakaart een ijsje ziet kopen.

O P K R I M I B E D E VA A R T Fjällbacka is misschien wel het interessantste haventje van Bohuslän. Minder bekend voor de visserij dan voor haar twee bekende voormalige inwoners. Ingrid Bergman (Zweedse actrice, vooral beroemd voor haar rol in Casablanca met Humphrey Bogart) resideerde van 1958 tot haar dood in 1982 op Dannholmen, een eilandje voor de kust. Ter nagedachtenis staat er een kleine bronzen buste op het dorpsplein. Bergman mag dan wel een standbeeld hebben, het gros van de bezoekers komt in devotie voor Camilla Läckberg, de populaire Zweedse krimischrijfster. Al haar boeken spelen zich af in dit slaapstadje van amper 900 inwoners. “’s Zomers vibreerde het dorp van leven. De winkels waren open, de restaurants zaten vol, in de haven lagen de boten dicht op elkaar en het krioelde van de rondslenterende mensen.” Zo beschrijft de hier geboren auteur het dorpje Fjällbacka in haar roman ‘Leeuwentemmer’. En zo voelt het ook deze warme zomeravond. De kleine

40/41

Marstrand wordt wel eens het Saint-Tropez van Zweden genoemd en is hoe dan ook het Knokke van Gรถteborg.

De lokale hap: gerookte zalm met dille en gekookte aardappelen.

houten huizen in regenboogkleuren roepen een bijzondere sfeer op. De granieten rotsen en kleine eilanden in de lagune doen dromen van avontuurlijker tijden. Boven op de 74 meter hoge Vetteberg, een imposante rots die het dorp als een moloch overheerst, werd in de middeleeuwen een vuurbaken onderhouden als deel van een Noors communicatiesysteem dat tot in het hoogste Noorden leidde. Het lijkt wel een Lord of the Rings-locatie. We verblijven in Stora Hotellet Bryggan, een sleets art-nouveaukader waarin elke kamer een ander thema meekreeg, naar de reizen van de lokale zeeheld kapitein Klassen – inclusief zijn ingelijste brieven naar het thuisfront. Vanuit onze kamer zien we uit op het vele grijze graniet op en voor de kust, een unieke sfeer die Bohuslän typeert. Prachtig, maar verraderlijk. De bevolking is nog steeds ontdaan door de verdwijning van de Zweedse regisseur Daniel Lagerlöf die spoorloos verdween toen hij hier naar locaties zocht voor een tv-serie. ‘s Avonds, op het terras van Bryggan, genietend van een carpaccio van heilbot met een frisse citrussalade aan de ene kant en een gerookte zalm met dille en gekookte aardappelen aan de andere, nippen we beiden aan een glas chenin blanc uit de Kaap. We zijn omringd door honderd andere levensgenieters, de meeste aangemeerd per boot.

Hier en nu lijkt elk misdadig scenario totaal misplaatst.

Camilla’s thrillers verschillen dan ook hemelsbreed van die van Stieg Larsson of Henning Mankell. Bij haar geen sombere grootstadsfeertjes en perversiteiten, eerder die van het gezellige soort. Cozy crime heet dat in het jargon, een mengeling van spanning en entertainment, haardvuurmoorden zeg maar.

Stora Hotellet Bryggan in Fjällbacka , een sleets art-nouveaukader waarin elke kamer een ander thema meekreeg.

POSTBODE VOOR ÉÉN DAG “We spreken af omstreeks half elf aan de kade voor het monument van Ingrid Bergman”, had de warme telefoonstem me toevertrouwd. En of we gehaast waren?

Want misschien ging ze ook nog langs enkele verdergelegen huizen varen. We hebben afspraak met Maria, die met haar Postbåten Ingrid reeds 22 jaar lang alle weekdagen de post bezorgt in de archipel rond Fjällbacka.

En voor 110 kronen kan je mee, maximum met twaalf personen en alleen als het goed weer is, want je moet in open lucht zitten. Maria verhuurt haar bootje en service aan de nationale post, die de kosten deelt met de lokale gemeenschap en regio. Een unieke regeling, enkel in Oost-Zweden is er een gelijkaardige postboot in een staats/privé-constructie. “Maar die gaat niet van bus tot bus”, vertelt Maria terwijl ze de 160 paardenkracht langzaamaan de sporen geeft over de winderige wateren. “Ik wel. Dat maakt dat ik deelneem aan het sociale leven.” Maria kent zo’n honderd families annex huizen – waaronder enkele perfect verstopte designoptrekjes – uit het hoofd, waar ze telkens een grote enveloppe in de brievenbus op de aanlegsteiger duwt. Nu en dan kruist ze een klant en wordt de post snel van boot naar boot uitgewisseld. Hier en daar staan ze haar ook op te wachten voor een korte babbel. “Behalve als het stormt”, lacht Maria vanachter haar zonnebril. “Want ze weten dat ik dan niet kom. Het kan hier deftig spoken hoor, met windsnelheden tot 40 meter per seconde. Nee, dan blijft de postbode binnen!” De vaart duurt zo’n anderhalf uur en is gezapige routine, vooral hoe ze stil voorbijva-

rend haar werk doet, zoals haar collega’s in onze contreien dat vanop hun fiets kunnen. Maria is regelmatig uitverkocht, vooral dan in het hoogseizoen. Terwijl we afscheid nemen, laat ze me snel haar logboek zien. Dit jaar noteerde ze reeds zestien verschillende nationaliteiten met een Aussie als grote uitschieter. En ja, nu en dan scheept er een collega-postbode uit het buitenland in. “Ze maken zich niet altijd bekend, maar je merkt het aan de vragen”, lacht Maria.

NET ALS IN DE FILM Geen bordkarton, maar de authentieke locatie. Wie in Fjällbacka de 74 meter hoge, steile Vetteberg opklimt, moet daarvoor door de Kungsklyftan, de smalle kloof waarboven drie grote rotsblokken gevangen zitten. Het komt in de tv-serie veelvuldig in beeld en het is geen digitale manipulatie, merken we de volgende ochtend, beseffend dat we het ochtendlijk douchen beter tot na de klim hadden uitgesteld. Maar de beloning volgt snel: een panorama van 360 graden, van het Kattegat tot de zingende bossen in het binnenland. Bij het uitrijden van Fjällbacka bedenken we: ook al vallen de lijken hier als appels van de bomen, de eilanden van Läckberg brachten ons niet één keer in gevaar. Zullen we het dan maar op moorddadig mooi houden?

Ook indrukwekkend, maar dan van een heel andere orde, zijn de vijftien kilometer noordelijker gelegen rotstekeningen van Tanum, een van de veertien Werelderfgoedlocaties die Zweden rijk is. Reeds in 1994 nam de Unesco deze site van petrogliefen die stammen uit de Noordse bronstijd – en dus pakweg 3000 jaar oud – op in de lijst. De locatie, alles tezamen zes plaatsen rondom Tanum, telt zo’n 600 afbeeldingen, allen rijk en gevarieerd, van dieren over wapens en boten tot mensen. Het verbaast ons dat de panelen met rode kleurstof werden behandeld om zo beter zichtbaar te zijn. Dat zal wel, maar het voelt wat goedkoop aan. En die indruk – onterecht, want met goedkeuring van de Unesco uitgevoerd – staat uiteraard haaks op de intrinsieke historische waarde en bijzonder goede kwaliteit.

42/43 ZWEDEN

D E T U I N VA N G ÖT E B O R G

Stockholm

Göteborg

“Willen jullie de rode of de witte kamer?”, vraagt gastvrouw Ellika van Villa Sjötorp zo’n 60 kilometer ten noorden van Göteborg. “Maar ik zeg erbij: in de rode is alles groen en de witte is de spookkamer, de enige waar ik zelf nog nooit geslapen heb. Ze knipoogt. Ja, ik ben niet echt een klassieke hotellier.” Hier logeren is honderd jaar terug in de tijd gaan.

De mysterieuze houten villa uit 1901 met veertien kamers, de zichzelf eert met het motto ‘bohemian luxury’, was ooit een gemeenschappelijk zomerhuis van enkele vrienden. In dat concept laat Ellika het verder leven. Met geruststellende emaillen borden naast de voordeur van Historische Hotels van Europa en White Guide (een lokale Michelingids) weten we dat we goed zitten, en die eerste indruk wordt alleen maar bevestigd tijdens ons verblijf. Eerst bij het aperitief in de tuin, daarna wanneer de vrouwelijke chef haar duivels ontbindt; geen showkeuken maar – de Scandinavische trend indachtig – puur ruraal en eenvoudig lekker. Ook het ontbijt, geserveerd op het terras, is van een zeldzame kwaliteit. Geen twintigmeterbuffet met alles en nog veel meer, maar met zorg geselecteerde producten zoals verse vruchtensapjes, bio-yoghurt, zuurdesembroodjes en huisgemaakte confituren.

Leven in en met het water. De westelijke Zweedse Scherenkust waarborgt een relaxerende rust.

Maria bezorgt met haar Postb책ten Ingrid reeds 22 jaar lang alle weekdagen de post in de archipel rond Fj채llbacka.

44/45

De Fj채llbacka-regio is misschien wel het interessantste maritieme hoekje van Bohusl채n.

NAAR VOLVO CITY Als kers op de fika sluiten we de trip af in Göteborg. In film en fictie is er geen karakter meer opwindend dan the underdog. En voor steden geldt dezelfde regel. Jarenlang leefde Göteborg – de tweede stad van Zweden – in de schaduw van Stockholm, die eindeloos coole stad aan het water met haar indrukwekkende architectuur en alomgeprezen culinair landschap. Göteborg zat in dezelfde vergeethoek waarin ook jarenlang het Italiaanse Turijn resideerde: gedoodverfd als een industriële autostad; niets te beleven. Maar het leven is cyclisch en ondertussen weten kenners beter. Göteborg is nu hip, warmer dan een verse kanelbulle (kaneelkoek), even stijlvol, en leeft even hard als haar grote broer aan de andere kant van het land. Was Stockholm altijd al dé evidente keuze voor een citytrip in Zweden, dan is de vibe van deze westkuststad anno vandaag een waardig alternatief.

Göteborg is een intieme versie van een grootstad, zo luidt onze eerste indruk wanneer we via de goed georganiseerde parkingroute een plek hartje centrum innemen. We zien veel jeugd, druk openbaar vervoer, fietsers, vaders met kinderwagens en volle terrasjes. Stad aan de stroom ook, enerzijds de Göta älv voor het groot geschut, daarnaast de kanalen die door parken en stad slingeren, de oevers bezet met zonnebadende Zweden.

Dat gevoel van wat-een-fijne-stad zal de komende uren alleen maar sterker worden, tot we op dek 11 van de Stena Scandinavica ’s avonds de stad uitwuiven terwijl we onder de Älvsborgsbron varen, zoals je in New York onder de Verrazano-Narrows Bridge gaat. Göteborg en haar fjorden tonen zich majestueus. Prachtig. Tack! /

Hotel Salt & Sill is met de jaren uitgegroeid tot een bestemming op zich.

WEETJES — • In Fjällbacka kan je deelnemen aan een Cosy Crime Walk, een wandeling van een uurtje die de locaties uit de boeken van Camilla Läckberg toont, afgekruid met leuke weetjes.

• De tiendelige tv-reeks The Fjällbacka Murders, met Richard Ulfsäter en Claudia Galli als jong speurderskoppel, wordt verdeeld door Lumière.

• Camilla Läckberg schreef samen met haar jeugdvriend chef Christian Hellberg een kookboek met hun favoriete zomerse recepten. Kosmos Uitgeverij.

PRAKTISCH —

55°/N voer heen van Frederikshavn naar Göteborg en terug van Göteborg naar Kiel met Stena Line. Tijdens de retourferry overnacht u in een comfortabele kajuit en is het cruisegevoel nooit ver weg.

Dit uniek parcours werd op maat uitgetekend door NORTH & AWAY, inclusief mooie hotels, bezienswaardigheden onderweg en tips voor excursies – tot en met aanbevolen eetplekjes. Het geheel wordt gebundeld in een lijvig roadbook dat u als klant tezamen met de reisdocumenten wordt overhandigd. De ultieme à la carte!

De Zweedse scherenkust kan op zichzelf bezocht worden, maar ook deel uitmaken van een grotere rondreis door Zweden. Daarbij kunnen verschillende streken worden gecombineerd, zoals bijvoorbeeld een charmerondreis door Zweden en Denemarken. Surf naar www.northandaway.be en laat u alvast inspireren door deze voorbeeldreis.

Villa Sjötorp, zo’n 60 kilometer ten noorden van Göteborg.

Göteborg is een intieme versie van een grootstad.

DE NATUUR WACHT OP JE

BOEK EEN REIS BIJ NORTH & AWAY EN KRIJG -10% KORTING OP DE TRAVEL-MERKEN BIJ MOOSE IN THE CITY WAAROM FJÄLLRÄVEN? Terwijl je dit leest, ligt er een open plek in het bos voor je klaar. Een winderig pad verwacht je.

Bij Fjällräven lopen we al meer dan 50 jaar met de natuur mee. Op die manier creëren we tijdloze, duurzame uitrustingen die elke outdoor belevenis geweldig maken. En dat is waarom we 100% traceerbare dons gebruiken om je warm te houden, PFK-vrije impregnering om je droog te houden en gerecycleerde wol om je een behaaglijk gevoel te bezorgen. De natuur wacht op je.

Hoe krijg ik korting?

Klanten die een reis boeken bij NORTH & AWAY ontvangen exclusief 10% korting op alle travel brands en het volledige assortiment boeken en wegenkaarten! Deze korting is éénnmalig en geldt tot en met de afreisdatum op vertoon van je persoonlijke barcode in de winkel of bij gebruik van de unieke webcode in de webshop.

Waar wacht jij nog op?

Bezoek onze winkel MOOSE in the CITY is een concept-store in hartje Antwerpen met Scandinavië als rode draad. Al wandelend door de 600m² grote winkel ontdek je unieke designartikelen en talrijke hippe fashion- & travelmerken. Daarnaast vind je er een ruime collectie reisgidsen, wegenkaarten maar ook literatuur van alle grote namen uit het hoge noorden.

Ijzerenwaag 10-12, 2000 Antwerpen antwerpstore@moose-in-the-city.com www.moose-in-the-city.com Follow us on Facebook & Instagram! +32 (0)3 369 12 12

Voor wie papegaaiduikers wil zien, zijn de Faerรถer het summum.

48/49

FAERÖER

ONGEFILTERD PUUR

62° Achttien wonderlijke basaltklompen ergens tussen Schotland, IJsland en Noorwegen, verloren in de Atlantische Oceaan en bewoond door zo’n vijftigduizend afstammelingen van Vikings die ooit deze groene eilanden bevolkten en de archipel z’n naam gaven: de schapeneilanden.

De waterval van Gásadalur is een van de must see-plekken op de Faeröer. Postkaartromantiek.

50/51

De Faeröer-archipel is zeer lang een moeilijke bestemming geweest.

Naar de luchthaven ging je per ferry, er waren amper hotels en culinair was er weinig om over naar huis te schrijven. Ondertussen werden nieuwe tunnels gebouwd (en er volgen er nog de komende jaren), openden kleine boetiekhotels de deuren, net als toffe cafés en restaurants. En voor wie niet met de wekelijkse ferry vanuit NoordDenemarken wil reizen, is er een vergroot aantal vluchten beschikbaar.

Mykines, een lookalike van het Jurassic Park-eiland op de noordwestflank van de archipel, is misschien wel ’s werelds beste locatie om papegaaiduikers gade te slaan.

52/53

Mykines, waar wegen noch auto’s zijn, is het meest westelijke punt van de Faeröer-archipel: de volgende halte is IJsland.

54/55

Volgens National Geographic is deze eilandengroep een van ’s werelds meest pure plekken.

Wie naar Mykines wil, moet beseffen dat de ferry niet gegarandeerd is. Soms raak je geblokkeerd op het eiland en zullen de locals je onderdak aanbieden.

Omdat ferry’s zeer regelmatig de duimen moeten leggen tegen moeder natuur, noemt men de Faeröer ook wel het land van Maybe: “We may be able to do this or maybe that – weather depending”.

56/57

Elke plek (op de foto: Funningur) is verbonden met de zee.

D

Met dubbel zoveel schapen als mensen hebben de Faeröer hun naam – letterlijk: ‘schapeneilanden’ – niet gestolen.

Enkele runderen maken de uitzondering.

e vele uren daglicht in het Scandinavische Noorden brengen ons in verwarring. Het is klokslag zes uur in de ochtend, maar Tórshavn – de hoofdstad van de Faeröer-archipel – baadt in het zonlicht. Geen schemerzon, maar volle bak, alsof het laatvoormiddag aan de Middellandse Zee is. Het is hier eind mei dan ook zowat 21 uur per dag licht. Bovendien ben je wanneer je naar de Faeröer reist mentaal voorbereid op wind, regen en wolken, niet op blauwe lucht en vijftien graden. Dit past niet in het scenario! Maar een reiziger schikt zich, en omdat dagen hier niet begrensd zijn door de klassieke parameters van licht en donker, zitten we om half zeven op een terrasje te genieten van een cappuccino en een verse, nog lauwe kaneelkoek. When in Rome, do as the Romans do.

De Faeröer genereerden altijd al een zekere mystiek. De naam wordt meestal verkeerd gespeld, de exacte locatie misplaatst (cartografen vergaten deze eilanden vroeger vaak, en vandaag weten zelfs de vasteland-Denen ze niet liggen), de impact en inhoud misleid. Lost at sea dus. Het is dan ook een delicaat universum van licht en aardse kleuren, een woeste kosmos van weergrillen, vulkanische historiek en basalt. Brutaal pur sang.

E E N B EG E N A D I G D E B E S T E M M I N G Een van de eerste dingen die ons onderweg naar Vágar opvallen, is het feit dat op de Faeröer geen bomen groei-

en. Alleen fjorden met afgeplatte felgroene heuvels waarop wolken met de toppen spelen, vormen hier het decor.

Niet toevallig is ‘Færøyene green’ een verfkleur. We zien overal loslopende schapen, zijn verbaasd over het beperkte verkeer, onder de indruk van het majestueuze landschap en opgelucht dat er eens buiten Tórshavn-centrum geen verkeerslichten meer te bespeuren vallen. Dat alles hier weer-gedreven is, leren we ook snel. Ter hoogte van Signabøur hebben we onze ruitenwissers nodig, tien kilometer verder in Stykkiö schijnt opnieuw de zon, in Sandavágur hangt een lichte zeemist.

De waterval van Gásadalur is een van de must see-plekken op de Faeröer. Postkaartromantiek. Buiten twee Aziaten die, letterlijk en figuurlijk gejaagd door de wind, even snel weer vertrokken als ze arriveerden, zijn we er alleen. Wat een luxe. Laatnamiddag bollen we via weg 10 en Funningur richting Gjógv, een ander gehucht dat de Faeröer in al zijn essentie toont: licht dat continu verandert, weer dat je in de maling neemt. Fjorden als wegwijzers, nergens ben je hier verder dan vijf kilometer van de oceaan. In Funningur bezoeken we eerst het kerkje en voelen ons in een ander tijdperk. Na een half uurtje hier rondwandelen, schrik je bijna van je eigen wagen. Van daaruit begint de weg stevig te klimmen om dan via een heuvelrug langgerekt de baai van Gjógv binnen te kronkelen. Hier slaat de branding te pletter tegen de noordkust van het eiland Eysturoy, hier dansen gele boterbloemen in de wind en creëren zo een schilderspalet dat zijn gelijke niet kent. Ook omdat in het dorp niet één kleur is uitgesloten: daken, gevels, raamkozijnen en deuren

wassen die hier überhaupt overleven. Want is het niet de wind die plantengroei belemmert, dan zijn het wel de schapen die alles boven enkelhoogte afvreten.

In Tjørnuvik, een mooi dorp in een u-vormige baai, zorgt Hans voor de verrassing. Deze local bakt van mei tot en met september, van tien in de ochtend tot vijf in de namiddag, verse wafels met slagroom en aardbeienconfituur die hij serveert op een tuinbank naast zijn woning.

De prijs bedraagt vijftig kronen, koffie of thee inbegrepen. “Maar alleen als het mooi weer is”, vertelt de lieve man zonder achternaam. Als we hem er attent op maken dat een snuifje gember het grote geheim van zijn wafels is, lacht hij zwijgend.

Saksun staat geboekstaafd als bloedmooi, een unieke locatie. Maar de weg ernaar toe is bezaaid met kleine hindernissen. Eerst moeten we zeer voorzichtig rond twee wilde paarden die hier blijken te resideren, dan moeten we een door de sterke wind uit mekaar gereten peloton fietsende scholieren voorbij, en dat is niet eenvoudig op deze smalle baantjes. Bovendien horen ze de auto amper door de huilende wind die zich bijzonder thuis voelt op

Van de late lente tot de nazomer wordt het bijna niet donker op de Faeröer. Op de foto: Saksun.

58/59 branden als felle vegen op het doek van de natuur. Een walhalla van rood en groen, zwart, geel en blauw verlevendigt ieder dorp tegen de achtergrond van dreigende rotswanden. “Daar zijn inderdaad geen regels voor, ieder doet zijn zin. Ach, je hebt wat contrast nodig in dit gekke klimaat”, weet de gastheer van hotel Gjáargardur, die het zelf op een soort lookalike Oostenrijks chalet heeft gehouden. En de man heeft zo zijn principes. Willen we nog wat eten, zal het vóór 19 uur moeten zijn. Onze horloge wijst tien voor zeven aan. Maar omdat er in dit gehucht geen alternatieven zijn, vergeten we de geplande douche en schuiven we meteen aan voor de dagschotel van gepaneerde vis met gekookte aardappel en een slaa tje met appelsien. Na de maaltijd springen we terug de wagen in en rijden de berg op richting Eidi. Op het hoogste punt parkeren we de wagen en trekken de velden in.

We lopen in de richting van een traag duikende zon en genieten van de uitzichten, het licht, de venijnige zilte wind die door alle kledinglaagjes heen prikt en de eenzaamheid van deze desolate plek. En van een glaasje rode wijn dat we meegebracht hebben. Vol licht, volle sfeer.

D E L A AT S T E P E R S O O N O P A A R D E We openen de gordijnen in guesthouse Gjáargardur en worden alweer verblind door zonlicht. In vol tegenlicht wappert de Faeröerse banier boven een turfveldje waarop aardappelen worden geteeld, een van de weinige ge-

Tjørnuvík, een mooi dorp in een u-vormige baai.

Een bulderende zee, krijsende vogels: Mykines is een dramatisch uitspansel.

Afgelegen, wild en winderig.

Tot een paar jaar geleden was toerisme hier beperkt, nu moet je tijdig reserveren, wil je in het hoogseizoen nog een kamer vinden. de Faeröer. Saksun is een filmdecor: veertien inwoners, een pittoreske kerk, enkele huizen met gras op het dak als extra isolatie en een diepe baai die bij laagtij deels bloot komt te liggen en uitnodigt tot strandwandelingen.

Een geïsoleerd amfitheater in een smalle vallei, showtoneel van de natuur. Het voelt als ‘doe maar, wij doen toch onze zin’, een plek waar de tijd bleef stilstaan. Zoals alle eilandbewoners zijn ook de 50.000 Faeröerders eigenzinnige lui. De door tunnels, ferry’s en helikopters verbonden archipel hoort bij Denemarken maar met bijzondere autonomie. Kopenhagen controleert defensie, justitie, veiligheid en buitenlandse zaken, net als de munt, al drukken ze hier hun eigen kronen met de tekst in hun lokale taal. Toen Denemarken in 1973 toetrad tot de EEC, hadden ze daar hier zo hun bedenkingen over.

Discussies over de visserijquota maakten dat de Faeröer er liever uit bleven. En zo werden ze nooit lid van de EU. En ook al zijn ze officieel Denen, het zijn dus geen EU-burgers. De eilanden behoren ook niet tot de Schengenzone, maar hanteren desondanks geen grenscontroles. De luchtvaartmaatschappij SAS vliegt dan ook naar hier alsof het een gewone binnenlandse vlucht is. Er over beginnen met een Faeröerder heeft weinig zin. Politiek…

Ze hebben er gewoon geen interesse voor. Voetbal, daar liggen ze van wakker. Net als ze niet begrijpen dat de wereld op zijn achterste poten stond toen ze bekendmaakten te blijven walvisjagen en het vlees te eten. Daar kan je hier een avondvullend gesprek over voeren. Het is en blijft een controversieel punt: sinds jaar en dag worden er rondom de eilanden op jaarbasis tussen de 50 en 1000 grienden gedood. Volgens de grondwet heeft iedere eilandbewoner recht op walvisvlees als er een groep van deze dolfijnachtigen is gedood. Maar cultuur of niet, de internationale gemeenschap vindt de vangsten omstreden, wreed zelfs, en wil dat ze stoppen. De Faeröerders zelf blijven hun traditie trouw en volgen hun eigen agen-

60/61

De noordkust van het eiland Eysturoy.

da. Ze zijn niet rouwig om hun status van vreemde eend.

Integendeel, ze genieten ervan.

H E T V E R LO R E N L I E D Op de Faeröer klop je niet, je gaat gewoon binnen en roept dat je er bent. Maar bij gastvrouw Sadis staat de deur wagenwijd open en worden we in de hal opgewacht door gastheer Karl. Die schenkt ons, zoals de traditie wil, een slokje aquavit, dat je drinkt uit een soort pijp. Terwijl

Onderwijzer en muzikant Käri Sverrisson, een gastvrij man die zijn tradities niet wil loslaten en weet hoe je moet overleven op een kale rots in the middle of nowhere.

we ons ontdoen van onze schoenen – binnen loopt iedereen hier op kousenvoeten – stemt Käri Sverrisson zijn gitaar. We hebben ingetekend voor een privé-thuisconcert dat elke dinsdag georganiseerd wordt in een ander huis dat deelneemt aan het project dat HOYMABit heet.

Opgericht in 2017 met de bedoeling de beste muzikanten van de eilanden de kans te geven regelmatig voor een kleine groep (minimum twee, maximum 35 per avond) te performen en zo de lokale muziekstijl levend te houden.

HOYMABit (vrij vertaald: thuis hapjes) is een zijproject van de organisatoren van het jaarlijkse G! Festival, een van de belangrijkste muziekevents van de Faeröer: vier dagen lang en goed voor vijfduizend bezoekers. “Met HOYMABit combineren ze de opendeur-gastvrijheid met prachtige ballads, afgekruid met een culinaire kennismaking”, zegt Sadis bij een kommetje vissoep en een toast met gedroogd schapenvlees. “Meer dan tien families nemen ondertussen deel en iedereen die als muzikant een beetje naam heeft, zit in ons aanbod.” Wij krijgen een optreden van Käri Sverrisson, geboren op het Deense vasteland maar hier opgegroeid. In het dagelijkse leven is hij onderwijzer, maar zijn passie voor de oude liedteksten, hymnes en ballades maakten hem een populair muzikant. “We gaan terug tot de middeleeuwen”, vertelt hij tijdens zijn welkomwoordje. “En in onze taal uiteraard, een soort oud Noors dat de Vikings spraken en dat lijkt op IJslands”. We krijgen een aparte mix voorgeschoteld. Het ene moment op de gitaar, het volgende

gezongen met een zachte, warme stem. “Je zou ervan schrikken hoeveel jonge bands zich inspireren op deze muziekstukken”, vertelt hij ons later tijdens het dessert, terwijl we samen een kommetje rabarbermousse eten.

“Oké, ze verwerken het en brengen het in een compleet andere versie met nieuw sausje, maar het authentieke DNA is aanwezig.” Wanneer we ’s avonds afscheid nemen, leren we nog hoe ingeburgerd muziek op deze eilanden is. “Wij zingen alle dagen liedjes op school”, vertelt Käri nog. “En het is niet ongewoon dat je samen zingt wanneer je bij vrienden op bezoek gaat.”

VO G E L A A R S E N WA N D E L A A R S Voor wie papegaaiduikers wil zien, zijn de Faeröer het summum. Mykines, een lookalike van het Jurassic Park-eiland op de noordwestflank van de archipel, is misschien wel ’s werelds beste locatie om deze prachtige beestjes gade te slaan. De Faeröer zijn gastheer voor meer dan 300 soorten zeevogels, maar de papegaaiduikers, die hier jaarlijks komen broeden, dingen sowieso naar de award van ’s werelds populairste vogel. Laat de naam vallen, en iedereen zegt ze te willen zien. Is het omdat ze zich niet storen aan menselijke aanwezigheid, is het omdat ze razendsnel kunnen vliegen (ze doen zo’n 400 vleugelklappen per minuut) of doodgewoon omdat het zo’n mooie, schattige beestjes zijn? Bovendien poseren ze graag voor de foto! Vindt u deze zijde niet goed?

Ik draai me nog even om! De ferry vanuit Sørvágur zit dan ook stampvol die ochtend. Wie niet op tijd gereserveerd heeft, blijft staan. De overtocht duurt 45 minuten en je kan niet missen wanneer de dikwijls woelige tocht erop zit: honderden zeevogels heten je welkom. Cynische geesten denken meteen: hoe blijf je hier proper met zo’n vogelshow boven je hoofd? Iedereen doet op Mykines exact hetzelfde: de tocht naar de vuurtoren, al is wandeling een fout woord voor deze stevige trek. Niet de

De eenzaamheid van een desolate plek: Eiði.

afstand, maar de niveauverschillen maken het parcours wat zwaarder. Gelukkig zijn er onderweg duizenden papegaaiduikers die je kan gadeslaan. Als torpedo’s schieten ze over het wateroppervlak en de zachte, fluo grasgroene heuvels waar zich de nesten bevinden. Ze vliegen af en aan, de hemel is gevuld met zwarte stippen. Op zee dobberen er evenveel. Hun reputatie wordt bevestigd: waar je ook gaat of staat, ze kijken meer nieuwsgierig dan bang naar die vreemde indringers in Gore-Tex. Zo opzwepend de dag, zo teleurstellend de afronding ervan. Terwijl we in afwachting van de ferry koffiedrinken en kaastaart eten in het lokale café dat The Locals gedoopt werd – er staan hier slechts 40 huizen – rinkelt de telefoon. De kapitein laat weten dat hij er niet doorkomt. De motion of the ocean is ongunstig en het is té gevaarlijk om de nauwe haven in te varen.

“Verraderlijk water, onberekenbare stroming momenteel”, luidt de mededeling. “Hij zal een nieuwe poging doen om 23 uur vanavond. Hopelijk lukt het dan.”

De teleurstelling bij de vijftigkoppige groep reizigers – waarvan het gros vogelaars en natuurfotografen – die plots beseffen dat ze nog zes uur langer op deze houten keukenstoelen zullen moeten zitten, is groot, maar men neemt het gelaten. Overmacht, daar moet je je bij neerleggen. Gelukkig kent het café de grillen van de natuur en is er voldoende vissoep en toast met ham en kaas voorhanden, net als cake voor de zoetbekken. De jeugd speelt wat voetbal buiten, de leeftijd trekt een kaartje binnen, de Aziaten doen naar traditie een dutje en de fanatieke hikers doen er nog een extra wandeling bovenop. Wanneer we vanaf halfelf met z’n allen opgesteld staan langs de pier en gespannen naar de golven turen, is de opluchting groot als de ferry plots opduikt en zich langs de hoge rotsen met luid motorgebrul de havengeul inwringt. Aanmeren is hier een kunst en het is daarna springen op het juiste moment, want de boot deint op en neer als een attractie in een van de betere pretparken.

Gásadalur is puur natuur.

FA E R Ö E R - E I L A N D E N Gjógv Eidi IJsland Gásadalur FAERÖER Mykines

Tórshavn

Noorwegen

Schotland

Leynavatn

KOKS restaurant

62/63

We worden geladen aan een snelheid alsof we geoefende paracommando’s op geheime missie zijn, al is er altijd een reikende hand. Eer iedereen het goed beseft, klieven we weer door de Atlantische Oceaan, uitgewuifd door de locals (er wonen hier vijftien mensen permanent) en achtervolgd door een chaotische airshow van meeuwen.

Volgende stop: een deugddoend bed. Maar het prachtige blauwe schemerlicht houdt ons voorlopig nog wakker.

“Ieder nadeel heeft zijn voordeel”, sprak Johan Cruijff ooit. Zonder vertraagde ferry hadden we deze sfeer nooit kunnen snuiven. En ook al is het ondertussen middernacht, echt donker wordt het niet. Dat gevoel hebben we alleen wanneer we een uur later door de zoveelste lange tunnel richting Tórshavn rijden.

D E TA F E L V A N L E I F

Guesthouse Gjáargarður.

In een mooi gerenoveerd pakhuis langs de haven opende in mei 2018 Leif Sørensen zijn nieuw restaurant. Leif,

Het prachtig gelegen Tjørnuvík, een delicaat universum van licht en aardse kleuren.

geboren op de Faeröer, is een culinair wonderkind.

Eerst stampte hij mee het ondertussen met een Michelinster gelauwerde Koks uit de grond, nu Skeiva Pakkhús, zijn eigen stek. Zijn ambitie: Tórshavn op de culinaire wereldkaart zetten, een beetje zoals René Redzepi dat met Noma in Kopenhagen deed en Esben Holmboe Bang met Maeemo in Oslo. Met dit verschil dat Pakkhús eerder een brasserie is met een lagere instapdrempel. ’s Middags wordt een no-nonsense Scandinavisch buffetje geserveerd, ’s namiddags gebakjes en ’s avonds een à la carte-menu. Wanneer we die avond nog een tafeltje voor twee weten te bemachtigen, zijn we onder de indruk van de locatie. In deze voormalige kolenopslagplaats werden de gitzwarte muren behouden maar de rest van de duplexruimte heringericht met zachte kleuren, veel houtwerk – waaronder de voormalige mast van een zeilschip die nu als lange tafel fungeert – en gezellige pelsjes. Gedoseerde gloeidraadverlichting doet de rest.

Leif serveert exact wat je hier als meerwaardezoekende

reiziger wil eten. Geen boerenkost, noch fastfood of pizza, maar groene asperges op krokant notenbrood, zalm met spinaziecrème, pickles kabeljauw, lokale kazen en huisgemaakt ijs op basis van vruchten. “Geen high-end fine dining, maar lokale slow food”, zegt Leif hierover, er in één adem aan toevoegend dat hij de stress van het Michelinster-koken beu was. “Ik wil hier een relaxte keuken brengen, zonder pretentie.” Maar hij zegt het niet met wrok of negativisme. Integendeel, hij heeft alle lof voor het talent van collega-chef Poul Andrias Ziska. Die serveert alleen eten dat is geoogst, gevangen, gedood of verbouwd is op de eilanden zelf. Bereid, gezouten, gepekeld, gepickled, gedroogd, gemarineerd. Op het bord zee-egel, langoustines, mosselen, zeewier, enz.

Dat plaatst Poul Andrias in dezelfde categorie als onder meer ook Magnus Nilsson met Fäviken Magasinet in Jämtland, Zweden. “De zalm is er zo vers dat hij nog niet beseft dat hij dood is”, schreef een culinair recensent er ooit over.

De oude stad van Tรณrshavn is een van de best bewaarde historische houten dorpskernen van Europa. Bijna een derde van de totale bevolking woont hier in de hoofdstad.

64/65

Estem voluptatis aut qui offic te exerrum inulparum ium volutem is endam asperionsed et, ut eossust, qui cullaudis am quia vendebis as et ma ditiis

FOTO G E N I E K E B E S T E M M I N G E N Over de recente toeristische boom op de Faeröer-eilanden doen vele verhalen de ronde. Luidens de ene is het een logisch gevolg van het feit dat de gemotiveerde reiziger steeds meer op zoek gaat naar afgelegen, rustige, puur-natuur bestemmingen, genre laatste grens; volgens de andere is Instagram de motor. Eén succesvolle foto op de populaire foto-app kan inderdaad voor een steekvlam zorgen. Instafamous, noemt men het begrip. Even de feiten. Tot een paar jaar geleden was toerisme hier beperkt, nu moet je tijdig reserveren, wil je in het hoogseizoen nog een kamer vinden. Wie even de Instagram-account checkt van Visit Faroe Islands, de nationale toeristische dienst, weet genoeg. Gemiddeld 9000 likes per beeld.

En gedreven door die fotopracht (vaak zwaar gepimpt en/of geënsceneerd!) weet nu plots de wereld hoe mooi het hier wel is. En omdat deze eilanden absoluut hun verzadigingspunt nog niet hebben bereikt – wat je van Barcelona of Venetië niet kan zeggen – maakt niemand zich momenteel zorgen. Integendeel. Wie hier alvast een pluim op zijn hoed mag steken, is Belg Michiel Pieters (@michielpieters, +100.000 volgers) die in zijn vrije tijd de wereld afreist op zoek naar indrukwekkende landschappen. Hij was een van de pioniers om via de sociale media aandacht te besteden aan deze archipel. Nog zo’n hip speeltje dat de Faeröer geen windeieren legde, is Google Sheep View. Dat is het grappige idee van Durita Andreassen, die een eigen versie van Google Street View realiseerde door een camera op de rug van een schaap te monteren. Al snel kreeg hij de steun van… Google zelf.

DE OCEA AN ROEPT Omdat het liedje lang genoeg geduurd heeft nemen we na vier dagen afscheid van de eilanden onder een druilregen en donkere wolken. De Faeröer doen hun reputatie eer aan. Met de muziek van Eivør Pálsdóttir op de achtergrond krijgt het geheel iets melancholisch. De komende 38 uur zorgt de MS Norröna voor de mentale switch.

Slow Travel, terug naar die andere wereld. /

Het nieuwe Hotel Havgrím.

FAERÖER-EILANDEN PRAKTISCH —

De Faeröer-eilanden bevinden zich 400 kilometer ten noorden van Schotland en 450 kilometer ten zuiden van IJsland. De afstand tot Denemarken bedraagt zo’n 1000 kilometer. Met een totale oppervlakte van 1400 vierkante kilometer zijn visvangst, schapenteelt, beperkte landbouw en sinds kort toerisme de belangrijkste activiteiten. De totale kustlijn bedraagt 1117 kilometer, het hoogste punt, de Slættaratindur of ‘platte top’, bevindt zich op 880 meter.

Kalenderjaar 2017 noteerde men hier afgerond 100.000 bezoekers, waarvan de helft dagjesmensen per cruiseschip. Een peulschil in verhouding met Schotland, IJsland of de rest van Scandinavië. Maar omdat een aantal cruiserederijen de eilanden momenteel boycotten, zal het globale aantal opnieuw dalen. Het aandeel individuele reizigers pikt wel stevig op.

Deze archipel kent koele zomers en warme winters.

Dat klinkt misschien vreemd, maar sneeuw en vriestemperaturen komen hier niet zo vaak voor. De gemiddelde temperatuur tijdens de wintermaanden bedraagt drie graden en blijft in de zomermaanden laag, zegge en schrijve twaalf graden. Wind is er quasi altijd en tempert de gevoelstemperatuur. Statistieken spreken van 244 regendagen per jaar en amper 1000 zonneuren. Algemeen kunnen we stellen dat deze eilanden een ruig klimaat kennen.

55°/N reisde aan boord van MS Norröna van Smyril Line vanuit Hirtshals in Denemarken non-stop naar Tórshavn.

Er is een wekelijks vertrek op zaterdagmiddag, je slaapt twee nachten aan boord.

In Tórshavn is het nieuwe Hotel Havgrim een absolute aanrader. Ontbijten doe je met zicht op zee, de kamers zijn gezellig en modern. Het stadscentrum bevindt zich op tien minuten wandelen.

MS Norröna van Smyril Line.

66/5

Oslo, de groenste luchthaven ter wereld

De luchthaven van Oslo werd recent verbouwd en is nu dubbel zo groot, goed voor maximum 32 miljoen passagiers per jaar, en toch bewijst ze dat transportknooppunten ook omgevingsvriendelijk kunnen zijn. Sterker nog, het Noorse architectenbureau dat de opdracht volbracht, slaagde erin ‘s werelds meest ecovriendelijke terminal te bouwen. Dat heeft te maken met de keuze van de materialen (stenen en lokaal hout dat de CO2-uitstoot reduceert met 35 procent) en met innovatieve energieoplossingen, maar ook met de vorm van het gebouw zelf. Daardoor alleen werd het energieverbruik tot de helft gereduceerd. Maar er werd ook out of the box gedacht. Zo wordt de terminal ‘s zomers gekoeld door sneeuw. Hoezo? ‘s Winters wordt sneeuw verzameld en gestockeerd in een depot door het te bedekken met zagemeel. Op warme dagen wordt het smeltwater dan gebruikt als natuurlijke koeling.

“Omdat de luchtvaart wereldwijd jaar na jaar blijft groeien, is het

NORTH & AWAY heeft een reisbureau bij MOOSE in the CITY met dezelfde openingsuren als de winkel. Maak steeds een afspraak via +32 485 79 36 67 zodat we voldoende tijd kunnen voorzien. Langskomen in ons hoofkantoor in Kapellen kan uitsluitend op afspraak (ook buiten de kantooruren).

Wanneer je een reis boekt bij NORTH & AWAY, geniet je éénmalig van 10% korting op alle travel brands en het volledige assortiment boeken en wegenkaarten van MOOSE in the CITY.

evident dat we de sector zo milieuvriendelijk mogelijk maken”, stelt exploitant Avinor. “Vliegtuigbouwers zoals Boeing en Airbus zoeken naar groenere mogelijkheden om te vliegen, op de grond wordt dezelfde denkoefening verricht.” Het resultaat is dat Oslo de eerste luchthaventerminal ter wereld is met een ‘excellent’ BREEAM-rating, een beoordelingscertificaat voor de duurzaamheid van publieke gebouwen. Zo is 91 procent van alle gebruikte bouwmaterialen recupereerbaar.

Los van alle spitstechnologische ecotechnieken werd ook veel aandacht besteed aan de gebruiksvriendelijkheid en het design van de luchthaven: minimalistisch, authentiek en functioneel tegelijk.

Strakke lijnen, alle poespas werd achterwege gelaten, oftewel: less is more. Dat maakt Oslo Gardermoen airport (wereldwijde drielettercode OSL op uw bagagelabel) vandaag niet alleen duurzaam, maar ook bloedmooi. Scandinavië op z’n best.

MOOSE in the CITY is een meer dan 600m² grote conceptstore in hartje Antwerpen met Scandinavië als rode draad. Je vindt er een ruim assortiment kledij (outdoor en fashion) en hippe designartikelen van zowel bekende als nieuwe merken uit het hoge noorden. In de bibliotheek kan je terecht voor reisgidsen, wegenkaarten maar ook literatuur, films en series van alle grote namen uit de noorderlanden.

MOOSE in the CITY Ijzerenwaag 10-12 2000 Antwerpen — maandag t.e.m. vrijdag 10u00-18u00 zaterdag 10u00-18u30 www.moose-in-the-city.com

A TOUCH OF SCANDINAVIA

BEZOEK ONZE WINKEL

De Scandinavische natuur is prachtig, maar om daar ten volle van te kunnen genieten heb je wel de juiste kleding nodig! Onze winkel is gelegen in hartje Antwerpen en heeft een uniek aanbod in reiskleding en accesoires! Lazy?

Bezoek onze webshop!

Ijzerenwaag 10-12, 2000 Antwerpen antwerpstore@moose-in-the-city.com www.moose-in-the-city.com Follow us on Facebook & Instagram! +32 (0)3 369 12 12

“Be yourself.

The world worships the original.”

Ingrid Bergman

Crystal Ice Cave. IJsland.

Reisbureau Kapellen Mertensstraat 77 2950 KAPELLEN

Reisbureau Antwerpen MOOSE in the CITY Ijzerenwaag 10-12 2000 ANTWERPEN

+32 485 79 36 67 info@northandaway.be www.northandaway.be

travel expert for the nordic countries