Πολλοί καταναλωτές πιστεύουν ότι αν αγοράσουν μικρά σε μέγεθος φρούτα και λαχανικά , τότε αυτά δεν περιέχουν ορμόνες . Και όμως , πολύ συχνά οι καλλιεργητές κόβουν τους καρπούς όταν είναι μικροί και δεν έχουν ωριμάσει. δεν υπάρχει τρόπος ο καταναλωτής να μάθει την αλήθεια , εκτός κι αν του τη μαρτυρήσει ο παραγωγός , κάτι βέβαια που ο τελευταίος θα προτιμούσε να του κοπεί η γλώσσα , παρά να το ομολογήσει. Ένας άλλος μύθος , ευρέως διαδεδομένους , είναι ότι οι πατάτες , τα καρότα, τα παντζάρια κι άλλα λαχανικά που βρίσκονται κάτω από τη γη , μπορούν να καταναλωθούν με ασφάλεια αι άφοβα , αν αφαιρέσουμε το εξωτερικό τους στρώμα . Λάθος ! Αυτό τονίζουν γεωπόνοι , κατά την άποψη των οποίων τα φυτοφάρμακα που σήμερα χρησιμοποιούνται είναι πολύ δυνατά , εισχωρούν στον οργανισμό του φυτού , κι από εκεί στον ίδιο τον άνθρωπο που τα τρώει. Όσο βαθιά κι αν καθαρίσουμε την πατάτα ή το μήλο , οι τοξικές ουσίες υπάρχουν παντού , είναι αδύνατο να τις αποφύγουμε με το κόψιμο της φλούδας και το πλύσιμο . Επιλέγοντας φρούτα και λαχανικά της εποχής και απορρίπτοντας τους μύθους -κλίσε , κάνουμε δύο βήματα που μας φέρνουν πιο κοντά στη συνειδητή διατροφική συμπεριφορά . Ένα τρίτο μικρό βήμα είναι να ακούμε τις συμβουλές των επιστημόνων . Όταν αυτοί μας δίνουν μικρές χρήσιμες συμβουλές , ας μην τις αγνοούμε . Για παράδειγμα : Μια δικλίδα ασφαλείας για τις σαλάτες που καταναλώνουμε αφού τις βράσουμε, όπως το κουνουπίδι, το μπρόκολο κ.ά., είναι να πετάξουμε το πρώτο νερό, μόλις αρχίσουν να βράζουν. Για σαλάτες που τις καταναλώνουμε ωμές, σχετική ασφάλεια μας παρέχει μια απλή μικρή κίνηση, δηλαδή πριν τις τοποθετήσουμε στο πιάτο μας, να τις βουτήξουμε για πολύ λίγο σε βραστό νερό που περιέχει ξίδι. Είναι επίσης συνετό να προτιμούμε ντόπιες ποικιλίες προϊόντων, τα οποία καλλιεργούνται υπό ομαλές συνθήκες, σε αντίθεση με τα ξένα υβρίδια τα οποία δεν μπορούν απόλυτα να προσαρμοστούν στο έδαφος και στο κλίμα μιας άλλης χώρας. Αυτή η καλλιεργητική συμπεριφορά θα σηματοδοτούσε μια νέα αρχή για τους αγρότες , οι οποίοι, ενήμεροι και ευσυνείδητοι, θα παρήγαγαν τα προϊόντα τους χρησιμοποιώντας λιγότερα φυτοφάρμακα και λιπάσματα . Τι πιο ανθρώπινο , ο ίδιος ο παραγωγός να φροντίζει τη δημόσια υγεία !.... Δυστυχώς , δεν έχουμε φτάσει σ' αυτό το σημείο .η κοινωνική ευθύνη που οφείλουν να αναδεικνύουν με την καλλιεργητική συμπεριφορά τους οι διάφοροι κλάδοι, δεν είναι ιδιαιτέρως έντονη. Αφού, τρώμε σπανάκια που περιέχουν επικίνδυνες ουσίες σε ποσοστά μεγαλύτερα από τα επιτρεπτά όρια . Αφού , γενικά,
7