zmniejszać jej rozmiary. Koncepcja ta, prezentująca narzędzia do tworzenia Zintegrowanych Strategii Zwalczania Bezdomności, została przyjęta i jest wdrażana przez wiele organizacji i instytucji w całej Europie. Narzędzia do tworzenia Zintegrowanych Strategii Zwalczania Bezdomności2 odnoszą się do dziesięciu kluczowych metod tworzenia skutecznej polityki społecznej: opartej na dowodach, wszechstronności, wielowymiarowości, opartej na prawach, partycypacji, statutowej, podtrzymywalności (stabilności), opartej na potrzebach, pragmatyczności i oddolnej. Każda z tych metod opiera się na wyjściowej tezie, stanowiącej merytoryczny element, uzasadniający jej funkcjonowanie. 1. METODA OPARTA NA DOWODACH Teza – Zbyt często polityka wobec bezdomności oparta jest na przypuszczeniach i poglądach (sądach).
32
Metoda ta odwołuje się do założenia, że dobre rozumienie problemu bezdomności jest kluczowe do tworzenia i rozwijania efektywnej polityki. Cel ten może być osiągnięty poprzez: – monitorowanie i dokumentowanie trendów w bezdomności oraz jej skali (liczby), a także poprzez wypracowywanie odpowiednich wskaźników – badania i analizy przyczyn, skutków i rozwiązań, które powinny równolegle uzupełniać monitorowanie i dokumentowanie – regularną rewizję polityki wobec bezdomności, jako niezbędny i najbardziej efektywny element w połączeniu ze zrozumieniem bezdomności. 2. METODA WSZECHSTRONNOŚCI Teza – Zbyt często polityka wobec bezdomności skupiona jest na interwencji i pomocy doraźnej. Wszechstronna metoda zwalczania bezdomności uwzględnia politykę zarówno w wymiarze interwencji kryzysowej oraz pomocy doraźnej, integracji społecznej i wychodzenia z bezdomności, jak i prewencji bezdomności. Metoda zwalczania bezdomności powinna obejmować: – usługi interwencyjne – jako decydujący pierwszy krok do przeciwdziałania sytuacji zamieszkiwania na ulicy przez dłuższy okres czasu – integrację – która powinna być celem dla wszystkich ludzi bezdomnych i powinna być zaadaptowana do potrzeb i potencjału każdej poszczególnej osoby bezdomnej – prewencję – zarówno celową (eksmisje, zwolnienia z instytucji) oraz systemową (poprzez politykę rynku pracy, politykę mieszkaniową oraz edukację). 3. METODA WIELOWYMIAROWOŚCI Teza - Zbyt często bezdomność uważana jest za problem pomocy społecznej. Metoda wielowymiarowości nawiązuje do bezdomności, uznawanej za zjawisko wymagające wielowymiarowych rozwiązań. Powinny one uwzględniać:
2
TŁUMACZENIE WŁASNE – PIOTR OLECH NA PODSTAWIE MATERIAŁÓW FEANTSA