Nasze Oborniki - grudzień

Bezpłatny Miesięcznik Urzędu Miejskiego w Obornikach

Grudzień 2011 nr 12 ISSN 2082 – 8802 WWW.OBORNIKI.PL

Młodzieżowa Rada Miejska już działa!

Wierzę, że rozpoczynająca dziś swą działalność Młodzieżowa Rada Miejska przyniesie świeże spojrzenie na otaczającą nas rzeczywistość, mówił burmistrz Tomasz Szrama po Sesji Inauguracyjnej, która odbyła się w poniedziałek, 19 grudnia. Od tego dnia swoją działalność oficjalnie rozpoczął nowy organ samorządowy, mający na celu uwrażliwianie władz na potrzeby młodych mieszkańców oraz wyrażanie opinii w zakresie dotyczącym młodzieży.

Gmina pozyskała ponad pół miliona złotych Zarząd Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu przyznał gminie Oborniki pomoc finansową w formie umarzalnej pożyczki.

Pieniądze przeznaczone zostaną na termomodernizacje gminnych szkół.

s. 2

Więcej o MRM, czytaj na s. 5 Lodowisko w Obornikach już wkrótce W poniedziałek, 5 grudnia Burmistrz Obornik Tomasz Szrama podpisał umowę na dostawę i montaż składanego lodowiska sezonowego w ramach programu „Biały Orlik”.

s. 2

Uroczyście w Chrustowie We wtorek, 29 listopada Szkole Podstawowej w Chrustowie nadano imię znakomitego polskiego lekkoatlety Bronisława Malinowskiego. W uroczystości udział wzięli liczni goście, wśród których znaleźli się senator, posłowie, radni oraz brat nowego patrona, prezydent Grudziądza – Robert Malinowski.

s. 4

Kończymy najdroższą w historii Obornik inwestycję Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Obornikach Sp. z o.o. kończy inwestycje budowlane realizowane w ramach współfinansowanego przez Unię Europejską projektu, pn: „Zapewnienie prawidłowego systemu odbioru ścieków na obszarze aglomeracji Oborniki”.

s. 4

Musimy pamiętać o tym, że początki zawsze są trudne Komunikacja Miejska w Obornikach stała się faktem. To, że warto było podjąć te niełatwe i skomplikowane proceduralnie działania, świadczy już dziś ilość pasażerów, korzystających z usług firmy Warbus. Po wielu wnioskach i propozycjach od 1 grudnia zmieniliśmy rozkład jazdy tak, aby jak najlepiej dostosować go do potrzeb naszych mieszkańców.

s. 6

SKF SPARTA najlepsza podczas Mikołajkowego Turnieju Od 2-4 grudnia Oborniki gościły piłkarzy ręcznych z kilku klubów, którzy walczyli w Mikołajkowym Turnieju Piłki Ręcznej Juniorów Młodszych.

s. 14

2

Nasze Oborniki

Zakończono budowę ulicy Sportowej

8 grudnia Burmistrz Obornik Tomasz Szrama, przedstawiciele Urzędu Miejskiego i inspektorzy dokonali końcowego odbioru ulicy Sportowej. Realizowana inwestycja o wartości ok. 568 tys.

Grudzień 2011

zakładała budowę drogi, o długości 344 m z kostki betonowej,wraz z kanalizacją. Wykonawcą robót było Przedsiębiorstwo Budowlane BUDRO – Kazimierza Stachowiaka z Kiszewa.

www.oborniki.pl

Gmina pozyskała ponad pół miliona złotych Zarząd Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Poznaniu przyznał gminie Oborniki pomoc finansową w wysokości 342.084,00 zł w formie umarzalnej pożyczki na wsparcie realizacji przedsięwzięcia pn.: „Termomodernizacja budynku użyteczności publicznej – Szkoła Podstawowa nr 2 w Obornikach” oraz 170.172,00 na zadanie pn.: „Termomodernizacja Zespołu Szkół w Kiszewie wraz z wymianą kotła – etap I”. Kwota udzielonej pożyczki może być umorzona do wysokości 5% w przypadku SP2 i 20 % w przypadku ZS w Kiszewie.

Na zakres prac składa się docieplenie ścian, stropodachów, wymia-

na stolarki okiennej i drzwiowej, wymiana instalacji c.o. Dodatkowo w Zespole Szkół w Kiszewie w miejsce starego, węglowego kotła

zamontowany zostanie nowoczesny kocioł na biomasę.

Oficjalne podpisanie umów nastąpiło 7 grudnia 2011 r.

Ulica Franciszka Mickiewicza w Rożnowie otwarta

Jest już nowe boisko w Chrustowie

25 listopada przeprowadzono końcowy odbiór ulicy Franciszka Mickiewicza w Rożnowie.

Realizowana inwestycja, o wartości 943.410,00 zł zakładała

budowę drogi z kostki brukowej betonowej, wraz z chodnikami i odwodnieniem. Wykonawcą robót był Zakład Budowlany LAREK z Obornik.

Ruszy budowa oświetlenia drogowego w Uścikówcu

Uczniowie Szkoły Podstawowej w Chrustowie oraz mieszkańcy wsi mogą korzystać już z nowoczesnego kompleksu boisk. Podczas uroczystości, wartą prawie 800 tys. inwestycję symbolicznym przecięciem wstęgi otworzył Burmistrz Obornik Tomasz Szrama.

Przedsięwzięcie polegało na budowie boiska wielofunkcyjnego z nawierzchnią poliuretanowo – gumową, o wymiarach 28x46 m.

W ramach realizacji projektu przy szkole powstał również plac zabaw i parking. Wykonawcą wszystkich prac była firma EUROIMPEX z Poznania.

Inwestycja dofinansowana została z Programu Rozwoju Obszarów

Wiejskich, jako element projektu „Poprawa standardu publicznej infrastruktury społecznej oraz kształtowanie obszarów o szcze-

gólnym znaczeniu dla mieszkańców we wsi Chrustowo i Wargowo w Gminie Oborniki”.

Lodowisko w Obornikach już wkrótce

9 grudnia Burmistrz Obornik Tomasz Szrama podpisał umowę na budowę oświetlenia drogowego we wsi Uścikówiec.

Wykonawcą inwestycji, wartej ok.

285 tys. zł brutto, jest Przedsiębiorstwo Produkcyjno Handlowo

Usługowe RAGAMA z Rogoźna.

Zamontowane zostaną 54 nowe latarnie drogowe, co bez wątpienia poprawi w Uścikówcu zarówno komfort, jak i bezpieczeństwo mieszkańców.

W poniedziałek, 5 grudnia Burmistrz Obornik Tomasz Szrama podpisał umowę na dostawę i montaż składanego lodowiska sezonowego w ramach programu „Biały Orlik”,przy ul. Obrzyckiej 88 w Obornikach. Wykonawcą inwestycji na kwotę 802.944,00 zł brutto jest firma Budowa Lodowisk TOL z Warszawy.

Zamówienie polega na instalacji lodowiska mobilnego o wymiarach tafli 20×40 m. Na to przedsięwzięcie gmina otrzymała dofinansowanie z Ministerstwa Sportu i Turystyki w wysokości 50 % kosztów kwalifikowanych wykonanego lodowiska. Ogólnodostępne lodowisko stanie na terenie kompleksu sportowego, powstałego w ramach programu „Moje Boisko-Orlik 2012”.

www.oborniki.pl

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

3

Nowy plac zabaw przy Orliku 24 listopada nastąpił odbiór techniczny placu zabaw, zbudowanego w ramach programu „Radosna Szkoła” przy Zespole Szkół w Obornikach. W skład komisji weszły osoby: Justyna Bartol – Janasek Dyrektor Zespołu Szkół w Obornikach, Zbigniew Maciejewski – inspektor nadzoru budowlanego oraz Rafał Miszczak – Dyrektor Zarządzający Dawar Sport Sp. z o.o.

Wykonawcą inwestycji była firma Dawar Sport Sp. z o.o. z Poznania.

Wartość wyniosła 225 038,83 zł, w tym 50% kwoty dofinansował Urząd Miejski w Obornikach.

18 listopada br. w ramach tego samego programu dokonano odbioru technicznego placu zabaw przy Szkole Podstawowej nr 2 w Obornikach.

Podpisano umowę na remont toalet w Zespole Szkół w Obornikach W piątek, 2 grudnia Burmistrz Obornik Tomasz Szrama podpisał umowę na remont toalet w budynku Zespołu Szkół w Obornikach. Wykonawcą inwestycji na kwotę 194.344,15 zł jest firma REAL – BUD z Gniezna.

Przedsięwzięcie zakłada remont 8 sanitariatów. Obejmuje on rozbiórkę części ścian działowych oraz wymurowanie nowych, wymianę wewnętrznej stolarki drzwiowej i zewnętrznej stolarki okiennej wraz z parapetami zewnętrznymi, wymianę posadzek i okładzin ściennych, roboty

malarskie ścian i sufitów, remont instalacji wodno -kanalizacyjnej,

sanitarnej wraz z osprzętem, wymianę elektryki.

Pięknieją nasze wsie W poniedziałek, 28 listopada Burmistrz Obornik Tomasz Szrama podpisał umowy, na podstawie których gmina Oborniki otrzyma kolejne pieniądze, tym razem ze środków Programu Wielkopolska Odnowa Wsi, w ramach konkursu „Pięknieje wielkopolska wieś”.

Dokumenty podpisane w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Wielkopolskiego objęły dwa projekty, pn.: „Zagospodarowanie przestrzeni publicznej poprzez zakup i montaż świetlicy wiejskiej wykonanej w technologii systemowej w miejscowości Wychowaniec” oraz „Zagospodarowanie

przestrzeni publicznej poprzez renowację wiaty rekreacyjnej oraz zakup i montaż świetlicy wiejskiej wykonanej w technologii systemowej w Sycynie”.

Kwota dofinansowania każdego z projektów to 25 tys. 400 zł.

Należy zwrócić uwagę na fakt, że z pośród 355 złożonych wniosków, jedynie 80 otrzymało dofinansowanie. Projekt realizowany w Wychowańcu zajął 6, natomiast w Sycynie 21 miejsce.

Mieszkańcy tych miejscowości będą mogli korzystać z nowych obiektów już w przyszłym roku.

Tomasz Szrama o tym, dlaczego burmistrzowi czas biegnie szybciej Dziś Wiardunki, spotkanie w przedszkolu, jutro Popowo, Bogdanowo, Kowanówko, spotkanie za spotkaniem, dziesiątki telefonów, setki podpisów pod dokumentami, czy „wychodzi” Pan kiedyś z pracy?

Burmistrz ma nienormowany czas pracy i nawet jeżeli wychodzę z urzędu to i tak nadal często jestem w pracy. Do domu przyjeżdżam późnym wieczorem. Ale przecież nie będę narzekał, decydując się na objęcie tej służebnej funkcji wiedziałem, że nie jest to zadanie łatwe.

Czy burmistrzowi czas upływa szybciej?

W natłoku wielu spraw, czas naprawdę mija bardzo szybko. Proszę tylko spojrzeć już minął rok mojej kadencji, a wydaje się jakbym to wczoraj składał ślubowanie przed radnymi Rady Miejskiej.

Czy są zatem momenty, że chciałby Pan „trzasnąć drzwiami”?

Obejmowałem urząd burmistrza z całym dobytkiem, tym dobrym ale także i tym trudnym.

Wiele spraw szczególnie na początku kadencji było bardzo trudnych, bowiem zaczynali je moi poprzednicy ja je musiałem kończyć. Często były to trudne rozmowy trwające po kilka lub kilkanaście godzin. Nie trzaskam jednak drzwiami, bo to nie w moim stylu, stres odreagowuję natomiast bardzo chętnie na siłowni.

Ale na pewno są chwile kiedy mówi Pan „warto”!

Cieszę się, kiedy widzę, że to co robię przynosi jakieś wymierne efekty. Gdy widzę szczęśliwe twarze dzieci, gdy oddajemy do użytku np.

salę gimnastyczną, lub uśmiechnięte twarze starszych osób, które czekały kilkanaście lat na drogę prowadzącą do ich domu. Dla tych chwil warto ciężko pracować i się poświęcać.

Jaka przyszłość Pana zdaniem czeka Oborniki?

Wchodzimy aktualnie w trudny okres dla naszego kraju, ale także dla gminy. Zrobię jednak wszystko co w mojej mocy, aby miesz-

kańcy naszej gminy nie odczuli kryzysu gospodarczego. Gmina w kolejnych latach nadal będzie się rozwijać, planujemy kolejne inwestycje zarówno w mieście jak i na wsiach.

4

Nasze Oborniki

Uroczyście w Chrustowie

Bronisław Malinowski, złoty i srebrny medalista olimpijski, Mistrz Europy, wielokrotny Mistrz Polski, wielki sportowiec.

Co łączy go z Chrustowem? Od wtorku, 29 listopada jest on patronem tamtejszej Szkoły Podstawowej.

Uroczystość nadania imienia, połączoną z otwarciem nowo wybudowanego boiska sportowego przygotowywano już od dłuższego czasu. Szkoła od lat kultywuje bowiem sportowe idee. Co roku w Chrustowie odbywa się Bieg Sylwestrowy, w którym biorą udział biegacze z całego kraju.

Ponadto absolwentką chrustowskiej szkoły jest między innymi Agnieszka Maluśkiewicz – Mistrzyni Polski w pchnięciu kulą.

Podczas uroczystości odsłonięto również pamiątkową tablicę,

poświęconą patronowi oraz uroczyście nadano szkole sztandar.

Wśród przybyłych gości znaleźli się senator Jan Filip Libicki, poseł Jakub Rutnicki, burmistrz Tomasz Szrama, a także przedstawiciele duchowieństwa, dyrektorzy szkół i przedszkoli oraz gość specjalny Prezydent Grudziądza, a zarazem brat nowego patrona – Robert Malinowski, który wręczył na ręce dyrektora portret Bronisława.

Uroczystość uświetniły występy uczniów, do których burmistrz Tomasz Szrama zwrócił się słowami: Wierzę, że osoba Bronisława Malinowskiego to pomocna i dobra wskazówka do poszukiwania własnej drogi życiowej. Musicie tak, jak on wierzyć w siebie i swoje możliwości. Niech Jego sportowe życie stanie się dla Was inspiracją.

Podniesienie podatków to zło konieczne

Szanowni Państwo, w poniedziałek, 28 listopada Rada Miejska w Obornikach, opowiedziała się za przyjęciem uchwał w sprawie podatków i opłat lokalnych. Niestety, mimo głębokiej analizy, także i nam nie udało się uniknąć konieczności podniesienia stawek. Decydując się na ten krok należało wziąć pod uwagę przede wszystkim stopę inflacji. Zgodnie z przewidzianymi w ustawie zasadami waloryzacji górnych stawek podatku od nieruchomości dokonano ich ustalenia, zwiększając o 4%. Podobnie było

Grudzień 2011

ze stawkami od środków transportowych. W trzech przypadkach należało podwyższyć dotychczasową stawkę, gdyż była niższa od stawki minimalnej ogłoszonej przez Ministra Finansów. Z kolei Rada Miejska podjęła decyzję o obniżeniu średniej ceny skupu żyta do kwoty 37 zł za 1q, biorąc pod uwagę sytuację ekonomiczną rolników na terenie gminy Oborniki.

Tym samym nie zgodziła się z opinią Wielkopolskiej Izby Rolniczej o przyjęciu kwoty 50 zł za 1 q.

Burmistrz Obornik

Tomasz Szrama

www.oborniki.pl

Kończymy najdroższą w historii Obornik inwestycję

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Obornikach Sp. z o.o. kończy inwestycje budowlane realizowane w ramach współfinansowanego przez Unię Europejską projektu, pn: „Zapewnienie prawidłowego systemu odbioru ścieków na obszarze aglomeracji Oborniki”. Obejmuje on budowę kanalizacji sanitarnej w mieście i 9 okolicznych miejscowościach oraz modernizację oczyszczalni ścieków w Obornikach.

Ten rok był szczególnie uciążliwy dla kierowców poruszających się w centrum naszego miasta oraz właścicieli punktów handlowych, zlokalizowanych przy ulicach, gdzie prowadzone były prace.

Dodatkowo na ul. Piłsudskiego układano nową sieć wodociągową. Tym samym, po ułożeniu nowej nawierzchni, zakończyły się problemy z częstymi awariami sieci i koniecznością nieustannego „łatania” drogi. Inwestycja była trudna i czasochłonna w realizacji, ale konieczna.

Do końca listopada bieżącego roku wykonawcy robót zakończyli prace budowlane w Rożnowie oraz Obornikach. W mieście, na ulicach: Kasztanowej, Stefanowicza, Jagiellońskiej, Kowanowskiej, Piłsudskiego, Młyńskiej, Kopernika, Bosmana Leśniaka, Lipowej

(na odcinku od ul. Piłsudskiego do Mickiewicza), ks. Szymańskiego, Szpitalnej położona została nowa nawierzchnia bitumiczna, natomiast ulica Garażowa i Starorzeczna odtworzone zostały z kostki brukowej. Przy ulicach gdzie trwały prace związane z budową kanalizacji sanitarnej wyremontowane zostały również chodniki. Dotyczy to ulic: Kasztanowej, Stefanowicza, Leśniaka, Szpitalnej, Garażowej oraz Lipowej. W najbliższym czasie wyremontowany zostanie również chodnik przy ul. Młyńskiej (przy ul. Leśniaka).

Będą to wówczas ostatnie odtworzenia, związane z budową kanalizacji sanitarnej na terenie miasta.

Obecnie trwają jeszcze intensywne prace przy budowie kanalizacji sanitarnej w miejscowości Dąbrówka Leśna, Słonawy oraz Nowołoskoniec. Do końca stycznia planowane jest zakończenie przedsięwzięć związanych z budową kanalizacji we wsiach Dąbrówka Leśna i Gołaszyn. Pozostało do wykonania ok. 300 mb. sieci oraz posadowienie i uruchomienie pompowni ścieków. Zakończenie prac związanych z budową kanalizacji w miejscowościach Słonawy, Nowołoskoniec i Bąbliniec zaplanowane jest na koniec II kwartału 2012 roku.

R e a l i z o w a ny p r z e z P Wi K w Obornikach projekt obejmuje również modernizację oczyszczalni ścieków. Jest to najbardziej czasochłonna inwestycja. Zakres robót obejmuje modernizację przepompowni głównej, modernizację układu mechanicznego oczyszczania ścieków, modernizację punktu przyjmowania ścieków i hali dmuchaw, modernizację istniejącego i budowę nowego reaktora biologicznego, modernizację starego i budowę nowego osadnika wtórnego, modernizację ciągu mechanicznego odwadniania osadu, jak i budowę instalacji oczyszczania powietrza. Obecnie prace na obiekcie zaawansowane są w ok. 55%.

Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Obornikach informuje wszystkich mieszkańców miejsc, w których wykonana została już kanalizacja sanitarna o możliwości podłączenia się do nowo wybudowanej sieci.

Wnioski o wydanie warunków technicznych przyłączenia się do sieci kanalizacji sanitarnej można pobrać osobiście w siedzibie Przedsiębiorstwa mieszczącej się przy ul. Staszica 41A lub wygenerować ze strony internetowej www.pwik-oborniki.pl.

www.oborniki.pl

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

5

Znamy już wyniki głosowania – oto skład Młodzieżowej Rady Miejskiej!

Młodzieżowa Rada Miejska została powołana 29 sierpnia z inicjatywy burmistrza oraz Klubu Radnych Gminna Koalicja Samorządowa. Liczy ona 21 radnych - reprezentantów (uczniów gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych) z terenu gminy Oborniki, z wyłączeniem szkół dla dorosłych. W piątek, 2 grudnia

zostali oni wybrani w wyborach tajnych, równych i bezpośrednich, które odbyły się w 8 okręgach wyborczych. Czynne i bierne prawo wyborcze posiadali wyłącznie uczniowie danej szkoły (w której zorganizowano wybory), zamieszkali na terenie gminy Oborniki.

Inauguracyjna sesja Młodzieżowej Rady Miejskiej, podczas której

młodzi radni złożyli ślubowanie oraz wybrane zostało Prezydium Rady, odbyło się w poniedziałek, 19 grudnia.

Przewodniczącą Młodzieżowej Rady Miejskiej została Alicja Lutomaska z ZS Kutrzeby, wiceprzewodniczącą Monika Topór z Gimnazjum nr 3, a sekretarzem Stanisław Janasek z ZS Kutrzeby.

Podczas sesji młodzi radni przedstawili się i krótko określili swoje oczekiwania, związane z działalnością MRM. Poruszali tematy komunikacji, działalności kulturalnej oraz oferty kierowanej do młodzieży. Wstępnie ustalono też, że kolejna sesja odbędzie się w pierwszym kwartale 2012 roku.

Oto wyniki głosowania I kadencji Młodzieżowej Rady Miejskiej 2011-2013: Okręg nr 1 Zespół Szkół im. gen. Tadeusza Kutrzeby w Obornikach

Adam Sierakowski

Alicja Lutomska

Kacper Szarawara

Okręg nr 6 Zespół Szkół w Kiszewie - Gimnazjum

Janasek Stanisław

Dominika Majchrzak

Okręg nr 2 Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Wyspiańskiego w Obornikach i Prywatne Gimnazjum nr 1 w Obornikach

Karolina Janiak

Przemysław Szrama

Szymon Grygorowicz

Dajana Kołodziej

Miłosz Ławniczak

Mikołaj Rogula

Paulina Hoffmann

Filip Wielgosz

Klaudia Dominik

Paulina Majkowska

Mateusz Szrama

Mateusz Szulc

Radny Ariel Mańczak koordynatorem ds. Młodzieżowej Rady Miejskiej

Okręg nr 5 Gimnazjum nr 3 w Obornikach

Jakub Koza

Łukasz Łabędzki

Sonia Ewert

Okręg nr 4 Zespół Szkół w Obornikach – Gimnazjum nr 1

Okręg nr 8 Zespół Szkół Specjalnych w Kowanówku

Okręg nr 3 Zespół Szkół im. Adama Mickiewicza w Objezierzu

Okręg nr 7 Zespół Szkół w Rożnowie – Gimnazjum

Monika Topór

Podczas listopadowej sesji Rady Miejskiej radni wyznaczyli na okres najbliższej kadencji koordynatora ds. współpracy z Młodzieżową Radą Miejską w Obornikach. Został nim najmłodszy z radnych – Ariel Mańczak.

Jego zadaniem b ę dzie wspieranie Młodzieżowej Rady Miejskiej oraz pomoc w rozwiązywaniu trudności. . Będzie on zatem sprawował opiekę merytoryczną oraz będzie uczestniczył w posiedzeniach MRM z prawem zabierania głosu.

6

Nasze Oborniki

Grudzień 2011

www.oborniki.pl

Porozumienia w sprawie komunikacji Musimy pamiętać o tym, że początki zawsze są trudne podpisane

Komunikacja Miejska w Obornikach stała się faktem. To, że warto było podjąć te niełatwe i skomplikowane proceduralnie działania, świadczy już dziś ilość pasażerów, korzystających z usług firmy Warbus. Po wielu wnioskach i propozycjach od 1 grudnia zmieniliśmy rozkład jazdy tak, aby jak najlepiej dostosować go do potrzeb naszych mieszkańców. Musimy pamiętać o tym, że początki zawsze są trudne.

Często w rozmowach z przedstawicielami miast, w których komunikacja działa od wielu lat dowiaduję się, ze mimo upływu czasu dyskusja na temat rozkładów jazdy i jakości funkcjonowania nie milknie. Rozpoczęta przez nas w tym roku inwestycja poprowadzona została ze sporym rozmachem. Uruchomiliśmy jednocześnie, aż 9 linii, tak aby odpowiadać na potrzeby, jak największej ilości mieszkańców. Na ocenę jakości usług firmy Warbus przyjdzie jeszcze czas, ale już dziś cieszymy się z ich inicjatywy i stale rozszerzanej oferty skierowanej do mieszkańców gminy Oborniki. Wierzę, że rozbudowana sieć komunikacji stanie się tańszą alternatywą dojazdu zarówno do Poznania, jak i innych miejscowości spoza naszej gminy. Zachęcam do korzystania z gminnej komunikacji.

Obornik, gdzie wielu z nich pracuje, czy robi większe zakupy.

Piotr Woszczyk Zastępca Burmistrza Obornik

Komunikacja okiem Kazimierza Kuliga, prezesa firmy Warbus Sp. z o.o.

Jeszcze raz potwierdziła się zasada, że takie przedsięwzięcie charakteryzuje się dynamiką, która musi brać pod uwagę społeczny odbiór kierowanych do niego propozycji. Tylko reakcja na racjonalne uwagi i sugestie pasażerów prowadzi bowiem do optymalizacji przewozów. I tak się stało w naszym przypadku.

Wspólne, operatywne decyzje władz gminy i spółki Warbus, wykorzystujące Państwa reakcje na zaproponowaną marszrutyzację przewozów okazały się słuszne, przysparzające nam klientów, a Państwu ułatwiające podróżowanie. Zmieniony od grudnia rozkład okazał się lepiej dostosowany do potrzeb mieszkańców, dla których całe to przedsięwzięcie zostało przygotowane.

Wyraźnie wzrosła liczba przewożonych pasażerów. O czym to świadczy? Świadczy, że dziennie w każdym autobusie gościmy kilkudziesięciu pasażerów, że praktycznie wszystkie kursy są obsadzone.

Jak na początek to dobry wynik.

Zmiany rozkładu potwierdziły słuszność ich wprowadzenia, o czym świadczą wpływy, które uległy poprawie.

W związku z tym, że Państwa uwagi ukierunkowane są na rozwijanie połączeń z sąsiednimi gminami przygotowujemy od nowego roku propozycje takich

relacji. W pierwszej kolejności z gminą Murowana Goślina.

Będzie to linia 30 łącząca Murowaną Goślinę z Obornikami, dająca możliwość przesiadek w kierunku Poznania. Zamierzamy również skomunikować Oborniki z gminami Rogoźno, Ryczywół i Szamotuły. W tej sprawie podjęliśmy rozmowy z władzami tych gmin.

Rozważamy także, w porozumieniu z władzami Waszej gminy, wprowadzenie biletu ulgowego dla młodzieży szkolnej oraz co będzie nowością, biletów miesięcznych. Zdajemy sobie sprawę, jak dużym udogodnieniem dla pasażerów jest takie rozwiązanie. Natomiast naszym marzeniem jest sieć komunikacyjna w ramach porozumienia międzygminnego, obejmująca ten obszar ze wspólnym systemem biletowym.

Wszystkie te projekty zamierzamy konsultować z Państwem, a więc decyzje o ich wprowadzeniu muszą uwzględniać czas potrzebny na ich przeprowadzenie. Jesteśmy również otwarci na sugestie rozszerzenia zakresu obsługi Państwa gminy, ale decyzje akceptujące takie zmiany oraz dotyczące biletów muszą uwzględniać jej możliwości budżetowe, a więc być zaaprobowane przez jej władze.

Spółka Warbus stawia sobie za cel dobrze służyć swoim klientom, dla których wykonuje usługi dlatego jesteśmy otwarci na szeroko rozumianą współpracę, łączącą obopólne korzyści spółki, władz miasta i jej mieszkańców.

Z okazji zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia składamy Państwu życzenia pełnych spokoju i radości Świąt, odpoczynku przy rodzinnym stole oraz pełnej satysfakcji z oferowanych przez nas usług.

Kazimierz Kulig

Działająca od listopada na terenie naszej gminy miejska komunikacja stała się alternatywą dla mieszkańców dojeżdżających do Poznania. Trasę tę można przebyć, udając się linią 25 do Zielątkowa, a stamtąd do Poznania komunikacją sucholeską. Podobnie też odbyć można drogę powrotną, obornickie busy skomunikowano bowiem z godzinami przyjazdów i odjazdów ZKP Suchy Las. Takie rozwiązanie możliwe było dzięki podpisanemu 2 grudnia, przez Burmistrza Obornik Tomasza Szramę i Wójta Gminy Suchy Las Grzegorza Wojterę porozumienia, dotyczącego organizacji publicznego transportu zbiorowego na linii komunikacyjnej, łączącej Oborniki z Zielątkowem.

Podobne porozumienie podpisane zostało 12 grudnia z Burmistrzem Murowanej Gośliny Tomaszem

Łęckim. Na jego mocy bus komunikacji - linia nr 23 Oborniki-Rożnowo - wjeżdżać będzie na teren gminy Murowana Goślina i zabierać pasażerów z przystanku w Uchorowie do Obornik.

Porozumienie ułatwi życie mieszkańcom Uchorowa, którzy znacznie szybciej dostaną się teraz do

Prawdopodobnie niebawem ruszy także druga linia, która dowiezie mieszkańców sąsiedniej gminy do Obornik. Wszystko za sprawą spółki Warbus, której baza autobusowa mieści się na terenie gminy Murowana Goślina. Busy pokonują codziennie stamtąd drogę przez Białężyn i Uchorowo, by dopiero w Obornikach rozpocząć „pracę”. Spółka chce wykorzystać ten fakt i utworzyć na tej trasie linię. W tym celu rozpoczęto już procedury.

Niewielkie zmiany w rozkładzie planuje się wprowadzić na początku 2012 roku, w związku z tym wszelkie sugestie i uwagi można przesyłać na adresy: oborniki@warbus.pl lub komunikacja@um.oborniki.pl

www.oborniki.pl

Przygotowania do Powstania Wielkopolskiego

Druga połowa roku 1918 obfitowała w wiele wydarzeń związanych z odzyskaniem przez Polskę niepodległości. W całym kraju od listopada do końca roku 1918 Polacy przejmowali władzę z rąk zaborców, tworząc podwaliny administracji terenowej i państwowej. Sam wybuch Powstania Wielkopolskiego datowany na 27 grudnia 1918 roku, był efektem wielu działań podejmowanych w całej Wielkopolsce już dużo wcześniej. Wydarzenia te przyspieszyły zdecydowanie w momencie, gdy pojawiła się informacja dotycząca planowanego przyjazdu do Poznania Ignacego Jana Paderewskiego. Wydarzenia tamtych lat rozgrywały się także na ziemi obornickiej. 26 listopada 1918 roku odbyło się w mieście pierwsze zebranie Powiatowej Rady Ludowej, na którym utworzono komisję kontrolną. Tworzyli ją ksiądz proboszcz Jarczewski, doktor Stefanowicz i H. Skąpska. Rada ustaliła, że na terenie parafii tworzone będą gminne rady, a za ich powołanie odpowiedzialni będą poszczególni proboszczowie. 1 grudnia 1918 roku odbył się publiczny wiec, na którym to dokonano wyboru miejskiej Rady Ludowej, oraz podjęto decyzję o utworzeniu Straży Ludowej. Kolejnymi etapami były wybory przedstawicieli do miej-

skiej Rady Ludowej, a następnie ukonstytuowanie się zarządu.

Prezesem wybrano Kazimierza Spicherta, wiceprezesem został Stefan Adamczyk, sekretarzem Stanisław Hojnacki, a skarbnikiem Wiktoria Kaźmierska. Warto podkreślić, że była to rada tylko i wyłącznie skupiająca Polaków.

Pierwsze i podstawowe działania na jakich skoncentrowała się rada wraz z zarządem, dotyczyły zbierania środków na fundusz narodowy, oraz przekształcanie szkolnictwa.

Nie było to zadanie łatwe, bowiem o ile kolejne gminne rady zbierały składki, to ze szkolnictwem było trudniej. Nauczyciele Polacy, bowiem w obawie przed Niemcami nie chcieli współpracować z Radą Ludową. Dopiero kolejne rozmowy prowadzone ze środowiskiem związanym ze szkolnictwem, przyniosły jakieś efekty. Ostatecznie członkowie Towarzystwa Polsko Katolickiego Nauczycieli zostali doradcami Rady Ludowej w kwestiach oświatowych. Inspektorami szkolnymi zostali: nauczyciel z Łukowa – Edmund Sowiński na okręg obornicki, a na okręg rogoziński mianowano nauczyciela Robińskiego ze Skrzetusza.

Bardzo ważnym szczególnie mentalnie wydarzeniem była informacja o przejeździe przez Oborniki

Ignacego Jana Paderewskiego. 26 grudnia 1918 rok, na spotkanie do Rogoźna pojechali Bolesław Smorawski i Stefan Neyman. Po powitaniach, pociąg ruszył do Obornik.

Na stacji oficjeli powitał Stanisław Jordan, a okolicznościowy wiersz wygłosiła Bogumiła Kotecka.

Zgromadzeni mieszkańcy miasta wiwatowali hucznie na cześć Paderewskiego i wojsk państw koalicyjnych. Pociąg następnie odjechał w kierunku Poznania. Jeszcze tego samego dnia w Poznaniu odbyła się manifestacja, a walki rozpoczęły się dzień później 27 grudnia 1918 roku. Pierwsze walki rozpoczęły się w okolicach Prezydium Policji.

Oborniczanie nie uczestniczyli jednak w walkach o Poznań, jednak w tym czasie organizowano już oddział powstańczy. Składał się on z czterdziestu czterech ochotników, dla których broń dostarczył Roman Jankowski i Andrzej Przybecki.

Dowódcą oddziału został zawodowy żołnierz w stopniu sierżanta Seweryn Skrzetuski. Więcej o powstaniu na ziemiach obornickich w kolejnym numerze gazety. Źródło: Powstanie Wielkopolskie w powiecie obornickim i walki nad Notecią w r. 1918/19, w oprac. Alfreda Kucnera.

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

7

Leon Masiakowski, mój Wspaniały Ojciec ...człowiek honoru i człowiek czynu, był pacholewianinem sześć lat i dziesięć miesięcy, od 16 października 1912 r. do 15 sierpnia 1919 .

W przyszłym roku, 10 lutego 2012 r. minie Studwudziesta Rocznica, a 16 października 2012 r. Setna Rocznica objęcia przez dwudziestoletniego maturzystę stanowiska nauczyciela samodzielnego w Pacholewie. Leon Masiakowski urodzony 10 lutego 1892 roku w Bydgoszczy, pod znakiem wodnika, który podobno sprawdza się w zawodzie nauczyciela, naukę właśnie tego zawodu rozpoczął na 3-letnim (1906-1909) kursie dla uzdolnionej młodzieży zwanym Preparandą. Po niej, 3-letnie Seminarium Nauczycielskie ukończył egzaminem dojrzałości 17 września 1912 r.

Dziwne zrządzenie losu, bo już po miesiącu, 16 października 1912 r. dwudziestoletni, świeżo upieczony maturzysta, obejmuje stanowisko nauczyciela samodzielnego tymczasowego wiejskiej szkoły w Pacholewie, gminy Murowana Goślina, powiatu obornickiego!

To nie mógł być przypadkowy zbieg okoliczności może i dlatego, że Bydgoszcz, Piła i Toruń, jak i zachodnia część prowincji poznańskiej, należały do najbardziej zniemczonych. Prawie całkiem już niemieckie były powiaty Skwierzyna i Międzyrzecz. Rzeka Obra ze swoimi kanałami i jeziorami, na odcinku od Wolsztyna do Trzciela, stanowiła jakby granicę, jakkolwiek i niektóre tereny na wschód od tej rzeki, na przykład okolice Nowego Tomyśla, były całkowicie zgermanizowane, podobnie jak Bydgoszcz. Dla młodego, przepojonego duchem narodowo-wyzwoleńczym i marzeniami o wolnej i niepodległej Polsce, w takiej Bydgoszczy miejsca nie było. Cudem trafił do Pacholewa.

Po niespełna dwóch latach pracy nauczycielskiej w Pacholewie, od 31 sierpnia 1914 r. do 17 grudnia 1918 r. odbywa zaborczą służbę wojskową. Jak ścisły umysł musiał posiadać, że od razu znalazł się w inżynierii wojskowej, przechodząc kurs oficerski saperów, a następnie szkołę oficerską saperów. Na zachodnim froncie, w tym pod Verdun przebywał w sumie 10 miesięcy. W pozostałym czasie przechodził różne szkolenia wojskowe w Poznaniu, Pleszewie i Ostrowie, dwukrotnie wracając do pracy w szkole w Pacholewie na podstawie reklamacji, utrzymując ścisły kontakt z miejscowym narodowo-wyzwoleńczym środowiskiem, przygotowującym zbrojny czyn powstańczy. Nie jest wykluczone, że ten wojenny

pobyt Leona Masiakowskiego, kierownika Szkoły w Pacholewie, w armii pruskiej, zakończony stopniem oficera gwardii saperów (Gardepionier Leutnant) z odznaczeniem Żelaznym II Klasy (EK II), był świadomą formą szkolenia wojskowego, inspirowaną przez obornicki, tajny Komitet Powstańczy. Z członkami tego Komitetu spotykał się niemal na co dzień. Były to wybitne, ówczesne osobowości: Jan Kazimierz Turno, ziemianin Słomowa, Lulina i Pacholewa, dowódca I. Kompanii IV. Baonu Murowana Goślina (Leon Masiakowski był dowódcą II Kompani tego samego Baonu); twórca Kółek Rolniczych; od 1905 r. członek dożywotni Poznańskie go Towarzystwa Przyjaciół Nauk (PTPN) Wydziału HistorycznoLiterackiego, co może świadczyć o Jego związkach z konspiracyjnym środowiskiem uniwersyteckim; ks.

Norbert Szwaba, proboszcz parafii p.w. św. Tymoteusza w Białężynie, delegat powiatu Oborniki na Sejm Dzielnicowy obradujący w dniach od 3 do 5 grudnia 1918 roku w Poznaniu. Członek zwyczajny PTPN. Hipotetycznym potwierdzeniem bliskich kontaktów Leona Masiakowskiego z Janem Kazimierzem Turno może być jego małżeństwo z Praksedą Pawlaczyk (ślub 21.04.1920 r.), mieszkanką Słomowa, która naukę języka francuskiego i gry na fortepianie pobierała z dziećmi państwa Turnów, na ich dworze.

Na podkreślenie zasługuje fakt, że Leon Masiakowski nawet w czasie zaborczej służby wojskowej pełnionej w byłym państwie niemiecko-pruskim, od 31 sierpnia 1914 r. do 18 grudnia 1919 r., bez przerwy był etatowym nauczycielem w Pacholewie.

Całe międzywojenne dwudziestolecie utrzymywał stałe kontakty z mieszkańcami Pacholewa. Przyjacielska przyjaźń łączyła naszą rodzinę z Państwem Degami, a Pani Walentyna Degowa była moją Matką Chrzestną. Przez Pacholewo prowadziła nasza rodzinna droga do Dziadków Pawlaczyków w Słomowie.

Dobrze pamiętam, że po powrocie z kampanii wrześniowej Ojciec mój przywiózł worek mąki od Pana Antoniego Thiema „młynarza", właściciela wiatraka w Pacholewie.

Na pewno był to Jego ostatni pobyt w Pacholewie, po dwudziestu siedmiu latach ścisłych, zawodowych, organizacyjnych i przyjacielskich więzów naszej Rodziny z Pacholewem!

To były piękne i szczęśliwe lata! prof. zw. dr hab. Jerzy Masiakowski

8

Nasze Oborniki

13 grudnia 2011 roku, w całej Polsce odbywały się uroczystości upamiętniające wprowadzenie przez Radę Państwa trzydzieści lat temu stanu wojennego. O tej wyjątkowej sytuacji 13 grudnia 1981 roku poinformował Polaków generał Wojciech Jaruzelski, który jednocześnie kierował Wojskową Radną Ocalenia Narodowego, powstałą w nocy z 12 na 13 grudnia. Tamten czas na stałe zapisał się na kartach historii Polski. Trzydzieści lat później, trzeba wspomnieć tamte wydarzenia na ziemi obornickiej.

Oficjalnie podawanym powodem wprowadzenia stanu wojennego, był kryzys gospodarczy, kartkowa sprzedaż towarów spożywczych, pustki w sklepach i w budżecie państwa. Prawdziwy jednak powód był inny. Za pomocą stanu wojennego ówczesne władze Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej chciały rozprawić się z rosnącą w siłę od 1980 roku „Solidarnością”. Już w nocy 70 tysięcy funkcjonariuszy ZOMO rozpoczęło

Grudzień 2011

www.oborniki.pl

Pamiętamy

aresztowania działaczy związku.

Lata osiemdziesiąte również w Obornikach miały swoich bohaterów, tych bardziej znanych, jak i tych szarych działaczy, o których dziś historia trochę zapomniała. Wydarzenia w kraju w 1980 roku przyczyniły się do powstania silnych związków także na terenie naszego miasta.

Komitety Solidarności powstały w wielu zakładach pracy w tym m.in. w tych największych jak Fabryki Mebli, Kombinat Metalplast, czy Zakłady Mięsne. Pod koniec 1980 roku utworzono w mieście Międzyzakładowy Komitet Koordynacyjny NSZZ Solidarność Miasta i Gminy Oborniki przy Kombinacie Metalplast. Adres Komitetu znajdował się jednak w prywatnym mieszkaniu jego przewodniczącego nieżyjącego już Zbigniewa Piaseckiego przy ulicy Powstańców Wielkopolskich 56.

Zastępcą Piaseckiego został działacz Solidarności z Zakładów Mięsnych – Błażej Stasiak. Silna grupa związkowa zawiązała się także już we wrześniu 1980 roku w Fabryce Mebli, a jej liderem został Julian Kubiak. Komitet Koordynacyjny wspomagał w działaniach małe komitety zakładowe, oraz struktury wiejskie. Jedną z akcji przygotowaną przez działaczy był m.in. list wysłany do I Sekretarza PZPR w Obornikach z propozy-

cją przekazania Komitetu Miejsko Gminnego PZPR na potrzeby przedszkolne. Z inicjatywy działaczy „Solidarności” oraz miejscowego duchowieństwa, 27 czerwca 1981 roku na Rynku w Obornikach, odbyła się pierwsza msza patriotyczna, odprawiona przez ojca Czesława Białka. Tuż obok podwyższenia, gdzie odprawiono mszę ustawiono dużą tablicę, na której widniało pięć haseł: 1. Jesteśmy Polakami 2. Wiara ojców naszych jest wiarą naszych dzieci 3. Polak Polakowi bratem 4. Co dzień Polak narodowi służy

5. Polska matką – nie wolno o matce mówić źle.

Tuż po wprowadzeniu stanu wojennego milicja obywatelska zabrała z domu Zbigniewa Piaseckiego i Juliana Kubiaka. Zostali oni internowani, a w więzieniu spędzili ponad pół roku.

Pozostali działacze „Solidarności” z tego okresu wspierali swoich internowanych kolegów jak tylko mogli. Za pomocą rodzin przekazywano różnego rodzaju podarunki, w tym tak symboliczne jak np. różaniec przywieziony z Jasnej Góry. Mieszkańcy Obornik wspierali wszystkich więźniów

politycznych kupując symboliczne kalendarze czy cegiełki, z których zysk przekazywany był rodzinom internowanych.

We wtorek, 13 grudnia Burmistrz Obornik, Tomasz Szrama wraz z Przewodniczącym Rady Miejskiej Krzysztofem Hetmańskim oraz Starostą Powiatu Obornickiego Adamem Olejnikiem i Wicestarostą Andrzejem Okpiszem złożyli kwiaty pod pomnikiem Solidarności. Tym symbolicznym gestem uczcili oni 30 rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, oddając hołd ofiarom tego czasu.

www.oborniki.pl

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

9

„Aby wiara, godność i umiłowanie Ojczyzny nie poszły w zapomnienie”

Wyłączone, głuche telefony. Na ulicach czołgi i wozy opancerzone, patrole ZOMO i wojsko.

Zamknięte granice i lotniska, cenzura prywatnej korespondencji, wstrzymana sprzedaż prasy. Strach i niepewność. Godzina milicyjna obowiązująca od 22.00 do 6.00 rano. Obawa i lęk o najbliższych. Aresztowania, internowania, rozłąka z rodziną.

Wojskowi komisarze nadzorujący praktycznie wszystkie dziedziny życia. Przeraźliwie zimna grudniowa noc. Tak wielu z nas wspomina wydarzenia sprzed 30 lat.

14 grudnia Urząd Miejski w Obornikach wspólnie z Obornickim Ośrodkiem Kultury przygotował niecodzienną wystawę i wieczornicę upamiętniającą tamten czas.

W sali widowiskowej swój wykład wygłosił Przemysław Zwiernik z IPN-u, przedstawiający historyczne spojrzenie wydarzenia poprzedzające wprowadzenie stanu wojennego, jak i dzisiejszy punkt widzenia zdarzeń z początku lat 80. XX wieku.

Najbardziej wzruszającym akcentem uroczystości było uhonorowanie i podziękowanie w imieniu wszystkich mieszkańców, nieobecnym już wśród nas, Julianowi Kubiakowi i Zbigniewowi Piaseckiemu, za ich wyjątkową działalność społeczno-patriotyczną. Symbolizujące zwycięstwo statuetki z rąk burmistrza odebrały żony internowanych w czasie stanu wojennego Oborniczan – Ewa Kubiak i Ewa Piasecka.

Burmistrz Tomasz Szrama podkreślał również, że należy pamiętać o często anonimowych, działaczach podziemnej obornickiej Solidarności, którzy bez wahania drukowali i kolportowali prasę, zbierali informacje o zbrodniach komunistycznej władzy, organizowali pomoc dla uwięzionych, wyrzuconych z pracy i ich rodzin, przechowywali ludzi i sprzęt.

W wyjątkowej scenerii, wśród eksponatów z czasów PRL-u wystąpił również kwartet ProForma, doskonale prezentując utwory z czasu stanu wojennego. Zespół przedstawił swoją aranżację pieśni barda „Solidarności” – Jacka Kaczmarskiego oraz wierszy Zbigniewa Herberta z tamtego okresu, z muzyką Przemysława Gintrowskiego.

Stworzona w OOK wystawa dawała zwiedzającym rzadką możliwość obcowania ze zgromadzonymi eksponatami. Goście mogli odsłuchać, za pomocą wyłożonych w specjalnie zaaranżowanym miejscu słuchawek komunikatów funkcjonariuszy milicji z 1970 roku lub posłuchać głosu partii (w przemówieniach głoszonych od Bieruta do Rakowskiego). Każdy mógł zabrać również ze sobą do domu specjalnie przygotowane na tę okazję bony, kartki z kalendarza czy ulotki z epoki.

10 Nasze Oborniki

Grudzień 2011

www.oborniki.pl

Braci Mickiewiczów Wigilia w Łukowie

Pobyt Adama Mickiewicza w Wielkopolsce – wbrew obiegowym opiniom, nie był „kąpielą w swojszczyźnie”. Poeta niechętnie wracał do minionego okresu, starał się nawet zacierać po nim ślady. W trakcie swoistej peregrynacji po wielkopolskich dworach i pałacach dostrzega ślady negatywnych wpływów wywartych przez pruskiego zaborcę. Przeżywa również dramat osobisty, „chorobę duszy” wynikającą z poczucia powstańczej winy i ucieczki w emigracyjnej rzeczywistości.

Rozpatrując plan i opis podróży Poety po Wielkim Księstwie Poznańskim (od ok. 12 sierpnia 1831 do początku marca roku 1832) zauważamy, że Jego wizyty w Budziszewie (obecnie Budziszewko), zwłaszcza zaś w Objezierzu i Łukowie, noszą wyraźnie znamiona odrębności w porównaniu z uprzednio odkładanymi wizytami w dworach wielkopolskiego ziemiaństwa ( m.in. w okolicach Leszna, Kościana i Krotoszyna).

Na pobyt Mickiewicza w Budziszynie kładzie się cieniem Jego romans z Konstancją Łubieńską, dziedziczką dóbr budziszyńskich, za pretekst do zaproszenia Poety posłużyły chrzciny Marii Tekli – córki Konstancji i Józefa Łubieńskich. Chrzest odbył się 26 września 1831 roku w miejscowym kościółku – „ojcem chrzestnym był Adam Mickiewicz, Poeta”.

Wizyty w Objezierzu i Łukowie nierozerwalnie związane są z Józefem hrabią Grabowskim, dziedzicem Łukowa i Wełny – osoby wyjątkowej, dziś niesłusznie zapomnianej. Ziemstwo Kredytowe w Poznaniu – organizacja ziemiaństwa wielkopolskiego, wspierającego się kredytami w obawie utraty majątków na rzecz Prusaków, powierzyło J. Grabowskiemu piastowanie obo-

Józef hr. Grabowski

wiązków dyrektora. Nieoficjalnie dziedzic Łukowa zasłużył się wieloaspektową, wzmożoną akcją na rzecz Powstania Listopadowego.

Adam Mickiewicz zwrócił się do Grabowskiego o pomoc w sprowadzeniu do Łukowa swego brata Franciszka, który po upadku powstania przebywał w okolicach Elbląga w pruskim obozie dla internowanych. Poeta odwiedzał, więc siedzibę Ziemstwa Kredytowego, by dowiedzieć się o skutkach poczynań w sprawie Jego brata. Tu dochodzi do przypadkowego spotkania Poety z Wincentym Turno, dziedzicem klucza objezierskiego, który pragnął zrealizować zobowiązania płatnicze wobec Ziemstwa Kredytowego. Józef Grabowski i Wincenty Turno byli spokrewnieni (Ludwika – matka Józefa i Adama Turno - ojciec Wincentego to rodzeństwo). Wincenty składając Mickiewiczowi zaproszenia do złożenia wizyty w Objezierzu zyskał zapewne poparcie Grabowskiego. O pobycie Mickiewicza u Turnów zadecydowała głównie obecność Stefana Garczyńskiego – Jego nieodzowny przyjaciel w tułaczce po Europie. Mickiewicz żegnał Garczyńskiego w Rzymie, gdy ten wybierał się spiesznie do polskiego powstania.

Wincenty Turno zaprasza swego ojca – Adama Turno i swą siostrę Aleksandrynę (Adynę) do Objezierza na spotkanie z „ukochanym Poetą”: 14 grudnia 1831 „Najukochańszy Papo, wróciłem w tej chwili z Poznania, gdzie dziś byłem dla zapłacenia landszafcie. Widziałem się tam z Adamem Mickiewiczem, po którego posyłam jutro. Bawi u nas dni kilka Stefan Garczyński wielki Jego przyjaciel i to ułatwiło nam sprowadzenie ukochanego Poety do Objezierza. Jeżeli więc Papa i Adynka ciekawi są zobaczyć wielkiego człowieka, więc prosimy o spieszne przybycie…”

Mickiewicz przestąpił próg objezierskiego pałacu 15 grudnia 1831 roku. Witał się z Heleną z hr. Kwileckich Turnową i jej małżonkiem Wincentym, któremu w wianie wniosła dobra objezierskie, także z Arsenem hr.

Kwileckim, bratem Heleny, którego znał z Rzymu. Najserdeczniej Mickiewicz witany był przez Stefana Garczyńskiego.

Atmosfera pałacowych rozmów zdominowana została treściami powstańczymi. Okazało się, że Wincenty, Stefan i Arsen służyli w wielkopolskich oddziałach powstańczych. Mickiewicz po raz pierwszy wsłuchiwał się w relacje z pól bitewnych składane bezpośrednio przez uczestników bojowych zmagań. Baczną uwagę zwracał na opowiadanie Stefana Garczyńskiego – adiutanta gen.

J. N. Umińskiego, ostatniego dowódcy obrony Warszawy i obserwatora broniącej się reduty dowodzonej przez J. K. Ordona.

W tajemnicy przed pałacowym towarzystwem Garczyński zwierza się Mickiewiczowi, że również pisze poezję i jest autorem powstańczych liryków i romantycznego dramatu „Apostat.

Wacława dzieje”.

Nastrojowość wywołaną powstańczymi wspomnieniami i „poetycką spowiedzią” Garczyńskiego zakłócają zaloty, wręcz umizgi do pani domu – Heleny Turnowej.

Nagła wiadomość, że spod Elbląga dotarł do Łukowa Franciszek przerwała objezierską idyllę. Dwaj poeci wraz z małżeństwem Turnów, około 22-23 grudnia udali się (po uciążliwej, zimowej przeprawie promem przez Wartę) do Obornik, skąd skierowali się na Łukowo, gdzie oczekiwani byli przez hr. Józefa i Klementynę z Wyganowskich Garbowskich oraz Franciszka Mickiewicza wraz z licznymi Litwinami, również przybyszami z pruskich obozów internowania. Łukowskie dni są szczególnie dla Poety – spędza tu ostatnie w kraju swoje imieniny, także przezywać będzie ostatnią uroczystość wigilijną i uczestniczyć będzie w drewnianym kościółku (wzniesionym w 1780 roku) ostatnia na polskiej ziemi Pasterce.

Po wiele lat trwającej rozłące bracia Mickiewiczowie rozmawiają zapewne o rodzinnym domu na Litwie, o walecznych czynach powstańczych, także o obozowym życiu pod Elblągiem. Braterska radość Adama mąciła świadomość, że ułomny i chorowity brat ponosił tułacze konsekwencje za udział w powstaniu, on zaś Poeta i Wieszcz, autor „Konrada Wallenroda” – z sobie tylko wiadomych przyczyn ukrywał się po wielkopolskich dworach i bawił ziemiańskie towarzystwa.

Przebieg i nastrój wigilijnej atmosfery narzucił Poeta, z pamiętnikarskiego opisu uroczystości, dowiadujemy się o jej wyjątkowości. „25 (grudnia 1831 r.) przepędziłem w Jankowicach – nazajutrz pojechałem z Alinką do Objezierza. Hipolitek aż skakał z radości, jak mnie zobaczył. Potem pojechaliśmy na Oborniki do Łukowa. Przyjechawszy nad rzekę, na której kry mocno szły, ledwo po trzech godzinach przeprawiono nas i wysłuchawszy M.S. (Mszy Świętej) przybyliśmy do Łukowa.

Tu poznałem naszego sławnego Poetę Mickiewicza. Brunet, oczy ciemno-zielone, włosy czarne, nos piękny, w ustach częsty grymas, a że nosi po parysku brodę, więc się wydaje jako uczony Żyd.

Fizjonomia nie pokazuje, często zamyślony, a rzadko wesoły, liberalista wielki, głęboko uczony. Po niemiecku, francusku, angielsku, włosku grecku i łacinie jak po polsku w rozmowie bardzo mocny. Bardzo lubi w warcaby (grać) i dlatego po kilka godzin graliśmy ze sobą. Jesteśmy równej mocy. Nie lubi, aby mu dawać album do wpisywania lub też wiersze deklamować. W tym jak uczony jest bardzo skromny.

Lubi narodowość aż do śmiechu prawie, uważając ją we wszelkich dawnych zwyczajach i t(ak) w czasie Wigilii na słomie, sianie jedli, gwiazda na włosie wisiała; potrawy narodowe – barszcz, kapusta, kiełbasy, kluski itd. Wszystko to wchodzi w narodowość i mocno to uważa.

Jest nabożen, żegna się (przy) stole, bywa na nabożeństwach. Przyjemny, gdy go się pozna. Pięknie opowiada swe przygody.

Przyjechał tu także brat Jego Franciszek – ułomny, koślawy, ten także przez patriotyzm wypędzony z kraju. Opowiadał nam jaki to zapał był na Litwie i gdyby Wilno wzięte było, Rosja wtedy zgubiona, gdyż za Wilnem tak było urządzone powstanie, że aż 30 było domów mających u siebie po 50-60 ludzi zbrojnych i gotowych do powstania.

Mieliśmy wyjechać 27 (grudnia), lecz tak kry szły na Warcie, żeśmy 28 (grudnia) dopiero na Poznań jechać musieli do Jankowic.”

Autorem pamiętnika jest wspomniany wyżej Adam Turno �utracjusz nazywany najczęściej „szlachcicem bez ziemi”, który wiernie służył Napoleonowi w jego licznych kampaniach, także znakomity gawędziarz.

Znaczącym dniem dla uczestników łukowskich świąt bożonarodzeniowych stał się 26 grudnia.

Okazało się, że Wincenty Turno zapraszał swoich gości na spotkanie z Adamem Mickiewiczem do Objezierza. Nagły, niespodziewany wyjazd Poety do Łukowa wywołał falę spóźnień. Dopiero w drugie święto do Łukowa zajeżdża wraz z córką Adyną Adam Turno. Nie był więc uczestnikiem wigilii. W pamiętnikach opisał jej przebieg na podstawie wrażeń zasłyszanych od biorących udział w tej uroczystości. Adam Turno wraz z córką opuszcza Łukowo 28 grudnia. Pragnąc uniknąć uciążliwej przeprawy warciańskiej, przez Murowaną Goślinę i Poznań udaje się do Jankowic.. Dwudniowe spotkanie pamiętnikarza z Poetą obfitowało wręcz w rozmowy, warcabowe gry i gawędy.

W pamiętnikarskim zapisie jawi się ponownie sugestywny obraz emocjonalnego wyróżnienia przez Mickiewicza Heleny Turnowej, którą wybrał jako najładniejszą damę towarzystwa i na jej włosie zawiesił na choince opłatkową gwiazdkę. Romans Adama i Heleny ujawnia się ponownie 26 grudnia. Wincenty i Stefan udają się do Objezierza, do którego dotarła spóźniona Eleonora – siostra Stefana Garczyńskiego.

W wyjeździe nie uczestniczy Helena. Małżonek natychmiast wysyła dwa ponaglające do powrotu listy, na które Helena nie reaguje. Drażliwą sytuację usiłuje rozwiązać Mickiewicz pisząc dwa listy do Garczyńskiego: „Protestuję z góry przeciwko wszelkim doniesieniom, oskarżeniom, zarzutom pani Turno (…) Podobno pani Turno zostaje jeszcze w Łukowie…” „Pani Turnowa wyjechała zagniewana na mnie. Robię cię moim ekstraordynaryjnym ambasadorem na jej dworze i masz instrukcję, abyś ją koniecznie przeprosił…”

Romansowe przygody, może tylko kokieteria Heleny i Adama – Poety przekazywane były tradycją pokoleniową wśród wielu rodzin Turnów, wieszając m.in. na choince gwiazdkę umocowaną na włosie szczęśliwej uczestniczki

wigilijnej wieczerzy.

Jeden z listów Wincentego do Heleny zawiera zaproszenie braci Mickiewiczów do Objezierza. Faktografia nie zawiera potwierdzeń drugiego pobytu Poety u Turnów. Jedynie tradycja rodowa Turnów konsekwentnie utrzymuje tezę, że Mickiewicz ponownie przebywał w Objezierzu na przełomie grudnia 1831 i stycznia 1832 roku.

Wkraczamy więc zdecydowanie w sferę legendotwórczości. Są miejsca (miejscowości), postacie oraz ich czyny i dzieła, które są legendotwórcze. Miejsca te określa się mianem „genius loci” (duch opiekuńczy władający tym miejscem). Takowe warunki spełnia Objezierze wraz ze swą topografią archeologiczną, historią i rodami dziedzicznymi. Do kręgu postaci legendotwórczych włączymy rody Kwileckich i Turnów oraz Adama Mickiewicza z Jego twórczością legendowo powiązaną z jego pobytem w Objezierzu.

Odmienny stan rzeczy obserwujemy w Łukowie i u Grabowskich.

Prestiż środowiskowy i majątkowy hr. Józefa podupadł na tyle, że sprzedaje dobra łukowskie synowi Adamowi. Ten zaś w 1859 roku zostaje przymusowo zlicytowany przez Prusaków i Łukowo przejmuje niemiecka rodzina Martinich, zacierając materialne ślady bytności Grabowskich i kultu Mickiewicza wznosi na miejscu na miejscu dworu Grabowskich do dziś istniejący pałac.

Grabowscy opuszczają Łukowo.

Hrabia Józef przenosi się do Królestwa Kongresowego, na ziemię lubelską, gdzie wykupuje majętność Rochów. Franciszek – za zgodą władz pruskich – przebywa w Rożnowie, zarządzanym przez Hilarego Baranowskiego, towarzysza powstańczej niedoli i tam umiera 13 listopada 1862 r.

Pochowany został na cmentarzu przykościelnym. Fundatorem nagrobka jest Jan Kazimierz Turno, dziedzic Słomowa.

Legenda pobytu Mickiewicza w Łukowie kształtowała się poza tą miejscowością, na ziemiach lubelskich. Józef hr. Grabowski dopiero w 1863 r. spisuje swoje wspomnienia, które zatraciły siłę dowodu i jednoznaczną ocenę.

Ojcowskie pamiętniki interpretuje, znacząco je deformując syn Adam.

Cechą charakterystyczną jest, że w „Panu Tadeuszu” – spośród kilkunastu rodzin wielkopolskiego ziemiaństwa, w których gościł Poeta - wymienia w poemacie tylko Józefa Grabowskiego, Turnów i Kwileckich, spośród miejscowości zaś – Objezierze (księga VII i XI). Łukowo nie było objęte tendencją legendotwórczą tak silną jak Objezierze.

Dopiero współcześnie nam powstały znaczące ośrodki kultu mickiewiczowskiego – w Zespole Szkół im. Franciszka Mickiewicza w Rożnowie oraz przyparafialne ośrodki w Łukowie i Rożnowie.

- Zbigniew Adamczewski -

www.oborniki.pl

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

11

Wigilijne spotkanie z TPD Matka Błogosławionej

W czwartkowe, grudniowe popołudnie ponad 170 dzieci ze szkół gminy Oborniki wzięło udział w corocznym, wigilijnym spotkaniu Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Mali artyści ze Szkoły Podstawowej w Chrustowie wprowadzili wszystkich uczestników w świąteczny i radosny nastrój. Spotkanie to było też świetną okazją, aby wyrazić swoje podziękowanie dla osób wspierających działalność Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Z tej też okazji Grażyna Surma – prezes TPD, wręczyła odznaki Przyjaciela Dziecka, które otrzymali: Elżbieta Gryziecka, Barbara i Władysław Kałek, Solange Olszewska Firma SOLARIS oraz Henryk Bosak. Srebrną odznakę zasłużonego działacza

Towarzystwa Przyjaciół Dzieci przyznano: Katarzynie Szramie, Marcinowi Marcinkowskiemu, Karolinie i Robertowi Filipiakom oraz Jarosławowi Batorowi.

Po części oficjalno-artystycznej na stołach pojawiły się wigilijne dania i słodki poczęstunek. Wszystko to dzięki uprzejmości Państwa Barbary i Władysława Kałków, ks.

Zbigniewa Urnego oraz pomocy harcerzy z hufca ZHP w Obornikach. Na zakończenie dzieci odwiedził Święty Mikołaj rozdając wszystkim adwentowe kalendarze, a zaproszonym gościom drobne upominki. Nie byłoby ich również, gdyby nie finansowe wsparcie Burmistrza Obornik Tomasza Szramy oraz Starosty Obornickiego Adama Olejnika.

Harcerze wybrali nowe władze

22 października w Komendzie Hufca Oborniki odbył się zjazd zwykły hufca, podczas którego wybrano nowy skład Komendy.

Komendantką została druhna Małgorzata Wiśniewska, która

wyznaczyła nowych członków.

Oprócz kontynuowania działań poprzedników nowa Komenda, wybrana na lata 2011-2015, chce w najbliższym czasie wprowadzić w życie wiele nowych pomysłów, mających na celu przyciągnięcie dzieci i młodzieży w szeregi Związku Harcerstwa Polskiego.

Przedstawiciele nowej Komendy spotkali się już z władzami miasta, prezentując swoją dotychczasową działalność i plany na przyszłość.

Dzięki wsparciu burmistrza Tomasza Szramy harcerze otrzymali też nową siedzibę, mieszczącą się przy ulicy Mickiewicza (internat).

Kontakt z komendą e-mail: oborniki@zhp.wlkp.pl

pielgrzymowaniu gościem programu będzie

Dariusz Drożdż Niemal całą Europę przemierzył Oborniczanin Dariusz Drożdż w samotnej pielgrzymce drogami Świętego Jakuba do Santiago de Compostela.

W naszym programie opowie o trudach podróży i radości z osiągnięcia celu.

O muzyczną oprawę spotkania zadbają Iwona Loranc i Witold Żuromski w programie „Loranc śpiewa Jakubczak” oraz chór „Con Brio”.

29 stycznia 2012 g. 17.00 cena: 10 zł Rezerwacja miejsc w sekretariacie OOK oraz pod nr telefonu: 61 29 61 424 / 605 600 494

Kontynuując cykl prezentujący ważne postacie spoczywające na naszym cmentarzu parafialnym, dziś przedstawiamy matkę błogosławionej Marii od Pana Jezusa Dobrego Pasterza.

W drugiej połowie XIX wieku (urodzona prawdopodobnie w 1819 r.) w szpitalu w Kowanówku przebywała Cecylia Siedliska.

Mało kto wie, że jest matką Franciszki Siedliskiej – założycielki Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu. Cecylia Siedliska zmarła 5 września 1899 roku o godzinie 4,00 w Kowanówku. Miała 80 lat. Jej doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu parafialnym w Obornikach.

Matka Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza Franciszka Siedliska urodziła się w Roszkowej Woli koło Rawy Mazowieckiej 12 listopada 1842 roku w ziemiańskiej rodzinie Adolfa Siedliskiego i Cecylii z Morawskich. Otrzymała wszechstronne wykształcenie domowe. Od 1854 roku kapucyn - o. Leander Lendzian - przygotowywał ją do sakramentów I Komunii Świętej i Bierzmowania. Ten sam kapłan pozostał jej kierownikiem duchownym do 1879 roku.

Ze względu na słaby stan zdrowia w 1860 roku wraz z rodzicami i bratem wyjechała z kraju i odbywała kuracje w uzdrowiskach zagranicznych (Austria, Niemcy, Francja i Szwajcaria).

Wybuch Powstania Styczniowego uniemożliwił jej wcześniejszy powrót do Ojczyzny. U schyłku pobytu zagranicą, w 1864 roku w Cannes, uprzedzając ojca o swoim zdecydowanym postanowieniu oddania się Bogu w życiu zakonnym i złożyła prywatny ślub czystości. Po powrocie do kraju przebywała w rodzinnym majątku w Żdżarach koło Rawy Mazowieckiej oraz w Warszawie.

W tym okresie złożyła profesję jako tercjarka franciszkańska.

W 1873 roku spowiednik o. Leander Lendzian potwierdził jej wieloletnie pragnienie życia zakonnego i ukazał szczególny wymiar woli Bożej jako założycielki nowej rodziny zakonnej.

W październiku 1873 roku Franciszka Siedliska udała się do Rzymu, gdzie otrzymała błogosławieństwo Ojca Świętego Piusa IX na złożoną przez siebie prośbę o zgodę papieża na założenie nowego zgromadzenia zakonnego.

Pierwsza wspólnota Zgromadzenia Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu powstała w Rzymie w 1875 roku. Jej wzorem stało się życie ukryte Jezusa, Maryi

i Św. Józefa w Nazarecie. Franciszka Siedliska przyjęła w nowej rodzinie zakonnej imię – Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza i głównym celem tej wspólnoty uczyniła oddanie się Kościołowi i Ojcu Świętemu, wynagrodzenie Bogu oraz życie miłości i ofiary realizowane poprzez prowadzenie różnorodnych dzieł apostolskich.

W pracach organizacyjnych, szczególnie wokół pisania konstytucji zakonnych, a także w rozwoju jej życia duchowego wspomagali ją początkowo zmartwychwstaniec o. Piotr Semeneńko, ks. Antoni Lechert, a pod koniec życia redemptorysta – kard. Wilhelm van Rossum i dominikanin bł. o. Jacek Cormier.

W 1881 roku przybyła z pierwszą grupą sióstr na ziemie polskie i założyła dom zakonny w Krakowie, gdzie siostry rozpoczęły nauczanie katechizmu i przygotowanie dzieci do przyjęcia sakramentów, opiekę nad dziewczętami, prowadzenie rekolekcji i udzielanie pomocy osobom pragnącym otrzymać chrzest lub złożyć wyznanie wiary w Kościele katolickim. Kolejne domy zgromadzenia na ziemiach polskich Założycielka tworzyła w latach 90.

XIX wieku, do 1902 roku. Były to placówki w Krakowie, we Lwowie, w Wadowicach i ostatnia za życia Franciszki Siedliskiej – w Częstochowie. Siostry prowadziły bursy i internaty, szkoły oraz pracowały w szpitalu. Rozszerzając pracę na kontynencie europejskim, w 1891 roku Franciszka Siedliska odpowiedziała na prośbę polskich emigrantów w Paryżu i w stolicy Francji założyła dom, w którym siostry podjęły się opieki i wychowania dziewcząt, a następnie założyły szkołę. Otwierając placówkę w Londynie w 1895 roku dała początek Polskiej Misji Katolickiej w Anglii. W Londynie Założycielka docierała z pomocą i opieką do najbardziej opuszczonych i chorych polskich i litewskich emigrantów. Po kilku latach Nazaretanki - tak w Paryżu, jak i w Londynie - objęły opieką i wychowaniem także dzieci innych narodowości.

Na przełomie 1884 i 1885 roku Franciszka Siedliska odpowiedziała na prośbę polskich kapłanów pracujących wśród rodaków, któ-

rzy wyemigrowali do w Ameryki.

W 1885 roku przybyła do Chicago i utworzyła pierwsze domy na kontynencie amerykańskim. Siostry zajęły się prowadzeniem szkół parafialnych i opieką nad chorymi i opuszczonymi polskimi emigrantami. W kilka lat później nazaretanki założyły pierwszy, własny szpital, początkowo przeznaczony dla chorych polskich emigrantów, w Chicago. Zaczęły tworzyć szkoły różnego typu i sierocińce. Placówki te zakładały w odpowiedzi na prośby miejscowych biskupów, którzy prosili o osiedlenie się sióstr na terenach zamieszkałych przez polskich emigrantów. W miarę rozwoju dzieł Franciszka Siedliska kierowała siostry z pomocą do przedstawicieli innych narodowości tworzących Kościół katolicki na kontynencie amerykańskim.

Matka Maria od Pana Jezusa Dobrego Pasterza zmarła w Rzymie, 21.XI.1902 roku. W chwili jej śmierci Zgromadzenie Sióstr Najśw. Rodziny z Nazaretu liczyło ok. 300 sióstr w 26 domach w Europie i na kontynencie amerykańskim. Nazaretanki pracowały wśród ubogich i opuszczonych prowadząc szkoły, przedszkola, sierocińce, internaty i szpitale.

Ideałem duchowym i charyzmatem Franciszki Siedliskiej, który pozostawiła siostrom, była praca nad własnym uświęceniem i zadośćuczynienie za zniewagi wyrządzane Bogu i Kościołowi, realizowane w miłości Boga i bliźniego wszędzie tam, gdzie trzeba Boga ludziom przybliżać.

Jan Paweł II w Rzymie zaliczył Franciszkę Siedliską w poczet Błogosławionych w dniu 23 kwietnia 1989 roku.

W 1996 roku bł. Franciszka Siedliska została ogłoszona Patronką Polskiej Misji Katolickiej w Anglii i Walii. Jak powiedział w homilii beatyfikacyjnej - jest dzisiaj apostołką godności ogniska rodzinnego. Pragniemy, aby i dla nas stała się takim wzorem i prosimy o błogosławieństwo dla wszystkich rodzin.

Irena Najdek, Jerzy Straszewski P.S. Serdeczne podziękowania składamy czcigodnej siostrze Jadwidze Daszczyk CSFN za udostępnione materiały.

12 Nasze Oborniki

Grudzień 2011

Selektywna Zbiórka Odpadów Informacja PGKiM

Od 1 stycznia 2012 rozpocznie się realizacja projektu: „Segregacja odpadów komunalnych systemem workowym”.

Projekt ten ma na celu zachęcenie wszystkich do segregacji nieczystości stałych, tak aby zmniejszyć zanieczyszczenie naszego środowiska. Segregacja miałaby się odbywać za pomocą worków przeznaczonych na papier, szkło i plastik, co spowoduje ograniczenie ilości niewysegregowanych odpadów, które trafią na składowisko.

PGKiM w Obornikach będzie zaopatrywać klientów w worki nieodpłatnie, po uprzednim podpisaniu stosownej umowy. Nadmienić należy, że podpisując taką umowę klient ma możliwość zmiany dotychczasowej umowy/tj. z dotychczasowej częstotliwości oddawania nieczystości z cyklu co dwa tygodnie, na co cztery tygodnie/.

Informujemy, że od stycznia 2012 przyjmujemy nieodpłatnie (własnym transportem), w siedzibie firmy, nadgabaryty oraz zużyty sprzęt AGD i RTV. Za dojazd do klienta doliczamy koszt transportu.

Selektywna Zbiórka Odpadów

Odpady są jednym z najważniejszych problemów środowiskowych w Polsce i na świecie. W naszym kraju obecnie wytwarza się 135 milionów ton odpadów, w tym 124 milionów ton to odpady przemysłowe, a 11 milionów ton to odpady komunalne. Średnio więc każdy Polak wytwarza około 300 kg odpadów komunalnych rocznie, zaś w Unii Europejskiej średnio 360 – 620 kg na osobę na rok.

Segregacja odpadów komunalnych, czyli śmieci wytworzonych w domach, to zbieranie odpadów do specjalnie oznakowanych pojemników, z podziałem na rodzaj materiałów z jakiego zostały wyprodukowane. Segregacja u źródła, to selekcja odpadów prowadzona w gospodarstwach domowych. Selektywna zbiórka odpadów umożliwia ograniczenie ilości śmieci jakie trafiają na składowiska oraz umożliwia odzyskanie surowców wtórnych.

Segregacja odpadów prowadzona jest jako segregacja workowa lub kontenerowa. Ta pierwsza polega na zbieraniu odpadów do specjalnie dostarczonych przez naszą

firmę worków plastikowych. To rozwiązanie funkcjonuje głównie na osiedlach domów jednorodzinnych. Segregacja kontenerowa dotyczy w większości osób mieszkających w blokach i kamienicach, gdzie ustawione są zestawy kontenerów. Odpady niebezpieczne mogą być składowane jedynie na specjalnych składowiskach lub na odpowiednio zabezpieczonych częściach składowisk komunalnych.

Segregacja i recykling odpadów pozwala na: * przetworzenie i wykorzystanie surowca wtórnego na nowe materiały, * oszczędzanie miejsca na składowanie, * ograniczenie ilości szkodliwych, trudno ulegających rozkładowi odpadów, * ograniczenie zużycia surowca naturalnego, * oszczędzanie zużycia energii, * ograniczenia zanieczyszczeń do atmosfery, * ograniczenie ilości odpadów i ścieków.

Korzyści, jakie płyną ze zbiórki odpadów to czyste miejsca, w których żyjemy, lepszy wizerunek i estetyka naszej okolicy oraz ograniczona eksploatacja zasobów naturalnych, jak również uzyskanie oszczędności finansowych. Worek segregowanych śmieci kosztuje kilkakrotnie mniej niż śmieci nieposegregowanych.

Prezes PGKiM

Sławomir Haraj

www.oborniki.pl

Jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego

2 grudnia, zaszczytny jubileusz 50-lecia pożycia małżeńskiego obchodziło pięć par. Złote Gody świętowali Państwo Wanda i Stanisław Dubiszowie, Janina i Zygmunt Kijkowie, Czesława i Jerzy Kubiakowie, Daniela i Marian Szwedowie oraz Wanda i Stefan Zielińscy.

W imieniu Bronisława Komorowskiego Prezydenta RP okolicznościowe medale wręczał Burmistrz Obornik Tomasz Szrama oraz Kie-

rownik Urzędu Stanu Cywilnego Krzysztof Tomaszewski.

Mam ogromny zaszczyt pogratulować Państwu, że w miłości, lojalności i szacunku przeżyliście wspólnie pół wieku stając się wzorem i chlubą naszej gminy – powiedział burmistrz Tomasz Szrama, życząc z całego serca następnych 50 lat i przede wszystkim zdrowia.

Jubilatom w Urzędzie Miejskim towarzyszyły rodziny i przyjaciele, którzy odśpiewali „Sto lat”.

Dzieci z Żukowa i Wymysłowa gościły Mikołaja

W sobotę, 3 grudnia w świetlica wiejska w Wymysłowie wypełniła się radosnym gwarem dzieci.

Wszystko za sprawą Sołtysów i Rad sołeckich wsi Wymysłowo i Żukowo, które zorganizowały „Mikołajki sołeckie” z mnóstwem atrakcji dla najmłodszych. Podczas imprezy serwowano przepyszne wypieki pań z obu wsi oraz inne smakołyki. Dzieci rozwiązywały

Zapach pierników i pomarańczy w Bogdanowie

Radosne „Przybierzeli do Betlejem…” wyśpiewane przez ponad osiemdziesięcioro dzieci, rozbrzmiało w piątek, 9 grudnia w bogdanowskiej świetlicy. Śpiewanie kolęd towarzyszyło bowiem odbywającemu się tego dnia Spotkaniu z Mikołejem. Świąteczną uroczystość, przygotowaną przez Sołtysa i Radę Sołecką poprowadził z wrodzonym sobie poczuciem humoru Maciej Adamski.

Tuż po energetyzującym występie kolędowym, przygotowanym przez dzieci z bogdanowskiego oddziału przedszkolnego, zebrane maluchy odwiedził prawdziwy Święty Mikołaj. Każdemu szkrabowi przekazał okazałą paczkę słodkości, a Sołtys Andrzej Majkowski rozdał wszystkim czekoladowe upominki, ufundowane przez Burmistrza Obornik Tomasza Szramę.

Za wspaniałą uroczystość dzieci podziękowały organizatorom własnoręcznie przygotowanymi obrazkami oraz wspólnym, radosnym kolędowaniem.

zagadki, rysowały i uczestniczyły w zabawach ruchowych, które poprowadziła Elżbieta Brodzińska, jak zwykle wykazując się niezwykłą pomysłowością. Niespodzianką było pojawienie się Zastępcy Burmistrza Obornik – Piotra Woszczyka, który przyjechał z mnóstwem łakoci dla najmłodszych. Gwar, który panował w świetlicy z pewnością spłoszył św.

Mikołaja, który zaznaczył swoją obecność jedynie pozostawieniem w kuchni worków z prezentami.

Każde dziecko wróciło do domu z paczką słodyczy i uśmiechem na twarzy. Satysfakcję mieli również dorośli, gdyż po raz kolejny okazało się, że współpraca między wioskami daje naprawdę świetne rezultaty.

,,Ciężka praca połączona z poczuciem humoru – przepisem na długie życie” Receptę na szczęśliwe 100 lat ma mieszkanka Lulina. Pani Wiktoria Mielcarek 6 grudnia świętowała w gronie wielopokoleniowej rodziny, znajomych, przyjaciół, władz miasta. Jubilatce burmistrz Tomasz Szrama wręczył list gratulacyjny, bukiet kwiatów oraz kosz pełen słodyczy i owoców, zaś uroczyste życzenia od Premiera przekazał Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego Krzysztof Tomaszewski. Padające z ust gości życzenia i odśpiewane „200 lat” pani Wiktoria przyjęła z pogodnym uśmiechem, bo radości życia starczy Jej na dużo, dużo więcej.

Podsumowując swoje dotychczasowe życie Pani Wiktoria stwierdza że: „Ciężka praca połączona z poczuciem humoru gwarantuje długie i szczęśliwe życie”

www.oborniki.pl

OGŁOSZENIE BURMISTRZA OBORNIK O WYŁOŻENIU DO PUBLICZNEGO WGLĄDU projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działek o numerach ewiden-

cyjnych: 79/3, 79/4, 80/1, 80/3, 80/4, 81/1, 82/1, 82/3, 83/1, 83/3, 86/4, 92/7, 92/9, 92/10, 97/1, 98/5, 99/1, 99/3, 99/4, 100, 101, 137, 138, 414/1, 414/3, 414/4 i dla części działki o nr ewidencyjnym 436 położonych w miejscowości Kowanówko, gmina Oborniki.

Na podstawie art. 17 pkt 10 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym /Dz. U. Nr 80, poz. 717 – ze zmianami/oraz uchwały Nr L/408/10 Rady Miejskiej w Obornikach z dnia 12 lutego 2010r. zawiadamiam o wyłożeniu do publicznego wglądu

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

13

OGŁOSZENIE BURMISTRZA OBORNIK Na podstawie art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) zawiadamiam o podjęciu uchwały przez Radę Miejską w Obornikach Nr XV/164/11 w dniu 28 listopada 2011r. w sprawie: przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na terenie położonym w miejscowości Oborniki, przy ulicy Łukowskiej, gmina Oborniki.

projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla terenu działek o numerach ewidencyjnych: 79/3, 79/4, 80/1, 80/3, 80/4, 81/1, 82/1, 82/3, 83/1, 83/3, 86/4, 92/7, 92/9, 92/10, 97/1, 98/5, 99/1, 99/3, 99/4, 100, 101, 137, 138, 414/1, 414/3, 414/4 i dla części działki o nr ewidencyjnym 436 położonych w miejscowości Kowanówko, gmina Oborniki wraz z prognozą oddziaływania na środowisko

Obszar objęty sporządzeniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego położony jest w Obornikach, po lewej stronie drogi wojewódzkiej jadąc w kierunku miejscowości Murowana Goślina – po przeciwnej stronie toru Motocross.

w dniach urzędowania od 27 grudnia 2011r. do 27 stycznia 2012r. w siedzibie Urzędu Miejskiego w Obornikach, ul. Marsz. J. Piłsudskiego nr 76, (pokój nr 225, II piętro) w godzinach od 8:00 do 15:00.

Zainteresowani mogą składać wnioski do wyżej wymienionego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioski należy składać na piśmie w terminie do dnia 20 stycznia 2012r. w siedzibie Urzędu Miejskiego w Obornikach, ul. J. Piłsudskiego 76, 64-600 Oborniki.

Dyskusja publiczna nad przyjętymi w projekcie zmiany planu miejscowego rozwiązaniami odbędzie się w dniu 10 stycznia 2012r. od godz. 10:30 do godz. 11:30 w siedzibie Urzędu Miejskiego w Obornikach, ul. Marsz. J. Piłsudskiego nr 76, 64 – 600 Oborniki (pokój 225, II piętro).

Wniosek powinien zawierać nazwisko, imię, nazwę i adres wnioskodawcy, przedmiot wniosku oraz oznaczenie nieruchomości, której dotyczy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy, każdy, kto kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie zmiany planu miejscowego, może wnieść uwagi. Uwagi należy składać na piśmie do Burmistrza Obornik z podaniem imienia i nazwiska lub nazwy jednostki organizacyjnej i adresu, oznaczenia nieruchomości, której uwaga dotyczy, w nieprzekraczalnym terminie do dnia 13 lutego 2012r.

Burmistrz Obornik

Tomasz Szrama

Działalność sztabu: 8.00-15.00 Szkoła Podstawowa nr 3 w Obornikach, ul. Czarnkowska 57 15.00-21.00 Hala Sportowa OCS ul. Obrzycka 88 Zbiórka pieniędzy: 9.00-13.00 Kwesta uliczna (Obrzycko, miasto i gmina Oborniki) 12.00-17.00 Kwesta liczna (Centrum Obornik) 16.00- 20.00 Kwesta w HALI OCS w Obornikach Happening (sala OCS w Obornikach) 16.00 Balony do nieba (rozpoczęcie programu z udziałem Brass Band Oborniki) – spotkanie przy wejściu do Gimnazjum Nr 1 16.15 Orkiestra najmłodszych – prezentacje obornickich przedszkolaków 17.30 Siłacze dla Orkiestry – program Lubuskiej Federacji Strong Men 18.00 Śpiewaj i tańcz! – program z udziałem Szkoły Ruchu i Tańca, Cat Clan oraz wokalistów z OOK 19.45 Finał z Obornicką Orkiestrą Dętą 20.00 Światełko do nieba • Ponadto:Szalik Guinessa – bijemy rekord na najdłuższy szalik • Serducho dla Owsiaka – tworzymy wielobarwny patchwork • Rynek w puzzlach – budujemy rynek od nowa

• Rodzinka Owsiaka – dołącz do krewnych Jurka!

• Drużyna wojów –przebierz się i zrób zdjęcie • Plac zabaw pod dachem • Gość specjalny : Żakuś • Konkursy sprawnościowe, niespodzianki

„Urząd Miejski w Obornikach przystępuje w formie bezprzetargowej z prawem pierwszeństwa na rzecz dotychczasowego głównego najemcy do zbycia: - lokalu mieszkalnego mieszczącego się przy ulicy Kopernika 24/ 2 w Obornikach”

Burmistrz Obornik Tomasz Szrama

OGŁOSZENIE BURMISTRZA OBORNIK Burmistrz Obornik informuje, że przeznaczone zostały do sprzedaży w drodze przetargu ustnego nieograniczonego: 1) nieruchomości położone w Obornikach w rejonie przy ulicy Bielawskiej, zapisane w księdze wieczystej KW nr PO1O/00014495/0, arkusz mapy ewid. nr 3 i 4, przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

2) nieruchomość położona w miejscowości Słonawy, gmina Oborniki oznaczona w ewidencji gruntów i budynków jako działka nr 9/3 o pow.

0,0898 ha, zapisana w księdze wieczystej KW nr PO1O/00014860/0, arkusz mapy ewid. nr 1. Dla terenu przedmiotowej działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy UGG.7331-143/10 z dnia 4 czerwca 2010r. na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego.

Wykaz ze szczegółowym opisem nieruchomości został umieszczony na tablicy ogłoszeń w siedzibie Urzędu Miejskiego w Obornikach.

OGŁOSZENIE BURMISTRZA OBORNIK Burmistrz Obornik informuje, że przeznaczone zostały do oddania w dzierżawę nieruchomości położone na terenie Miasta i Gminy Oborniki.

Wykazy ze szczegółowym opisem nieruchomości zostały umieszczone na tablicy ogłoszeń w siedzibie Urzędu Miejskiego w Obornikach od dnia 25 grudnia 2011 roku do dnia 25 stycznia 2012 roku Burmistrz Obornik informuje, że od 2012 roku ulega zmianie termin składania rocznej deklaracji na podatek od nieruchomości oraz termin płatności I (pierwszej) raty podatku, tj. do dnia 31 stycznia. Pozostałe terminy składania rocznych deklaracji pozostają bez zmian tj.: - deklaracja na podatek rolny do dnia 15 stycznia; - deklaracja na podatek leśny do dnia 15 stycznia; - deklaracja na podatek od środków transportowych do dnia 15 lutego.

Druki deklaracji podatkowych oraz informacje o obowiązujących w 2012 roku stawkach podatkowych zostaną zamieszczone na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Urzędu tj. http://bip.umoborniki.nv.pl/ (zakładka Podatki i opłaty lokalne).

„Stąd jestem – to moja mała Ojczyzna” Już po raz czwarty Towarzystwo Miłośników Ziemi Obornickiej zaprasza do udziału w projekcie edukacyjnym „Stąd jestem – to moja mała Ojczyzna”. W pierwszej edycji uczestniczyły tylko placówki oświatowe z terenu naszej gminy. Popularność z jaką spotkał się pomysł zachęciła Towarzystwo do zaproponowania udziału w nim instytucjom z terenu powiatu obornickiego. I w takiej formule projekt realizowany jest od trzech lat. Jego celem jest rozwijanie patriotyzmu lokalnego, podtrzymywanie poczucia tożsamości, identyfikacji z miejscem zamieszkania, kształtowanie umiejętności dostrzegania piękna swojej miejscowości, integracji rodzinnej i lokalnej. W czwartej edycji

Towarzystwo zaprasza do udziału również osoby dorosłe, ludzi którzy widzą wokół siebie nie tylko dziurę w drodze, ale też piękno otoczenia, widzą ludzi którzy coś zrobili lub robią dla ziemi obornickiej i potrafią to opisać, stworzyć pracę plastyczną filmową, multimedialną. Regulamin na stronie www.oborniki.pl oraz w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy w Obornikach przy ulicy Kopernika.

Patronat honorowy nad projektem objął Starosta Obornicki Adam Olejnik.

Patronat medialny - „Gazeta Powiatowa Dzień Dobry Oborniki”. Uroczyste zakończenie IV edycji, wręczenie nagród, odbędzie się podczas „DNI OBORNIK 2012”.

Mieczysław Kurzawa

14 Nasze Oborniki

Grudzień 2011

www.oborniki.pl

SKF SPARTA najlepsza „Możesz mieć talent do czegoś, a nie będziesz podczas Mikołajkowego Turnieju się przykładał, odpadniesz” Rozmowa z Markiem Arciszewskim

Od 2-4 grudnia Oborniki gościły piłkarzy ręcznych z kilku klubów, którzy walczyli w Mikołajkowym Turnieju Piłki Ręcznej Juniorów Młodszych. Zawody zorganizował klub SKF Sparta Oborniki, przy wsparciu Zespołu Szkół przy ul. Obrzyckiej, Obornickiego Centrum Sportu, Urzędu Miejskiego w Obornikach oraz sponsorów.

Sportowa rywalizacja już na etapie rozgrywek grupowych przyniosła wiele emocji. Oborniccy kibice szczególnie zapamiętają mecz

półfinałowy, w którym gospodarze w ostatnich sekundach pokonali drużynę Nielby Wągrowiec. To otworzyło drogę do zwycięstwa Sparty Oborniki w całym turnieju.

Przy pełnych trybunach i głośnym dopingu Sparta walczyła w zaciętym boju z drużyną Zagłębia Lubin, z którą uległa w sobotnich rozgrywkach grupowych. W finale lepsi okazali się jednak gospodarze, wygrywając 21:20. To duży sukces obornickiej drużyny, którą prowadzi trener Marek Arciszewski.

Komunikat końcowy Mikołajkowego Turnieju Juniorów Młodszych Grupa A Grupa B SKF SPARTA OBORNIKI KUSY I SZCZECIN ZAGŁĘBIE LUBIN UKS SPARTAKUS ZIELONA GÓRA KUSY II SZCZECIN CHROBRY GŁOGÓW ZEW ŚWIEBODZIN ŻAGIEW DZIERŻONIÓW SIÓDEMKA LEGNICA NIELBA WĄGROWIEC Gry eliminacyjne: Wyniki: 1. 14.00 - Nielba Wągrowiec - Uks Spartakus Zielona Góra 20 : 16 2. 14.40 - Skf Sparta Oborniki - Kusy Ii Szczecin 25 : 17 3. 15.20 - Zew Świebodzin - Zagłębie Lubin 16 : 21 4. 16.00 - Kusy I Szczecin - Chrobry Głogów 30 : 14 5. 16.40 - Nielba Wągrowiec - Żagiew Dzierżoniów 20 : 17 6. 17.20 - Skf Kpr Sparta Oborniki - 7 Legnica 25 : 20 7. 19.30 - Uks Spartakus Zielona Góra - Chrobry Głogów 18 : 19 8. 20.10 - Zagłębie Lubin - 7 Legnica 17 : 17 9. 20.45 - Zew Świebodzin - Kusy Ii Szczecin 18 : 15 10. 8.30 - Żagiew Dzierżoniów - Uks Spartakus Zielona Góra 20 : 23 11. 9.10 - Chrobry Głogów - Nielba Wągrowiec 14 : 23 12. 9.50 - 7 Legnica - Kusy Ii Szczecin 18 : 21 13. 10.30 - Kusy Szczecin - Żagiew Dzierżoniów 24 : 14 14. 11.10 - Skf Sparta Oborniki - Zew Swiebodzin 17 : 13 15. 11.50 - Kusy Ii - Zagłębie Lubin 12 : 17 16. 12.30 - Kusy Szczecin - Uks Spartakus Zielona Góra 15 : 9 17. 14.00 - Żagiew Dzierżoniów - Chrobry Głogów 21 : 17 18. 14.40 - Nielba Wągrowiec - Kusy Szczecin 12 : 9 19. 15.20 - Zew Świebodzin - 7 Legnica 9 : 13 20. 16.00 - Skf Sparta Oborniki - Zagłębie Lubin 20 : 22

Gry półfinałowe i finałowe: 21. 20.00- V MIEJSCE GRUPA A- V MIEJSCE GRUPA B Kusy II – Chrobry Głogów 23 : 24 22. 8.00- 3 MIEJSCE GRUPA A- 4 MIEJSCE GRUPA B ,,7” Legnica – Żagiew Dzierżoniów 31 : 19 23. 8.45- 4 MIEJSCE GRUPA A – 3 MIEJSCE GRUPA B Zew Świebodzin – UKS Spartakus Zielona Góra 18 : 19 24. 9.30- I MIEJSCE GR A – II MIEJSCE GR B Zagłębie Lubin – Kusy Szczecin 26 : 21 25. 10.15 – II MIEJSCE GR A- I MIEJSCE GR B Sparta Oborniki – Nielba Wągrowiec 28 : 27 26. 11.00 – MIEJSCE V A – MIIEJSCE VB – REWANŻ O 9 MIEJSCE Kusy II Szczecin – Chrobry Głogów 25 : 25 27. 11.45- MECZ O MIEJSCE 7 Żagiew Dzierżoniów – Zew Świebodzin 13 : 14 28. 12.30- MECZ O MIEJSCE 5 ,,7” Legnica – UKS Spartakus Zielona Góra 29 : 25 29. 13.15- MECZ O MIEJSCE 3 Nielba Wągrowiec – Kusy I Szczecin 19 : 35 30. 14.00- MECZ O MIEJSCE 1 Sparta Oborniki – Zagłębie Lubin 21 : 20

Zarząd Klubu dziękuje wszystkim, Klasyfikacja końcowa: którzy pomogli w organizacji turnieju: 10. Kusy II Szczecin 1. UM Oborniki 2. OCS Oborniki 9. Chrobry Głogów 3. Jomat 8. Żagiew Dzierżoniów 4. Teer 7. Zew Świebodzin 5. Rosett 6. UKS Spartakus Zielona Góra 6. CDN 7. Mediamax 5. ,,7” Legnica 8. Pizzeria Zamkowa 4. Nielba Wągrowiec 9. Rodzicom zawodników SKF Sparta 3. Kusy I Szczecin Oborniki 2. Zagłębie Lubin 10. Publiczności licznie przybyłej na 1. Sparta Oborniki trybuny.

albo nawzajem od siebie. To niezmiernie cieszy, zawodnik czuje zadowolenie, że się nie poddał, że jeszcze wiele przed nim.

Młodzież to bardzo motywuje, a mimo wszystko zostają tylko najwytrwalsi. Więc tej wytrwałości życzę wszystkim młodym ludziom, bo to niezmiernie ważne. Możesz mieć talent do czegoś a nie będziesz się przykładał, odpadniesz. Możesz nie mieć talentu to ciężką pracą i determinacją celu osiągniesz wszystko.

Czy sukces w Mikołajkowym Turnieju jest Pana pierwszym zdobytym z trenowaną przez Pana drużyną?

Nie traktuję udziału w turniejach towarzyskich jako sukces lub porażkę, chodzi tu głównie o zadania szkoleniowe, które stawiamy sobie przed sezonem rozgrywkowym, aby w pełni zrealizować nasze wspólne cele i kształtować, w jak największym stopniu rozwój sportowy młodego zawodnika.

W lidze Wielkopolskiego Związku Piłki Ręcznej są drużyny, które prezentują różny poziom sportowy, natomiast na turniej można zaprosić takie, z którymi gra na pewno pozwoli na rozwój sportowy. Tak też było w tym przypadku, zaprosiliśmy mocne zespoły, nie myśląc o wygranej w turnieju, ale żeby grać z najlepszymi.

Gracze o równych umiejętnościach, stojący naprzeciwko siebie, na pewnym etapie szkolenia już się nie rozwijają. Zawodnicy tworzący zespół muszą konfrontować się z lepszymi, szybszymi, silniejszymi, żeby ich rozwój sportowy notował progres. I miejsce w turnieju to oczywiście wyśmienity prezent mikołajkowy, ale zarówno zawodnicy, jak i ja sukces widzimy znacznie dalej i nie rozumiemy go tylko na medalach Związku Piłki Ręcznej w Polsce.

A takie już wisiały na większości zawodnikach prowadzonych przeze mnie. W 2008 roku zdobyliśmy brązowe medale Pucharu Polski Dzieci. W poprzednim sezonie czworo zawodników Sparty: Jan Okpisz, Piotr Myszkowski, Artur Klopsteg i Michał Eitner, z Kadrą Wielkopolski wywalczyli brązowe medale na Ogólnopolskiej Olimpiadzie Młodzieży. To można już nazwać sukcesem i mam nadzieję, że będą następne.

Od kiedy pracuje Pan z tymi chłopcami?

Trzon zespołu zaczął trenować w Akademii Gier Ruchowych przy obornickiej Sparcie w wieku 8-9 lat. Wtedy to pod okiem Jacka Okpisza, Aldony Hanyż i Marka Werle chłopcy zaczęli stawiać pierwsze kroki w piłce ręcznej. Życie trenerskie rzuciło jednak wszystkich na parkiety w różnych zakątkach kraju i jako spadkobierca rzemiosła tej trójki przejąłem właściwie wszystkie roczniki młodzieżowe w SKF Sparta Oborniki. Z tymi zawodnikami jestem od 6 lat dzień po dniu i często po nocach.

Czy trenowani dziś przez Pana zawodnicy mają szansę w przyszłości stać się filarem SKF KPR SPARTA? No to jest nadrzędny cel! Mam jedno marzenie, pamiętam czasy Ekstraligowego Metalplastu Oborniki, sam byłem częścią tego zespołu; pełne trybuny, emocje, sport zespołowy na najwyższym poziomie, klimat sportowego wydarzenia regionu. Jeśli nie ekstraklasa, bo oczywiście względy ekonomiczne, to tylko wychowankowie są wstanie zapełnić trybuny i wskrzesić je do życia. Mama, tata, dziadek, babcia i rodzeństwo, każdy przyjdzie oglądać rodzinnego sportowca.

Mam przykłady: Turniej Mikołajkowy, Finał Pucharu Polski Dzieci w Obornikach, w obu przypadkach hala ,,pękała w szwach”.

Jak ocenia Pan poziom sportowy swojej drużyny na tle innych polskich zespołów?

Poziom sportowy Juniora młodszego Sparty ma tendencję wzrostu, jeszcze niedawno od takich zespołów, jak Kusy Szczecin, Zagłębie Lubin otrzymywaliśmy lekcje piłki ręcznej. Parafrazując dalej dziś już się uczymy razem,

Kto jest dla Pana trenerskim wzorem do naśladowania?

Na pewno Ci, którzy kształtowali mnie jako zawodnika: Mama Hania (pierwszy wf), Wojciech Konitz, Janusz Kurowski i w końcu Jacek Okpisz, to Oni tworzyli we mnie nie tylko zawodnika, jak się później okazało. Z Jackiem Okpiszem współpracujemy przez cały czas, swoją trenerską wiedzę i doświadczenie przekazuje mi właściwie w każdej sytuacji, co jest istotne dla mojego rozwoju zawodowego, a co przekłada się później na młodzież. Jeśli chodzi o trenerów z telewizji to podoba mi się tytuł szlachecki Sir Alexa Fergusona.

Czy spełnia się Pan pracując z młodzieżą, a może myśli Pan o poprowadzeniu w przyszłości drużyny seniorskiej?

Na pierwszą część pytania oczywiście znam odpowiedź, jest twierdząca, a co do końcówki to różnie to bywa na ławce trenerskiej. Nie jest to spokojne zajęcie, predyspozycje wydają się być, mam jeszcze dużo nauki na tej płaszczyźnie, ale jak wspomniana przeze mnie determinacja nie ustąpi to być może za 50 lat ktoś mi założy pierścień szlachecki;))

www.oborniki.pl

Grudzień 2011

Nasze Oborniki

15

Kronika sportowa Chłopcy z Orkanu zwycięzcami objezierskiego turnieju

Kolejna wygrana UKS TS Oborniki

Historyczny wyczyn obornickiej sportsmenki

Mikołajki z karatekami

Niesamowitym sukcesem dla obornickiego sportu zakończyły się Mistrzostwa Europy w karate shotokan, które odbyły się 25-27 listopada w Bielsku Białej. W tej najsilniejszej federacji karate wystartowało 405 zawodników z 22 krajów uczestnicząc w konkurencjach kadetów, juniorów i seniorów. Polska reprezentacja w sumie zdobyła siedem medali z czego aż trzy padły łupem najlepszej zawodniczki całych mistrzostw Olgi Chmielewskiej.

Obornicki Klub Karate Shotokan zorganizował w gościnnej hali sportowej Gimnazjum nr 3 tradycyjny Turniej Mikołajkowy, w którym uczestniczyli wszyscy jego członkowie oraz zaproszone dzieci ze świetlic miejskich. Wszyscy przybyli mogli zobaczyć pokaz kata w wykonaniu Mistrzyni Europy Olgi Chmielewskiej, by zaraz potem samemu przystąpić do rywalizacji w mini zwodach karate.

II Wojewódzki Turniej Kwalifikacyjny Juniorów i Juniorek w tenisie stołowym

Gwiazdkowy Turniej Młodziczek

6 grudnia hala sportowa w Objezierzu gościła uczniów szkół podstawowych z terenu gminy Oborniki. Tego dnia odbyły się tam zawody sportowe w piłce nożnej, w ramach IX memoriału im. Stanisława Baranowskiego i III memoriału im. Jerzego Kubisiaka.

Zwycięzcą turnieju okazała się drużyna z Objezierza. Chłopcy na co dzień trenujący w Orkanie nie dali szans swoim kolegom z pozostałych szkół. Wygrali oni pewnie wszystkie swoje spotkania, drugie miejsce zajęło Maniewo, na trzecim miejscu uplasowało się Chrustowo.

W niedzielę, 20 listopada odbył się w hali sportowej w Objezierzu II Wojewódzki Turniej Kwalifikacyjny Juniorów i Juniorek w tenisie stołowym. Głównym organizatorem turnieju był UKS Tenisa Stołowego Oborniki przy współudziale Wielkopolskiego Związku Tenisa Stołowego oraz Obornickiego Centrum Sportu. W trakcie uroczystości uhonorowano miejscowych działaczy sportowych. Stanisław Hyżyk otrzymał Złotą, a Zbigniew Gliniany Srebrną Odznakę Polskiego Związku Tenisa Stołowego za zasługi dla rozwoju tejże dyscypliny.

Porażka w Toruniu z miejscowym AZS-em popsuła humor trenerowi i zawodniczkom II ligowej drużyny dziewczyn UKS TS Oborniki. Kolejny mecz dziewczyny rozegrały u siebie z STELLI Niechan II Gniezno. Zawodniczki przystąpiły do meczu skoncentrowane i z wielką wolą zwycięstwa. Na efekty nie trzeba było długo czekać. Po pierwszej, jak i po drugiej rundzie singli Oborniki prowadziły już 3:1. Gry deblowe zakończyły się remisem co ustaliło wynik meczu na 4:2 dla Obornik. Cały mecz zakończył się wynikiem 7:3.

W dniach od 16 do 18 grudnia na hali OCS – u przy ul. Obrzyckiej w Obornikach, odbył się Turniej Gwiazdkowy Młodziczek, zorganizowany przez SKF KPR Spartę Oborniki.

W rywalizacji wzięło udział 9 zespołów z całej Polski. Po zaciętych rozgrywkach klasyfikacja końcowa przedstawiała się następująco: 1. UKS Bukowia Buk ’98 2. UKS Bellator Ryjewo 3. UKS Pantery Dopiewo 4. UKS Drwęca Novar Lubicz 5. SKF KPR Sparta Oborniki 6. Kusy Szczecin 7. UKS Bukowia Buk ’97 8. KSS Kielce 9.MKS MOS Gniezno.

16 Nasze Oborniki

Ariel Mańczak Data i miejsce urodzenia: 01.09.1983 Poznań Zawód/miejsce pracy: Specjalista ds. handlu w DPM Solid Polska Przesławscy Sp. Jawna Jak wyobraża sobie Pan Oborniki za 4 lata?

Wierzę, że będzie to miasto, w którym każdy znajdzie coś dla siebie, z atrakcjami kulturalnymi, rozrywkowymi, rekreacyjnymi i oczywiście z ciekawymi miejscami pracy.

Bycie radnym to cel czy środek?

Jedno i drugie. Bycie radnym to środek do osiągnięcia celu, jakim jestem poprawa życia mieszkańców.

Grudzień 2011

www.oborniki.pl

Stworzenie warunków do przyciągania nowych inwestorów, aby stworzyć nowe miejsca pracy.

Poprawa finansów publicznych Efektywne zdobywanie i wykorzystanie środków z UE i Urzędu Marszałkowskiego.

Jaka jest Pana ulubiona bajka z dzieciństwa?

Gumisie Jak ukształtowała Pana rodzina?

Myślę, że ukształtowała mnie na porządnego człowieka.

Czy potrafi Pan ocenić który z rodziców miał większy wpływ na to jaką jest Pan/i osobą?

Trudne pytanie, nie chciałbym faworyzować, któregokolwiek z rodziców, ponieważ, obu jestem bardzo wdzięczny za to, co już udało mi się osiągnąć, także w tym miejscu pozwolę sobie im podziękować.

Co jest największym wyzwaniem obecnej kadencji?

Bez wątpienia walka o obwodnice.

Trzy największe Pana/i zalety i wady to…

Zalety: punktualny, koleżeński i przedsiębiorczy Wady: uparty i impulsywny

Jakie są trzy najważniejsze sprawy wg Pana stojące przed Radą Miejską?

Gdy nie myśli Pan o gminie to ?

Myślę o tym, co będę robił wolnej chwili 

Jakie zatem są Pana pasje?

Jeżeli chodzi o pasje to bez wątpienia kibicowanie Lechowi Poznań i piłka nożna.

Gdyby wygrał Pan milion złotych… Żeby wygrać należy najpierw grać, ja nie gram, także nie ma, co gdybać.

Często śnię o…

Moje sny są moją tajemnicą 

Co najbardziej Pana śmieszy?

Dobre zagraniczne komedie.

Czy jest Pan szczęśliwym człowiekiem? Czy istnieje recepta na udane życie?

Tak jestem szczęśliwy. Nie ma recepty na udane życie, każdy musi dążyć do własnych aspiracji i własnego szczęścia, trzeba korzystać z życia i starać się żeby było ono jak najpiękniejsze.

Będzie się działo…

08.01.2012 - XX FINAŁ WIELKIEJ ORKIESTRY ŚWIĄTECZNEJ POMOCY 14.01.2012 - PORANEK MALUCHA - V CHRUSTOWSKI BIEG ZIMOWY godz. 12 - S.P. im. B. Malinowskiego w Chrustowie bilety: 5 zł

Zapraszamy wszystkie dzieci na kolejny już, noworoczny Poranek Malucha.

Tym razem tematem przewodnim będzie „Pod śniegową pierzyną…”

Dzieci w wieku od 1 – 3 lat zapraszamy na godzinę 10.00, natomiast trzy-, cztero- i pięciolatków na godzinę 11.15.

28.01.2012 - PRZY MUZYCE O… PIELGRZYMOWANIU godz.: 17.00 bilety: 10 zł

Pieszo przez Europę. – To wyzwanie podjął Dariusz Drożdż, który przeszedł prawie trzy tysiące kilometrów.

Punktem startowym były dla niego Żerniki, a celem wędrówki hiszpańskie sanktuarium Santiago de Compostela. Z naszym gościem porozmawiamy o pielgrzymowaniu, trudach podróży i radości z osiągnięcia celu.

O muzyczną oprawę spotkania zadbają Iwona Loranc i Witold Żuromski w programie „Loranc śpiewa Jakubczak” oraz chór „Con Brio”.

Nasze Oborniki

Bezpłatny Miesięcznik Urzędu Miejskiego w Obornikach Wydawca: Urząd Miejski w Obornikach, Koordynator Projektu Krzysztof Nowacki, Redaktor Naczelny Krzysztof Sroka ul. Marsz. J. Piłsudskiego 76, 64-600 Oborniki, pok. 234, tel. (61) 65 59 127, e-mail: promocja@um.oborniki.pl Skład i opracowanie graficzne: Łukasz Kempiński - www.50mm.com.pl Druk: Agora SA, ul. Krzywa 35, 64-920 Piła, nakład 5000 szt. www.oborniki.pl