Хештанро хайр хо[b, хайрхо[и халr бош!
НАСИМИ
Оғози нашр 24 / 04 / 1932 *** № 10 (9339) *** Панҷшанбе, 12. 03. 2020
ИСФАРА
НАШРИЯИ МАRОМОТИ ИXРОИЯИ {ОКИМИЯТИ ДАВЛАТИИ ША{РИ ИСФАРА
С
коро будет два месяца, как в таджикско-кыргызском приграничье воцарилась тишина. Ситуацию можно назвать, даже в местах недавних конфликтов, относительно стабильной. Больше не звучат по ночам выстрелы из стрелкового боевого и охотничьего оружия. Кажется, стороны, оказавшись на грани нового серьезного столкновения, отказались от взаимных упреков, обвинений и провокаций, взялись серьезно за решение территориального вопроса. Обе стороны поняли, что лучше бороться с агрессией, исходящей от собственного населения. И стали принимать в отношении провокаторов жесткие меры. Оказавшиеся на линии огня военные Кыргызстана стали разбираться в ситуации без предвзятости и изолировали так называемых «активистов», нагнетавших напряжение. И таджикские военные строже стали следить за собственным населением, не позволяя собираться вместе и вступать в перепалку со своими соседями. Такая тактика принесла желаемые результаты. (См.стр.2) Абдуманнон ВАҲҲОБОВ, нафақагир аз деҳаи Сомониёни Чоркӯҳ Сулҳу амонӣ асоси ободии ҳар як кишвар ва хушбахтии инсонҳост. Мо шукри онро мекунем, ки дар як кишвари ободу ором ҳаёт ба сар мебарем ва ин ободиву осудагӣ маҳсули заҳмати ҳаррӯзаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон буда, дар натиҷаи такя ба халқ ва ба ҳисобгирии манфиатҳои табақаҳои гуногуни ҷомеа ба даст омадааст. Мо, яъне шаҳрвандон қатъи назар аз синну сол, миллат, забон ва касбу корамон ин дастовардҳоро бояд мисли гавҳараки чашм нигоҳ дорем ва доимо кӯшиш ба харҷ диҳем, ки дар ободиву осудагии кишварамон ҳиссагузор бошем. Дар ин ҷода бо ҳамсоягон, яъне миллатҳои ҳамсарҳад дӯстона зиндагӣ кардан яке аз унсури зарурӣ аст. Дар ин росто чанде аз хотираҳои худро ба рӯйи коғаз оварданиам, то ки хонандагони нуктасанҷ аз он хулосаи зарурӣ ба худ гиранд. Моҳи декабри соли 1988 маро насиб гашт, ки бо ҳамроҳии муаллими эҷодкори дигар
Пограничная тишина
Найден ли способ разрешения территориальных споров? рафтуомадро гум накунем. Хулоса, вохӯрии онрӯзаи мо бо ҳамкасбони қирғиз хеле хотирмон буд. Баъдтар мо нақшаи якҷояи муаллимони навовари Чоркӯҳ ва Самарқандакро тартиб дода, чанд муддат аз рӯйи он амал кардем. Вохӯрии мактабиён оид ба футболу волейбол то ба ҳол давом Ин таклифи ман ба аҳли толор дорад, дар ин кор муаллимони маъқул шуд ва ман бо забони МТМУ № 25 ташаббускоранд. ӯзбекӣ баромад кардам. Хулоса, Чанде пеш дар “Насими Исфара” ман аз бурду бохти маорифчиёни оид ба вохӯрии мактаббачагон чоп Исфара нақлҳо намуда, роҷеъ шуда буд. Шукри Худо нофаҳмиҳо ба кори Съезди умумииттифоқии ва ихтилофҳои моҳҳои декабрмаорифчиёни кишвар фикру январ дар сарҳад рухдода бо андешаҳои худро баён кардам. кӯшишу ғайрати мақомотҳои Баъди ба охир расидани кори дахлдори ҳарду ҷониб паси сар конференсия, баъди таоми шуданд. нисфирӯзӣ ба гурӯҳи калони Мо, бояд сокинони дар сарҳад муаллимони синфҳои ибтидоӣ зиндагӣ мекарда таҳаммулпазир бо хоҳиши онҳо дар мавзӯи бошем, ба ахбори шабакаҳои “Омӯзиши ҷадвали зарб дар интернетӣ бо ақли солим баҳо синфи 2 бо истифодаи ангуштон” диҳем ва нагузорем, ки ҳодисаҳои суҳбате оростем. нохуш ва бархӯрдҳо дар сарҳад Ҳангоми саволу ҷавоб ва такрор ёбанд. таҷрибаивазкунӣ маълум Ҳоло ки мақомоти иҷроияи гардид, ки чанде аз онҳо маро ҳокимияти давлатии ду ҷониб мешинохтаанд. Агар муаллимони дар якҷоягӣ бо сокинони фаъоли мактаби таҳсилоти миёнаи наздимарзӣ оромиву осудагиро ба номи Шайдулло Ғанӣ дар таъмин намуда истодаанд, мо, маҳаллаи Кок-Тош чун ҳамсоя насли калонсолро зарур аст, ки шиносанд, муаллимони мактаби доимо дар паҳлуи онҳо бошем ба номи Карл Маркси Боткон ва ба ҷавонон роҳи дурусти ҳамчун муаллими эҷодкор ҳамсоягиро тарғиб кунем. мешиносанд. Дар ҳақиқат онҳо Бо ин мақсад вохӯриҳои наврасон, бо ҳамроҳии муаллимони деҳоти ҷавонон ва мӯйсафедонро ташкил Самарқандак ба дарсҳои ман намудан зарур аст. Охир беҳуда иштирок карда буданд. нагуфтаанд: Мудири маорифи ноҳияи ҳамсоя Одамон аз дӯстӣ ёбанд бахт, ҳангоми ҷамъбасти ҷамъомад Душманӣ орад ба мардум афзуд, ки минбаъд ҳамин рӯзи сахт.
Ба ҷавонон роҳи дурусти ҳамсоягиро тарғиб бояд кард
Абдулафиз Азизов аз МТМУ № 29 дар Съезди умумииттифоқии коркунони маорифи халқ, ки дар шаҳри Москва барпо гардид, иштирок намоям. Съезди коркунони маорифи халқ бисёр масъалаҳои ҳалталаби соҳаро муҳокима намуда, қарорҳои дахлдор қабул кард. Дар бисёр масъалаҳо дар байни вакилон ихтилофҳо ба назар мерасид. Алалхусус дар масъалаи бекор кардани таълими ҳатмии мактаби миёна. Бояд минбаъд зинаи сеюми таҳсил ихтиёрӣ бошад. Бисёр вакилон зидди чунин қарор буданд ва андешаҳое ба миён омад, ки ҷавонон баъди хатми синфи IX на ҳама ба мактабҳои касбии техникӣ мераванд, бисёр наврасон ба корҳои беҳуда даст мезананд. Қатъи назар аз норозигиҳои бисёр вакилон қарори дахлдор қабул гардид. Акнун мебоист қарорҳои Съезд қабулнамударо ба омӯзгорон расонид, чунки минбаъд оинномаҳои нави мактабӣ ба нашр расиданашон даркор буд. Хушбахтона, мо аз Исфараи бостонӣ ду нафар будем, аммо
аз ноҳияи ҳамсоя Боткони Қирғизистон вакил набуд. Бо дархости роҳбарияти маорифи Боткон мудири маорифи онвақтаи мо Бобохон Парпиев (ёдашон ба хайр бод!), ногуфта намонад, ки солҳои душвори ба сари миллат омада ин фарди босалоҳият роҳбарии маорифчиёни ноҳияро ба ӯҳда доштанд ва ҳама аз он кас ба некӣ ёд мекунанд, маро вазифадор карданд, ки бо ҳамроҳии мутахассиси шуъбаи маориф Мирзоилёс ба Боткон рафта, дар конференсияи январии омӯзгорон баромад кунам. Вақте ки мудири шуъбаи маорифии Боткон, зани миёнасоли кушодачеҳра маро муаррифӣ карда, сухан дод, ман каме дар ҳаяҷон мондам. Зеро забони қирғизиро чандон хуб намедонистам ва ба забони русӣ бошад бо "аксент" сухан мекардам. Аз ин рӯ ба толор муроҷиат намуда, гуфтам, ки нисбати забони русӣ забони ӯзбекиро хуб медонам, аз ин рӯ агар розӣ бошанд, ман бо забони ӯзбекӣ баромад кунам. Зеро забони ӯзбекӣ ба забони қирғизӣ назидкӣ дорад.