ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 18 ΜΑΪΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΧΗΣ!
Με την ανεξάρτητη αντικαπιταλιστική αριστερά
ΑΝεξάρτητη ΑΡιστερή ΠΑρέμβαση - ΕΑΑΚ
Νέο ασφαλιστικο, νέο φορολογικό, νέο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση, Μειώσεις στις συντάξεις, μειώσεις στους μισθούς, μειώσεις στην παιδεια...
Η γενιά μας είναι αυτή που βιώνει εδώ και καιρό την επίθεση που δεν τελειώνει ποτέ. Το ένα μνημόνιο που έρχεται μετά το άλλο. Τις κυβερνήσεις που αλλάζουν και όλα ίδια μένουν. Το μέλλον της ανεργίας, της τσάμπα δουλειάς και της μετανάστευσης. Την διάλυση των πανεπιστημίων και των φοιτητικών παροχών, τη διαχείριση της έρευνας και της γνώσης στις σχολές μας να γίνεται προς όφελος των επιχειρήσεων, τους διαρκώς εντακοποιούμενους ρυθμούς σπουδών. Την τρομακτική ανάσα του πολέμου που είναι όλο και πιο κοντά. Τους ανθρώπους που ξεριζώνονται από τα σπίτια τους, και βιώνουν μια τραγωδία στην Ελλάδα. Την «ασφάλεια» που χτυπά κάθε μέρα την πόρτα μας με αστυνομία, στρατό και κάμερες να φυλάνε κάθε γωνία της καθημερινότητας μας. Την ζωή μας που εξατομικεύεται. Την μονότονη καθημερινότητα σπίτι-σπουδές-δουλειά. Τα καθημερινά προβλήματα που δεν μπορούμε να μοιραστούμε με τον διπλανό μας που βιώνει ακριβώς τα ίδια. Τους διάφορους «σωτήρες» κυβερνητικούς, κρατικούς, συνδικαλιστικούς που υπόσχονται λύσεις και αποδυκνείονται χειρότεροι από τους προηγούμενους κάθε φορά. Ζούμε κάτω από ένα καθεστώς που μας λέει ότι όλα αυτά είναι φυσιολογικά. Ότι τα μέτρα που τσακίζουν τις ζωές μας πέρνονται για την «ανάπτυξη». Ότι ο πόλεμος και η προσφυγία διεξάγωνται στο όνομα της «ειρήνης». Ότι στο κοινοβούλιο και στις κυβερνητικές καρέκλες μπορούμε να βρούμε κάποια «ελπίδα».
...ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΚΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΣΟ ΔΙΑΛΥΟΥΝΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ...
ΟΤΑΝ Ο ΛΑΟΣ ΟΜΩΣ ΣΗΚΩΝΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ, Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ… Από τις μαζικές απεργίες που προηγήθηκαν ενάντια στο ασφαλιστικό-εκτρωμα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της ΕΕ και του Κεφαλαίου, μέχρι την εξεγερμένη νεολαία της Γαλλίας, η αντίδραση των εργαζομένων στη βίαιη επίθεση απέναντι τους, είναι φυσική και αναπόφευκτη. Η φωνή των μαζικών αγώνων είναι τόσο δυνατή που μπορεί και καλύπτει τους ήχους των βομβών του πολέμου, που μπορεί και καλύπτει τις κραυγές των «δημοσιογράφων» και των βουλευτών περί «δίκαιων μέτρων», «κατάστασης που δεν αλλάζει», «γραφικούς και κουκουλοφόρους». Τη δύναμη των ταξικών αγώνων την έχουμε γευτεί σε όλα τα μέτωπα που βρεθήκαμε, στους αγώνες για την εκπαίδευση, στους αγώνες ενάντια στο ασφαλιστικό, στην αλληλεγγύη και στους αγώνες με τους πρόσφυγες, στη μάχη ενάντια στον πόλεμο... Η δύναμη των ταξικών αγώνων μπορεί και πετυχαίνει κατακτήσεις στο σήμερα. Μπορεί και ανατρέπει από τις κινήσεις της εργοδοσίας όπως οι απαράδεκτες απολύσεις και συμβάσεις στον ΑΚΤΩΡΑ, μέρος των οποίων πάρθηκε πίσω, μέχρι ολόκληρα νομοσχέδια που προωθούν οι κυβερνήσεις. Τη δύναμη των συλλογικών, ταξικών αγώνων την έχουμε γευτεί στην ίδια μας τη σχολή. Με τον πρόσφατο αγώνα για το όριο δήλωσης που πέτυχε την αναστολή του μέτρου. Αλλά πάνω από όλα, που έδειξε πως οι Γενικές Συνελεύσεις μπορούν να εκφράσουν τις συλλόγικες ανάγκες και την φωνή μας χωρίς μεσολαβητές, πως τα μέσα πάλης του αγώνα μπορούν και πιέζουν και να δείχνουν το αληθινό πρόσωπο των διοικήσεων και των κάθε λογής υπερασπιστών της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης.
ΠΩΣ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΧΗΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΗΟΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΝΙΚΑΝΕ! Πώς βλέπουμε τις φοιτητικές εκλογές; Τώρα που το ακαδημαϊκό έτος έρχεται στο τέλος του, θέλουν πάλι να «ξεχάσουμε» όλους αυτούς τους αγώνες που προηγήθηκαν. Πριν αρχίσει η εξεταστική και κλειστούμε στους τέσσερις τοίχους προηγείται η μάχη των εκλογών όπου καλούμαστε να επιλέξουμε τον ‘’σωτήρα’’, που θα μας εκπροσωπεί τον επόμενο χρόνο... ή μήπως και όχι; Οι φοιτητικές εκλογές για μας είναι μια πολιτική μάχη, συνέχεια των αγώνων που δώσαμε, μέσα από την οποία θέλουμε να εκφραστεί το ρεύμα αμφισβήτησης που νοιώθει ότι δε χωράει στην υπάρχουσα κατάσταση, που δεν πιστεύει ότι ο μόνος λόγος ύπαρξης του στη σχολή είναι το ατελείωτο διάβασμα, το τρέξιμο από την μία αίθουσα στην άλλη, με μόνο στόχο να «φάει» το διπλανό του μπας και βρει μια θέση στον ήλιο. Θέλουμε να εκφραστεί εκείνο το ρεύμα που από το ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! λέει ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΛΛΙΩΣ! Που θέλει να αγωνιστεί σήμερα, που πιστεύει ότι υπάρχει εναλλακτική και είμαστε εμείς οι ίδιοι. Γι’ αυτό το λόγο κι εμείς θεωρούμε ότι η ψήφος πρέπει να εκφράζει μια πολιτική άποψη μακριά από λογικές εκπροσώπησης. Επιλέγουμε να συμμετέχουμε και στα ΔΣ χωρίς εκπροσώπους για να προασπίζουμε τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και για να μην επιτρέπουμε στις καθεστωτικές παρατάξεις να κάνουν το σύλλογο τσιφλίκι τους.
Αυτό το ρεύμα είναι υπαρκτό στο σήμερα. Αυτό το ρεύμα θέλουμε να ενισχύσουμε να εκφράσουμε στους αγώνες και στις εκλογές σαν Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση – ΕΑΑΚ. Γιαυτό δεν λιποτακτήσαμε από καμία μάχη, πάντα προσπαθούσαμε να είμαστε στην πρώτη γραμμή, ώστε οι αγώνες να σημαδεύουν τον αντίπαλο, να έχουν νικηφόρα κατεύθυνση και αντικαπιταλιστικό περιεχόμενο. Το ίδιο μήνυμα θέλουμε να στείλουμε και στην μάχη των εκλογών!
-Γνώση και έρευνα για τις ανάγκες της κοινωνίας. Ενάντια στο πανεπιστήμιο των ερευνητικών των επιχειρηματικών ομίλων, ενάντια στα προγράμματα σπουδών που παράγουν «χρήσιμους» εργαζόμενους. Για την ανάπτυξη της γνώσης και της έρευνας σύμφωνα με τις λαΪκές ανάγκες, αξιοποιώντας τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν.
Με την στήριξη στους αγώνες, και εν τέλει με την ψήφο στις εκλογές της Ανεξάρτητης Αριστερής Παρέμβασης – ΕΑΑΚ η φωνή του καθενός μας, όλοι αυτοί οι αγώνες που δώσαμε, μπορούν να γίνουν χείμαρρος, που θα ενισχύσει την πάλη για τις ανάγκες μας, την φωνή των συλλόγων για την επόμενη κιόλας μέρα.
διαδικασίες, τα όργανα του συλλόγου με μαζική πολιτική συμμετοχή. Ο σύλλογος μας μπορεί και πρέπει να πέρνει θέση από το πιο άμεσο ζήτημα που τον αφορά, μέχρι και σημαντικά πολιτικά ζητήματα της εποχής μας. Οι Γενικές Συνελεύσεις αποτελούν ανώτερο όργανο του συλλόγου, κάθε αντιπρόσωπος να είναι εκλεγμένος από αυτές και να λογοδοτεί σε αυτές. Για ένα πανεπιστήμιο στον έλεγχο των φοιτητών και των εργαζομένων.
Στηρίζοντας/ψηφίζοντας Ανεξάρτητη Αριστερή Παρέμβαση ΕΑΑΚ ενισχύουμε την πάλη για:
-Δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο, ενιαία π α ν ε π ι σ τ η μ ι α κ ή εκπαίδευση. Για σπουδές με αξιοπρέπεια για όλους/ες, χωρίς ταξικούς φραγμούς. Ελεύθερη πρόσβαση στην παιδεία, ένα πτυχίο ανα γνωστικό αντικείμενο. Για να σπάσει ο καταμερισμός των ΑΕΙ-ΤΕΙ-Τεχνικών σχολών, για πλήρη εποπτία στο γνωστικό αντικείμενο, σύνδεση θεωρίας και πρακτικής στις σπουδές.
-Κατάργηση του νόμου Διαμαντοπούλου και όλης της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Η δική
μας πάλη είναι αυτή που στέκεται ενάντια σε όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις μέσα στα Πανεπιστήμια, που απονομιμοποιεί τον Εθνικό Διάλογο για την παιδεία και συγκρούεται συνολικά με τον νόμο-πλαίσιο! Να μην αφήσουμε να περάσει το νομοσχέδιο Φίλη.
-Γενναία αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης για τα πανεπιστήμια! Απέναντι στο ξεπούλημα της περιουσίας και της
έρευνας στις επιχειρήσεις, στο άδειασμα των αποθεματικών, στην υποχρηματοδότηση. Καμία σκέψη για αυτοχρηματοδότηση των ιδρυμάτων και κανένα ιδιωτικοοικονομικό κριτήριο σε έρευνα, προγράμματα σπουδών και παροχές.
-Σίτιση, στέγαση, συγγράμματα, αναλώσιμα, δωρεάν για όλους τους φοιτητές! Να μην περάσει το κόστος φοίτησης στις πλάτες μας.
-Κατοχύρωση του ασύλου από φοιτητές και εργαζόμενους. Έξω οι μπάτσοι από τα πανεπιστήμια, καμία σκέψη για ιδιωτικά σεκιούριτι!
-Όλη η εξουσία στις Γενικές Συνελεύσεις! Ενισχύουμε τις συλλογικές
-Εργασιακά δικαιώματα για τους απόφοιτους μηχανικούς.
Βάζουμε τέλος στις ακραίες ασφαλιστικές εισφορές του ΤΣΜΕΔΕ και την κατεδάφιση του ασφαλιστικού συστήματος, στη δουλειά με μπλοκάκι, στην “επιστημονική” μετανάστευση. Στο πλαϊ του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών που παλεύει ανυποχώρητα στον κλάδο. Ούτε σκεψη για διάσπαση των πτυχίων!
-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους. Ενάντια στην ανεργία
που μαστίζει τη νεολαία, τα 5μηνα προγράμματα της επισφάλειας. Για μισθούς που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, δουλειά με δικαιώματα!
-Να σταματήσει ο πόλέμος! Ενισχύουμε την οικοδόμηση ενός πλατιού αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, για να φύγει το ΝΑΤΟ και οι ονιάδες της ΕΕ, να μην εμπλακεί η χώρα σε κανέναν πόλεμο. Να δωθεί τέλος στην προσφυγιά, να ζήσουν οι πρόσφυγες σαν άνθρωποι όπως όλοι μας, να ανοιξουν τα σύνορα για ελεύθερη μετακίνηση. Ενάντια στα απαράδεκτα
στρατόπεδα συγκέντρωσης της κυβέρνησης και της ΕΕ, στην συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, στον μπαμπούλα της FRONTEX στα σύνορα.
-Να τσακίσουμε τον φασισμό και το σύστημα που τον θρέφει!
Να τσακιστεί από το λαϊκό κίνημα η ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, να μπουν φυλακή οι φασίστες δολοφόνοι. Καταδικάζουμε/ αποκλείουμε φασιστικές ιδεολογίες από το σύλλογο.
-Απελευθέρωση απο τα δεσμά των μνημονίων, του χρέους, του Κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ! Για να περάσει ο πλούτος και η εξουσία στα χέρια των εργαζομένων. +Να δώσουμε τέλος στην απογοήτευση! Με μαζικούς ανυποχώρητους αγώνες που μπορούν να νικάν στο σήμερα! Ενάντια στην απάθεια και στην ενσωμάτωση που καλλιεργούν οι κυβερνητικές λύσεις, οι υπόλοιπες αριστερές παρατάξεις, να βγούμε στο δρόμο, να παλέψουμε ενάντια σε παλιά και νέα μνημόνια, τον εργασιακό μεσαίωνα που μας επιβάλλουν, να έρθουμε σε ρήξη με τις επιταγές Κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ! +Να σπάσει η αυτοδυναμία της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ.
Να μην κάνει κουμάντο στη σχολή μας η παράταξη των μνημονίων, που προωθεί της εισόδου των επιχειρήσεων, το ξεπούλημα στους ιδιώτες, της διάλυσης κάθε παροχής για τον φτωχό φοιτητή, που κρατάει θέση για φασίστες στα ψηφοδέλτια της. Να εξαφανιστεί ο τσιφλικάς του συλλόγου, που σαμποτάρει κάθε προσπάθεια Γενικής Συνέλευσης, ελέγχει πραξικοπηματικά το ΔΣ, συμμετέχει στην επιτροπή εσωτερικής αξιολόγησης της σχολής, ζει και βασιλεύει πάνω στο τσάτσωμα, το ρουφιανιλίκι, το ρουσφέτι, τις πελατειακές σχέσεις!
ΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΣΕ ΚΑΛΟΥΝ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙΣ:
ΔΑΠ-ΝΔΦΚ: Ο κύριος εκφραστής της αστικής πολιτικής και των πελατειακών σχέσεων μέσα στα πανεπιστήμια και ανέκαθεν υποστηρικτής των αντιδραστικών αλλαγών. Είναι η “υπεύθυνη” δύναμη της σχολής που υποστηρίζει την “επιχειρηματικότητα”, την κατάργηση του ασύλου και την είσοδο σεκιουριτάδων, την επιβολή ενοικίου στις φοιτητικές εστίες, την είσοδο εργολαβιών στις φοιτητικές παροχές. Είναι εκείνη που δεν έβγαλε άχνα όταν κόβονταν τα σχεδιαστικά του 1ου έτους και μία σειρά συγγραμμάτων, που στήριξε με τον αισχρό τρόπο την επιβολή του ορίου δήλωσης παρακάμπτοντας πραξικοπηματικά τις διαδικασίες και τις αποφάσεις του συλλόγου. Είναι αυτοί που σαμποτάρουν με όλη τους τη δύναμη τη διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων, γιατί θέλουν ως «φωνή των φοιτητών» να ακούγεται η δικιά τους. ΕΓΚΕΛΑΔΟΣ-ΑΡΕΝ: Η αριστερά του «μικρότερου κακού» που προσαρμόζει τα αιτήματα της με βάση το «εφικτό» και όχι το αναγκαίο. Που ενισχύει τη λογική της συνδιαχείρισης, αυτή που λέει ότι μπορούν τα συμφέροντα μας να εκφραστούν μέσα από τους «θεσμούς», και συμμετέχει στις επιτροπές και στα όργανα διοίκησης της σχολής. Την λογική της ανάθεσης των αγώνων σε φωτεινούς σωτήρες και κυβερνήσεις. ΠΚΣ: Η αριστερά της διαμαρτυρίας και των “συμπερασμάτων” που δεν πιστεύει στη νίκη των αγώνων στο σήμερα. Για αυτό και κάθε φορά σε κομβικά σημεία αγώνων επιλέγει την αναδίπλωση και την “αναστολή” κινητοποιήσεων. Είναι άλλη μία δύναμη που καλλιεργεί λογικές ανάθεσης μέσα από συνθηματολογία περί αγωνιστών των ΔΣ.
Όταν σαρώνει η πολτική αποχή…το να μην παίρνεις θέση... είναι θέση. Είναι θέση υπέρ: - της διατήρησης της αυτοδυναμίας της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για άλλη μία χρονιά, του να μπορεί να πανηγυρίζει η ΝΔ - της αμφισβήτησης της ύπαρξης συλλόγου και της εξουσίας του, που προωθούν καθηγητές και κοσμήτορας - του ότι πρέπει να αποφασίζουν άλλοι για εμάς, να μας φορτώνουν όσα μέτρα θέλουν - της συνέχισης διάλυσης της παιδείας και της επιχειρηματικοποίησης ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ Στις φετινές φοιτητικές εκλογές η γενιά μας πρέπει να στείλει ησχυρό μύνημα καταδίκης των πολιτικών Κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ που έχουν μαυρίσει τις ζωές μας. Ταυτόχρονα πρέπει να εκπέμψει διάθεση αγώνα, ρήξης, ανατροπής του σάπιου συστήματος και των εκφραστών του, γιατί τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει ή να χαριστεί αν δεν βγούμε μπροστά. Τσακίζουμε τις παρατάξεις των μνημονίων, του ρουσφετιού και της ρουφιανιάς. Βάζουμε στην άκρη τις φωνές του κυβερνητισμού, των μειωμένων προσδοκιών, της ηττοπάθειας και της αναμονής.
Δυναμώνουμε την ΕΑΑΚ, την αντικαπιταλιστική αριστερά των ανυποχώρητων συλλογικών αγώνων, με πυξίδα την επόμενη μέρα για τους νέους αγώνες, τις νέες νίκες,
τη συνολική ανατροπή!
ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ/ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ - ΕΑΑΚ