BUSINESS
H
oe ben je eigenlijk zo jong hoteldirecteur geworden?
“Het leuke aan clichés is dat ze waar zijn” Rino Soeters (Maastricht, 1981) is sinds 2004 samen met Esther. Samen hebben ze twee kinderen: dochter Julie van drie en een half en zoon Olivier van één jaar. Op slechts eenentwintigjarige leeftijd werd Soeters door hotelier Paul Rinkens gevraagd om directeur te worden van Designhotel La Bergère. Inmiddels geeft hij leiding aan zijn eigen hotelgroep met diezelfde naam.
“ Ik heb de hotelschool in Heerlen gedaan. Na mijn stage in de hotels Derlon en Applepark werd ik gevraagd te blijven als tijdelijke vervanger van de salesmanager, die met ziekteverlof was. Zes maanden werd zo uiteindelijk anderhalf jaar. In die tijd heb ik ook Paul Rinkens leren kennen. Het klikte, en hij vroeg me of ik directeur van zijn Designhotel La Bergère wilde worden. Het antwoord laat zich raden. In 2004 kreeg ik een aandeel in het hotel, dat we in 2007 hebben verkocht aan Eden Hotel Group. De naam veranderde in Eden Designhotel en ik kreeg de merknaam La Bergère cadeau van Paul.” En dat werd de naam van je hotelgroep?
“Ik vond het ongepast om mijn eerste hotel La Bergère te noemen, dus werd het een merknaam, waaronder de nog te realiseren hotels zouden gaan vallen. Ons eerste hotel was Hotel St. Martenslane, origineel een pand met 23 studioappartementen. Die hebben we getransformeerd naar evenveel ruime hotelkamers. St. Martenslane was het eerste onbemande hotel van Nederland. Het huidige thema van het hotel is crafts, oude ambachten. Alle meubels in het hotel zijn met de hand gemaakt door een meubelmaker uit Amsterdam.” Maar het bleef niet bij één hotel...
“Nee. Hip Hotel St. Martenslane, zoals het toen nog heette, was in feite een pilot voor Qbic Hotel Amsterdam, dat we in 2007 hebben geopend. Waarom Amsterdam? If you can make it there, you can make it anywhere. Het hotel was gelijk een groot succes en is dat nog steeds. De opening trok zelfs de aandacht van de Amerikaanse nieuwszender CNN.”
48
DECEMBER ‘15 / JANUARI '16
Wat was er dan zo bijzonder aan Qbic?
Het hotel ligt in het World Trade Center, aan de Amsterdamse Zuidas. In een kantoorpand dus. Die lege kantoren hebben we razendsnel getransformeerd tot hotelkamers met behulp van een Cubi. Dat is een soort unit die je zó in een lege ruimte kunt installeren en voilà: je hebt een hotelkamer. Wij zijn licentiehouder van Qbic – een concept van Rinkens – dat inmiddels ook een vestiging in Londen heeft. Maar alleen Qbic Hotel Amsterdam valt onder La Bergère Group. Qbic heeft aan de wieg gestaan van een compleet nieuwe stroming van hotels, die drijven op het concept affordable luxury.” En het hotel waar we nu zitten?
“Dit is Townhouse, uit 2009. Hier draait het allemaal om huiselijkheid. Je moet hier het idee krijgen dat je bij je grootmoeder logeert. We hebben dan ook geen hotellobby en hotelkamers, maar een woonkamer en logeerkamers. Gasten krijgen bij binnenkomst een kop soep aangeboden. Dat kost twaalf cent per gast, maar maakt een wereld van verschil.” Maar jullie exploiteren niet enkel hotels, toch?
“Klopt. In 2003 bijvoorbeeld zag La Bergère Apartments het levenslicht, eigenlijk als direct gevolg van de o vergang van Libertel naar Vodafone. We hadden toen tientallen gasten die we maandenlang moesten accommoderen. Daarvoor is een hotelkamer eigenlijk niet geschikt. We zijn toen gestart met drie fullserviceappartementen, inclusief housekeeping, boodschappenservice, technische dienst et cetera. Inmiddels zijn we gegroeid naar 66 studio’s en appartementen, allemaal binnen een straal van vijfhonderd meter van Townhouse.”