‘Onder de blubber stapte ik voor het eerst aan boord’

Niet iedereen aan boord van MPS de Zonnebloem weet wat hij precies doet. Maar als Cillian Willems één ding niet kan, is het stilzitten. Als stuurman, volmatroos en student-machinist is hij wat je noemt allround. “Het ene moment sta ik samen met de kapitein aan het roer, dan ben ik weer lekker aan het soppen en boenen.”

Volgende keer in Van wal: kapitein Jolle Wietse

Een veilige vaart voor MPS de Zonnebloem is een grote verantwoordelijkheid. Jolle Wietse Visser ziet daar als ervaren kapitein op toe.

2020: Oorbellen en tatoeages

“Als matroos op een binnenvaartschip had ik best een leuke tijd. Ik leerde er veel over het werk en het leven op een schip. Wel was ik lang van huis, er waren amper dagen dat ik van boord kon. In die tijd bezocht ik een lezing van JW (Jolle Wietse, red.), de kapitein van MPS de Zonnebloem. Hij vertelde over het mooie werk dat de Zonnebloem doet en over het bijzondere schip. Ik zat stilletjes achterin de hoek, dus JW had nooit gedacht dat ik na afloop zou vragen of ze nog een plek voor mij hadden. Ik was toen ook nog een echte matroos: neuspiercing en oorbellen in, vol tatoeages.”

“Tijdens de promotietour van het Zonnebloemschip ben ik gaan solliciteren in Venlo. Ik kom uit Bergen, NoordHolland en heb zelf geen auto.

Gelukkig waren mijn ouders zo gek om op en neer te rijden. Ik had mezelf helemaal netjes aangekleed en het gesprek met JW was erg leuk. Na afloop zei hij: denk er nog maar even over na of het iets voor je is. Maar de wederzijdse klik was er.”

2021: Op badslippers

“Het liep niet meer zo soepel tussen de kapitein van het binnenvaartschip waarop ik werkte en mij. Op een avond besloot ik ergens in België dat het mooi was geweest. Ik pakte mijn spullen bij elkaar en stapte van boord. Het stortregende, ik zat helemaal onder het grind en de blubber na een lange dag werken en liep op mijn badslippers. Toch pakte ik de trein richting Cuijk, waar op dat moment MPS de Zonnebloem lag aangemeerd. Met de laatste drie procent batterij op mijn telefoon belde ik JW. ‘Ik kom eraan, want ik wil die baan wel’, zei ik.”

“Met goed geluk wist ik Cuijk te bereiken. ‘Ga eerst maar douchen, hut 119 is vrij’, was het eerste wat JW tegen me zei. Schoon en omgekleed nam ik plaats aan tafel in het restaurant. Met allemaal nieuwe gezichten om me heen, dat was best spannend. Gelukkig werd het gewaardeerd dat ik er was. Sindsdien is dit mijn tweede thuis.”

Begin 2022: Van matroos naar stuurman “Aan boord van het Zonnebloemschip kan ik een mooie carrière maken. Ik werk netjes en hard, wat al snel resulteerde in een contractverlenging. Op dat moment ging ik ook van matroos naar volmatroos. Dat betekent dat je alle taken van een matroos volledig zelfstandig kunt uitvoeren. Met het verstrijken van de maanden kreeg ik ook een steeds betere band met Jaap, de machinist van het schip. Ik volg een opleiding tot kapitein en ben nu stuurman, maar eigenlijk vind ik knutselen met mijn handen veel leuker dan de hele dag in die stoel zitten. Dat kan ook nog als ik vijftig ben, haha.”

December 2022: Geslaagde vaart

“Over een half jaar hoop ik geslaagd te zijn voor schipper-kapitein. Daarna ga ik een opleiding tot machinist volgen. Op dit moment is er een team van vijf matrozen aan boord. We werken erg hard, maar kunnen gelukkig ook een hoop lol met elkaar hebben. En natuurlijk met de gasten en vrijwilligers aan boord. Ik vind het wel eens jammer dat niet iedere vrijwilliger in de gaten heeft wat wij doen aan boord. Ik ben dan ook blij dat ik mijn verhaal op deze plek mag delen. Het is nog pril, maar ik vind het toch mooi om te vertellen: mijn vriendin gaat ook als vrijwilliger mee met de vaarvakanties. ‘Hé, jouw vriend is toch de stuurman?’, kreeg ze te horen.”

Januari 2023:

Winterstop

“In de wintermaanden ligt het schip stil en zijn we druk bezig met onderhoud. We verven de delen van het schip waar we ‘s zomers niet bij kunnen, stellen de motor opnieuw af, poetsen de platen in de machinekamer en noem het maar op. Vandaag ben ik de hele dag bezig geweest met het schoonmaken van de stronttank - of fecaliëntank, zoals dat met een mooi woord heet. Of het nu een schoon of een vies klusje is, ik wil alles weten van het schip. Wat mij betreft ligt mijn toekomst hier aan boord. Ik zou graag samen met Jaap verder gaan in de machinekamer en veel van hem leren. En als mijn lichaam aangeeft dat het niet meer zo handig is om onder motoren te liggen sleutelen en in tanks te klimmen, dan plof ik uiteindelijk vast eens in die kapiteinsstoel.”