P R O P O Z Y C J E D L A H A R C E R Z Y S TA R S Z Y C H
Zbiórka 5
GRA „SKAUTOWA MAPA AFRYKI” Skauting w Afryce to nie tylko historia związana z założycielem ruchu gen. Robertem Baden-Powellem. To także współczesne organizacje skautowe, które wspierają edukację i wychowanie młodych ludzi na tym kontynencie. Pomoc w zdobywaniu wiedzy i przydatnych w życiu umiejętności, kształtowanie charakteru i wyrabianie postaw liderów lokalnych społeczności to główne zadania skautów w Afryce. Bycie skautem lub skautką to powód do dumy dla młodych Afrykańczyków. Chcą uczyć się nowych umiejętności i dzielić swoim doświadczeniem, więc chętnie podejmują współpracę ze skautami z innych organizacji.
Zastosowanie gry. Grę planszową warto wykorzystać na zbiórce wprowadzającej do tematyki afrykańskiej lub podsumowującej realizację projektów związanych z Afryką. W zależności od potrzeb i stanu wiedzy harcerzy rozgrywkę można poprzedzić lub podsumować gawędą o afrykańskich korzeniach i współczesnym obliczu skautingu na tym kontynencie. Zarówno do przygotowania ga-
wędy, jak i gry można wykorzystać zamieszczony tu materiał. Warto wzbogacić go o fakty z życia Baden-Powella (dostępne w literaturze), aktualne informacje ze stron internetowych WOSM, WAGGGS i poszczególnych organizacji skautowych, a także kolekcję zdjęć skautingu afrykańskiego znajdującą się na CD.
Idea kształcenia i wychowywania młodych ludzi w oparciu o spójny system wartości narodziła się w głowie Roberta Baden-Powella w czasie jego służby wojskowej na południu Afryki. To właśnie wszechmocna natura tego kontynentu i konieczność radzenia sobie w różnych warunkach były inspiracją do sformułowania wielu zasad, które określiły skautowy wzorzec postępowania. Pierwsze grupy skautów powstały w Afryce już w 1908 roku. W Kapsztadzie i Johannesburgu w Południowej Afryce pojawiły się one zaledwie w kilka miesięcy po zainaugurowaniu ruchu w Wielkiej Brytanii. W kolejnych latach skauci pojawili się w innych rejonach Afryki – początkowo głównie w byłych koloniach brytyjskich (np. Zimbabwe – 1909, Kenia – 1910, Ghana – 1912, Mauritius – 1912, Egipt – 1914, Nigeria – 1915, Uganda – 1915). W latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku idea skautingu zawitała również do krajów podległych w tamtym czasie Belgii i Francji (np. Madagaskar – 1921, Kongo – 1924, Senegal – 1930, Tunezja i Maroko – 1933, Algieria – 1934, Wybrzeże Kości Słoniowej – 1937). Warto zaznaczyć, że są też w Afryce kraje z krótkim stażem skautowym – jak Wyspy Zielonego Przylądka (2002) czy Południowy Sudan (2012). W roku 2014 ruch skautowy obecny jest we wszystkich 54 krajach Afryki. Organizacje z 38 krajów Afryki Subsaharyjskie tworzą Region Afryki WOSM z biurem regionalnym znajdującym się w Nairobi. Organizacje z 7 krajów Afryki Północnej (Algieria, Egipt, Libia, Maroko, Mauretania, Sudan, Tunezja) należą do Regionu Krajów Arabskich. Biuro Regionu Afryki szacuje, że w 2013 roku w samej Afryce Subsaharyjskiej działało około 5 milionów skautów. Stały wzrost liczebny afrykańskich organizacji skautowych wynika przede wszystkim z faktu, że w Afryce przybywa najwięcej w skali świata młodych ludzi. W uznaniu wartości skautingu Kenia i Tanzania podjęły inicjatywy upowszechnienia ru-
81