CZĘŚĆ III. ZUCHOWA ZBIÓRKA
POŻYTECZNE PRACE Zuchy zbierają orzechy ukryte przez wiewiórkę Trajkowitkę i oddają je właścicielce. MAJSTERKA Trajkowitka wręcza każdemu po jednym orzechu i prosi, żeby zuchy zrobiły z nich rycerskie amulety. Dzieci ozdabiają orzechy i wieszają je na szyi. GRY I ĆWICZENIA Mroczna Puszcza. Zuchy przechodzą przez pajęczynę zrobioną ze sznurka, unikając pająków. Nie wolno dotknąć sznurka. PIOSENKI I PLĄSY Zuchy przechodzą przez Polanę Faunów. Aby fauny przepuściły dzieci, mu-
szą z nimi zapląsać. Zuchy uczą się pląsu „Idzie zuch”. ZZZOIT Zuchy odbywają próby dzielności: gaszą świeczkę palcami, przechodzą przez ciemne pomieszczenie. KRĄG RADY Zuchy decydują, czy chcą być rycerzami Kaspiana. Król Piotr przekazuje im kronikę Narni, zuchy wybierają osobę, którą ją uzupełni. ZZZOIT Zuchy śpiewają „Słoneczko” i żegnają się okrzykiem: My Kaspiana armia, przy nas nie zginie Narnia.
Zbiórka w oczach zucha to czysta zabawa – prawda? Tymczasem ty patrzysz na nią inaczej. Z punktu widzenia drużynowego zbiórka rozwija koordynację ruchową (przejście przez pajęczynę i Polanę Faunów), zmysły (wyszukiwanie tajnych symboli rycerzy, zbieranie orzechów), wprowadza elementy obrzędowości (okrzyk i kronika) oraz fabułę. Dla zucha jest przede wszystkim emocjonującą zabawą, podczas której ma okazję pośmiać i zmęczyć się, a także trochę sobie pokrzyczeć. Zbiórka była złożona z różnych form (ułożonych na przemian: statyczne – dynamiczne, samodzielna praca zuchów – współpraca w grupie itd.), wszyscy musieli przestrzegać norm (Król Piotr zaznaczał, kiedy zuchy postępowały zgodnie z Prawem Zucha, w grze wszyscy musieli zachowywać się fair), a przyboczny (grający Króla Piotra) był moderatorem zabawy.
90