CZĘŚĆ IV. PROGRAM GROMADY
rów Zuchowych w Nierodzimiu. Kierował nią A. Kamiński, równocześnie będący szefem Wydziału Zuchowego Głównej Kwatery Harcerzy. Od 1937 r. kształcenie instruktorów zuchowych odbywało się w Ośrodku Harcerskim w Górkach Wielkich. Kamiński, korzystając z dorobku i doświadczeń swoich poprzedniczek, wzbogacił własnymi pomysłami program pracy harcerskiej z dziećmi, ustalając podstawy metodyki zuchowej. Wyłożył je w metodycznej trylogii zuchowej: „Antek Cwaniak” (1932), „Książka wodza zuchów” (1933) oraz „Krąg rady” (1935). Oprócz popularnych pozycji autorstwa A. Kamińskiego ukazało się opracowanie pod redakcją J. Zwolakowskiej „W gromadzie zuchów” (1933). W okresie międzywojennym i zaraz po II wojnie światowej istniał podział na gromady zuchowe żeńskie oraz chłopięce To właśnie A. Kamiński gromady wilcząt (później także zuchów). Dopiero po reaktywosprawił, że nazwa „zuch” waniu pracy harcerskiej w 1956 r. rozpowszechniły się w ZHP zdecydowanie wyparła drużyny (później znów nazywane gromadami) koedukacyjne. funkcjonujące wcześniej Po Zjeździe Łódzkim, w lutym 1957 r. zaczęła funkcjonować określenia członków najw Cieplicach Śląskich Centralna Szkoła Instruktorów Zuchomłodszej gałęzi harcerwych, która w następnych latach wykształciła wielu zuchmistwa (pojęcie „zuch” strzów. W czerwcu tego roku ukazał się pierwszy numer „Zuw języku polskim oznacza: chowych Wieści”, a w lipcu rozpoczęła się Centralna Zuchowa dzielny, odważny, zarówno Akcja Szkoleniowa. W tymże roku ogłoszono Ofensywę Zufizycznie, jak i moralnie). chową, która zakładała wzrost liczebności i poziomu zuchowej kadry. Jednak w 1969 r. zlikwidowano Dział Zuchów GK ZHP oraz wydziały zuchowe w chorągwiach, przestały ukazywać się „Zuchowe Wieści”. Pracę z zuchami w znacznej mierze podporządkowano szkole. Wydział Zuchowy GK ZHP i wydziały w chorągwiach reaktywowano w 1975 r. W 1981 r. odbyła się zuchowa Centralna Akcja Szkoleniowa, w której wzięło udział 2 100 osób. Jesienią 1983 r. zainaugurowano pracę Centralnej Szkoły Instruktorów Zuchowych w Oleśnicy (działała do lutego 1992 roku). W 1985 r. powstała Krajowa Rada Zuchmistrzów, której zadaniem było doskonalenie zuchowego systemu metodycznego. Za jej sprawą w 1991 r. ogłoszono dwuletnią Ofensywę Zuchową. W tymże roku w CSIZ w Oleśnicy znalazł swą siedzibę Wydział Zuchowy GK ZHP (funkcjonował tu do czasu przeniesienia kształcenia instruktorów zuchowych do Załęcza Wielkiego). W lutym 1993 r. Wydział Zuchowy GK ZHP powrócił do Warszawy. W 2003 r., kiedy wprowadzono w ZHP nowy podział na grupy metodyczne, ustalono, że do zuchów należą dzieci w wieku 6–10 lat. Sformułowano też na nowo podstawowe zapisy zuchowej metodyki. Dobrym sposobem na to, by zuchy dowiedziały się trochę o swoich dziejach, jest cykl sprawnościowy „słoneczko/wilczek”.
196