CZĘŚĆ V. ROZWÓJ WĘDROWNIKÓW
JAK FUNKCJONUJĄ INSTRUMENTY METODYCZNE Ryszard Polaszewski
Ważnym elementem działania każdego wędrownika jest praca nad sobą. Podobnie jak w przypadku zuchów, harcerzy i harcerzy starszych rozwój wędrownika wspierany jest przez instrumenty metodyczne, które pobudzają do samorozwoju i ułatwiają pracę wychowawczą instruktorów. Instrumenty metodyczne w grupie wędrowniczej nazywamy czasami również bodźcami metodycznymi. Są one bowiem nie tylko instrumentami w rękach drużynowego, za pomocą których zachęca wędrowników do podejmowania pracy nad sobą. Przede wszystkim są bodźcami pobudzającymi wędrownika do samorozwoju, silnymi motywatorami zachęcającymi do świadomego kształtowania własnej osobowości.
Instrumentami metodycznymi wykorzystywanymi w grupie wędrowniczej są: próba wędrownicza, stopnie wędrownicze (harcerka orla i harcerz orli oraz harcerka Rzeczypospolitej i harcerz Rzeczypospolitej), uprawnienia, odznaki, sprawności mistrzowskie, znaki służb oraz pierwszy stopień instruktorski (przewodniczka/przewodnik).
PRÓBA WĘDROWNICZA Jest elementem wchodzenia młodego człowieka w świat wędrowników. Próbę przechodzi każdy, kto chce wejść do zespołu wędrowniczego – zarówno harcerz starszy przychodzący z drużyny starszoharcerskiej, jak i osoba wstępująca do harcerstwa. Celem próby jest uświadomienie adeptowi wędrownictwa zasad panujących w zespole, w którym będzie funkcjonował. Próba wędrownicza nie powinna trwać dłużej niż pół roku. Po pomyślnym jej zakończeniu wędrownik otrzymuje naramiennik i otwiera próbę na stopień harcerza orlego/ harcerki orlej (więcej o próbie wędrowniczej przeczytasz na s. 196–200).
STOPNIE HARCERSKIE Ważnym elementem pracy nad sobą są dla wędrowników stopnie harcerskie. Wędrownicy zdobywają dwa najwyższe stopnie, zwane wędrowniczymi: harcerka orla/harcerz orli oraz harcerka Rzeczypospolitej/harcerz Rzeczypospolitej. Próba na stopień jest indywidualna – wędrownicy w jej ramach samodzielnie planują i realizują zadania. Wspiera ich w tym opiekun próby. Zdobywanie stopni polega na zaplanowanej i świadomej pracy nad sobą, poszukiwaniu swojego miejsca w otaczającym świecie i podejmowaniu służby. Wymaga odpowiedzialności za siebie i otoczenie. Próba na stopień wędrowniczy jest otwierana najczęściej przez kapitułę stopnia, która może działać na poziomie drużyny, szczepu, związku drużyn, ewentualnie
194