CZĘŚĆ IV. PROGRAM DZIAŁANIA
obozu. Wędrownicy samodzielnie lub zastępami przygotowują prezentacje, przynoszą mapy, przewodniki, albumy – wszystko po to, by przekonać pozostałych do swojej koncepcji. To członkowie drużyny wspólne wybierają miejsce obozu, nie decyduje za nich drużynowy. Drużynowy czuwa, by przyjęta przez wędrowników koncepcja obozu była możliwa do zrealizowania. Zwraca uwagę na to, czy ich umiejętności, zasoby sprzętowe oraz finanse umożliwiają wyprawę. Niewiele rzeczy działa bardziej destrukcyjnie niż niezrealizowane marzenie o wakacyjnej przygodzie. Demokratyczny wybór trasy pozwala na uniknięcie sytuacji, w której część rozczarowanych członków drużyny zrezygnuje z wyjazdu lub będzie biernie asystować przygotowaniom, uważając, że to nie ich pomysł. Wybór trasy obozu wędrownego zależy od zainteresowań członków drużyny. Zachęcam jednak do udania się w takie miejsca w Polsce, które są jeszcze mało skażone cywilizacją. Na pewno uda się je znaleźć. Miejsca takie mają wiele uroku, tajemniczych i przepięknych zakątków, ale przede wszystkim jest tam mało turystów. Można w nich zetknąć się z zaskakującą gościnnością i mieć świetną okazję, aby poznać ciekawych ludzi. Znając już cel wyprawy, warto zorganizować zbiórkę poświęconą okolicy, w której chcecie przeżyć niezapomniane przygody. Dla drużyny wędrowniczej nie ma większej porażki niż wędrówka zamieniona w przemierzanie „pustych” kilometrów, pokonywanie trasy dla samego przemieszczania się. Wyprawa ma być nie tyko wysiłkiem (wyczynem) fizycznym, ale powinna również rozwijać intelektualnie i duchowo. Warto w ramach przygotowań do wyprawy zorganizować sesję popularnonaukową, służącą poznaniu historii, geografii, przyrody i zabytków odwiedzanych terenów. Dzięki takiemu przygotowaniu można dotrzeć do miejsc naprawdę ciekawych (nawet, jeśli trzeba nieco skorygować pierwotnie założoną trasę). Poza częścią „duchową” jest jeszcze strona pragmatyczna przygotowań do wyprawy, czyli podział zadań między poszczególnych członków drużyny. Sprawi on, że każdy będzie się czuł odpowiedzialny za przeprowadzenie obozu. Tym samym nie będzie biernym konsumentem wysiłku drużynowego. Zadań przed wędrówką jest niemało – od starannego przygotowania sprzętu turystycznego po dokumentację programową i finansową. Każdemu należy przydzielić zadanie zgodnie z jego możliwościami, umiejętnościami i wymaganiami na zdobywane stopnie i sprawności. Drużynowemu pozostaje nadzorowanie i konsekwentne rozliczanie z powierzonych obowiązków. Nie trzeba chyba tutaj pisać o stronie wychowawczej takiego działania!
182