1
"Επι της αυρίου εκίνησαν και ήλθαν στην Λιοδώραν, το παρεπόταμον του Αλφέως ολόρθα εκατεβαίναν στην Ίσοβαν εδιάβηκεν αλλάγι από τους Τούρκους, το μοναστήρι εκάψασιν, εδε αμαρτία που εγίνη. Απαύτου εκατέβησαν ολόρθα εις την Πρινίτσαν, εκεί κατούνες έπιασαν, εστήσασιν τες τέντες" Χρονικόν του Μορέως, στ. 4669-4674.
ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ (ΤΡΥΠΗΤΗ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΩΝ
www.bitzimbardi.blogspot.com
ΠΡΩΤΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ : 2 NOΕΜΒΡΗΣ 2013 Πάτερ Νικόλαος Κοντοβουνήσιος Θέλοντας να τιμήσω τον άνθρωπο που με ενέπνευσε να ασχοληθώ ενεργά με το χωριό και την ιστορία του, το ελάχιστο που μπορώ να κάνω είναι να παραθέσω το βιογραφικό αυτού του πολυσύνθετου ανθρώπου και ιερέα που πάντα όταν βρισκόμασταν, ειδικά τα τελευταία χρόνια, πως πρέπει να συνεχίσω αυτό που αφήνει αφού χαρακτηριστικά μου έλεγε πως έβλεπε την σπίθα στα μάτια μου ίδια με την δικιά του όταν πρωτοξεκίνησε. Μιλάω φυσικά για τον πατέρα Νικόλαο Κοντοβουνήσιο, παππούς του υπογράφοντος, που συνέβαλε τα μέγιστα στο "σκάλισμα" της ιστορίας της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για πολλούς από εμάς και μας έμαθε να αγαπάμε τον τόπο μας. Ξετυλίγοντας του κουβάρι της ιστορίας θα πάμε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ΄30 όταν ο Αντώνιος Κοντοβουνήσιος από το Μπρουμάζι (Διάσελα),έρχεται σώγαμπρος στο Μπιτζιμπάρδι και παντρεύεται την Παναγιώτα χήρα Ηλία Ζέρβα (προγιαγιά του υπογράφοντος) το γένος Αγγελόπουλου. Θα αποκτήσει τον Ανδρέα και τον Νικόλα. Τα παιδιά θα ζήσουν τα παιδικά τους χρόνια στο χωριό έως ότου μετοικίσουν στον Πύργο, φαίνεται πως αυτά τα χρόνια θα σημαδέψουν τον μικρό Νικόλα σε όλη την ζωή του εάν συμπεράνουμε από το πάθος που ξεχείλιζε μέσα από τα πονήματα του. Ας παραθέσουμε μία βιογραφία όπως ο ίδιος είχε εναποθέσει σε ένα από τα συγγράμματά του. Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Νικόλαος Κοντοβουνήσιος γεννήθηκε στην Τρυπητή Ολυµπίας, σπούδασε στην Πατµιάδα Εκκλησιαστική Σχολή και κατόπιν στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστηµίου Θεσσαλονίκης. Μετά τη λήψη του πτυχίου του παρακολούθησε µμεταπτυχιακές σπουδές στη Βυζαντινή Αρχαιολογία της ίδιας Πανεπ. Σχολής υπό τον Καθηγητή Κων. Καλοκύρη. Υπηρέτησε σε ενοριακές θέσεις των Ιερών Μητροπόλεων Δηµητριάδος, Θεσσαλονίκης και Καισαριανής,Βύρωνος και Υµηττού . Τα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν Πρόεδρος του Εκκλ.Συµβουλίου του Ιερού Ναού Μεταµορφώσεως Σωτήρος Βύρωνος. Στη διάρκεια της συγγραφικής του δράστηριότητας σαράντα και πλέον ετών έγραψε άρθρα θρησκευτικού περιεχοµένου, τα οποία δηµοσιεύτηκαν σε εφηµερίδες και περιοδικά. Επί είκοσι χρόνια (1981-2001) και περιοδικά. Επί είκοσι χρόνια (1981-2001) έγραφε επίσης το άρθρο στο οποίο αφιερωνόταν κάθε χρόνο το εγκόλπιο Ηµερολόγιο της Ιεράς Μητροπόλεως Καισαριανής, Βύρωνος και Υµηττού. Επί έντεκα χρόνια έγραφε σχεδόν εξ ολοκλήρου και εξέδιδε το ενοριακό και εξέδιδε το ενοριακό θρησκευτικό περιοδικό « Ενοριακή
θρησκευτικό περιοδικό « Ενοριακή Πνοή» (1975-1986). Ασχολήθηκε µε την ιστορία και τα ερείπια της δυτικής Μεσαιωνικής Πελοποννήσου συνθέτοντας σειρά µελετών που δημοσίευσε µε τίτλο «Για να γνωρίσουμε τον τόπο µας» και περιλαµβάνει τα εξης:. «Που έκειτο το Αράκλοβο», «Το Φανάρι του Νιβηλέτ», « Αναζητώντας τον ιδρυτή του χωριού Τζάχα», «ο σταυρεπίστεγος Βυζαντινός Ναός της Φυγαλίας», «Η αντίσταση των Σκορτινών στους Φράγκους», «Ιστορία και αρχαιολογικά µνηµεία του χωριού Πλατιάνα»,"το γενεαλογικό δένδρο των οικογενειών Κουτσογιαννάκη και Ζέρβα της Τρυπητής" κ.ά, Κυκλοφόρησαν τα βιβλία του «Μιλάνε τα Χαλάσµατα», «ο Ναός Μεταµορφώσεως Βύρωνος» (Ιστορία του Ναού) και το ηθογραφικό µυθιστόρηµα «Στα ίχνη ενός θρύλου». Εξέδιδε την τοπική εφηµερίδα «Η Φωνή της Τρυπητής» και ήταν µέλος του Συνδέσµου «Ελλήνων Ιστορικών Συγγραφέων». Απεβίωσε το 2009. ΑΛΦΕΙΟΣ (ΡΟΥΦΙΑΣ), ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ , ΛΑΔΩΝ, ΔΙΑΓΩΝ.
Πίνακας Otto Magnus Von Stackelberg ......Ρουφιάς το τε των εκβολών μέχρι της άνω συμβολής: Rouphia ( Alpheus ) τμήμα του Αλφειού και ο μεταξύ των παρά την συμβολήν δεικνυμένων περάματος ( bac ) και του Χανίου του Ρουφιά ( Chani du Rouphia ) εγκαρσίως προς συμβολήν κατερχόμενος Λάδων {Rouphia [Ladon]}.Ταύτα κατά την ορθώς παραλαμβανόμενην αντίληψην των εγχωρίων, καθ'ην Ρουφιά επικαλουμένου του Λάδωνος μετά του από της συμβολής κάτω προς τας εκβολάς ρου του Αλφειού, το άνω τμήμα τούτου λαμβάνον χαρακτήρα διακλαδώσεως του Ρουφιά επιτρέπεται τούτο μόνον να ονομασθή "παραπόταμος". Άξιον ίσως να αντιπαρατεθή ενταύθα το περίεργον ότι Doana ονομάζεται υπό των εγχωρίων ο άνωθεν εις τον Αλφειόν παραλλήλως πρός τον Λάδωνα ( Ρουφιάν ) συμβάλλων ποταμός Ερύμανθος, του σημερινού ονόματος κατά σύγχυσιν ομοίαν παρεφθαρμένως μετενεχθέντος εις αύτον εκ του κάτωθεν " από μεσημβρίας κατιόντος εις τον Αλφειόν καταντίκρυ του Ερυμάνθου μάλιστα" ( Παυσ.6 21, 4 ) παραποτάμου το πάλαι καλουμένου "Διάγωντος", νυν δε υπό του υπεράνω "Τσεμπερούλα". Στέφανου Δραγούμη: Χρονικόν του Μορέως ΤοπωνυμικάΤοπογραφικά- Ιστορικά.
ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ (ΤΡΥΠΗΤΗ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΩΝ
2
www.bitzimbardi.blogspot.com
ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΥ Γ.ΖΕΡΒΑ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953. Πρωτοψάλτης, Καθηγητής Βυζ. Μουσικής και Χοράρχης. Πτυχιούχος Α.Σ.Ο.Ε.Ε., Προϊστάμενος Τµ. Καθαρογραφής του Ειρηνοδικείου Αθηνών. Διδάχθηκε την Βυζαντινή Μουσική από τους Πρωτοψάλτες Γεώργ.Κακουλίδη και Μανώλη Χατζηµάρκο. Φοίτησε στο «ΑΤΤΙΚΟ» Ωδείο και έλαβε Πτυχίο και Δίπλωµα Βυζαντινής Μουσικής µε « Άριστα». Επίσης σπούδασε Ευρωπαϊκή Μουσική (θεωρία, Σολφέζ, Αρµονία κ.λ.π.). Η ψαλτική του σταδιοδρομία άρχισε το 1975 ψάλλοντας σε διάφορους Ι. Ναούς, ενώ παράλληλα συμμετείχε σε συναυλίες, ηχογραφήσεις δίσκων, Ραδιοφωνικές καιΤηλεοπτικές εκπομπές και άλλες εκδηλώσεις, ως χορωδός, στις Βυζαντινές Χορωδίες των: . Άρχοντα Πρωτοψάλτη Θρασ. Στανίτσα, Γεωργ. Κακουλίδη, Θεοδ. Βασιλικού, Αθαν. Πέττα και άλλων. Το 1982 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Πολεµικό Ναυτικό και για 18 µήνες ήταν διευθυντής της χορωδίας του Κέντρου Εκπαιδεύσεως ΠΑΛΑΣΚΑΣ (ΚΕΠΑΛ). Από το 1991 µέχρι και σήµερα είναι Πρωτοψάλτης στον Ι. Ναό Αγ.Τριάδος Ν. Φιλαδελφείας Αθηνών. Διδάσκει Βυζαντινή Μουσική από το 1987 µέχρι σήµερα σε Ωδεία και Μουσικές Σχολές του Νοµού Αττικής, Διετέλεσε για 8 χρόνια, Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ι. Μητροπόλεως Νικαίας. Το 1996 ίδρυσε το «ΟΡΦΙΚΟ» Ωδείο, στο οποίο διδάσκει Βυζαντινή Μουσική και Δηµοτικό Τραγούδι µέχρι σήµερα. Από το 1991 έχει συγκροτήσει µεγάλη ανδρική Βυζαντινή χορωδία, γυναικεία Παραδοσιακή χορωδία, καθώς και µικτή Παραδοσιακή χορωδία για κάλαντα και Δηµοτικά Τραγούδια. Επί 20 έτη(1988-2008) διετέλεσε µέλος του Δ.Σ. του Πανελληνίου Συνδέσµου Ιεροψαλτών «Ρωµανός ο Μελωδός και Ιωάννης ο Δαµασκηνός και το χρονικό διάστηµα 1988-1992 Γ.Γραµµατέας της Οµοσπονδίας Συλλόγων Ιεροψαλτών Ελλάδος (ΟΜ.Σ.Ι.Ε.). Για την προσφορά του στην διατήρηση και διάδοση της Βυζαντινής Μουσικής, το έτος 2003 τιμήθηκε από το Σύλλογο Φίλων Βυζαντινής Μουσικής Αθηνών.
Βιογραφικό Χορωδίας Ιδρύθηκε το 1991 στην Αθήνα από τον Πρωτοψάλτη Χρήστο Γ. Ζέρβα, ο οποίος είναι και ο χοράρχης της.Έχει ως έδρα το «ΟΡΦΙΚΟ» Ωδείο στα Άνω Πατήσια όπου γίνονται και οι πρόβες της χορωδίας. Έχει δώσει πολλές συναυλίες σε Πνευματικά Κέντρα Δήμων και Ιερών Μητροπόλεων του Νομού Αττικής, στο Πρωτοδικείο Αθηνών, στο Ειρηνοδικείο Αθηνών, Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων, Στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια, σε σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε
Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων,στο Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια, σε σχολεία Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και σε πολλά Ωδεία.
Ενδεικτικό Πρόγραμμα Χορωδίας Μήλο μου κόκκινο, Ήχος πλ.Δ’, Ρυθμός 7/σημος Αραμπάς περνά, Ήχος πλ.Β’, Ρυθμός 9/σημος Μου παρήγγειλε το αηδόνι, Ήχος Α’, Ρυθμός 7/σημος Στης ακρίβειας τον καιρό, Ήχος Δ’, Ρυθμός 7/σημος Όλα τα πουλάκια, Ήχος Α’, Ρυθμός 7/σημος Χορός του Ζαλόγγου, Ήχος πλ.Α’, Ρυθμός 7/σημος Αιγιώτισσα, Ήχος Δ’, Ρυθμός 7/σημος Λελούδι της Μονεμβασιάς, Ήχος πλ.Β’, Ρυθμός 7/σημος Θαλασσάκι μου, Ήχος Α’, Ρυθμός 7/σημος Ορχήστρα Κλαρίνο: Λευτέρης Χριστόπουλος, Λαούτο: Γιώργος Γαλάνης, Ούτι: Παναγιώτης Γαλάνης Παραδοσιακά κρουστά: Βαγγέλης Μητροσύλης. MΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ Ή ΤΡΥΠΗΤΗ; Σκαλίζοντας λίγο το Εθνικό Τυπογραφείο , και με την βοήθεια της Σταυρούλας Χ. Ζέρβα (δικηγόρου), ανακάλυψα το ΦΕΚ 306-1927 με το οποίο πολλά χωριά ανά την Ελλάδα αλλάζουν μαζικά ονομασία, μεταξύ αυτών και το δικό μας το οποίο μετονομάζεται από Μπιζμπάρδι σε Τρυπητή. Παρατηρώντας όλο το ΦΕΚ διαπίστωσα ότι στα περισσότερα χωριά οι ονομασίες έχουν κάποια σχέση με τον τόπο ή την ιστορία αυτού αλλά στην δική μας, όπως και σε κάποιες άλλες περιπτώσεις πρόκειται για μια εντελώς αυθαίρετη και αδικαιολόγητη ονομασία που δεν συνάδει ούτε με την ιστορία του χωριού, αλλά ούτε με την μορφολογία του εδάφους για να καταλάβουμε το σκεπτικό του ΄΄νονού΄΄. Παραθέτω παρακάτω το σκεπτικό της τότε κυβέρνησης για να καταλάβουμε το πνεύμα που επικρατούσε τότε και ποιος ο λόγος της βιασύνης για μαζικές μετονομασίες: “Η επί των τοπωνυμιών της Ελλάδος Επιτροπεία, της οποίας έργον κυριώτατον είναι η εκβολή όλων των τουρκοφώνων ονομάτων των συνοικισμών και κοινοτήτων, τα οποία μολύνουσι και ασχημίζουσι την όψιν της ωραίας ημών πατρίδος, παρέχουσι δε και αφορμήν εις δυσμενή δια το ελληνικό έθνος εθνολογικά συμπεράσματα, τα οποία οι αντίπαλοι λαοί μεταχειρίζονται εναντίον ημών, απεφάσισε κατ’ εντολήν του Υπουργείου των Εσωτερικών όπως εντείνει τας προσπαθείας της δια την αντικατάστασιν των ξενοφώνων ονομάτων δι’ ελληνοφώνων. Αλλ’ η εκλογή του νέου ονόματος δεν είναι καθόλου εύκολος. Απαιτείται γνώσις ακριβής του τόπου, την οποίαν, τα μέλη της Επιτροπείας, ζώντα εν Αθήναις δεν έχουσι. Δια τούτο η Επιτροπεία απεφάσισε να αποταθή εις τους κατά τόπους κυριωτάτους αντιπροσώπους του πνευματικού βίου της Ελλάδος, τους δημοδιδασκάλους” [Χουλιαράκης 1973, σ. 209]. Το νέο σχήμα της εθνικής επιχείρησης μετονομασιών, υπήρξε στην αρχή συγκρατημένο, λόγω της διεθνούς συγκυρίας, της συζήτησης περί μειονοτικών δικαιωμάτων και τις ανταλλαγές των πληθυσμών. Μεταξύ 1920 και 1925, ανακοινώνονται μόνο 61 νέε μετονομασίες. Οι αλλαγή των ονομάτων 500 περίπου οικισμών της Θράκης, περνάει “λάθρα”, μέσα από την απογραφή του 1920 [Λεξικόν 1923]. Μόλις ωστόσο το τοπίο ξεκαθαρίζει, το ελληνικό κράτος διατάζει την επιτροπή να αλλάξει το χάρτη της χώρας με συνοπτικές διαδικασίες. Με το διάταγμα της 17ης Σεπτεμβρίου 1926, επιτρέπεται
ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ (ΤΡΥΠΗΤΗ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΩΝ
3
www.bitzimbardi.blogspot.com
επιτρέπεται “ίνα μεταβληθώσι ξενόφωνα ή κακόηχα ονόματα συνοικισμών, πόλεων ή κωμών”. Σε κάθε νομαρχία, συγκροτείται υποεπιτροπή μετονομασιών υπό την προεδρία του νομάρχη. Εκτός των εκπαιδευτικών, συνιστάται η συμμετοχή σε αυτή “δημοσίων υπαλλήλων και εντοπίων προσώπων, δυναμένων να συντελέσωσιν εις τον επιδιωκόμενον σκοπόν”. Μετά τη μετονομασία, “απαγορεύεται απολύτως η χρήσις των παλαιών ονομάτων”. Η παράβαση της απαγόρευσης, “αποτελεί πταισματικήν παράβασιν τιμωρουμένην με πρόστιμον μέχρις 100 δραχμών, ή με κράτησιν μέχρι 10 ημερών” [Χουλιαράκης 1975, σ. 344 – 345]. Το διάταγμα αυτό δίνει το σύνθημα. Μέχρι το 1928, μετονομάζονται 2.500 περίπου οικισμοί ! Στην φράση ΄΄δημοσίων υπαλλήλων και εντοπίων προσώπων΄΄ συμπεραίνουμε ότι ,μάλλον, και συμπατριώτες μας (πρόεδρος κοινότητος ή γραμματέας) έχουν συμβάλει στο να αλλάξει το όνομα προφανώς λόγω άγνοιας ότι η ονομασία δεν είναι Τούρκικη. Μάλλον εγώ θα πρέπει να έχω συγκεντρώσει μεγάλο ποσό προστίμων αφού διαρκώς χρησιμοποιώ την παλαιά ονομασία.
Κωνσταντίνος Α. Κωσταντάρας, Μίμης Α.Νιάρχος, Γιώργος Η.Ζέρβας, Αντώνης Π.Κωνσταντάρας, Παναγιώτης Α.Κουτσογιαννάκης, Ρούλα Θ.Νικολακοπούλου, Kώστας Γ.Αγγελόπουλος. Ο Άι-Νικόλας να βάλει το χέρι του. ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ Κηδείες Την Παρασκευή 29/8/2013 απεβίωσε η Αντωνία σύζυγος Νικόλα Δαλαβούρα, το γένος Ρήγα. Πρόλαβε να δει παιδιά και εγγόνια αλλά έφυγε ξαφνικά και όχι πλήρης χρόνων. Ενταφιάσθηκε στο Κοιμητήριο Τρυπητής. Η εφημερίδα μας εύχεται στους συγγενής της εκλιπούσας ο θεός να την αναπαύσει. Την Παρασκευή 6/9/2013 έφυγε από την ζωή ο Δημήτρης Αναστόπουλος σύζυγος Ευσταθίας Παν. Δαλαβούρα σε μικρή ηλικία. Ενταφιάσθηκε στην Αθήνα. Η εφημερίδα εύχεται στους συγγενείς να ζουν και να τον θυμούνται. Την Πέμπτη 19 Σεπτεμβρίου απεβίωσε η Αριστέα συζ.Ηρακλή Δ.Ζέρβα μετά από μάχη με ανίατη ασθένεια.Η εφημερίδα μας εύχεται στην οικογένεια της εκλιπούσης να ζουν να την θυμούνται. Γάμος Την Παρασκευή 6/9/2013 τελέσθηκε γάμος της Αναστασίας Δημ.Πάπαρη με τον Γιώργο Χριστοδουλόπουλο στην Αθήνα. Η εφημερίδα εύχεται στους νεόνυμφους βίον ανθόσπαρτο και καλούς απογόνους (ο πρώτος είναι προ των πυλών) και στον αγαπητό Μήτσο με το καλό να γίνουν παππούς.
ΦΕΚ 306-1927 ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΡΥΠΗΤΗΣ ΄΄ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ΄΄
Βάπτιση Την Κυριακή 20/10/2013 τελέσθηκε βάπτιση του υιού της Έλενας Κώστα Ζέρβα και του Θάνου Λέκκα στο παρεκκλήσι του κτήματος Νικολέλη, και το όνομα αυτού Ιωάννης. Πλήθος κόσμου παραβρέθηκε στο μυστήριο και φυσικά σύσσωμο το Ζερβαίικο. Η εφημερίδα μας εύχεται στους γονείς να τους ζήσει και να γίνει καλός πολίτης στην κοινωνία. ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΩΝ
Οι δήμοι μετά την ένωσή τους μέσω Καλλικράτη έχουν ως προτεραιότητα τους χωριά και κωμοπόλεις με περισσότερους ψήφους από τα ορεινά και ταπεινά χωριουδάκια , με αποτέλεσμα να παρατηρούνται σημάδια εγκατάλειψης και έλλειψη καθαριότητας που αποτελούν πρόβλημα για τους κατοίκους και την υγεία τους. Η λύση είναι η εθελοντική εργασία και μόνο μέσω αυτής θα μπορέσουμε να κάνουμε ένα χωριό πρότυπο καθαριότητας και ευπρέπειας. Όλοι θα πρέπει να συμβάλουμε προς την κατεύθυνση αυτή και τα αποτελέσματα δεν θα αργήσουν να εμφανισθούν. Η Επιτροπή αποτελείται από τους κάτωθι:
Εστιατόριο του Ιωάννη Π. Νικολακόπουλου στην Καλλιθέα
Υποδήματα του Θέμη Δ. Κωσταντάρα στην Ελευσίνα
ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΙ (ΤΡΥΠΗΤΗ) ΟΡΕΙΝΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΔΙΜΗΝΙΑΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΠΙΤΖΙΜΠΑΡΔΑΙΩΝ
4
www.bitzimbardi.blogspot.com
H OΔΥΣΣΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΚΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ (ΠΛΑΠΟΥΤΑ) Από τον George Koleas (Κολιόπουλος) Μετάφραση - Προσαρμογή: Γιώργος Η. Ζέρβας Το παρακάτω είναι η ιστορία του οικογένειάς Κολιόπουλου. Όπως ο Οδυσσέας έτσι και οι πρόγονοί μας αντιμετώπισαν πολλές προκλήσεις που υπάγονται στην δική τους Οδύσσεια . Η ορθογραφία των ονομάτων των ανθρώπων και των τόπων αντανακλούν τις αλλαγές στον τρόπο που τα ονόματα και οι θέσεις εμφανίζονται στις πηγές. Ποιοι είμαστε και πού ήρθαμε (Πηγή: GENOGRAPHIC) Η γραμμή του αρσενικού DNA μας μπορεί να αναχθεί πάνω από 60.000 χρόνια στην Αφρική, στη βορειοανατολική περιοχή της κοιλάδας του Rift , στη σημερινή Αιθιοπία, την Κένυα και την Τανζανία . Η Εποχή των Παγετώνων περνούσε και παρήγαγε ξηρασία . Καθώς η εποχή των παγετώνων τελείωνε ,οι προγονοί μας πήραν τον δρόμο για τον βορά, ταξίδεψαν μέχρι το Νείλο και κατά μήκος της ακτής της Ερυθράς θάλασσας ψάχνοντας στο βορά για καλύτερες καιρικές συνθήκες. Πέρασαν μέσω της Μέσης Ανατολής απέναντι στην Τουρκία . Μεταξύ 63.000 και 55.000 π.Χ.και κατέληξαν στο Catal Hoyuk στην Ανατολία της Τουρκίας .Το Catal Hoyuk βρίσκεται στην πεδιάδα της Konya , με θέα χωράφια με σιτάρι .Το Τσατάλ Hoyuk βρίσκεται 60 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της σημερινής πόλης της Konya .Η Konya στην αρχαιότητα ήταν γνωστή ως Ικόνιο . Οι κάτοικοι ήταν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες . Αρχαιολογικά ευρήματα στον οικισμό έδειξαν σημάδια από την έναρξη στην γεωργία , την κτηνοτροφία , και τη μεταλλουργία .Το Catal Hoyuk θεωρείται ως μία από τις παλαιότερες στον κόσμο πόλεις . Οι πρόγονοί μας, μετέπειτα ταξίδεψαν στην Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στο σπήλαιο Φράγχθι στο ανατολικά της Πελοποννήσου, με θέα στον Αργολικό Κόλπο . Το σπήλαιο βρίσκεται στη δυτική ακτή του κόλπου , απέναντι από το χωριό της Κοιλάδας , στην Αργολίδα . Ο οικισμός ήταν σε επαρκή στέγαση μεταξύ 30.000 π.Χ. έως το 3000 π.Χ. . Αρχαιολογικά ευρήματα στο σπήλαιο Φράγχθι μας έδειξαν ότι οι πρόγονοί μας ξεκίνησαν ως κυνηγοί και στη συνέχεια ανέπτυξαν τη γεωργία και τη ναυτιλία . Μεταγενέστερη εμφάνιση των προγόνων μας. Ο, σύμφωνα με πηγές, μεταγενέστερος εντοπισμός των προγόνων μας εντοπίζεται στην Αρκαδία και συγκεκριμένα στο Παλούμπα Γορτυνίας με το όνομα Κολιόπουλος ή Πλαπούτας περί τα 1750.Συγκεκριμένα ο Νικόλας Κολιόπουλος ή Πλαπούτας (1750) είχε δύο γιούς, τον Γεώργιο (1870) και τον Δημήτριο (15 Μαϊου 1876). Ο Δημήτριος Πλαπούτας πολέμησε κατά την διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 ενάντια στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η καταγωγή μας από την οικογένεια εστιάζεται από τον Γιώργο αδελφό του Δημήτριου Πλαπούτα. Γιός του Γιώργου ήταν ο Κώστας (περίπου στα 1812) γεννημένος στο Ναζίρη Γορτυνίας το οποίο βρίσκεται στα σύνορα Ηλείας και Αρκαδίας στην κοιλάδα του Αλφειού.
Ο γιος του Κώστα ήταν ο Γιώργος (γεννήθηκε περίπου στα 1830) . Ο Γιώργος έκανε τον Κώστα. Ο Κώστας Κολιόπουλος γεννήθηκε το 1860 .Νυμφεύθηκε την Αναστασία Κάβουρα (η οποία γεννήθηκε περίπου το 1873 στον Σέκουλα ή στο Μπιτζιμπάρδι, το οποίο σήμερα ονομάζεται Τρυπητή,Επαρχίας Ολυμπίας του Νομού Ηλείας. Ο Κώστας και η Αναστασία απέκτησαν δύο παιδιά ,τον Δημήτρη και την Νικολέτα. Ο Δημήτρης Κολιόπουλος γεννήθηκε στις 6η Μαΐου 1893 και η αδελφή του Νικολέτα γεννήθηκε 26 του Μάρτη, 1894 . Μετά τον θάνατο του Κώστα η Αναστασία παντρεύτηκε τον Ανδρέα Αγγελόπουλο και απέκτησαν μία κόρη την Παναγιώτα. Η Παναγιώτα παντρεύτηκε τον Ηλία Ζέρβα και απέκτησαν τέσσερα παιδιά, τον Δημήτρη, τον Γιώργο, τη Μαριγούλα και την Κατίνα.Μετά τον θάνατο του Ηλία (1926) ξαναπαντρεύτηκε τον Αντώνη Κοντοβουνήσιο και απέκτησαν τρία παιδιά, τον Ανδρέα, τον Νικόλα και τον Αλέξη. Ο Δημήτριος μετανάστευσε στην Αμερική στην 1η Απριλίου του 1912 με το πλοίο s.s.Athinai μαζί με τον εξάδελφο του Γιώργο Ασημακόπουλο, αφού πρωτίστως είχαν παραχωρήσει την σειρά τους στην αναμονή εισιτηρίων για τον Τιτανικό έναντι ποσού λόγω της σφοδρής επιθυμίας κάποιου να ταξιδεύσει με το νέο πλοίο.Έτσι απέπλευσαν από την Πάτρα εξοικονομώντας χρήματα και χρόνο αφού έπρεπε να πάνε σε Ευρωπαϊκό λιμάνι. Ο Δημήτριος δήλωσε στο πλοίο ότι κατάγεται από την Δραϊνα Ολυμπίας,ότι στο χωριό έχει αφήσει την αδελφή του Νικολέττα και ότι πηγαίνει στον θείο του Γεώργιο Κάβουρα ο οποίος διαμένει στην Μασαχουσέτη (38 Lock Street, Haverhill).Στις 18 Απριλίου έφθασαν στο νησί Ellis στο οποίο περίμεναν για ώρες στις ουρές για ιατρικές εξετάσεις,αφού εξετάστηκαν από τις αρχές συμπλήρωσαν τα έγγραφα και περιμένοντας πάλι σε ατέλειωτες ουρές πήραν εισιτήρια επιβίβασης στο τραίνο στο New Jersey. Η αδελφή του Νικολέττα έκανε το ταξίδι δύο χρόνια μετά, ταξίδεψε με τον θείο της Γεώργιο Κάβουρα, ο οποίος πρέπει να ήρθε στην Ελλάδα μεταξύ 1912 και 1914 για να πάρει την ανιψιά του.Ο Γεώργιος δήλωσε ότι έχει αφήσει στο χωριό την γυναίκα του και ότι πηγαίνει στον ανιψιό του Μήτσο Κολιόπουλο στην 33 Lace Street, Haverhill της Μασαχουσέτης, ενώ η Νικολέτα δήλωσε ότι δεν έχει αφήσει πίσω κάποιον αφού η μητέρα της έχει μετοικήσει και ξαναπαντρευτεί. Έφθασαν στην Αμερική στις 14 Φεβρουαρίου του 1914. Ο Δημήτριος αργότερα νυμφεύθηκε την Viola Kerr και απέκτησε τον Gustave ( 1923-2006), τον George (19241994) και την Beverly.Ο Gustave (Gus) απέκτησε τον James και τον John, ενώ ο George τον George Joel Koleas. Τέλος Ά μέρους.
Υπεύθυνος: Γιώργος Η. Ζέρβας Επικοινωνία: 6932620202 e-mail: zervasgeorge72@gmail.com zervasgeorge@rocketmail.com Έντυπο μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα