Durangaldeko taldeak “Libelula” izeneko lan berria dakarkigu. Punk rock eta stoner doinuak nahasten dituzten sei abesti, indarrez beteriko sei ukabilkada.
2
004an sortu ziren arren, lehenengo etapa horrek ez zuen asko iraun, eta 2008an Koldo baxujoleak eta Iñigo gitarrristak taldea berpiztea erabaki zuten, “izena bakarrik mantendu eta taldekide berriekin zerotik hasteko ideiarekin”. Bateria lanetarako Midnight Murders taldeko Tximis-ekin hitz egin zuten “eta pentsatu gabe batu zen. Bigarren gitarrista bezala Gorka Biziush durangarra batu zitzaigun eta 2004 ko historia errepikatuz, Gotzan abeslari lanetara animatu zen”. Tal-
dearen intentzioa beti izan da berdina, “gustoko musika egin, ondo pasatu eta gustoko taldeekin jotzeko aukera izan. Egunetik egunera gero eta zailagoa da denbora atera eta erritmo berdinean istorio hau mantentzea, baina momentuz zazpi urtez elkar aguantatu, lagundu eta proiektu hau aurrera atera dugu”. 2012an Biziush-ek taldea uztea erabaki zuen eta ordundik laukote bezala dabiltza. “Libelula” da lan berriaren titulua eta “Librelurra” abestiarekin erlazionatuta dago. “Diskoa konposatzen hasi aurretik idatzita genuen abesti bat zen, abestiak asko dio musika eta hitzetatik gu garenaz, eta izenak indar asko duela uste dugu”. Argi uzten dute euren letrak ez daudela mundu errealetik kanpo. “Gure inguruan darabilen orori abesten diogu. Odola irekiten jartzen diguten gaiak jorratzen ditugu. Gu
herrian bizi gara eta errealitate erreal bat bizi dugu, gordina eta hotza”. Laukote formatura ere ohitu egin dira. “Aurreko diskorako (‘Bidegurutzean’), musikalki eboluzio logiko bat euki genuen, lauko formaziora egokitua. Oraingoan, bakoitzaren lekua definitua eta guztiz eroso, stoner punk bideari jarraitu diogu. Diskoak orokorrean
Sermond´s Foto Archivo
Sermond´s Indartsuak
100% Sermond’s-en soinua mantentzen du, baina abesti bakoitzak bere pertsonalitatea dauka, gure erreferentzia nagusiei keinu eginez”. Erreferentzia horien artean Ramones, Stooges, Delirium Tremens, Rip, Kuraia, Kyuss ala Danko
Jones bezalakoak aipatzen dizkigu Koldok. Euren musika definitzeko orduan ere gogoan ditu. “Zuzena, freskoa eta indartsua. Gure erreferentzia nagusiak 80. hamarkadako euskal rocka, punk rock klasikoa, eskandinabiar taldeak eta Californiako desertuko soinuak dira nagusiki. Horregatik, hau dena koktelera batean sartu eta stoner punka egiten dugula diogu”. Haritz Harreguy-rekin grabatu zuten eta pozik daude, batez ere ahotsetan. Esperientzia “dibertigarria, emozionantea, didaktikoa, eta baita gogorra eta nekagarria izan zen”, izan zituzten egunak ongi aprobetxatuz. Orain egindako lana zuzenekoetara eraman behar dute, hasi berri duten birarekin jarraituz. “Formatu txikian oso eroso sentitzen gara eta hor atera dezakegu 100%”. n Tom Hagen
recuerdo, todo un elenco muy variado de bandas de toda clase que forman la gran historia del Xurrut, por hacer referencia a unas pocas, “At the Drive In, Atom Rhumba, Aina, Unfinished Sympathy, No More Lies, NCC, Sonic Trash, We Are Standard, Capsula, Los Coronas, Australian Blonde, Cancer Moon...”, con muchísimos conciertos que han quedado para el recuerdo
“los conciertos de Aina eran brutales, el conciertazo de Cancer Moon, The Zeros, todos los de Nuevo Catecismo Católico, Ama Say incluido el que se grabó...”, y un sinfín de anécdotas, “el guitarra de At the Drive In rompió no se cuántas cuerdas durante el concierto y el tío las cambiaba sin parar el concierto, tardaba un minuto en cambiarlas…”. n
“Gure elementu bereizgarria zuzenekoa da”
El mítico local de Gorliz ha celebrado su aniversario durante mayo con su menu característico: buenas dosis de rock en directo acompañadas de sus sabrosas pizzas.
D
urante las últimas semanas, el mítico local de Gorliz ha celebrado sus treinta años, todo un mérito que le sitúa prácticamente como el único local bizkaitarra de conciertos superviviente de los 80. Por su escenario han pasado generaciones de bandas y músicos (y de seguidores) que han quedado para la historia. Retrocedemos en el tiempo para hablar de su historia con Eneko, uno de los responsables de la larga vida de este oasis en Uribe Kosta: “Estamos hablando de 1985, empe-
zamos como un bar/pub donde, a nivel musical, ya marcábamos tendencia”. Entonces sonaban temas de bandas como The Dream Syndicate, Paul Collins Beat, The Cure, Bauhaus,Cicatriz, Potato, Parálisis Permanente...y los conciertos eran ocasionales. “En los principios se hicieron algunos conciertos pero no de forma continuada, en esa época tocaron AHV, Rufus, Doctor Deseo, Los Clavos...pero la idea de hacer conciertos de manera continuada surgió en 1992, tras un concierto de El Inquilino Comunista”. Fué entonces cuando se lanzaron com él dice irónicamente, “al estrellato del rock”: “Empezamos nuestra andadura con Nuevo Catecismo Católico, 82 personas asistieron al concierto, y nos animamos a continuar y sin querer y por amor a la música aquí estamos”. En el
6 I MondoSonoro.com l Edición Euskal Herria y La Rioja l Junio 2015 l Entrevistas
Portobello Bones Foto Ricardo Zamanillo
Xurrut, 30 años de rock en Uribe Kosta