De plaat en zien verhaal

Deur Roy Verheij Jaor: 1982 Titel: Smoezeri-j Deur: De Snuutjes Geschreve deur: Aranka Kuster

’N veurval dat op vier-jaorige leaftied al vol indruk had gemaak zette Aranka Kuster op latere leaftied op ’t spoor um ’n lied veur De Snuutjes te schrieve met de titel “Smoezeri-j.” Toen ze nameluk op 4 jaorige leaftied same met vader Jo, moeder Dinny en zuske Iloeska met zien viere op de fiets onderweg ware, binnedeur via de bos, naor Elte, wedde ze onderweg onverwachs verras deur ’n vri-jend paartje dat zovol aandach veur mekaar had, dat ze niet in de gate hadde dat ze niet langer meer in ’t hoge gres van de berm lage, maor inmiddels half op de weg. Ondanks dat Jo tege de blage zei deurfietse, deurfietse.. wol Aranka wel effe wette wat daor gebeure en zei tigge Papa Jo, ho wach ’s effe..wat dei-je die bei-je dan daor?? Zo ontstond ’n liedje waorin de 5 Snuutjes, verkleed as vrouwe van verschillende leaftie-je de liefdesperikele bezinge van ’n kind van vier tot aan de olde dag. De maedjesgroep De Snuutjes is trouwes begin jaore ’80 ontstaon naor aanleiding van ’t schoolcarnaval op de St. Paulusmavo in ’s-Heerenbarg. Toen stake Aranka en Iloeska Kuster, Maria Snijders en Diana Marissink de “snuutjes” bi-j mekaar en besloate tijdes de Mavo-carnavalsaovend enkele liedjes te gaon zinge. Hun eerste nummer op de Mavo gezonge deed geliek al vol stof opwea-je. Achteraf ook wel begriepeluk, want de teks: “n Meadje, ’n Pilske griep ze maor” was bi-j nader inziens beheurluk vrouwonvriendeluk. ’T jaor d’r op wed de teks deurum hier en daor wat aangepas.. Op de eerstvolgende Leertrekkerspronkzitting stonde de zangtalente al as Programmapunt op de plenk. Enkele maonde later versterkte Vera Verstegen met eur accordeon de groep en miek ’t vijftal kompleet. De Snuutjes brachte in 1982 zowel op de Jannewariepronkzitting as op ’t Liemers Schlagerfestival ’t lied Smoezeri-j. En wedde daormet verdienstelijk 3e. ’T Liemers Schlagerfestival zol echter niet alleen vanweage ’t fraaie optrea-je van de 17 en 18 jaorige Snuutjes as legendaries de boeke in gaon. Menig supporter die d’r dén aovend in de feesttent bi-j

is geweas zal zich nog heuge hoe menig festivalganger met de paraplu uutgeklap aan taofel zat as bescherming tege ’t volle condenswater dat van de binnekant van ’t dak haronder dröpte. Vandaor dat de meide twee weake later bi-j de afscheidspronkzitting van Stef den Eerste (Stef Wissink) as herinnering aan ’t Slagreagefestival met paraplu’s ’t podium opkwame um veur ’t Stökkumse publiek nog ’n keer Smoezeri-j te zinge. De Zommer is begonne, nao Corona kriege we langzaam aan weer wat meer vri-jheid, hoog tied dus weer veur wat Smoezeri-j..

Refrein: Ik heb van dat knoefle, scharle, smoeze nog gin keas gegeate Dat ku’j aan mien snuutje, snuutje, snuutje zo wel zien K’eb niet op den hoge, hoge, hoge school gezeate (1e r.) Zie nog gin ve’schil tusse schuppe oas en hatte tien (2e r.) Al zie’k wel ve’schil tusse boer en roete tien (3e r.) Wet ut ve’schil tusse zwatte piete en troef tien (4e r.) Zag ik moar gin ve’schil tusse schuppe oas en hatte tien

Couplet: As kind van vier zag ik dur ens twee vri’je Viel zwat van de fiets, ut beefde mien in de kni’je Had ga niet deur wat die doar toch wel mieke Stong met de mond los ut gefroemel te bekieke

Met carnaval beginnie al wat te woage Gi’j lach is lief, gi’j stoat dur um te vroage Hi’j knipoog terug, gi’j lach bis achter de ore Dan bu’j ve’koch, veur de eerste keer kats ve’lore

Dun huw’luksdag is a’weer zo lang gelee’je Ak um now zie, gin gekriebel meer in de tee’je Ut ni-je dur af, moar ik bun nog niet van iezer Alleen buk now un heel pötje jokere wiezer

Op dun olde dag genietie van un buukske Gin rauseri’j, gin gesmoes meer achter un struukske Moar zo af en toe, denkie wel is aan vroegere dage Toen hak troeve genog bi’j ut hatte jage

Gerard Merrebach; (FC Bergh) vrijwilliger in hart en nieren!

Bij FC Bergh zijn er vrijwilligers die regelmatig voor het voetlicht treden, maar er zijn er ook die het liefst op de achtergrond hun nuttige werk doen. Een voorbeeld daarvan is Gerard Merrebach. Maar gezien het vele en bijzondere vrijwilligerswerk dat hij verricht, vonden we het niet meer dan terecht om hem toch eens in het zonnetje te zetten. Gerard werd 1944 geboren in Arnhem en is in 1971, samen met zijn vrouw Marian, in ’s-Heerenberg komen wonen. Na zijn actieve carrière als voetballer werd Gerard vrijwilliger bij VVL. En hoe! Bestuurslid, masseur, verzorger, barmedewerker, terreinknecht, klusser en oud papier ophaler. Gerard draaide zijn hand nergens voor om! Na de fusie belandde Gerard bij FC Bergh. Daar houdt hij zich tegenwoordig bezig het repareren en zelf maken van de doelnetten. Dit zogenaamde ‘breien en boeten’ leerde hij van de vissers op Ameland, waar hij veel tijd doorbracht. Daarnaast is Gerard ook nog 2 dagen in de week vrijwilliger in het Openlucht Museum. Als molenaar en bierbrouwer en om bezoekers alles te vertellen over de oude ambachten. FC Bergh is erg blij met Gerard, die ervoor zorgt dat de doelnetten altijd in topconditie zijn. Bovendien heeft hij de Blauwzwarten al veel geld, dat ze anders kwijt zouden zijn geweest aan de aanschaf van nieuwe netten, bespaard. Met dank aan Gerard Merrebach, (FC Bergh) vrijwilliger in hart en nieren. Lijkt het jou ook leuk om, in welke vorm dan ook, vrijwilligerswerk te doen bij FC Bergh? Stuur dan een mailtje naar info@fcbergh.nl In overleg kan dan bepaald worden welke taak het beste bij jou past. (Foto: Toon Bod, ook vrijwilliger bij FC Bergh)