Column

foto: Remi Derksen

Goejedag same,

Tweeduuzendentwintig was ’n schrikkeljaor, of geet de geschiedenis in as ‘n verschrikkelek jaor. Deur de pandemie wier ‘t stil, saai, zwaor, eenzaam, dreug deur de langste hittegolf ooit en heel völ extra tillevisieni-js oaver onze leafregels. Wi-j hemme ons d’r deur hen gehouwe en ut ons in en um ‘t huus al vroeg gemuutelek gemaak met al die geave velichte kesbeum. In heel Stökkum ko-j now al ’s-nachts op straot de Zandhaas leaze.

Tweeduuzendeneenentwintig. Mien goeie veurneames hemme niks te make met niet dit niet dat. Nee gewoon weer lekker normaal doen. Nog efkes luustere naor de regering en dan straks weer bluumkes kope van de Leertrekkers, eieren in de pan slaon van de Zandhaasactie, aanmoedige neave ’t voetbalveld, luustere naor ‘t zinge in de kerk, in de kroeg vergadere, bij Jos en Simone alle schnitsels op eate, de zommercarnaval in polonaise, de harmonie blis ’t dak d’r weer af, schoenkele aan de theek, koning schiete, breie in ut café, de soos draejt weer, van de KWJ heurie weer de muziek, Prins Alberto uutzwaaie in ’t Gildehuus,.Artesoep eate op de ni-je prins BBQen, niet meer Netflixe maor de bioscoop in.

En dan keihard ut ni-je jaor in knalle en kieke en luustere naor de allermooiste vuurwarkshow ooit van Dennis Stinisse.

Ik wens ollie ‘n geave Kesmis en tot in 2021. Hent.