Klop! KLOP!

‘Hello! How are you?’

De deur van de slaapkamer vliegt open. Daar zijn Valentina en Laika! Laika stuift op André af. De Kleine Astronaut is blij om zijn beste vriendin en haar hond te zien. Hij geeft ze een dikke knuffel.

‘Sophie, hoorde je wat Valentina net zei?’ vraagt André. ‘Ze zei in het Engels “Hoi! Hoe gaat het?“’

‘Hello, hola, hallå, privjet… het betekent allemaal “hoi!”,’ zegt Valentina. ‘Hola Sophie!’

‘Ik heb iets leuks voor jullie!’ zegt Valentina. Ze opent haar rugzak.

‘TADAAA!’

Ze haalt een lange slinger tevoorschijn, met heel veel vlaggen van verschillende landen uit de hele wereld.

‘Sophie, zullen we kijken of we de landen bij vijf vlaggen kennen?’ vraagt Valentina vrolijk.

‘Astronauten komen uit verschillende landen,’ zegt André. ‘Ze leren een andere taal om met elkaar te kunnen praten.’

‘Dat wil ik ook kunnen,’ zegt Sophie. ‘Engels, Spaans, Chinees misschien…’

‘Een van de belangrijkste taken van astronauten is het doen van proefjes,’ zegt André.

‘Alles zweeft, dus je kunt in de ruimte andere dingen onderzoeken dan op aarde.’

André schuift een groot ding bij het raam vandaan.

‘Kijk,’ zegt hij. ‘Dit is een handschoenkast!

Het is het mooiste cadeau dat ik voor mijn verjaardag heb gekregen.’

Sophie drukt haar neus tegen het glas van de kist.

Er steken twee handschoenen naar binnen.

‘Astronauten gebruiken dit vaak,’ zegt Valentina lachend.

‘Steek je handen er maar in!’

Sophie giechelt. ‘Dat voelt best een beetje gek.’

‘Het is even wennen,’ zegt André.

‘Maar het is een onmisbaar ding in de ruimte.

Stel je voor dat je een gevaarlijk stofje morst.

In deze kast zweeft dat niet zomaar weg, hup, het ruimtestation in!’

‘Kom, we gaan een echt experiment doen!’ zegt Valentina opgewekt. Ze loopt naar de deur.

‘Leg jij vast een grote handdoek op de grond, Sophie?

‘Ik ben zó terug!’ zegt ze. ‘Dit gaan jullie leuk vinden…’

André lacht. Hij had het kunnen weten! Valentina is gek op proefjes.

Valentina zet een emmer neer. In de emmer zit een laagje water.

‘Wat gebeurt er als ik deze emmer op zijn kop houd?’ vraagt ze aan

Sophie

‘Dan valt het water eruit,’ zegt Sophie. ‘Hoezo?’

‘Nou, let maar op wat er gebeurt als ik rondjes zwaai met de emmer.’

De emmer gaat rond en rond. Er valt geen druppel water uit.

‘Zie je dat?’ vraagt Valentina. ‘Het water zweeft mee in de emmer.’

‘Dit gebeurt óók als een ruimtestation rondjes om de aarde draait,’ zegt André. ‘Als het ruimtestation maar snel genoeg gaat, dan valt de astronaut gewoon met het ruimtestation mee en dan zweeft-ie dus!’

‘Precies!’ roept Valentina.

‘En als je stopt met zwaaien, dan…’ Valentina zet de emmer op haar hoofd.

Het water druipt van haar haren en gezicht. Valentina giert het uit. André lacht luid en geeft zijn nichtje een knipoog. ‘Typisch Valentina,’ grinnikt hij.

‘Vanavond is een speciale avond,’ zegt André tegen zijn nichtje. Zodra het donker is, gaan we naar buiten.’

‘Maar éérst hebben we een verrassing voor je,’ zegt Valentina tegen Sophie. Ze kijkt geheimzinnig.

André opent de kledingkast en haalt een paar astronautenpakken tevoorschijn. Sophie springt op. ‘Wow! Mag het echt?’

André lacht. ‘Jazeker!’ zegt hij. ‘Kom maar, dan helpen we je het astronautenpak aan te trekken.’

In het donker lopen de Kleine Astronauten een heuvel op. Sophie neemt grote stappen in haar astronautenpak. Deze helm is best even wennen. Waar gaan ze eigenlijk naartoe? Jeetje, wat is dit spannend!

André stopt. ‘We zijn er,’ zegt hij. ‘Kijk maar eens omhoog!’

Tegen de zwarte hemel flonkeren ontelbare sterren.

‘Wow, dit is móói…’ fluistert Sophie Ze klemt Ham in haar armen. André stoot zijn nichtje zachtjes aan en wijst.

‘Kijk, dáár is de maan.

En dat rode puntje daar… dat is Mars. En ongeveer daar is Jupiter…’

‘Als je op deze heuvel staat, kun je héél ver kijken,’ gaat André verder. ‘ Dan lijkt de aarde héél groot. Maar als je door de ruimte vliegt, is de aarde maar een bolletje. Net als de planeten die wij nu zien.’

Sophie kijkt haar ogen uit. ‘Dus zó zien astronauten de aarde vanuit hun raket… als een bolletje in de ruimte?’

André knikt. ‘De aarde is eigenlijk een soort ruimteschip dat door het heelal zweeft. Een ruimteschip waar alle mensen, dieren en planten wonen. We moeten allemaal goed samenwerken en alles met elkaar delen…’

Valentina kijkt Sophie aan. ‘Weet je wat dat betekent?’ vraagt ze.

Even is het stil.

‘Dat wij allemaal astronauten zijn,’ zegt Sophie trots.

‘Astronauten van Ruimteschip Aarde!’

Dit boek is gedrukt op bijzonder papier. Het is gemaakt van olifantsgras. Dat is beter voor de natuur. Olifantsgras kan namelijk tot vier keer zo veel CO2 opnemen als een gewoon bos. Het groeit in Nederland, vaak op braakliggend terrein. Olifantsgras heeft geen extra water of bestrijdingsmiddelen nodig.

Dit papier is ook gemáákt op Nederlandse bodem, door Schut Papier. De oudste papierfabriek van ons land. Daarmee helpen we de lokale maakindustrie en hoeven we niet te transporteren uit verre landen. Zo houden we onze planeet gezond.

Vibers bv, Rotterdam- www.vibersinside.com

Ø 20 mm voor bv drukwerk

Ptn. 368

© 2023 Een uitgave van YourSurprise in samenwerking met André Kuipers en SpacePlays BV

Oorspronkelijke titel: Hoe word je astronaut?

Tekst: André & Helen Kuipers

Illustraties: Paco Vink / pacovink.nl

Vormgeving: Mandy Emmen / mandyemmen.nl

Auteursfoto: Nico Kroon

© 2023 SpaceEgg BV www.kleine-astronauten.nl www.andrekuipers.com

Bestellen: www.yoursurprise.nl

Druk: ARSprintmedia

Wij willen graag zo veel mogelijk kinderen inspireren met mooie verhalen over het heelal en onze prachtige planeet. Mocht je fragmenten uit dit boek ‘Hoe word je astronaut’ met anderen willen delen, dan moedigen wij dat aan. We vragen je enkel erbij te vertellen waar je fragment vandaan komt. Vanzelfsprekend is de inhoud van dit boek beschermd door het auteursrecht.