PPPFFFTTT!

‘Nu komt iets moeilijks,’ zegt André.

‘Astronauten leren de planeten die om onze zon draaien.’

Hij wijst naar de planeten aan het plafond.

‘Welke ken je al?’

Sophie springt op. ‘Ik ken ze allemaal, maar ik weet de volgorde niet.’

‘Ik help je,’ zegt André.

‘En dát is de dwergplaneet Pluto,’ zegt Sophie

Ze wijst naar de kleine planeet die het verst van de zon staat.

‘Dat gaat goed!’ zegt André. ‘Maar eh… waar is de maan eigenlijk?’

‘Daar trap ik niet in,’ grinnikt Sophie. ‘De maan is geen planeet!

De maan hoort bij onze aarde!’

André loopt naar de wereldbol in de hoek van zijn kamer. Hij legt zijn hand erop en draait de bol rond.

‘Dit,’ zegt hij, ‘is onze aarde. Die is niet alleen heel mooi, maar ook heel bijzonder. Hij hangt als een lichtgevende, blauwe bol in het zwarte heelal.’

Sophie veert op. ‘Dat blauw is toch allemaal water?’ vraagt ze.

‘Dat klopt,’ zegt André. ‘Zonder water kunnen we hier niet leven.’

André wijst naar de groene en bruine delen op de wereldbol.

‘Dit is land. Daar wonen álle mensen van de hele wereld,’ zegt hij.

‘Waar wonen wij?’ vraagt Sophie.

Met zijn vinger wijst André aan waar ze nu zijn.

‘Ik wil leren waar alle landen liggen,’ zegt Sophie

‘Als ik in de raket naar de aarde kijk, dan weet ik precies waar ik ben!’ zegt André.