GROOTSNEEK.NL
45
PERRY DIZIJ, BESTUURSLID VOETBALTECHNISCHE ZAKEN LSC 1890
“LSC1890 WIL EEN STABIELE EERSTEKLASSER WORDEN” Eind november behaalde LSC 1890 de eerste periodetitel in de tweede klasse. Een puike prestatie, die ervoor zorgt dat de blauwhemden een ‘toetje’ mogen spelen in de nacompetitie voor promotie naar de eerste klasse. Ook de jeugdselecties doen het goed. De Onder zeventien promoveerde onlangs al naar de derde divisie en ook de Onder negentien ligt op koers voor promotie. Het beleid van LSC moet uiteindelijk gaan leiden tot een structurele plaats van het vlaggenschip in de eerste klasse, echter wel met de voorwaarde dat er geen betalingen worden verricht aan spelers. Perry Dizij, bestuurslid voetbaltechnische zaken, is een van de initiatiefnemers en vormgevers van het beleid van ‘de blues’ aan de Leeuwarderweg. TEKST JOERI VAN LEEUWEN // FOTO'S LAURAKEIZERFOTOGRAFIE.NL
De afgelopen jaren heeft LSC gekozen voor een nieuwe structuur in het bestuur. “We hadden voorheen allemaal verschillende commissies, waardoor het onoverzichtelijk werd. Er is nu een breder dagelijks bestuur waardoor de verschillende commissies allemaal een aanspreekpunt hebben binnen het bestuur. Vanuit het bestuur is er ook een lid dat aanschuift bij deze commissies om zodoende de lijntjes kort te houden. Zo kom ik bij de jeugdcommissie te zitten voor het voetbaltechnische beleid”, aldus Dizij. “Het grootste voordeel van dit gewijzigde beleid is dat er een optimale communicatie is en dat er minder ruis ontstaat tussen verschillende geledingen.”
EERSTE ELFTAL “Het eerste elftal heeft een goede eerste periode gekend dit seizoen. Daarna is het qua prestaties wat minder gegaan. Daar zijn wel redenen voor aan te geven, zoals veel blessures en een smalle selectie. Hierdoor moesten we al vrij snel gaan doorschuiven vanuit het tweede en de Onder 19-junioren. Overigens is dat absoluut geen probleem, het beleid is gericht op het ontwikkelen van spelers uit eigen gelederen. Dat dit in een stroomversnelling zou kunnen raken door een krappe selectie was vooraf ingecalculeerd en besproken. Die ontwikkeling is ook prima, met name voor de jeugdspelers. Onder 19 speelt in de eerste klasse en dat is eigenlijk veel te laag voor deze spelersgroep. Om ze extra te uit te dagen traint een groot deel van deze groep structureel met de eerste selectie mee om alvast te wennen aan het spelen bij de senioren. Voor de trainer van het eerste elftal zorgt dit ook voor meer mogelijkheden in het veld”, vertelt de 56-jarige Sneker.
KNVB Deze voetbaljaargang heeft de KNVB een nieuw jeugdplan uitgerold waarbij er in de jongste jeugd een jaarlijkse lichting
is in plaats van een tweejarige lichting. Het voordeel hiervan is dat de fysieke verschillen grotendeels zouden moeten verdwijnen. Dizij hierover: “In de praktische uitwerking heeft een en ander niet helemaal uitgepakt zoals het zou moeten. We hebben bijvoorbeeld een Onder 12 ploeg ingeschreven, dit lukte vrij eenvoudig door de breedte van onze vereniging. Alleen hebben de meeste tegenstanders deze omvang niet, waardoor zij alsnog min of meer gedwongen zijn om te kiezen voor een Onder 13 door het gebrek aan spelers. Hierdoor krijg je scheve verhoudingen in de competities. De KNVB heeft iedereen vrijgelaten om zich in te schrijven voor de competities. Wij denken er nu aan om ons beleid komend seizoen misschien toch weer aan te passen.”
JEUGDOPLEIDING “Laat ik eerst zeggen dat we de afgelopen seizoenen enorme stappen hebben gemaakt op organisatorisch gebied. We hebben allereerst een technisch beleidsplan geschreven waarin staat dat het onze ambitie is om met alle jeugdselecties in de landelijke divisies te spelen. Hiervoor hebben we capabele trainers voor de groepen staan. Deze trainers zijn niet alleen verantwoordelijk voor hun eigen team maar ook voor het trainingsniveau van de overige teams in hun leeftijdscategorie. Wij bieden spelers aan om op onze kosten gediplomeerd trainer te worden en daarvoor een opleiding te volgen. In ruil daarvoor committeren zij zich voor een bepaald aantal voetbalseizoenen aan ons. Hierdoor krijg je de gewenste binding tussen de speler en de vereniging en heeft de club ook weer een trainer voor de groep met een opleiding. Komend seizoen zijn er ook weer twee spelers uit de senioren die dit willen gaan doen”, aldus Dizij. Hij vervolgt: “Buiten de selecties om hebben we ook de basisteams onder de loep genomen. Op de
“Een sociaal maatschappelijk verantwoorde club met de blik naar buiten”
zaterdagen zijn er ouders die als leider fungeren maar verder proberen we trainers aan te stellen voor deze teams die geen directe band hebben met de spelers.”
ONTWIKKELINGEN Dat LSC al jaren ijvert voor een nieuw kunstgrasveld en nieuwe kleedkamers is geen geheim. Dizij: “We hebben goede hoop dat er binnenkort groen licht komt voor de kleedkamers. We zijn naast een vereniging voor onszelf ook gastheer voor de tegenstanders. Dat deze regelmatig niet willen douchen in onze kleedkamers zegt voldoende. In de gemeenteraad en in het College van B&W weten ze van het probleem af. Ik hoop dat dit zo snel mogelijk zal worden aangepakt. Daarbij is een tweede kunstgrasveld een must voor de gewenste ontwikkelingen. Doordeweeks gebruiken we alleen maar het kunstgrasveld maar daar trainen we noodgedwongen met meerdere groepen tegelijkertijd. Voor de verdere ontwikkeling van onze verenging en onze leden is dat een probleem, niet in de laatste plaats door de groei die de vereniging doormaakt. In het bijzonder door de aanwas bij de Lytse Spilers, het meidenvoetbal maar ook de positieve ontwikkeling van onze 7 tegen 7 teams. Los daarvan constateren wij op dit moment al een zeer positieve ontwikkeling ten aanzien van de de samenwerking die LSC is aangegaan met Optisport en Fysio 0515. Deze zal de komende jaren worden geïntensiveerd, waardoor we nog beter kunnen inspelen op de veranderende en aanvullende wensen van onze leden.
VANZELFSPREKEND De Sneker, die oorspronkelijk uit ‘het Rotterdamse’ komt, constateert met genoegen dat er bepaalde sociaalmaatschappelijke zaken inmiddels vanzelfsprekend zijn geworden bij LSC. “Elk seniorenteam moet iets organiseren voor anderen. Zo is er al eens een bingo georganiseerd in het nabijgelegen verzorgingstehuis Frittemahof en worden ouderen uitgenodigd om te worden opgehaald en thuisgebracht voor een wedstrijd van LSC. Elk team moet dus iets terugdoen voor de samenleving. En het
woord ”moet” is eigenlijk niet nodig. Het gebeurt gewoon, daar zijn wij als bestuur enorm trots op. Als je bedenkt dat onze accommodatie regelmatig wordt gebruikt door derden, zoals gymlessen van scholen, de Buiten Schoolse Opvang van om de hoek en ook door onze eigen leden, dan merk je dat LSC een bloeiende vereniging is met de blik naar buiten gericht.”
AMBITIES Dizij steekt de ambities van de vereniging niet onder stoelen of banken. “Het eerste moet op termijn een stabiele eersteklasser worden. Die potentie is er absoluut. Vanuit de jeugd komen de komende seizoenen voldoende talenten over. Maar we moeten er wel voor zorgen dat zij voldoende uitdaging krijgen. Dat laatste is lastig, want als de selectie te breed is dan zijn er logischerwijs teleurgestelde spelers die in het tweede komen te spelen. Is de selectie te smal dan moet je weer snel doorschuiven. Het toverwoord is communiceren, zowel voor trainers als ook het bestuur. Wij hebben een bepaald beleid uitgezet en moeten daar zo goed mogelijk mee omgaan. Spelers van buiten halen is geen optie, mede door het feit dat we niet betalen. Dat zegt niet dat ze niet welkom zijn. Om je heen zie je dat deze spelers ook sneller geneigd zijn de vereniging weer te verlaten wanneer ze niet vinden wat ze zoeken. Als dat dan ten koste gaat van een “eigen speler” dan is dat zonde.”
TRAINERS Nieuwe trainers vanuit de eigen gelederen zorgen voor de doorstroom zoals in het beleid omschreven. Dizij: “Als we een trainer zoeken voor een team dan gaat dat gepaard met criteria. We hebben het dan met zo’n trainer over het beleid van de vereniging, over wat we willen en zeker ook waar we naartoe willen als vereniging. Vervolgens maken wij een afweging of de trainer op dat moment bij die ploeg en in die fase past. Een trainer moet echt bij de club passen. Wij zijn daar erg zorgvuldig in. In de wandelgangen horen we vaak dat mensen LSC een mooie vereniging vinden. Dat willen we natuurlijk graag zo houden.”