NUMMER 09 • 2019
GROOTHEERENVEEN.NL
5
TEKST RENSKE OSENGA // FOTO'S MUSTAFA GUMUSSU/ FPH EN PAUL HALLMANN PHOTOGRAPHY
LIANNE VAN DER WERF BLOGT OP WHATTHEFEAN.NL
“IK HAD ZO’N WEBSITE ZELF GOED KUNNEN GEBRUIKEN” Als ik me namens GrootHeerenveen Krant meld bij Lianne van der Werf, ontvangt ze ons in haar modern ingerichte eengezinswoning. Haar prachtige dochtertje Jailey van vijftien maanden brabbelt af en toe vrolijk door het interview heen en zit verder rustig te spelen. Deze jonge, alleenstaande tienermoeder is de nieuwe blogster van jongerenwebsite WhatTheFean.nl. Ze haalt dit jaar haar rijbewijs, is fotomodel, werkt drie dagen in de week in een Kruidvat winkel en volgt hier een interne opleiding tot filiaalmanager. “Ik wil mijn dochter leren dat ze onafhankelijk kan zijn. Dat ze geen man nodig heeft om gelukkig te zijn. En dat je alles kunt leren.”
“VOOR MIJ IS DIT ECHT EEN UITLAATKLEP” Met de bovenstaande tekst stelt Lianne van der Werf zichzelf voor als de nieuwe blogster op WhatTheFean.nl, de jongerenwebsite die vanuit Heerenveen wordt bemenst. Haar openheid over verschillende onderwerpen valt op. Is Lianne ‘offline’ ook zo open? “Nee, ik ben heel gesloten. Veel dingen kan ik alleen maar schrijven, niet vertellen”, bekent ze. Lianne heeft altijd al willen schrijven. Ze leest veel en schrijft gedichten over de periode waarin ze veel wordt gepest. “Voor mij is dit echt een uitlaatklep. Ik heb nu eindelijk een manier gevonden om te kunnen schrijven.” Tijdens haar zwangerschap komt Lianne in contact met Ontmoetingscentrum Jonge Ouders (OJO) in Jongerencentrum CASA van Caleidoscoop Welzijn in het centrum van Heerenveen. “Ik vind het vooral prettig om hier andere moeders van mijn leeftijd te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen”, zegt ze. “Ik ken weinig moeders van mijn leeftijd met wie ik dingen kan delen. De moeders die ik ontmoet als ik Jailey ophaal bij de peuteropvang zijn heel aardig, maar ze zitten in een heel andere levensfase.” In Jongerencentrum CASA zit ook
de jongerenwebsite WhatTheFean. nl. De redactie leest Liannes eigen blog, is onder de indruk en nodigt haar uit om voor de website te bloggen. “Ik heb een aardig rugzakje op mijn jonge leeftijd. Ik ben heel blij dat ik via mijn blog nu andere jongeren kan laten weten dat ze niet de enige zijn met bepaalde gevoelens of problemen.”
een kinderwens gehad. Op haar veertiende raakt ze per ongeluk al zwanger van hem. Tot groot verdriet van beiden besluiten ze voor een abortus te gaan.
Daarnaast wil Lianne andere jongeren ook tips geven. Op de website van WhatTheFean.nl vind je naast nieuws, blogs en leuke weetjes veel informatie over bijvoorbeeld huiselijk geweld of drugs. Lianne: “Ik had zo’n website een paar jaar geleden zelf goed kunnen gebruiken.”
FOTO: PAUL HALLMANN
“Aangenaam! Ik ben Lianne, twintig jaar oud, en moeder van Jailey, één jaar oud. Ik ben op mijn achttiende bevallen en dus een tienermoeder, wat tegenwoordig nog best een dingetje is. Veel commentaar en ‘verkeerde beelden’. Dit is niet precies hoe het leven van een tienermoeder is en daarom ben ik begonnen met een eigen blog, www.jongemamas.nl. Dus naast werken, leren enzovoort schrijf ik artikelen en verhalen over mijn leven. Dit ga ik nu ook doen voor What The Fean! Ik ben vroeger heel veel gepest omdat ik verkering had met een meisje, ik zag er anders uit, gescheiden ouders, drugs en meer.”
“IK VOELDE MIJ ERG ALLEEN” Lianne is geboren in Joure. Op haar tweede gaan haar ouders scheiden en ze verhuist op haar zevende met haar moeder naar Haskerdijken. Hier is ze heel gelukkig. “Op school en daarbuiten had ik vriendinnen. Ik hoorde er bij en we deden leuke dingen.” Op haar elfde verhuist het gezin terug naar Joure en Lianne komt op een nieuwe school, in groep acht. “Dit is het laatste jaar van de basisschool. Alle groepjes waren al gevormd. Ik had niet het gevoel dat er een groepje was waar ik bij paste en voelde me erg alleen.” Thuis is haar moeder inmiddels zwanger van haar zusje. “Er was minder aandacht voor mij. Ik werd erg opstandig en zonderde mij steeds meer af. Ik besloot mijn eigen pad te kiezen en droeg alleen nog maar gothic-stijl; zwarte kleding, pikzwart haar en veel make-up.” Lianne wordt gepest. Ze gaat naar het Christelijke Bornego College in Joure. Buiten school vindt ze een groepje vrienden. Eén van hen is een heel leuk meisje en ze krijgen verkering. “Ik was heel blij. In mijn familie zijn er meer mannen die samen met een man zijn of vrouwen die met een vrouw zijn. Ik wist niet beter dan dat dit gewoon een optie was.”
Daar blijkt niet iedereen hetzelfde over te denken. Op school wordt Lianne steeds vaker gepest. Via Hyves (een vroegere sociaalnetwerksite – red.) krijgt ze berichtjes als: ‘Het is vies wat jullie doen’. “Op die leeftijd ga je hier echt over nadenken. Misschien ben ik inderdaad wel ‘vies’.” Al die tijd schrijft Lianne in haar dagboek. “Er was niemand om mee te praten, maar ik moest het kwijt.”
“MIJN VADER ZEI: KOM MAAR!” Lianne begint depressief te worden. Er moet iets veranderen. Ze is dertien als ze besluit naar haar vader in Enkhuizen te verhuizen. “Mijn vader zei: ’Kom maar’.” In Enkhuizen doet Lianne iets opmerkelijks. Ze verschijnt op haar eerste schooldag op het VMBO als ‘normaal’ meisje. Normale kleding en een normaal kapsel. “Ik wilde dat iedereen mij als persoon leerde kennen, zonder vooroordeel.” Dat lukt. Na een maand komt Lianne weer in haar eigen gothic-stijl op school. Haar klasgenoten reageren met: “Dit ben jij hè!” Zij kunnen het wel waarderen. Anderhalf jaar lang beleeft ze gelukkige tijden.
Op haar veertiende moet Lianne weer naar een ander school. Ze krijgt het schooladvies VMBO-kader niveau en haar school in Enkhuizen biedt dit niet. Ze vervolgt haar opleiding op het VMBO in Bovenkarspel en daar gaat het mis. “Ik kreeg een vriendje, ging steeds vaker spijbelen en zat buiten school altijd op straat met een groepje jongeren.” Veel van deze jongeren hebben thuis geen stabiele thuissituatie. “Wij creëerden onze eigen stabiliteit.” Onder het genot van drank en later ook drugs. Haar vriendje is erg jaloers en wil alles van Lianne weten. “Naast wie zat je op school, wie stuurt jou dit berichtje?” Lianne vindt dit heel vervelend en om ervan af te zijn besluit ze helemaal niet meer naar school of naar vrienden te gaan. Toch doet ze wel alle toetsen en haalt haar VMBO diploma, richting Horeca. “Hier was ik heel blij mee”, zegt Lianne met een grote glimlach.
GEPLAND OF ONGELUKJE? Lianne weet dat ze wegens een verkleefde eierstok maar 50% kans heeft op een zwangerschap. Zij en haar vriend hebben altijd al
Drie jaar later is voor Lianne de tijd van feestjes voorbij, want: “Zonder vrienden heb je ook geen feestjes.” Ze besluit met haar vriend bewust een gezinnetje te starten. “Omdat ik achttien was, was onze zwangerschap niet perse een ongelukje. Het voelt heel bijzonder om zwanger te zijn”, vertelt Lianne stralend. “Maar ook stressvol.” Ze woont in die tijd samen met haar vriend bij zijn ouders. “We hadden negen maanden om alles op orde te krijgen, maar dat is wel gelukt.” Ze gunt haar baby een beter leven en een betere toekomst. Met name het vele drugsgebruik onder jongeren in Noord-Holland en de nuchtere mentaliteit in het Noorden doen hen besluiten terug te verhuizen naar Joure.
“HET LIEFST ZOU IK EEN ROMAN SCHRIJVEN” Op 6 juni 2018 wordt de kleine Jailey geboren en de ouders zijn dolgelukkig. Ze is prachtig. Ze eet goed, beweegt goed, is lief en na twee weken slaapt ze al hele nachten door. “Maar als ik had geweten dat het zo zwaar zou zijn had ik echt nog even gewacht. Toch vind je uiteindelijk je draai wel.” In februari 2019 gaan Lianne en haar vriend uit elkaar. “Wij hadden geen gezonde relatie, dit is geen goed voorbeeld voor Jailey. Ik maak nu betere keuzes voor mijzelf, met Jailey in gedachten.” Al is Lianne erg blij met haar baan bij Kruidvat, haar droom is om schrijfster te worden. Of journalist. “Het liefste zou ik een roman schijven. Daarna een kinderboek voor kinderen van rond de twaalf jaar. En daarna een boek over mijzelf; het hele verhaal in één boek!”