8 minute read
BONNY SIKKES
De verzamelaar
Nederland is een land vol verzamelaars. Spaarden we vroeger als kind vooral speldjes, postzegels, sigarenbandjes, modelautootjes en stripboeken, tegenwoordig kun je het zo gek niet bedenken, of het wordt wel verzameld. Er is zelfs een website met alle mogelijke verzamelingen opgericht: lastdodo.nl. Daarnaast zijn er de echte groten, voor wie het huis soms te klein is om alle items te herbergen. Deze maand: Bonny SIkkes
Advertisement
BONNY SIKKES IN DE BAN VAN BATAVUS BROMMERS BLINKENDE BUIKSCHUIVERS IN BAKHUIZEN
Het begon met een rode brommer in deplorabele toestand waarvan hij het merk niet eens wist. Intussen heeft Bonny Sikkes behoorlijk last van het Batavusvirus – want dat merk was het - en staan er elf te pronken in zijn werkplaats en minimuseum achter zijn woning in Bakhuizen.
De brommers staan te blinken, mogen we wel zeggen, want stuk voor stuk verkeren ze in showroomstaat. Trots maakt Bonny Sikkes een wijds gebaar als we de werkplaats betreden. Een ruimte waar menig (brom)fietshersteller jaloers op zou zijn. Hier staan er vier waar nog het een en ander aan moet gebeuren. De andere zeven zijn klaar en staan in het minimuseum. Nou ja, ‘klaar’, dat blijkt rekbaar, want klaar met sleutelen ben je volgens Sikkes nooit.
“Tijdens het rijden blijkt dat het stuur wiebelt. Dat komt omdat de lagers boven en onder het balhoofd niet meer goed zijn. En omdat de brommers veel stilstaan, wil het starten nog wel eens voor problemen zorgen. Er is eigenlijk altijd wel wat, maar ik doe het graag”, zegt hij. Sikkes heeft elf Batavus brommers. En nu komt het: acht van hetzelfde type. De TS49 uit de jaren 70, 71 en 72. ‘Buikschuivers’ in de volksmond, met twee of drie versnellingen. Op het stuur, een voetpookje kwam pas later. Prijzen indertijd respectievelijk 1074 en 1174 gulden. De variatie zit hem in zaken als kleur, koplamp, kettingkast, buddyseat of spatbord. Daarnaast bezit Sikkes nog drie Batavus mot o mat brommers, automaten. En daar blijft het bij, want er is domweg niet meer ruimte.
Bonny Sikkes tussen zijn pronkjuwelen: “ De meeste dingen doe ik zelf. Meestal met een folder als voorbeeld. Het helemaal opbouwen van wiel tot koplamp, daar geniet ik enorm van.”
“Ik koop ze het liefst met kenteken, want anders moet ik ze bij de RDW in Heerenveen laten keuren. Kost zomaar tweehonderd euro en dat is me eigenlijk te duur. Zonder kenteken zijn ze ook minder waard, trouwens. Vanuit alle hoeken van Nederland heb ik ze gehaald. Vooral slopers, maar ook wel redelijke brommers. Ik maak ze origineel. Meestal met een folder als voorbeeld. De meeste dingen doe ik zelf. Het helemaal opbouwen van wiel tot koplamp, daar geniet ik enorm van. Ik heb contact met een oud-medewerker van Batavus. Bij hem staan de brommers tot in de huiskamer.”
UITBESTEDEN
Een kettingkast in elkaar lassen, Sikkes draait er zijn hand niet voor om. “Van motortjes heb ik minder verstand. Dat besteed ik uit. Je moet er ook specifiek gereedschap voor hebben. Onderdelen van carburateurs gaat me prima af en kabels vernieuwen ook. Elke brommer die ik onder handen neem, krijgt nieuwe kabelbomen van voor naar achter. Die zijn na vijftig jaar op. Het spaken is ook zoiets. Ik kan ze er zelf inzetten, maar het stellen laat ik doen. Want als je dat niet goed doet, zwabbert het wiel.” Het weer in de originele kleur brengen doet Sikkes ook niet zelf. Wijzend op een sierplaat op de tank, zegt hij: “Hieronder zit de juiste kleur want daar kan het licht niet bij komen. De sierplaat haal ik er af, de autospuiter scant de ondergrond en heeft dan de juiste kleur.” Slim bedacht.
SLEUTELEN IN DE WINTERMAANDEN
Bonny Sikkes is vrijwilliger van de plaatselijke voetbalclub, rijdt op de buurtbus, verleent in het dorp nog wat andere hand- en spandiensten en is regelmatig in zijn werkplaats te vinden. “Als pensionado is het belangrijk dat je iets om handen hebt”, zegt Sikkes die in zijn werkzame leven metaalbewerker was. “Dat sleutelen doe ik vooral in de wintermaanden. En niet hele middagen, hoor. Af en toe een uurtje. Ik geniet ook van het contact met andere mensen met dezelfde hobby. Om aan onderdelen te komen en kennis op te doen ga ik bromfietsbeurzen in het hele land af. Vaak gaat mijn vrouw ook mee. Boeken we een hotelletje en maken we er een weekendje van. Nee, mee naar binnen gaat ze niet. Ze zet me bij de deur af. Door de contacten kom je ook regelmatig bij mensen over de vloer voor onderdelen en zo. Wel worden de onderdelen steeds schaarser of betaal je de hoofdprijs.”
LINKS: Sikkes heeft elf Batavus brommers. Acht van hetzelfde type: TS 49 uit de jaren ’70, ’71 en ’72. Buikschuivers in de volksmond.
MAGNEET
De TS49 is eigenlijk een Magneet Thunderbird. De fabriek stond in Weesp. In 1969 zijn het merk en de onderdelen overgedaan aan Batavus waarna hij werd omgedoopt in Batavus TS49. Leuk om te weten is dat Batavus de regeling had dat als je in 1973 veertig dienstjaren bij de fabriek had, je een Batavus TS49 cadeau kreeg.
De TS49 werd geleverd in diverse kleuren zoals zwart/zilver en rood/zilver, zoals gezegd met twee of drie versnellingen. Maar er is ook een TS met vier versnellingen. Die werd geleverd in de kleuren goud en oranje/zwart, prijs 1310 gulden. Alle brommers werden uitgevoerd met een Sachs motor. Met die lage sturen heb je al vrij snel last van je rug. Het veert natuurlijk ook niet echt super. Als ik straks weer naar een paar beurzen ga, moet ik toch eens kijken voor wat hogere sturen.
Vanuit de Batavusclub worden er ook regelmatig toertochten georganiseerd door het land maar daar heb ik nog niet aan deelgenomen. Ik ben het volgend jaar wel van plan mocht er wat in de buurt zijn.”
TRACTION AVANT
Uit praktisch oogpunt is hij brommers gaan opknappen. “Ik had altijd wel interesse in oldtimers. In het begin waren dat auto’s. De Citroën Traction Avant uit 1952 vond ik een prachtige auto met van die grote spatborden en een koffer en later het reservewiel achterop. Daar heb ik er eentje van gekocht en gerestaureerd.”
NIET ECHT COMFORTABEL
Er zelf mee rijden gebeurt niet zo heel vaak en beperkt zich vooral tot een ritje in het zuidwesten van Fryslân. “Vergis je niet, die oude brommers zijn niet echt comfortabel, hoor. Het zijn sportbrommers. Dat staat ook in de folders. De sturen zijn erg laag. Ik heb er een paar die een hoger stuur hebben. Dat rijdt veel prettiger. Na de Citroën kwam er een VW Kever cabrio 1200 uit 1970 waar achteraf behoorlijk veel aan mis was. “Die heb ik helemaal gedemonteerd en weer opgebouwd. Duurde vijf jaar. Een plaatje was het. We hebben er vijf jaar in gereden. Wegens ruimtegebrek hebben we ook deze weer weggedaan.”
Wegens datzelfde ruimtegebrek koos Sikkes uiteindelijk voor de brommer. “Omdat deze natuurlijk veel minder ruimte in beslag neemt, niet wetende dat er dan ook meer in de garage kunnen”, besluit hij lachend.
Edwin Otten Een hele andere weg inslaan!
Als we aankomen op locatie bij een klant van de hoveniers, staat een lange man met een brede glimlach op zij n gezicht op ons te wachten. Edwin Otten, 39 jaar, werkt als onderhoudsmedewerker groen. Via één van de leerlij nen van Pastiel is Edwin begonnen aan zij n werk-leertraject bij Empatec. Gestart met een proefplaatsing, maar nu heeft Edwin een jaarcontract te pakken!
Niet altij d makkelij k
Edwin is geboren in Drachten. Hier heeft hij ook zij n jeugd doorgebracht en dat was niet altij d makkelij k, hij heeft hier dan ook geen warme herinneringen aan. Door omstandigheden sloot hij zich steeds meer af voor anderen en had daardoor weinig vriendjes over de vloer. Door een leerachterstand heeft Edwin een Wajong-uitkering. Op 16-jarige leeftij d is hij het ouderlij k huis uit gegaan, waarna hij al snel vader werd van zij n eerste zoon. Edwin heeft 4 kinderen waarvan de jongste 7 maanden is. Edwin heeft veel verschillende werkgevers gehad, voornamelij k via uitzendbureaus. Van werk in de bouw, plantjes stekken tot straler van schepen, Edwin heeft het allemaal gedaan. Ook heeft hij op vele plekken gewoond. Waar de liefde hem bracht daar woonde Edwin. Nu woont hij al 6 jaar in Koudum op een rustige plek.
Groen geeft rust
Edwin is op zoek naar rust en regelmaat. Groen geeft hem rust. In zij n vrij e tij d is hij dan ook graag in het Rij sterbos te vinden, doet hij het onderhoud van het groen in de buurt en is hij in zij n eigen tuin te vinden. Zij n eigen tuin is hij helemaal aan het renoveren, dit wordt een mooie plek voor zij n dochtertje en voor zij n andere hobby: de koikarpers.
Leerlij n Dienstverlening
Via het UWV kwam Edwin bij Pastiel. Pastiel heeft samen met Empatec diverse leerlij nen opgezet, zo ook bij dienstverlening. Voor verschillende opdrachtgevers in het groen wordt Empatec Dienstverlening ingezet. Zo ook de afdeling hoveniers, waar Edwin op een leerlij n geplaatst is. De leerlij n is één van de eerste stappen naar betaald werk. Via de leerlij n worden er werknemers- en vakvaardigheden aangeleerd, om zo op termij n uit te kunnen stromen naar de reguliere arbeidsmarkt.
Toekomst
Edwin wil zich graag verder ontwikkelen in het groen en groeien in dit vak, hij heeft het enorm naar zij n zin. In de toekomst wil hij graag een huis kopen en een warm thuis voor zij n kinderen creëren, hij heeft zichzelf daarom als doel gesteld om langdurig aan het werk te zij n. Dit gaat hem, met hulp en begeleiding van Pastiel, zeker lukken!
www.pastiel.nl
