15
FOTO: NANTKO SCHANSSEMA, FOTO NANTKO
www.defryskemarren.nl
Van links naar rechts: Romy, pleegmoeder Diny, pleegvader Franke, Wesley en Niels (vriend van Romy).
EÉN GROTE (PLEEG)FAMILIE!
In het huis van Franke en Diny Roskam-de Jong is volop ruimte. En evenzoveel warmte. Samen vingen ze de afgelopen jaren vijf pleegkinderen op. Aan de keukentafel in Haskerhorne vertellen ze − met hun pleegkinderen Wesley en Romy − hoe bijzonder dit is. En hard nodig ook. Er is namelijk een tekort aan pleegouders, ook in De Fryske Marren. Het is een hardnekkig vooroordeel: pleegkinderen zouden lastig zijn en er zou niets van ze terecht komen. Wesley (20) en Romy (23) bewijzen het tegendeel. Wesley zit op school en woont bij de familie Roskam. Romy studeert, werkt vier dagen en kocht twee jaar geleden samen met haar vriend Niels een koopwoning. Wesley was acht toen hij bij Diny en Franke kwam. “Ik weet nog goed dat we naar Frankrijk gingen en dat Wesley samen met zijn nichtje afwasdienst had. Zijn nichtje deed haar beklag, omdat Wesley niet
wilde helpen. Ik ging ernaartoe en zag dat hij gewoon niet wist wat hij met die ranjabeker aan moest”, vertelt Diny. Het is een tekenend voorbeeld uit de pleegzorg. Niet elk kind wordt gestimuleerd om mee te draaien in het gezinsleven.
met haar vriend Franke, die zelf geen kinderen had. Hij moest natuurlijk ook met Diny’s plannen instemmen. Samen besloten ze het avontuur aan te gaan. “We hebben er geen moment spijt van gehad”, zegt Diny stellig.
Mooi avontuur
Eén groot gezin
Het pleegouderschap kwam per toeval op Diny haar pad. “Een vriend van mijn zoon kwam in de problemen en ik nam hem in huis. Toen hij na acht maanden wegging, was ik heel blij dat ik dit had kunnen doen.” Het smaakte naar meer. Inmiddels woonde Diny samen
WEEK VAN DE PLEEGZORG
Op 3 november (t/m 10 november) startte de landelijke Week van de Pleegzorg met onder andere de actie ‘Doneer je schoolhek’, waarbij er op schoolhekken spandoeken hingen om aandacht te vragen voor pleegzorg. Wethouder Roel de Jong onthulde op 3 november het eerste spandoek op basisschool de Trieme in Sintjohannesga. “Gemeente De Fryske Marren ondersteunt deze actie van harte en we hopen dat heel Friesland volgt. Pleegouders zijn zo ontzettend belangrijk, omdat ieder kind een veilige en kansrijke toekomst verdient” aldus wethouder de Jong.
“Het is hier gewoon één grote familie. Diny haar kinderen vragen altijd naar Wesley & Romy en andersom ook”, aldus Franke. “Ja, dat klopt”, knikt Romy. “Deze zondag ben ik jarig en dan komen ook de andere kinderen van Diny bij Niels en mij op bezoek.”
Op de rit
Romy en Wesley werken hard aan hun toekomst. Ze zijn − zowel letterlijk als figuurlijk − goed op weg. Romy zit nu, na afronding van haar transportopleiding, in het derde jaar van de hbo-opleiding Human Resource Management (HRM). Verder werkt ze als administratief medewerker bij een wijngroothandel. Ze droomt van een klein transportbedrijf waar ze op de vrachtauto rijdt én de HRM
Pleegouder worden? In Friesland is een groot tekort aan pleegouders. En dat is ontzettend jammer, want elk kind verdient een veilige en kansrijke toekomst. Wil jij weten hoe je een kind kunt helpen? Meld je dan aan voor een informatieavond op: jeugdhulpfriesland. nl/pleegouder-worden. Daar hoor je onder meer welke oudercompetenties van pas komen, hoe de screening gaat en hoe ouders en kinderen aan elkaar gekoppeld worden.
doet. Romy: “Bij Diny en Franke heb ik geleerd dat ik mag zijn wie ik ben, en dat ik me niet altijd groot hoef te houden.” Wesley heeft zijn draai gevonden in de opleiding Manager Transport & Logistiek aan het Friesland College. “Vroeger cijferde ik mezelf vaak weg, dan dacht ik: laat maar zitten. Hier heb ik geleerd beter
- Diny -
‘Trots op deze twee’
voor mezelf op te komen. Ook ben ik mijn pleegouders heel dankbaar dat het contact met mijn ouders altijd soepel is verlopen.”
Van onschatbare waarde
Als pleegouder ben je van onschatbare waarde en leer je om kleine successen te vieren: een behaald zwemdiploma of de apetrotse blik als nieuwe schoenen in de smaak vallen. Diny: “Als je ziet waar ze nu staan, dan kan ik alleen maar heel erg trots zijn op deze twee. Ik ben blij dat ik daar samen met Franke aan bij mocht dragen.”