le de iktidar kli¤i taraf›ndan yürütülen devlet politikas›; yazar›n söyledi¤i gibi, “ödünler ya da reformlar politikas›…” de¤ildir. Evet, emperyalist tasfiyeci süreç olarak formüle etti¤imiz süreci, yazar ödünler verme ve reformlar siyasetinin uygulanmas› olarak kabul etmektedir. fiöyle diyor yazar; “… sorunu çözemeyece¤ini ‘anlam›fl’ olmas›n›n da bir sonucu olarak, Türk egemen s›n›flar›n›n gelifltirmekte oldu¤u ödünler verme, reform siyasetini yans›tmaktad›r.” Peflinen söyleyelim ki, süreç ödünler verme ve reformlar uygulama süreci de¤il, tasfiyeci sald›r› ve devletin emperyalizmin ç›karlar›na uygun olarak biçimlendirilmesi ile maluldür. Yazar temel yan›lg›s›ndan kopmadan onu sürdürmektedir. Sanki söz konusu süreci, Türk hakim s›n›flar› emperyalizmden ba¤›ms›z olarak, kendileri karar verip bafllatm›fl ve yürütmektedirler!... Sanki, kendilerine dayat›l›p önlerine konan emperyalist proje de¤il yürüttükleri… Sanki, iktidar kli¤inin memuriyetle üstlenip somutta yürüttü¤ü bu plan›, bu operasyonlar›, bu içlerindeki tasfiyeyi kendi gücüyle gelifltirebiliyorlarm›fl… Sanki gerçekten ödün vermekte ve kelimenin olumlu manas›nda reformlar siyaseti uygulamaktad›rlar… Sanki, gerçekten de imha-inkarla sonuç alamad›klar›n› görüp, demokratiklefliyorlar Türk hakim s›n›flar›… Feci flekilde tökezlemektedir yazar. Belirtelim ki, yazar›n tav oldu¤u “ödünler” gerçekte ödün de¤il, göstermelik söylemdir. Bunu “ödünler verme ve reform siyaseti” olarak alg›lamak kaba bir yan›lg›d›r. Bunun gibi “reform”lar da yazar›n alg›lad›¤› gibi müspet de¤erdeki geliflmeler de¤ildir. Bu anlamda “reform” de¤erlendirmesine karfl› ç›k›yoruz. Gerçekten halklar›m›z veya Kürt ulusuna dönük iyilefltirmeleri ifade eden reformlar› m› anlat›yor, yoksa faflist devletin daha güçlü tahkim edilmesine hizmet eden reformlar› m›? Bizce ve aç›k ki, birincisi de¤il, ikincisi do¤rudur. Dolay›s›yla bunlara, olumlu yönde “reformlar siyaseti” demek son derece sakat bir görüfltür. Ki, yazar›n görüflü budur. Yani, yazar aç›kça ödünler verildi¤i ve reformlar yap›ld›¤› tespitini yaparak süreci böyle tan›ml›yor. Bu bölümde yazar›n yürüttü¤ü tart›flman›n iskeleti, Devrimci Demokrasi’nin süreci de¤erlendirirken yaln›zca karfl›-devrimci imkanlar› görüp, devrimci imkanlara de¤inmedi¤i meselesidir. Genel olarak bilinir ki yaz›lar›n içeri¤i iflledi¤i konuya ve belli bir hedefe ba¤l› olarak biçimlenir. Dolay›s›yla belli temalar üzerinde biçimlenen yaz›dan her konuda aç›klama getirmesini beklemek do¤ru olmaz. Buna karfl›n, sürecin devrimci olanaklar itibar›yla da analize tabi tutulmas› yaz›da yer alabilirdi. Fakat, yaz›da hedefledi¤imiz, konu etti¤imiz mesele, sürecin karfl›-devrimci özü ve ayn› zamanda süreç içinde devrimci cephedeki hatal› yaklafl›mlar›n elefltirisi ile görevleri ele ald›¤›ndan bu yaz›(veya bu iki yaz›da) devrimci olanaklar›n analizi yap›lmam›flt›r. Yazar bir yaz›yla s›n›rl› elefltiri yürütmemifl iki yaz›y› konu edinmifl, dahas› Devrimci Demokrasi’yi kimlik olarak de¤erlendirmifltir! Dolay›s›yla, yazar›n Devrimci Demokrasi’nin di¤er yaz›lar›na bakmas›n› da beklerdik. Bakt›ysa, salt iki yaz›yla de¤il, di¤er yaz›lar› da göz önüne alarak elefltirseydi daha isabetli davranm›fl olurdu. Bunu yapmamas› aç›kça maksatl› bir yaklafl›ma sahip oldu¤u izlenimi vermektedir. Zira, yazar›n hakl› olarak iflaret etti¤i gibi, sürecin devrimci imkanlar itibar›yla analiz edilmesi Devrimci Demokrasi’nin muhtelif say›lar›nda yer almaktad›r. Devrimci ç›k›fl yapman›n koflullar›ndan bahsederek, bunun mümkün oldu¤unu, komprador bürokratik burjuva klikler aras›nda derinleflen çatla¤›n devrimci f›rsatlar sundu¤u ve benzeri de¤erlendirmelerimiz gazete say›lar›nda yer almaktad›r. Elefltiri konusu yap›lan ilgili yaz›lar›m›zda
049 SINIF TEOR‹S‹ HAZ‹RAN 2010 SAYI 14
“Demokratik at›l›m için elveriflli koflullar oluflmaktad›r…” fleklindeki belirleme de Türk hakim s›n›flar›na ve onlar›n yürüttü¤ü tasfiyeci süreç ile devletin yap›land›r›lmas› eylemlerine bel ba¤layan, devrimci imkanlar› burada ve bunlardan bekleyen, ayn› zamanda burjuva demokrasisine duyulan inanç ve hayranl›k yans›maktad›r.