BEL CRO
#1
BELCRO ES UNA BIO-INSPIRACIÓN
Casi todos los organismos están perfectamente adaptados al ambiente en el que viven. Algunos lo hacen tan bien, que son estudiados para duplicar sus diseños naturales en productos y tecnologías para los seres humanos. La palabra Belcro representa un ejemplo de la observación de una parte de la naturaleza convertida en producto de diseño para el ser humano; La biomimetica, o más bello, la bio-inspiración. Bio-inspiración o biomimetica, significa la inspiración en la naturaleza para crear algo totalmente nuevo que puede tener muchas características de seres vivos diversos, pero que al final tienen el mismo origen. Belcro era una semilla de cardo que se adhería con sus ganchos espinosos al perro del ingeniero suizo George de Mestral. Impresionado, este elemento le iluminó de manera que hoy es una pieza de diseño. La bio-inspiración es algo que tiene más de medio siglo y, seguimos observando y creando hasta que dentro de otros años más nos acercaremos a un mundo inspirado en otros mundos.
B
O R C L E
COMIENZA COMO
PROYECTO EDITORIAL
Y EN ÉL COLABORAN TODO TIPO DE CREADORES
DEL CAMPO DEL ARTE, DISEÑO, ARQUITECTURA,
FOTOGRAFÍA, ILUSTRACIÓN, ETC...
EN BELCRO CONVERGEN DISTINTOS PLANTEAMIENTOS
Y PROYECTOS QUE TIENEN QUE VER CON LA INTERACCIÓN
URBANA Y HUMANA..
f f a t s
Aldizkariaren zuzendariak/Directoras de la publicación.......................................................... Estitxu Losa e Izaskun Álvarez Gainza Azala/Portada:......................................................................................................................... Belcro
Kolaboratzaileak/Colaboradoras/es:....................................................................................................... Abigail Lazkoz, Aitor Saraiba, Azucena Vieites, Bernardo Villanueva, Carlos Portas, Diego Soroa, Iván Mata, Mario Paniego,Patricia Gómez Rojo, Tithi Kutchamuch, Xosé M. Buxán. Irudiak/ Imágenes:..................................................................................................................................... Egileenak/ De los autores Itzulpenak/Traducciones:................................................................................................................................. Begoña Montehermoso, Natalia Gardeazabal, Izaskun Álvarez Gainza Diseinua eta maketazioa/Diseño y maquetación:.................................................................. inwoko Web diseinua/Diseño web:................................................................................................... Julen Cano Linazasoro Aurre inprimatzea/ Preimpresión:................................................................................ Jordi Niubó Ugedo Publizitatea/Publicidad:........................................................................................................ info@belcro.es Belcro argitalpenarekin harremanetan jartzeko/ Para contactar con la publicación belcro:......................................................................................... info@belcro.es /// 605 715 134 // 656 79 84 88 www.belcro.es Honako hau 1000/
ko Belcro argitalpeneko lehenengo zenbakia da Mila esker honako hauei/Agradecimientos:
Agurtzane Galarza, Aimar Arriola, Aitziber Losa, Alg-a, Clara Irigoyen, Fátima, Galería Fúcares, Iria Fernández, Maite Camacho, María Arranz, Mario Gutiérrez, Mark Alizart, Marta García, Miguel García, Mikel Arbiza, Nekane Gainza, Nela,Nerea Legarreta, Rosina Gómez-Baeza, Sonia Jiménez.
Eta bereziki staff zoragarriari/ Y sobretodo al maravilloso staff. Lege gordailua/Depósito legal: SS-671-2008 ISSN 1888-7244
ASTURIAS Laboral Centro de Arte y Creación Industrial Los Prados 121 33394 Gijon
BARCELONA Duduá Rossic 6 bajo 08003 Barcelona Espai Ras Doctor Dou 10 08001 Barcelona Impaktes Visuals St Francesc 15 08202 Sabadell Miscelanea Guardia 10 08001 Barcelona
BIZKAIA ANTI- Liburudenda Dos de de mayo 2 48003 Bilbo Arte Ederretako Fakultatea Leioako Kampusa Barrio Sarriena s/n. 48940 Leioa Bizitza Calle Torre 1 48005 Bilbo Garabat Dos de Mayo 19 48003 Bilbo Museo de Bellas Artes de Bilbao Museo Plaza 2 48011 Bilbo Sala Rekalde Aretoa Alameda de Recalde 30 48009 Bilbo
NONDONDE
GIPUZKOA Arteleku Kristobaldegi 14 Loiola Auzoa 20014 Donostia Galería PARAFERNALiA Sanchez Toca 1 bajo 20006 Donostia Kunsthal Paseo de Colón Plaza Txanaleta s/n 20301 Irún Okendo Liburutegia Nafarroa Etorbidea 7 20013 Donostia
MADRID Espacio Menosuno La Palma 28 28004 Madrid
NAFARROA Centro de Arte Contemporáneo Huarte Zubiarte s/n 31620 Huarte
PONTEVEDRA Facultade de Belas Artes de Pontevedra Rúa Maestranza 2 36002 Pontevedra
VIGO MARCO, Museo de Arte Contemporánea de Vigo Biblioteca - Centro de Documentación Príncipe 54 36202 Vigo
VITORIA-GASTEIZ Montehermoso Kulturunea Frai Zacarías Martínez 2 01001 Vitoria-Gasteiz PARIS (FRANCE) Palais de Tokyo site de création contemporaine 13 avenue du Président Wilson 75016 París
“GIOVANNI” FOTOGRAFÍA: CARLOS PORTAS
MARIO PANIEGO
the world / my world Esta obra de Mario Paniego es transparente como el cristal de una ventana. Esta obra es en realidad una ventana. Una ventana que separa el espacio personal, íntimo, doméstico del espacio exterior, de la calle, del ruido, de los encuentros. En esta pieza aparecen representados el espacio privado y el espacio público.
Ambos espacios son
necesarios y ambos espacios pueden ser infiernos o paraísos, no lo olvidemos.
Las dos grandes esferas y las casitas forman una obra en la que una oposición dota de sentido a la pieza:¿Estar dentro o estar fuera? ¿Mirar hacia dentro, mirar hacia fuera?. Querer ver, tratar de entender cómo vivimos y cómo ocupamos los espacios es una preocupación recurrente en el trabajo de Mario Paniego. Mario mira y observa el entorno para comprender nuestra posición en este gran caos que es el mundo y la vida.
En un individuo que se encuentra bien tanto en sus espacios íntimos como en los espacios públicos tenemos un individuo pleno y satisfecho. Significaría ésto que ambas esferas han de mantener un sutil equilibrio, un suave baile... tan delicado, frágil y precario como el material de esta obra.
Texto:Belén Cerezo
dos piezas que se complementan realizadas en PVC y rellenas de aire. una de estas esferas de 2mX2mX2m contiene en su interior la forma de una casa de 15cmX15cmX15cm, my world. y la otra esfera tiene adheridas en su exterior varias casas idĂŠnticas a la que se encuentra en el interior de la otra, the world.
mario paniego / bilbao 1978 / postamario@yahoo.es
PUBL
I CIDA
D
AITOR SARAIBA REciO Talavera de la Reina,1983
CÓmo explicar las cosas que dibujo Me tatué la frase "A tu vera" en honor a Lola F
l
o
r
e
s
,
en honor a la pasión y el dolor, en honor del amor
y
de la tristeza, del drama y de lo que ya no t
i
s
o
e l
u
n
c
i
e
ó
n
.
Por alguna razón, ya que sé mejor dibujar que e
s
c
r
i
b
i
r
,
me sentí desde siempre atraído por las “
f
o
l
c
l
ó
r
i
c
a
s
”
.
Folclóricas en general, incluso todas las que no ni
saben que
lo
son.
Como mi hermana, mi abuela que me inspira con
sus
suspiros por el pasado y rezos por el futuro sin
pensar
nunca en el presente. Y otras grandes divas que
han
rozado, sido, forzado y sobrepasado la feminidad Texto: Aitor Saraiba
el
y travestismo.
Todo
ese
de
melodrama,
películas,
y
que a
las
canciones
y
me
seduce
al
Bambi,
sus conejos,
los
todas
esas
los
mirada jachalíes,
son
"Ocurrió que
una ya
no
enamorados
tiempo
unos en
ó
si
que
un se
bien
manchas
ha
escrito
Nacho
los
zoológicos
y
perdida...
las
cerdas, padre.
hacen
si ó
dibujar
de
hago. unos
cazadores
eran
unos
cazadores
el
corazón
es
que
sobrevivir remoto
lugar.Sus
También que
la
fueron si
sabe
allí. sádicas
Coixet,
hombres,
roto
un
quedaron
Isabel
lo
se
de
estilo
Winehouse,
me
intentaron
bosque
unas
que
tenían
sí
“ñoñez”
Amy
cerdos,
amor,
hombres
rencores
También
el
la
mi
sabe
en
si,
descarada.Lo
idílica
se
creían
sirena
y
no
entre
por
que
vez,
conjunto fotografías...
anestesiada
los
las
en
un
años,
y
cosas
forma
que
los
perros
Sí,
desamor veinticinco
de
ciervos,
los
puro
porno,
animales
pasando
más
de
películas
que libros,
Julieta,
y
largo
las
con
amor
lo
cosa
personalidades,
Romeo
de
a
otra
desde
veces
Canut
es
canciones,
van
que
los
no
alguna
durante
algún
de
forma
miedos,
algo
salpicaron
por
temores
de
canibalismo.
aquí
y
allá.
Los árboles de este lugar siguen intactos. Los lagos y los
“Pedazo a pedazo entregué mi corazón en el pasado a
ríos, cristalinos y puros, aún permanecen y nada parece
extraños que desaparecían de pronto, que se bajaban en
estar alterado a simple vista. La flora, las piedras, el
la primera estación: puestos todos ellos juntos, quizá
c
h
todo Ellos
l sigue son
i intacto los
m al
cambio.
que
se
a Son
los
están
, animales. pudriendo.
u
b
i
e
r
a
n
formado esa persona única en el mundo, pero sería como s
i
Están humanizados, y reproducen a la perfección las
tuviese una docena de rostros distintos moviéndose por
debilidades
c
sembraron
que
emularon semillas
de
los por
hombres
que allí."
calles
i
e
n diferentes.
Ésta
es
mi
oportunidad
de
encontrar
a
esa
persona única entre vosotros.""El arpa de hierba", Truman
Capote.
" -¡Mamá!- exclamó Bambi en medio del bosque n
e
v
a
d
o
.
-¡Mamá!, ¿dónde estás?-.Buscó desesperadamente entre
los
árboles,
pero no la vió por ninguna parte. Se detuvo a escuchar,
deseando
oír
su voz llamándole, pero sólo le llegó el silbido del viento
entre
las
ramas. Y, en ese instante, Bambi comprendió que se había
quedado
""Bambi",
Aitor
solo.
W.
Saraiba.
Madrid,
Disney.
febrero
2008
www.parafernalia.info
Do
no
n
he Sa
nc
al
ba
sti
jo
NA
06 .
e
, 2 00
ba án
1,
ER ac
AF sp
PA R un a
t-R
ía
To c
tis
er
Se
z
Ar
*G 0%
a-
Sa sti
c/
10
LiA
:
www.processblack.com
TITHI KUTCHAMUCH Diseñadora industrial tailandesa afincada en Londres. www.tithi.info/ nfo@tithi.info
Tres tipologías que crean nuevas funciones sobre el ritual de la bebida. El objetivo de esta diseñadora es hacer reflexionar a los consumidores sobre lo que compran y por qué. Algunos de sus proyectos incorporan la idea de que el buen diseño puede hacer partícipe a los consumidores de la fórmula no convencional de menos cantidad y más calidad. Uno de los ejemplos más claros es dentro de las grandes industrias de alimentos. Convencen a la gente de consumir ciertos productos jugando con los precios más baratos. Ésto ha acrecentado los problemas de la sociedad, entre ellos nutrición, obesidad, enfermedad, culpa, etc.… gastando alimentos, gastando recursos, aumentando la producción de una forma desproporcionada. Las Industrias de alimentos tratan de solucionar estos problemas alterando las sustancias naturales y prevaleciendo lo químico.
¿Pero significa esto que podemos comer tanto como queremos? Tithi Kutchamuch sugiere otro modo de solucionar los problemas.
Texto: Estitxu Losa
My
sweets:
Este trabajo adquiere un rasgo casi terapĂŠutico; jugando con las formas, burla de una manera sutil al subconsciente del consumidor, ya que se puede comer toda la barra de chocolate y sentirse menos culpable, simplemente perdiendo un poco de cantidad de chocolate por tableta. Tithi Kutchamuch dispone en la tableta el mismo sabor de un chocolate sin manipular la cantidad
de
azĂşcar
ni
de
grasas...etc.
SĂłlo
que
es
la
cantidad
justa
y
necesaria
para
nosotros.
JAPONIATIK LONDRESERA, KAFE BAT TITHIREKIN FROM JAPAN TO LONDON, A COFFEE WITH TITHI
elkarrizketa/ interview: Izaskun Alvarez Gainza
Izaskun: Kaiko Tithi, zelan aurkeztuko zenuke zeure burua zutaz ezer ez dakien baten aurrean? Tithi:Ba naiz diseinatzaile/pentsalaria objektuen bidez nire hausnarketak kontatzen dituena I: Ikusten dugu zuk diseinatutako piezak oso sotilak direla. Diseinua ez dago inposatuta, agertzen da bakoitzaren eguneroko bizitzan mundua eta pertsonaren arteko mediatzaile bezala, interakzioa kuriosoa sortzen. munduari poztasun ikutu bat emateko desioa edo beharra somatzen dut. Zer iruditzen zaizu? T:Hasteko, ez nuen inolaz ere nahi dibertigarria izatea baina beharbada holaxekoa naiz ni beraz egia baino ez dut esaten. I:Zergatik erabaki zenuen diseinatzailea izatea? Zergatik objektuak? T:Diseinatzailea izatea jendearekin komunikatzeko bide bat baino ez da, idazlea, artista edo musikaria bezalakoa. Ni neu esparru guzti horietan oso interesatuta nago ere bai. Objektuak diseinatzen ditut jendearenganako hurbiltasuna lortzen dudalako; ikutu dezakete, sentitu, kontsumitu. Eta objektu guztiek daukate bere istorio propioa. I:Zuk diseinatutako objektuak egunerokotasunean murgilduta daude, beraz ez da erraza desberdintzea sorkuntza eta bizitza beraren artean. Nolakoa da zure lan egiteko prozesua? T:Ideiatik proiekturaino. Oso interesgarria iruditzen zait galdera hori; ez jakitea noiz ari zaren diseinatzen eta noiz ari zaren bizitzen Asko maite nuen amarekin erosketak egitera joatea, oporretara aitarekin, nebarekin telebista ikustea, lagunekin barre egitea, bakarrik paseatzea jendez beteriko kaleetatik, dohako egunkariak eta folletoak metroan irakurtzea eta batzutan baita nire ondoan jesartzen den ezezagun batekin mintzatzea ere bai. Beraz esan dezaket nire bizitzako minutu guztietan ari naizela lan egiten Ikusten dudanaren gainean pentsatzen dut eta saiatzen naiz pausu bat atzera ematen eta horri begiratu distantzia batetik barruan daukan sistema ulertzeko. I:Zein diseinatzailek edo artistak izan dute zuregan eragina? T:Gustatzen zaizkit diseinatzaile, artista, idazle pila bat baina beraiei begiratzen diet nire eguneroko bizitzan beste gauza guztiei begiratzen diet modu berean I:Zer eskatzen diozu diseinuari? T:Egiten dudana gustokoa dut eta aurrerantzean ikusiko dugu I:Elikaduraren asuntoa konpontzen saiatzen zara, baina ez duzu uste garestiagoa izango zela zure produktuak erostea, diseinua ordaindu behar delako? T:“nire golosinak� proiektuari buruz ari bazara, supermerkatuetan txokolatinak edo txupatxusen prezio berean saltzea nahi nuen, baina hori gauzatzeko ekoizpen masiboa lortu beharko nuke eta nik ezin dut ezer egin horren aurrean, ez dago nire esku. I:Zure diseinuak ez dirudi daudela edozein supermerkatutan, dena den nutrizio desordenaren inguruan arreta jartzea omen da zure asmoa. Ez al duzu inoiz pentsatu esparru normalago batera, hau da, jendea egunero doan esparru batera eramatea? T:Ondo diozu eta hori da nire ikuspuntua. I: Mila esker Tithi T: Eskerrik asko.
Izaskun: Hello, Tithi. How would you introduce yourself to someone who knows nothing about you? Tithi:I’m a designer/thinker who telling my thought through the objects. I: We can appreciate that the pieces you design are very subtle. The design is not impossed to oneself and appears in his or her daily life as an object which mediates between oneself and the world around, creating a funny interaction. I can see a desire or need to give the world a touch of fun.What do you think about it? T:I didn’t really mean to make it fun at the first place, but maybe it’s part of who I am, so I just being honest with it.
I: Why did you decided to become a designer? And why did you choose to design objects? T:Designer is a way to communicate with people same as Writer, Artist, Musician which I’m also interested in all those works as well. I design objects because it can reach people, they can touch, feel, can consume them. And all objects have their own story, they are all can talk, they should have reason to exist or not to, cultural, personal preference, material, etc.
I: The objects you design submerge in the daily thing, and it's so hard to make a difference between the moment when you create and the moment when you live, and to tell how you get to the ideas to design an object. What is your working process like? From the idea to the project. I think it's very interesting the question about not knowing when are you designing the daily thing every day at home, in the street or in a bar and when are you living inside the daily thing without being a constant observer. T:I loved to go shopping with my mum, go on holiday with my dad, watch TV with my brother, have a laugh with my friends, walk alone on the very crowed street, read leaflet and free newspaper on the tube(under ground) or even talk to stranger who sitting next to me sometimes. So I can say every minute in my life is working or I can say every min of observing is also relaxing. After all I’ll think about what’ve seen, and try to look at it from the distance and see the system of it.
I: Which designers, artists or people have had a direct influence in you or in your work? T:I like a lot of Designers, Artists, Writers but hardly to say about any particular one. I look at them same as I looking at all things in my daily life.
I: What do you want design to give you? T:I do what I like to do and we will see how’s it go.
I: You're trying to solve the matter of feeding, but don't you think that it might be more expensive for people to get your food because they'd have to pay for design too? T:If you meant “my sweets” project, I meant to sell them same price as chocolates bar and lollipop in super market and also make them available right next to normal chocolate bar there. But in order to do that it will need to go into big mass production which basically is nothing that I can do about it.
u. I:Your designs don't seem to be seen daily at the supermarkets, but it wants to call our attention on nutritional disorder. Have you ever thought about taking it to a more conventional space where people daily consume to make more of them get your message? T:You’re right and that is my point, please see above answer. I: Thank you very much Tithi T: Thanks.
ABIGAIL LAZKOZ Texto: Estitxu Losa
LZ
Abigail Lazkoz (Bilbao 1972) actualmente reside en Nueva Yor k. Recientemente ha par ticipado en la exposición Chacun à son goût (Cada uno a su gusto) en el museo Guggenheim ( Bilbao) y prepara un proyecto para la bienal de Pontevedra 2008 y otro para la Fundación Joan Miró de Barcelona. Sus trazos en blanco y negro sencillos y cercanos a la viñeta grafica, en instalaciones murales de grandes dimensiones, reflexionan sobre la realidad política, social o los roles de género. Las enor mes escenografías mediante el uso del dibujo mural asumen al espectador convir tiéndolo así en par te activa de la obra. “antihumanismo” del proyecto de instalación mural en blanco y negro desastres naturales, ilustra el conflicto que se potencia cada vez más, entre ser humano y naturaleza.
IVÁN MATA TAMAYO Texto: Izaskun Álvarez Gainza
(Donostia, 1979) www.ivanmata.com Trabaja para prensa, revistas, libros de texto, y múltiples proyectos. Su forma de construir imágenes tiene una estrecha relación con su manera de vivir. Vive y trabaja en Barcelona.
Bernardo Villanueva Fernรกndez Texto: Bernardo Villanueva
El ANGELITO. Hago fotos como quien se mira en el espejo; no hay ventanas. Las fotos ya están hechas en mi cabeza, sólo hay que encontrarlas, a menudo en lugares más cercanos que Morocco. Persiste el dolor de hacer, la idea del paso del tiempo, porque uno no muere donde muere al final, uno muere donde vive todos los días. La anterior frase me traslada al otro, al que escribe. En mi santuario burgués, mis papeles, toda la quincalla que algunos amigos y conocidos se empeñan en traerme: plumines, tintinas para los plumines, papel de escribir de alto gramaje –a mí me da miedo-, libros de fotos en francés, la mosca de la mierda se llama Massive Atack y eso. Mis manos, ahora que escribo, son incómodas, porque son manitas de cerdo. Tengo gafas de sol y misterio. Escupo sobre la página como algunos otros y después hago fotos como querubines. Se me han ido las ganas de muchas cosas y mis ojos miran al cielo como esperando un milagro.
Patricia
GOMEZ ROJO
DISEÑADORA GRÁFICA........................................................................... LENGUAJE ............................................................................... VIDA.................................... I LOVE ...........................................................UNOS MINUTOS................................................................................... ME EXPRESO...............................MY VANETTE.. MOVIMIENTO........................................................................................A LOS bROWN........................................................................................FRIENDS.................... DISPONIBILIDAD PARA CREAR EN TODO MOMENTO.........................................................................HELLO MON’S WORLD!!............................................................. inwoko@hotmail.com............................................................................................................................1977......................................................................MERCI....
www.alg-a.org
Alg-a
es una comunidad de arte y acción libre, y como tal tiene un número indeterminado de miembros. Los campos de acción, lo que es y qué hace alg-a, son:
El laboratorio Alg-a: es un lugar donde llevamos a cabo diversas actividades de componente físico, es decir: un espacio donde llevamos a cabo talleres, actuaciones, estudios para creadores, intercambios, mediateca y convivencia. El netlablel, la galería Alg-a y el videolabel: son tres espacios de publicación sonoros, visuales y audiovisuales en la red, bajo licencias libres que permite su distribución y copia, y que recopila lo que hacen diversos artistas. Los textos Alg-a: Son una mediateca en la red, donde recopilamos textos (entrevistas, pensamiento, poemas, etc...) de gente ligada a alg-a o de referencia y de interés común. Las noticias Alg-a: Son una colección de noticias que se actualizan diariamente, donde informamos a través de nuestra página web todas aquellas cosas de interés en relación a la cultura libre. Los flujos Alg-a: Son una red con los llamados amigos de alg-a, donde podemos consultar las ultimas novedades de la acciones de gente ligada a alg-a.
Artistas Alg-a: Se trata de una base de datos de artistas ligados o no al
proyecto alg-a, pero de un interés notable.
Foto: Marigel Arnaud Expo: Andres Senra
Espacio Menosuno La palma,28 (metro tribunal) 28004 Madrid 915.213.584 www.espacio.menos1.com
Pontevedrako Arte Ederretako Fakultatean lan egiten du irakasle bezala Eskultura sailan. Arte kritikaria eta komisario independientea da.
Texto: XosĂŠ M. Buxan
KONTRALEIHO ZURIAK DITUEN LEIHO BATEN ARGAZKIA:
TAPIZ BOROBILAREN ARGAZKIA:
Iparraldera orientatzen den logelan dagoen leiho honek atraktibo bikoitza dauka:
Atalondoan jartzeko eskuz egindako artilezko tapiz borobil handia aukeratu dugu, motibo garaikideekin apainduta.
Hiru zatitan bananduta egotea, bi zati mehar eta erdian dagoena zabalagoa, eta zuriz margoztuta egurrezko kontraleihoak, berez izugarrizko pertsonalitatea daukan leiho hirukoitza hau azpimarratzen duenak.
SALOIAN DAUDEN ESTOREAK: Saloiaren erdian dagoen leiho handiarentzat aukeratu ditugu LouverDrapek egindako egurrezko estoreak, bata bestearen gainean pilatzen direnak. Estoreak bi abantail dituzte: alde batetik eguzkiaren izpiak filtratzen uzten dituzte eta bestetik gelan dauden egur mota desberdinekin mimetizatzen dira. Sabaian, Flos ek egindako Glo-Ball motatako lanpara, Murano kristalezko bola bat.
LIBURUTEGIAN DAGOEN ESTOREA: Liburutegian dagoen Louver Drape estorea leiho zentral handiaren material eta ezaugarri berdinazkoa da, biak aldameneko esparruak baitira. Kasu honetan, leihoa txikiagoa izanda, egurrezko txaflak ardatz batean biribilkatzen dira. Lanpara 70 hamarkadako modelo zaharra da
en 1994 para el desarrollo de proyectos entre arte y feminismo.
Forma parte de Erreakzioa-Reacci贸n, una inciativa que surge
Artista.
AZUCENA VIEITES
Di
re ct w. or d ht c e t co p:/ uan l La /c tic nt b u ac s.c ora t@ ant om to ic cu rio an s.bl Cu og tic an s.c sp ti c o om t.c s Cr om ea / t
ww
Fotos: Marisa Gonzรกlez Texto: Diego Soroa
ive s
DIEGO SOROA DESPIERTA LEMONIZ (esnatu lemoniz)
180 hectáreas para la utopía En un lugar verde y remoto del en el corazón de Bizkaia y a poniente de Urdaibai, existe un pueblo secreto bañado por el mar, que alberga escondidas las ruinas de la historia........ Tras 30 años en moratoria un marco social y profesional abierto para el debate sobre las opciones de futuro de las instalaciones de la central nuclear de Lemóniz. Una realidad que nos afecta a todos y que podría ser resuelta entre todos.
Concurso internacional teórioo Lemoniz es la única central nuclear del mundo que jamás ha funcionado y se encuentra junto al mar en un entorno natural excepcional. “Sus naves e instalaciones han pasado a ser testimonio de la arqueología industrial de finales del siglo XX y un triste monumento a la sinrazón”. Un cartel de Lemoniz en todas las escuelas de arquitectura del mundo, un estímulo perfecto para que jóvenes arquitectos locales, nacionales e internacionales envíen sus propuestas programáticas y formales para las instalaciones de la central nuclear “recuperada”. Dichos trabajos podrán ser objeto de una exposición y concurso y punto de partida de una futura reflexión pública para encontrar las mejores alternativas de futuro.
DEBATE ¿NUCLEAR SÍ? nuclear no? ciclo de conferencias y debates. concurso internacional de arquitectura. nucleart Localizacion de lemoniz en el mundo Lat 43,43º Long-2,87º
La situación de Lemoniz ilustra dos de los principales retos de la sociedad actual, la regeneración post industrial y el debate nuclear. ¿Es ésta una sociedad madura para elegir? Por su excepcional situación Lemóniz podría convertirse en Foro de Conversaciones Internacionales, marco para la Reflexion, Estudio y Debate inclusivos y no encubiertos, con la participación de estamentos sociales, politicos, culturales, económicos, científicos, institucionales, medioambientales...
“
“nucleart”
Conciertos Representaciones de teatro Artes plasticas Instalaciones Artes digitales Danza contemporánea Actividades infantiles Cortometrajes …
Arte manifestaciones
Con el mismo afán de inclusión y participación que los otros dos capítulos se propone albergar una serie eventos y expresiones artísticas para extender a todos los ámbitos el debate de la Nuclear. Cada uno de los mencionados acontecimientos suponen en sí mismos un valor turístico de interés cultural y podrían contribuir a consolidar la imagen vanguardista de Bilbao en su relación con la Arquitectura. www.cuantics.com