Wyniki – odpowiedzi na pytania
mieszkania. Z tym też może się wiązać rodzaj stratyfikacji: ‘lepsza szkoła’, a nie odległy ‘prestiż’ (bardziej postrzegany przez mieszkańców miast). Ciekawa sytuacja jest też w przypadku zatrudnionych w sferze budżetowej, którzy znacząco częściej podają słowo ‘uczelnia’, i zatrudnionych w gospodarstwach rolnych (ale nie rolnikach) preferujących ‘szkoła wyższa’ – co zdaje się korelować z wcześniejszymi wynikami i wnioskami. W przypadku województw trudno o wskazanie prawidłowości. Z mniejszych, choć zauważalnych różnic, można wskazać, że w grupie wiekowej 18– –24 mniej było odpowiedzi ‘uczelnia’ i ‘szkoła wyższa’, a więcej ‘miejsce zdobywania wiedzy, miejsce nauki i studiów’. W jednoosobowych gospodarstwach nieco rzadziej (o 7,2%) podawano też odpowiedzi z kategorii ‘uczelnia’. Analizując związek liczby osób w podgrupach ze stabilnością udzielonych odpowiedzi, zauważono, że powyżej 125–135 respondentów dane te są stabilne i nie wykazują większych wahań.
Pytanie 3. Jakie są cechy typowych polskich uniwersytetów? Pytanie o cechy typowych polskich uniwersytetów miało na celu uzyskanie cech uniwersytetów takich, jak je aktualnie postrzegają badani. Forma pytania, szczególnie wyrażenie „typowe” zostało zaczerpnięte z badań Jerzego Bartmińskiego (2012), a skuteczność jego formuły została potwierdzona w kilku badaniach, które autor miał możliwość przeprowadzać lub analizować od czasu ogłoszenia tej propozycji przez Bartmińskiego. Tabela 4.3.1. Zestawienie kategorii odpowiedzi na pytanie 3. „Jakimi cechami określił(a)by Pani/Pan typowe polskie uniwersytety?”
3. Jakimi cechami określił(a)by Pani/Pan typowe polskie uniwersytety?
Liczebność
% z N w kolumnie
% z odp. w kolumnie
Nieważona liczebność
wysoki poziom (nauczania)
118
10,4
7,1
128
dobre, bardzo dobre
85
7,5
5,1
87
wiedza, nauka
70
6,2
4,2
74
tradycyjne, stare
59
5,2
3,5
59
dostępne, otwarte*
47
4,1
2,8
49
prestiż, renoma*
53
4,7
3,2
50
87