T E K R A R
O V E R
T E K R A R
A N D
O V E R
KURUCU FOUNDER Hamit Hamutçu DİREKTÖR DIRECTOR Bengü Gün PROJE KOORDINATÖRÜ PROJECT COORDINATOR Özhan Kakış GALERİ ASİSTANI GALLERY ASSISTANT Emrah Çoban STAJYERLER INTERNS Tuğçe İrem Keçeci, Beste İleri, Fırat Kılyaran GRAFİK TASARIM GRAPHIC DESIGN Mert Gümren
26.10.2018-01.12.2018
T E K R A R O V E R
T E K R A R
A N D
O V E R
Ahu Akgün | Ali Şentürk | Gamze Taşdan | Egemen Tuncer | Hamza Kırbaş İhsan Oturmak | Meltem Şahin | Serdar Acar | Sibel Kocakaya
TEKRAR TEKRAR 26.10.2018-01.12.2018
Berger’e göre: “Bir imge, yeniden yaratılmış ya da yeniden üretilmiş görünümdür. İmge ilk kez ortaya çıktığı yerden ve zamandan -bir kaç dakika ya da· bir kaç yüzyıl için kopmuş ve saklanmış bir görünüm ya da görünümler düzenidir.”* Sanatçılar yaşadıkları dünyadan gördükleri, biriktirdikleri ve yorumladıklarıyla imgeleri ve eserlerini üretirler. Bazen üzerinde çalıştıkları konuların/imgelerin anlamlarını pekiştirmek, bazen de bir anlamı gizlemek üzere bu imgeleri çoğaltarak çeşitli kompozisyonlar oluştururlar. Örneğin, resmin dinsel pratiğin bir parçası olduğu toplumlarda tanrı imgeleri ya da kutsal imgeler tekrar edilerek betimlenir. Buradaki bir amaç da ‘kutsal olan’ın üzerine vurgu yapmak ve onun imgesini güçlendirmektir. Rönesans ve Barok döneminde de sanatçıların aynı işi tekrar tekrar ürettiklerini gözlemlemek mümkün, bunun daha çok ehlileşmek ve pratik yapmak için olduğu düşünülebilir. Onların ardından gelen avangart sanatçılar aynı motifi aynı eserin içinde ya da diğer eserlerinde tekrar tekrar kullanmakta beis görmemektedirler. Özellikle Art Nouveau akımının ön planda olduğu dönemde tekrar eden imge ve paternlerin kullanımı göze çarpmaktadır. Müzik ve şiirde de benzer şekilde tekrarlara rastlamak mümkündür. Bu bir bağlamda zamanla ilgilidir; önce bir imge oluşturulur, daha sonra bu imge çoğalarak farklı anlamlara ayrışır. Tekrar bir araya geldiğinde ise başlangıçtaki anlamını güçlendirir ve pekiştirir. Peki sanatçıların bu tekrar eden paternleri kullanmaktaki amacı ne olabilir ya da bu tekrar eden imgeler neyi simgelemektedir? Sergi, sanatçıların bu arayışlarını sorgularken, tekrar eden imgelerin meditatif büyüsüne ve ritmine bizi sürüklemeyi amaçlamaktadır. Sergide Ahu Akgün, alçıdan ürettiği yüzlerce küçük insan başı heykelinden oluşan bir enstalasyon ile yer alıyor. Sanatçının ‘Yüzler’ ismini verdiği bu çalışma, her gün gördüğümüz ve aslında bizim de bir parçası olduğumuz kalabalığı temsil ediyor. Üretim aşamasında ve sonrasında tüm bu yüzleri tek tek inceleyen ve her gün farklı bir işlemden geçiren sanatçı aynı kalabalığa her gün dokunarak onları var etmek, anlamak, onaylamak, kabul etmek ve hissetmeyi ve bu hissi izleyiciye aktarmayı amaçlıyor. Son dönemlerde giderek sadeleşen desenlerinde Roy Anderson’un sinema anlayışından etkilenen Ali Şentürk, bazen yüzlerce adet tekrardan oluşan desen çalışmalarında
O V E R
A N D
O V E R
figür sayının çokluğu ya da görüntünün karmaşasını görselleştirmeyi amaçlamaz. Bu kalabalıklar içinde çoğunlukla tekil figürler üzerinde arkeolojik bir kazı yapar gibi o anın duygusunu tekrar tekrar aramak, bulmak ve hafızaya kazımayı hedefliyor. Bu kişisel bir takıntı ve ritüelin ta kendisidir. ‘Sakın Arkana Bakma’ eserinde Gamze Taşdan sanat pratiğinde genelde vurgulamaya çalıştığı toplumsal cinsiyet ve gelenekselliği popüler kültürün estetik dili ile birleştirir. Gerek Yeşilçam’da gerek Hollywood sinemasında fantastik bir kurgu içinde ya da romantik bir üslupla sıkça kullanılan ‘’eli silahlı kadın’’ imgesi günümüz ortamında bambaşka bir anlam ifade etmektedir. Erkeklerin zevk için ya da sebepsiz yere edindikleri silahların, devlet politikalarının bile yetersiz ve ilgisiz kaldığı şiddet dünyasında kadınların kendilerini erkeklerden korumak ve savunmak için kullandıkları bir araca dönüşmesine ramak kalmıştır. Egemen Tuncer’in sergide yer alan işi, Sadi Diren’in 1971 yılında Atatürk Kültür Merkezi için tasarladığı seramik duvarı yeniden canlandırmak üzere tasarlandı. Seramik duvar bugün yıkılmış olan bina ile birlikte yok olmuş durumda. Sanatçı burada Sadi Diren’in yapmış olduğu seramik duvarı, kültürel miras değeri taşıyan bir tarihi sit alanı gibi değerlendirip çizim ve plan üzerinden yeniden inşa ederek tüm parçaları bir araya topluyor. İhsan Oturmak, buluntu bir askerlik fotoğrafını referans alarak ürettiği çalışmasında tek tipleşme kavramını üniforma giymiş askerler arasında asıl fotoğrafın sahibi olan askerin ayırt edilemiyor olması üzerinden anlatıyor. Eserin sol alt köşesinde yer alan askerin yüzünü soyut bir şekilde yorumlayarak bu fikrini destekliyor. Çoğunlukla çalışmalarında animasyon ve illüstrasyonu kullanan Meltem Şahin, genellikle insan psikolojisi ve felsefeye yoğunlaşır. Yarattığı karakterlerin belirli ruh hali durumları içindeki davranışlarını bir çok evresi ile çizimlerine aktarır. Sürekli tekrarlar içinde bir döngü yaratan hareket halindeki figürler yavaş yavaş gerçekleşen bir değişimin ve başa dönme eyleminin imgelenmiş halidir. Hamza Kırbaş, üç boyutlu neon serisinde Gestuno (uluslararası işaret dili) alfabesini kullanarak bir takım kelimeler ve cümleler oluşturur. Sergide yer alan ‘Come’ isimli işinde hem kelime anlamı hem de ifade biçiminin bir araya gelince oluşturduğu güçle uluslararası bir iletişim kurmayı hedefliyor. Serdar Acar’ın, ideal olanın simgesi olarak kullandığı “Servi”, neredeyse tüm kültürlerde her mevsim yeşil kalabilmesinden dolayı gücü ve sonsuz hayatı temsil ederken bir yandan da ölümün simgesi halindedir. Bu ölüm ve ölümsüzlük durumu sanatçı için aynı zamanda karşılaşılan ve ulaşılamayan sevgili kavramıyla bütünleşmiştir. Seride tekrar eden mekanlar ise Freud’un “Düş Yorumları” adlı kitabında bahsettiği beden ve evi yani aslında ev olarak kabul edilen bedeni ifade eder. Çoğunlukla fotoğraf, video ve resim medyumları üzerine yoğunlaşan Sibel Kocakaya, monokrom yapıda ürettiği işlerinde mekan ve beden ilişkisini kendi bedeni üzerinden sorguluyor.
*BERGER; John, Görme Biçimleri, Metis Yayıncılık, İstanbul, 2006. *KUNAK, Göksu, Hem İç Hem Dış Hem Parça Hem Tekrar, e-skop, 2013.
5
OVER AND OVER 26.10.2018-01.12.2018
Berger states that: “An image is a sight which has been recreated or reproduced, it is an appearance, or a set of appearances, which has been detached from the place and time in which it first made its appearance and preserved - for a few moments or a few centuries.”* Artists produce their works by collecting; contemplating and interpreting through the images they see since they were born. Occasionally they create various compositions by augmenting images either to reinforce the meanings of the subjects they work on or to conceal its meaning. To exemplify, in societies where the image are part of the religious practice, god symbols or holy scriptures are depicted in repetition. One of the purposes here is to emphasize the ‘sacred’ and to strengthen its image. In the Renaissance and Baroque period, it is possible to observe that artists produce the same work over and over again, which can be considered to be more for the purpose of practicing and taming. The avant-garde artists who follow them do not see any harm in using the same motif repeatedly in the same work or in other works. The use of repetitive images and patterns is particularly striking when the Art Nouveau movement is in the forefront. It is also common to have these kinds of repetition of music and poetry. In a way, it is related to time; first an image is created, then this image is multiplied and separated into several different meanings. When these images come together again, it strengthens and reinforces the meaning of the first meaning. What might be the purpose of using these repeating patterns for contemporary artists, or what do these repetitive images symbolize? ‘Over and Over’ exhibition seeks to lead us to the meditative sorcery and rhythm of repetitive images while questioning artists’ probes. In the exhibition, Ahu Akgün prepares an installation consisting of hundreds of small human head sculptures produced by plaster. This work, named by the artist as “The Faces”, represents the crowd that we see every day and that we are a part of. The artist, who examines all these faces one after another during the production phase and
O V E R
A N D
O V E R
afterwards, aims to touch, recognize, acknowledge, accept and feel those individual sculptures by touching and to convey this feeling to the audience. Ali Şentürk, who has been influenced by Roy Anderson’s cinematic acumen in his recent designs that are increasingly simplified, does not aim to visualize the multiplicity or complexity of the repetition of figure. His aim is to search, find, and dig into memory again and again, as it is an archaeological excavation of particular figures in the crowds. This is a personal obsession and a ritual. In “Do not Look Back”, Gamze Taşdan combines gender and tradition issues, which are generally emphasized in the practice of art, with popular aesthetic language. The image of “hand-gunned woman”, which is often used in Yeşilçam or in a fantasy setting in Hollywood cinema or in a romantic scene, has a different meaning in today’s ambience. The weapons that men acquire just for pleasure during the time where even the state is insufficient to protect the people, are transformed into a tool that women use to protect and defend themselves against men. Egemen Tuncer’s work in the exhibition was aiming to revive the ceramic wall that was designed by Sadi Diren for the Atatürk Cultural Center in 1971. The design has disappeared with the demolition of the historical building this year. The artist brings together each and every piece of this design as a historical site with cultural heritage value reconstructs it through drawings and plans. Ihsan Oturmak refers to the concept of uniformification in his work that he produced as a reference to a military service memory photograph. The soldier, who is the main character of the photograph, cannot be distinguished from other soldiers wearing the same uniform. By abstractly placing the face of that soldier in the lower left corner of the painting, he stresses over this concept. Meltem Şahin, with the help of animations and illustrations is conceptually focuses on human psychology and philosophy. She carries the moods of her figures into drawings and then moving images. These figures in repetitive motion turn into a transformation process and a loop. Hamza Kırbaş creates a set of words and phrases using the Gestuno (international sign language) alphabet in his three-dimensional neon series. His work named ‘Come’ aims to establish an international communication using the power of its meaning and the way it is expressed. Serdar Acar, “Servi”, which is used as the symbol of the ideal one, represents power and eternal life because it can remain green all seasons in almost all cultures while it is the symbol of death. For the artists, this situation of death and immortality is integrated with the existence of the loved but unapproachable one. Repeating spaces in this series refer to the body and home that Freud referred to in his book “The Interpretations of Dreams” in which the body is actually considered home. Sibel Kocakaya, who uses photography, video and painting as her main mediums, questions the relationship between space and body in with a distinctive monochrome palette.
*BERGER; John, Görme Biçimleri, Metis Yayıncılık, İstanbul, 2006. *KUNAK, Göksu, Hem İç Hem Dış Hem Parça Hem Tekrar, e-skop, 2013.
7
8
T E K R A R
T E K R A R
O V E R
A N D
O V E R
Hamza KÄąrbaĹ&#x; gel come neon, 80x120 cm, 2018
9
10
T E K R A R
T E K R A R
İhsan Oturmak isimsiz untitled ahşap üzerine karışık teknik mixed media on wood, 60x80 cm, 2013
O V E R
A N D
O V E R
11
12
T E K R A R
T E K R A R
Meltem Şahin göster amcalara pipini come on son, show your penis to your uncles! kağıt üzerine baskı mürekkebi ink on paper 210x25 cm, 2018
O V E R
A N D
O V E R
13
14
T E K R A R
T E K R A R
Egemen Tuncer bir duvar için kompozisyon composition for a wall CGI(bilgisayar tabanlı görselleştirme computer generated imagery) 75x135 cm, 2018
O V E R
A N D
O V E R
15
16
T E K R A R
T E K R A R
Ali Şentürk isimsiz untitled kağıt üzerine mürekkep ink on paper 50x105 cm, 2018
O V E R
A N D
O V E R
17
18
T E K R A R
T E K R A R
Ahu Akgün yüzler faces alçı kalıp plaster mould değişken boyutlar variable dimensions, 2018
O V E R
A N D
O V E R
19
20
T E K R A R
T E K R A R
Sibel Kocakaya isimsiz untitled arĹ&#x;ivsel pigment baskÄą archival pigment print 60x90 cm, 2015
O V E R
A N D
O V E R
21
22
T E K R A R
T E K R A R
Serdar Acar isimsiz tekrarlar Ăźzerine on anonymous repetitions tuval Ăźzerine akrilik acyrlic on canvas 160x130 cm, 2018
O V E R
A N D
O V E R
23
+90 212 243 54 43
| www.mixerarts.com | info@mixerarts.com