yaşayan ve üreten, Louisiana’da büyümüş ABD’li bir sanatçı. Kendi ülkesinin dünya çapında ünlenmiş dinî, kimliksel ve etnik sıkıntılarla baş gösteren karanlık komşuluklarından ilham almış olacak ki ortaya birkaç örnek üzerinden giden, çok katmanlı ve ciddi anlamda rahatsızlık duygusu ileten bir iş çıkarmış. İyi bir komşu temasını, aslında pek yaygın, fakat dillendirilmeyen tarafından yakalayan Rhodes bize, iyilik kisvesiyle yaklaşıp evimizin altına dinamit döşeyen karanlık komşularımızın arka odalarını açıyor. Ürküten, iğrendiren, rahatsız eden, korkutan, üzen bu komşuluk, bize kendimizi de sağlam bir biçimde sorgulatacak güce sahip aynı zamanda. Birkaç konuya değinen sergide asıl öne çıkan iki konu, mülteci krizi ve Rhodes’in kaya gazı çıkaran Teksaslı şirketten yola çıkarak kurguladığı bir ‘tahliye’ planı. Rhodes, daima dikenli bir tel gibi batan eleştirilerle dolu işlerinde sıklıkla endüstriyel malzemeleri kullanıyor; jeneratörler, kasnaklar, kablolar, motorlar, büyük aydınlatmalar, konuya atıflı bazı iri parçalardan oluşan malzemeler ve çoğunlukla da bütün bunlara eşlik eden bir video ve müzik. Bienal için hazırladığı bu sergide kadınlar hamamını kullanan sanatçı, işlerini girişten en arka bölmelere kadar tüm alanı kullanarak yerleştirmiş. Louisiana’da büyüyen sanatçı, yetiştiği eyaletteki doğal felaketlerin yarattığı tahribata ve hayatı sürdürme çabalarına yakından şahit olduğu için hikâyesini geçmişten besliyor diyebiliriz. Sonuç olarak Rhodes’in, komşu eyalet Teksas’tan gelen bir şirket ve Louisiana’da subasarların parça parça yuttuğu bir kasaba kurguladığını görüyoruz. Kurnalardaki sudan elektrik üreterek endüstriyel çelik bir tezgâhta yarattığı titreşimle durmaksızın vızıltı yayan ürkütücü çocuk oyuncakları ve yırtık perdelere yansıtılmış tek kanallı filmden yükselen ve pornografik atıflardan oluşan cümle ve kelimelerin doldurduğu bir atmosfer var içeride. Subasarların yuttuğu ağaçların; sanatçının muhtemeldir ki çocukluk yıllarından kalma, Louisiana’yı simgeleyen fast-food reklamlarının; Frankenstein’li sahnelerin bu cümleler eşliğinde ilerlediği, insanı hem çıldırtan hem
69