17
SCHARRELKIP
CEES KASPERSMA PIKT OVERAL EEN GRAANTJE MEE
FOTO’S: LAURAKEIZERFOTOGRAFIE.NL
Levenskunstenaar Cees Kaspersma is geboren in Oudega (SWF), getogen in Sneek en woont tegenwoordig in Winsum. Daar in het fierljepdorp bij uitstek begint de ondernemende Kaspersma in oktober met een Activiteiten Galerie onder de naam Skyldum. ‘Ik bin krekt un skarrelkyp, ik pik overal myn graantsjes met’, zegt Kaspersma waarna zijn karakteristieke bulderlach volgt. Een portret van een levenslustige 55-plusser. “Ik ben de laatste uit ons gezin van acht kinderen die geboren is in wat toen nog Oudega-W. was. Ik was nummer vier in de rij. Toen ik twee jaar oud was verhuisden wij naar de Eeltje Halbertsmastraat nummer 50 en later naar 58. Daar had je een poort en daarboven was een extra slaapkamer, vandaar. Mijn vader had op een gegeven moment van die in elkaar gelaste stapelbedden van de Jeugdherberg gekocht, daar sliepen wij in. Ik ben op drie lagere scholen in Sneek geweest, eerst op de Jan van Nassau in het hartje van de stad, later naar de nieuwe Groen van Prinsterer en vanaf de vijfde klas zat ik na een verhuizing nog op de Mr. Pieter Sjoerd Gerbrandysschool. Van al die onderwijzers herinner ik mij meester Willem Tjerkstra het best. Ik was zo dyslectisch als het maar kan. Meester Tjerkstra kreeg mij aan het lezen en daar ben ik hem nu nog dankbaar voor.” Na de lagere school gaat Kees naar het Bogerman, waar de ontvangst ‘allerhartelijkst’ is voor deze Kaspersma. “ Ah, een Kaspersma! Broertje van Jelle en Hette?! Dan zullen we jou in de gaten houden. De toon was meteen gezet. Ik was overigens wel de eerste van de Kaspersma jongens die met een havodiploma van school kwam. De rest werd allemaal voortijdig van school geschopt. Bij de diplomauitreiking zei de toenmalige rector De Graaf de onsterfelijke woorden en ik citeer hem letterlijk: ‘Kaspersma, het was weer met de hakken over de sloot. Wat zal jouw moeder blij zijn!’ En daar kan ik mij achteraf
verkocht en begin ik in oktober een Activiteitengalerie met expositieruimte, 50% schilderijen en 50% fotokunst. Daarnaast wil ik workshops gaan verzorgen. Dikke dames schilderen, Herman Brood schilderijen maken, fotocursussen voor beginners en ook nog eens culturele happenings gaan verzorgen. Het moet hier een broedplaats van creativiteit worden.”
wel iets bij voorstellen. Mijn vader kwam toen al nooit meer naar de tien- minuten-gesprekjes omdat een mentor uit de grond van zijn hart vroeg of hij de vader was van dat rotjoch!”
KLEURRIJKE CARRIÈRE Creatieve Cees wil na de havo graag naar de Kunstacademie in Leeuwarden, doet ook stiekem toelatingsexamen maar zijn ouders steken daar een stokje voor. Belangrijkste motivatie van Cees zijn ouders om hun zoon van de Kunstacademie vandaan te houden was volgens Cees dat ‘er geen geld voor was en je in die kunstenaarsbusiness toch geen geld kon verdienen.’ Vervolgens gaat Cees twee jaar naar de Pedagogische Academie, eerst in Leeuwarden en later in Sneek. Verder dan de eerste klas brengt hij het niet omdat ‘er meer tijd in Rinkes Koffiebar werd doorgebracht dan op school.’ Na die twee ‘oh zo gezellige jaren’, moet Cees van zijn ouders aan het werk en komt hij terecht bij ‘Internationaal Verhuisbedrijf Piet Stilma uit Sneek’. Dat ‘feestelijk avontuur’ duurt een jaar, waarna Cees boekhouder wordt bij installatiebedrijf Van der Pol in Bolsward. Ook die carrière is geen lang leven beschoren en uiteindelijk komt de levenslustige Kaspersma terecht bij de Postbank in Leeuwarden, waar hij op de debiteurenafdeling acht jaar zijn werk verricht. De switch binnen de Postbank van de afdeling debiteuren naar die van Pr-man voldoet Cees uitstekend.
Terwijl Cees enthousiast over zijn plannen vertelt, laat hij de boerderij met al zijn ruimtes zien waar hij zijn plannen wil realiseren. Het is nu al een El Dorado van creativiteit, een enorm stimulerende omgeving. Het figuratieve schilderwerk van Cees, hij kreeg o.a. les van Gerrit Breteler, spreekt tot de verbeelding. Toch blijft het creatieve bloed stromen en in 1993 neemt Cees ontslag om zich als beroepsfotograaf in een studio in IJlst te vestigen. “Ik was er naast fotograaf ook havenmeester en VVV-man. De haven van IJlst bestond voornamelijk uit de kades. Als ik mijn rondje deed, duurde het soms even voor ik weer thuiskwam. Het was regelmatig erg gezellig aan boord bij de toeristen.”
OUDEGA Het jaar 1993 is tamelijk turbulent, niet alleen wordt Cees dan eigen ondernemer, ook zijn huwelijk strandt en hij vestigt zich in een huisje aan de Brekken in zijn geboortedorp Oudega. Hij blijft daar tot 1996 en besluit dan het huis te koop te zetten. “Ik was ondertussen samen met
mijn huidige vrouw Jantsje, die helemaal gek van paarden was. We besloten naar een boerderij uit te zien, maar voordat het zover was moest ik eerst het huis in Oudega verkopen. We zetten een advertentie in de Woonkrant van de Telegraaf. Het liep storm! Iedere keer als er een bezichtiging was moest mijn zoon op de surfplank langs ons huis peddelen. Dat sprak de potentiële kopers blijkbaar aan, net zoals de planten van ‘Zoef’ de Haas uit IJlst die we even huurden en die we voor alle gaten en kieren hadden gezet.”
ACTIVITEITENGALLERIE “Nadat we het huis verkocht hadden gingen we naar een stelpboerderij in Winsum. Daar hebben we jaren paarden gehad, maar onlangs is een prachtig groot Fries paard
Tot slot de vraag hoe het is met zijn educatieve vaardigheden? “Dat zit wel goed, ik heb ook nog tien jaar lesgegeven aan de Praktijkscholen in Sneek en Dokkum. Vooral het omgaan met de leerlingen vond ik fantastisch. Het vergaderen en alles wat erbij hoorde, iets minder.” En weer volgt er een bulderende lach. “Oh ja, voor Kulturele Haadstêd in 2018 heb ik ook al plannen. Dan wil ik hier naast de boerderij in het land hele grote schilderijen met daarop Friese paarden zetten. Vanaf de weg Bolsward-Leeuwarden lijkt het dan net of die Friezen meedraven met de automobilisten! Fynst ut nyt geweldech?!”