Zoete en edelzoete witte wijnen van de Bordeaux

Het stadje Blaye, met op de voorgrond enkele wijngaarden

70 procent van de assemblage. De plantdichtheid is minimaal 6.000 stokken per hectare, relatief hoog voor de Rechteroever. Het basisrendement is relatief laag: 48 hl/ha. Het potentiële alcoholgehalte moet minstens 12 procent bedragen. De wijnen van AOP Blaye ondergaan een opvoeding tot minstens 15 maart van het jaar na de oogst. • Côtes de Bordeaux-Blaye: De appellation Premières Côtes de Blaye, die ooit voor rode en droge witte wijnen gold, is sinds 2008 opgeheven en opgegaan in de appellation Côtes de

Bordeaux-Blaye. Deze appellation maakt deel uit van AOP Côtes de Bordeaux (zie blz. 65 van dit hoofdstuk). Het productiegebied van 6.500 ha levert vooral rode wijnen (95 procent van de productie). De rode wijnen worden voornamelijk gemaakt van cabernet sauvignon, cabernet franc, malbec en merlot. Als cépages accessoires dienen carmenère en petit verdot. Voor de witte wijnen, die maximaal 4 gr/l restzoet hebben, zijn sauvignon blanc, sauvignon gris, sémillon en muscadelle de hoofdrassen. Daarnaast zijn colombard en ugni blanc toegestaan. De plantdichtheid is minimaal 4.500 stokken per hectare. De minimale natuurlijke alcoholpercentages zijn 11,5 procent voor rode wijnen en 10,5 procent voor witte. Het basisrendement is voor rood 52 hl/ha en voor wit 62 hl/ha. Rode Côtes de Bordeaux-Blaye kent een wettelijke opvoeding tot minstens 15 maart van het jaar na de oogst.

Zoete en edelzoete witte wijnen van de Bordeaux

Voor zoete witte wijn (doux,moelleux of liquoreux) zijn er in totaal vijftien verschillende appellations in de Bordeaux. Dit zijn: • in het hele productiegebied: Bordeaux en Bordeaux Supérieur;

• op de linkeroever van de Garonne: Graves Supérieures, Cérons, Barsac en Sauternes; • in Entre-Deux-Mers: Bordeaux Haut-Benauge, Premières Côtes de Bordeaux, Cadillac,

Loupiac, Sainte-Croix-du-Mont, Côtes de Bordeaux-Saint-Macaire, Graves de Vayres en

Côtes de Bordeaux-Sainte-Foy; • op de rechteroever van de Dordogne: Côtes de Bordeaux-Francs.

Van deze vijftien appellations zijn er tien die, al dan niet exclusief, edelzoete wijnen (liquoreux) produceren: • op de linkeroever van de Garonne: Cérons, Barsac en Sauternes; • in Entre-Deux-Mers: Premières Côtes de Bordeaux, Cadillac, Loupiac, Sainte-Croix-du-Mont,

Côtes de Bordeaux-Saint-Macaire en Côtes de Bordeaux-Sainte-Foy; • op de rechteroever van de Dordogne: Côtes de Bordeaux-Francs.

Zeven van deze tien appellations (namelijk Cérons, Barsac, Sauternes, Cadillac, Loupiac, SainteCroix-du-Mont en Côtes de Bordeaux-Saint-Macaire) liggen in het zuidelijke deel van de Premières Côtes de Bordeaux en vormen een band van hellingen langs de Garonne, stroomopwaarts van Bordeaux. Hier zijn de omstandigheden voor het produceren van liquoreuze botrytiswijnen optimaal. De grote luchtvochtigheid hier is voor botrytisvorming essentieel. De ochtendnevel die in augustus en september de vorming van edelrot bevordert, wordt mede veroorzaakt doordat bij Barsac het koude water van de kleine rivier Ciron, die door dichte, schaduwrijke bossen stroomt, zich bij de warmere Garonne voegt. Wanneer de ochtendnevel gevolgd wordt door een droge, warme middag, dan treedt de gunstige vorm van rot, edelrot, op. In natte jaren vernietigt grijze rot (pourriture grise) echter het druivenmateriaal. Volgens onderzoek in Sauternes en Barsac, verricht door bodemcartograaf Jean-Paul Carty, wordt de ochtendmist voor een belangrijk deel veroorzaakt door de waterhuishouding van de bodem in het gebied. In de bovenlaag van de bodem in de Graves bevinden zich tijdelijke watervoorraden, waaruit de damp ontstaat die voor de hoge luchtvochtigheid zorgt. In jaren dat de botrytis de druiven in de wijngaarden niet of nauwelijks heeft aangetast, kunnen wijnmakers hun toevlucht nemen tot de methode van passerillage aan de stokken of tot cryo-extractie. Ook chaptalisatie is toegestaan, maar niet bij alle appellations. Omdat kwaliteit en opbrengst van jaar tot jaar sterk wisselen en de oogst zeer arbeidsintensief is, is het economisch nauwelijks rendabel om alleen van de productie van edelzoete wijnen te bestaan. AOP Cérons is een goed voorbeeld.

De onderlaag in de gebieden langs de Garonne bestaat overal uit kalksteen met veel fossiele zeesterren en oesters, die zijn neergelegd toen het Bassin d’Acquitaine, ooit een deel van de zee, droogviel. Op de toppen van de hellingen bestaat de bovenlaag van de bodem uit grove kiezels. De bovenlaag midden op de hellingen wordt bepaald door kalkrijke, compacte klei. Aan de voet van de hellingen vinden wij losse klei en vooral zand.

De basisdruivenrassen voor alle liquoreuze witte wijnen van de Bordeaux zijn sémillon, sauvignon blanc, sauvignon gris en muscadelle. Sémillon, die het meest gevoelig is voor botrytis, is veruit het