8 minute read
Trots op mijn lijf
from WIJ 1 2020
TROTS INTERVIEWS: MICHELLE IWEMA. FOTOGRAFIE: ANOUK DE KLEERMAEKER. STYLING: LEONIE MOOREN. VISAGIE: BORKA FLORENTIUS.
OP MIJN LIJF
De druk om er na je zwangerschap zo snel mogelijk weer als voorheen uit te zien, is groter dan ooit dankzij Instagram en alle #fitmoms. Maar deze mama’s zijn maar wat trots op de veranderingen die hun lijf heeft ondergaan door de zwangerschap. Zij vieren hun nieuwe lijf inclusief alle striae, littekens en aangekomen kilootjes. Imperfect is the new perfect!
“Ik weeg nu minder dan voor de zwangerschap. Veel vrouwen zullen denken: waar maak jij je druk om als je zwangerschapskilo’s geen issue zijn? Maar mijn lijf heeft het op andere manieren zwaar te verduren gehad. Ik was extreem misselijk en tot 18 weken hield ik eigenlijk niks binnen. Ze zeggen wel eens dat je voor twee eet. Bij ons thuis was het mijn vriend die dat deed. Alles wat ik niet kon eten, gaf ik aan hem. Zelfs tandenpoetsen wekte kokhalzen op. Vreselijk natuurlijk als je al zoveel moet spugen. Dan verlang je juist naar een fris gevoel. Door de afgevallen kilo’s had ik tijdens de zwangerschap weinig energie en na de bevalling kon ik geen borstvoeding geven. Maar Yara werd helemaal gezond geboren en dat was het belangrijkste.
Gelukkig eet ik nu weer als een bootwerker en gaat het weer goed. Ik ben mijn lijf door alles wel enorm gaan waarderen. Nog meer dan ik eerst al deed. Ik vind het heel bijzonder dat mijn lichaam een gaaf mensje heeft gecreëerd. Als ik in de spiegel kijk en mijn lijf zie, ben ik trots en blij. Er zijn misschien geen extra kilo’s die laten zien dat ik zwanger ben geweest, maar ik zie wel de kleine veranderingen aan mijn lijf. Ik ben het meest trots op de zwangerschapsstreep die van onder naar boven over mijn hele buik loopt. Het kan zijn dat die nooit meer weg gaat, maar dat vind ik helemaal geen vervelende gedachte. Ik draag ‘m met trots. Die streep is mijn litteken van de strijd en herinnert me eraan hoe hard mijn lichaam heeft gewerkt. Aan andere aanstaande moeders wil ik benadrukken dat zij zich moeten realiseren wat voor klus het eigenlijk is wat een vrouwenlichaam tijdens een zwangerschap moet klaren. Je lijf heeft tijd nodig om weer de oude te worden. En zelfs als dat niet helemaal gebeurt, is dat niet erg. Daar heb je een prachtig mensje voor teruggekregen.”
‘ Ik ben echt geen
betere moeder als ik 15 kilo lichter weeg’
Desiree (32), moeder van Naut (6 maanden) Voor stoppen pil 60 kg Voor zwangerschap 80 kg - Nu 80 kg
“Voor ik zwanger raakte, was ik enorm onzeker over mijn lichaam. Ik voelde mezelf echt dik. Mijn man en ik dansen op hoog niveau en zijn onder meer tweevoudig Nederlands Kampioen Classic Showdance. Maar die danswereld is gevuld met hele slanke mensen. Toen we zwanger wilden worden, stopte ik met de anticonceptiepil en kwam ik in korte tijd 15 kilo aan. Ik voelde me letterlijk een walvis tussen de andere dansers en kreeg ook behoorlijk wat opmerkingen, onder meer van een jurylid dat er bij mij 10 kilo af moest. Ik besloot om te stoppen met dansen, onder meer omdat de stress de kans om zwanger te raken niet hielp. Dat was een goede keuze want anderhalve maand later bleek ik in verwachting te zijn! Ik ben tijdens de zwangerschap nog meer kilo’s aangekomen omdat ik door mijn bekken weinig tot niet kon sporten. Maar toen ik in september van vorig jaar na een zware bevalling onze zoon Naut in mijn armen mocht houden, veranderde hoe ik me voelde over alles. De prestatie die mijn lijf had geleverd, was me meer waard dan alle NK en WK deelnames bij elkaar.
Sinds mijn zwangerschap kan het me veel minder schelen dat ik niet aan dat ideaal plaatje voldoe. Ik ben wel het type moeder dat nog steeds zichzelf is. Ik loop niet de hele dag rond in een joggingbroek, trui en sneakers. Ik draag gewoon hakken, make-up en mooie kleding. Natuurlijk hoop ik dat ik ooit weer terug kom op mijn gewicht van vroeger, maar ik vind het minder belangrijk dan voor mijn zwangerschap. Naut maakt het echt geen jota uit hoeveel ik weeg en mijn man Erik ook niet. Ik heb vriendinnen van wie hun man letterlijk zegt dat ze hen niet meer aantrekkelijk vinden omdat ze een paar kilo aangekomen zijn. Er zijn ook meiden die omwille van hun figuur niet eten waar ze zin in hebben, maar zichzelf half uithongeren. Nou mij niet gezien. Ik ben gewoon mezelf. En als je me niet goed genoeg vindt dan is dat jouw probleem en niet het mijne. Ik ben echt g een betere moeder als ik 15 kilo lichter weeg.”
“Tijdens mijn zwangerschap kwam ik erg veel aan. Toen ik uiteindelijk de 83 kilo aantikte en zwaarder woog dan mijn vriend, ben ik niet meer op de weegschaal gaan staan. Naast dat ik ervoor zorgde dat ik mijn dagelijkse portie groentes en fruit binnen kreeg, ging ik ook los op koekjes en chips. Ik at van alles te veel! Maar ik voelde me ontzettend trots op mijn lijf. En sinds Morris is geboren, is dat gevoel alleen maar groter geworden. Ik heb toch maar mooi even een baby gebakken! Ik voel weinig druk om er weer net zo strak uit te zien zoals voor mijn zwangerschap. Natuurlijk zie ik foto’s op Instagram voorbij komen en uiteraard lijkt zo’n sixpack mij ook wel wat. Maar ik houd ook veel van all you can eat, patat en pizza. Momenteel leer ik dat er een goede balans bestaat tussen gezond eten, sporten en patat. Er wordt niet voor niets gezegd dat naast negen maanden zwanger je ook negen maanden aan het ontzwangeren bent. Voor mij is het belangrijkste dat ik me lekker in mijn vel voel en dit lukt momenteel goed. Door de zwangerschap en het moederschap heb ik geleerd dat het niet allemaal perfect hoeft te zijn. Ik leg de lat voor mijzelf hoog en verwacht veel van mijzelf en anderen. Door de komst van Morris is dit perfectionistische in positieve zin veranderd. Ik heb geleerd te genieten van de kleine momenten, want juist die maken alles zo bijzonder. Het moederschap heeft mij dus een veel leuker persoon gemaakt. Ik geniet er intens van, veel meer dan ik had verwacht. De eerste paar weken heb ik tranen met tuiten van geluk gehuild en nog steeds kan ik volschieten als ik naar die kleine man kijk. Het moederschap is elke streep, striae-plek, tiet als theezakje en deuk in mijn been waard!”
“Ik hoor van zoveel anderen die bevallen zijn, dat ze er niet meer uit zien als voor hun bevalling en dat vervelend vinden. Natuurlijk zie je er niet hetzelfde uit, je hebt een heel mensje laten groeien in je buik. Maar eerlijk is eerlijk: ook ik moet nog erg wennen aan mijn nieuwe lijf. Vroeger had ik namelijk een super strakke buik. Ik heb mijn eigen dansschool en sportte veel, dus ik was altijd behoorlijk fit. Toen ik zwanger was, dacht ik in eerste instantie dat ik het vooral een probleem zou vinden om heel dik te worden. Maar ik merkte dat ik dat juist heel leuk vond. Ik heb tijdens mijn hele zwangerschap alleen maar strakke shirtjes gedragen om mijn buik te showen! Ik smeerde me wel goed in met amandelolie tegen striae en heb dit maar een klein beetje gekregen. Ik ben er dus redelijk goed vanaf gekomen.
Na de bevalling voelde ik me onzeker over mijn buik. Ik wilde liever in badpak naar het zwembad dan in bikini, terwijl ik dat vroeger nooit had. Ik begin mezelf inmiddels steeds meer te accepteren. Dan loop ik rond in het zwembad met Sara op mijn arm en denk ik: al zie ik er nu minder uit, kijk wat voor een prachtig meisje ik ervoor terug heb gekregen. Soms denk ik als ik mijn buik zie: ik moet weer gaan trainen. Maar dan zie ik mijn dochter en vind ik het zonde van mijn tijd. Ik doe liever leuke dingen met haar dan in de sportschool te staan. Dat trainen komt nog wel, als ik daar klaar voor ben. En misschien wordt mijn buik nooit meer hetzelfde. Maar wat wil ik liever? Een minder mooi lijf en de rest van mijn leven een kind, of een goed lijf maar dat mijn kinderwens nooit in vervulling was gegaan? Dan is het ineens een stuk makkelijker accepteren.”
