CHAPTER 10
De resultaten na een jaar laten zien dat laparoscopische 180° anterieure fundoplicatie is geassocieerd met minder dysfagie en gasgerelateerde klachten vergeleken met Nissen fundoplicatie. Beide operaties verhoogden op vergelijkbare wijze de slokdarmsfincterdruk, samen met vergelijkbare subjectieve en objectieve refluxcontrole. Patiënttevredenheid, endoscopische dilataties en het aantal re-operaties was gelijk gedurende de kortetermijn follow-up. De vijfjaars-resultaten lieten zien dat de verschillen in slikklachten en gasgeralateerde klachten aanhouden. Het verlengen van de follow-up tot 5 jaar liet geen verschillen zien in refluxsymptomen, PPI-gebruik, patiënttevredenheid, dilatatie of het aantal re-operaties. In hoofdstuk 7 hebben we de langetermijn uitkomsten na laparoscopische Nissen en 180˚ anterieure fundoplicatie in een gerandomiseerde trial onderzocht. Deze studie beschreven in hoofdstuk 7 was ontworpen om de langetermijn resultaten te vergelijken met als doel de bewijsvoering te verstevigen door er 12-jaars resultaten aan toe te voegen. De resultaten demonstreerden vergelijkbare zuurbrandscores voor beide groepen voor korte- en middellange follow-up van deze studie.40,46 Met het verlengen van de follow-up termijn, demonstreerden we een hoger gebruik van zuurremmers in de 180° anterieure groep vergeleken met de Nissen groep. Het percentage van patiënten die, 12 jaar na 180° anterieure fundoplicatie, zuurremmende medicijnen gebruikte, was hoog, 29 procent, maar vergelijkbaar met andere studies (27 procent).47 Voorheen is aangetoond dat een klein deel van de patiënten die herstarten met zuurremmende medicijnen daadwerkelijk geobjectiveerde recidief refluxziekte hebben.12,17,18 Het minder voorkomen van dysfagie en gasgerelateerde klachten na 180° anterieure fundoplicatie vergeleken met Nissen fundoplicatie, wat aanwezig was bij 2 jaar40 en 5 jaar,46 verdwijnt met het verlengen van de follow-up naar 12 jaar. Beide procedures hadden vergelijkbare hoge patiënttevredenheidscijfers, waarbij de meerderheid van de patiënten de operatie wederom zou willen ondergaan in vergelijkbare omstandigheden. Zeven gerandomiseerde klinische trials die laparoscopische Nissen met Toupet fundoplicatie vergeleken, samen met een systematische review en meta-analyse25, concludeerden dat laparoscopische Toupet fundoplicatie vergelijkbare refluxcontrole laat zien, met een reductie van post-operatieve dysfagie en dilatatie voor dysfagie, vergeleken met Nissen fundoplicatie.25 Verder was het aantal reoperaties en het vóórkomen van gasgerelateerde klachten lager na Toupet fundoplicatie. Deze bevindingen ondersteunen het gebruik van de Toupet fundoplicatie als posterieure fundoplicatie.25 Hoofdstuk 5, 6 and 7 ondersteunen het gebruik van de laparoscopische 180° anterieure fundoplicatie als anterieure fundoplicatie van keuze voor gastro-oesofageale refluxziekte. Zowel laparoscopische Toupet25 als laparoscopische 180˚ anterieure fundoplicatie demonstreren vergelijkbare refluxcontrole met een reductie van postoperatieve dysfagie en gasgerelateerde klachten vergeleken met Nissen fundoplicatie. Het is onduidelijk welke van deze partiële fundoplicaties de beste refluxcontrole levert met minimale postoperatieve bijwerkingen. De gerandomiseerde klinische trial in hoofdstuk 8 onderzocht of laparoscopische Toupet- danwel laparoscopische 180˚ anterieure fundoplicatie de beste subjectieve en objectieve controle van reflux leverde, met de
158