Column Jan Graafland Verbonden met de plantenwereld

De plantenwereld biedt mij vastigheid. Riet is riet. Een klaproos is een klaproos en een goudsbloem is een goudsbloem. Een plant is wat hij is, niets meer en niets minder. Heel anders dan de mens, die zich kan laten leiden door stemmingswisselingen.

Als ik behoefte heb aan troost, kijk ik naar het gezichtje van een driekleurig viooltje, dan weet ik weer dat tederheid bestaat. Raak ik na een tegenslag verzeild in een twijfelachtige bui, dan kijk ik naar het riet aan de waterkant. Buigzaam, maar ook standvastig.

Een takje van rozemarijn helpt mij bij kou op mijn buik. En een voorjaarssalade van paardenbloem, zevenblad, weegbree en kleefkruid geeft mij extra weerstand en helpt direct bij mijn gemoedstoestand.

Ik voel me verbonden met planten. Sterker nog, wij mensen zijn natuur. We zijn verwant aan planten. Net als planten zijn we levende organismen. We hebben inwendige organen, zoals onze longen, lever, hart en bloedsomloop. Planten hebben ook organen zoals hun wortels, de stengel, bladeren en bloemen.

De zon is het warmte-orgaan van de plant. Een extern orgaan waar de plant sterk mee verbonden is. Als ik mij inleef in de plant, is de zon met zijn warmte en dagelijkse ritme van op- en ondergaan. Net zoals wij dat vanbinnen, met ons hart ervaren. ●

JAN GRAAFLAND TUINMAN VAN DE BIODYNAMISCHE WELEDATUIN IN ZOETERMEER, HOUDT VAN FILOSOFEREN. OVER DE NATUUR, OVER HET LEVEN, EN VOORAL OVER HOE BEIDE MET ELKAAR SAMENHANGEN. NAAST COLUMNS VOOR WELEDA MAGAZINE SCHREEF HIJ HET BOEK ‘GROENE GENADE’ MET VERHALEN OVER DE TUIN.