‘Alle vijf de boeken van Mozes? Hoelang hebt u daarover gedaan?’ ‘Zou jij ook veel van de thora willen weten?’ Fortuyn lachte een rij gele tanden bloot. De randen waren bruin. Morie knikte. ‘Ik wil later chazan worden.’ ‘Kijk eens aan...! Dan moet je heel ijverig studeren.’ ‘En je moet op voetbal gaan.’ De oude man tuitte zijn lippen. Er trok een rimpel in zijn voorhoofd. ‘Ik heb ook een nieuwe keppel. Speciaal voor Simchat Thora.’ Met zijn hand voelde Morie aan de speld en streek zijn haar opzij. Het zwarte fluweel met het zilveren stiksel had hij de afgelopen dagen wel honderd keer door zijn handen laten glijden. ‘Weet jij waarom wij als joodse mannen in de sjoel altijd iets op ons hoofd dragen?’ Fortuyn stak zijn wijsvinger op. Morie schudde zijn hoofd. ‘Dan zal ik jou eens wat vertellen. Het komt uit de Talmoed, een oud verhaal. Er was eens een rabbi, een vroom man. En heel geleerd. Choena heette hij. Choena, de zoon van Josjoea. Nooit, maar dan ook echt nooit, liep hij meer dan twee meter met onbedekt hoofd op straat. De mensen vonden dat maar vreemd. Ze vroegen: “Waarom doe jij dat, Choena?” Weet je wat hij zei?’ Fortuyn wachtte het antwoord niet af. ‘Dat zal ik je vertellen en dat antwoord moet je goed onthouden. Dan kun je het ook doorvertellen als je later chazan bent. Choena zei: “Omdat de aanwezigheid van de Sjechina boven mijn hoofd nooit wijkt. De Eeuwige is altijd hoger dan de mens. Daarom draag ik altijd iets op mijn hoofd en blijf ik nederig.”’ ‘Hervormde jongens doen altijd hun pet áf als ze de kerk ingaan. En ik moet mijn keppeltje op in de sjoel.’
20
Kok binnenwerk def.indd 20
04-04-13 10:44