Hoop - PThUnie oktober 2022

Hoop

Hoe houd je – en bied je – hoop in deze onzekere tijden?

Tim van Iersel (timvaniersel.nl) is dementiedominee bij WoonZorgcentra Haaglanden (WZH) en ethicus.

‘Ik werk als geestelijk verzorger met mensen met dementie en hun naasten. Hoe ik hen hoop geef? Wat ik in diensten en in gesprekken vooral probeer over te brengen is dat ze niet alleen zijn, dat God met hen meegaat. Dat Hij er is. Dat is, bij alle eenzaamheid en onrust die ze soms ervaren, een belangrijke boodschap. Het mooie van het werken hier is dat geloven heel basaal wordt. Ook voor mezelf. Ik ben opgegroeid in een vrij cognitief geloof. Als theoloog word je ook zo opgeleid: nadenken, uitpluizen, het geheim proberen te snappen. Hier valt dat voor een groot deel weg. Nadenken geeft niet per se de ingang. Het gaat om het direct ervaren van God, hier en nu en met elkaar; het besef dat Hij met je meegaat en dat je van daaruit leeft. De mensen met wie ik werk kunnen dat niet zo goed verwoorden, en in mijn omgang met hen merk ik dat dat ook voor mijzelf geldt. Omdat het zo eenvoudig is, maar ook een mysterie. Geloof is echt een kracht. En dat is een hoopvolle gedachte.’

Jan Kroon is predikant in Grijpskerk.

‘Er zijn momenten dat onze hoop op het nulpunt belandt, Ground Zero bereikt’, schrijft Tomas Halik. Dan zijn we teleurgesteld enuitgeblust en zien we er geen gat meer in. Ik denk dat we in 2022 geregeld van zulke momenten met elkaar delen in de kerk. Maar Halik schrijft ook: ‘Als een atheïst zegt: God is er niet, dan bedoelt hij: God is hier niet. Dat ben ik met hem eens. Maar onder één groot voorbehoud: Hij is hier nog niet.’ Ons geloof wordt soms zwaar op de proef gesteld en siddert en beeft, maar juist dan wordt het ondersteund door de hoop. Daarnaast is ons geloof geduldig. Als predikant kan ik alleen maar doorgeven wat ik zelf heb ontvangen. Wat ik niet heb, kan ik ook niet delen. Ik zie op dit moment niet zo veel tekens van hoop, eerlijk gezegd. Maar als ik de naam van Jezus hoor, dan klinkt daarin ook altijd iets mee van toekomst en uitzicht. Die naam houdt me op de been en ik hoop dat anderen daar ook iets van kunnen merken.

Carmen Melissant is predikant in Boven-Hardinxveld.

Ik denk dat ik hoop bied door zelf hoopvol te zijn. Christelijke hoop is niet slechts optimisme. Zo van: het wordt vast een keer beter. Als je een tijdje geleefd hebt, weet je dat dingen niet automatisch beter worden. Soms worden dingen eerst veel erger. Toch maakt het geloof mij optimistisch. Het maakt dat ik nieuwsgierig blijf. Dat ik geloof dat er iets nieuws kan gebeuren. Dat is belangrijk, denk ik. Je moet durven dromen voordat een droom werkelijkheid kan worden. Wie zich geen betere werkelijkheid kan voorstellen, kan er ook niet aan meewerken. Verbeeldingskracht is daarbij belangrijk. We mogen hopen en groot dromen, ook wanneer er nog geen enkele aanwijzing is dat die droom uitkomt. We mogen erop vertrouwen dat de hoop eens werkelijkheid wordt. Door het geloof durf ik dat. Omdat mijn hoop niet in de lucht hangt, maar gevestigd is op een persoon; namelijk Jezus. Christelijke hoop lééft. Heel letterlijk. De hoop is mens geworden onder ons. En Jezus heeft bewezen dat hij ons niet aan ons lot overlaat, wat het hem ook kost. Op hem mogen wij onze ogen richten. Dat geeft vertrouwen, ook bij slechte dagen.