RSV DE HOGE DEVEL BESTAAT 50 JAAR, DAAROM EEN SPECIALE JUBILEUMEDITIE VAN HET ALOM BEKENDE HITNIEUWS! RSV DE HOGE DEVEL
1966 2016 OKTOBER 2016
jubileum
HITNIEUWS
jubileum HITNIEUWS
| 1
VOORWOORD
SPECIALE UITGAVE
DOMINIC SCHRIJER
RSV DE HOGE DEVEL 50 JARIG JUBILEUM
BURGEMEESTER VAN DE GEMEENTE ZWIJNDRECHT Beste mensen,
Wat een fantastische mijlpaal hebben jullie als Ruitersportvereniging bereikt. Een 50-jarig jubileum! Dat is een felicitatie waard. De vereniging heeft een mooie geschiedenis en voorziet al jaren in een behoefte in Zwijndrecht. Zowel kinderen als volwassenen hebben in de loop der tijd heel veel plezier beleefd aan het rijden op pony’s en paarden en genoten van het warme verenigingsleven. Toen de heren Plaisier en De Groot in 1963 besloten om van de manege bij de boerderij van de heer Wim Plaisier een “paardenbedrijf” te maken, hadden ze vast niet kunnen bedenken dat hun initiatief zo lang voor zoveel vreugde zou zorgen. Met de inspanning van diverse ouders van de ponyrijdende kinderen en bovengenoemde heren was het op 21 september 1966 dan eindelijk zover. De Rijvereniging werd opgericht. Tot twee keer toe gooide de NS roet in het eten. De Ruitersportvereniging moest verhuizen. Eerst naar Bakestein en in 2001 naar de Munnikensteeg.
“
“
EEN VIJF-STERREN ACCOMMODATIE OP EEN PRACHTIGE PLEK Nu hebben jullie een vijf-sterren accommodatie op een prachtige plek in onze gemeente. Midden in het Waal- en Weidebos. Ideaal voor het buiten rijden en goed bereikbaar voor alle ruiters die hier hun wedstrijden voor de Koninklijke Nederlandse Hippische Sportbond (KNHS) komen rijden. Op 15 oktober vieren jullie een groot feest ter ere van het jubileum met alle leden en oud-leden. Dit feest wordt georganiseerd door het team van enthousiaste vrijwilligers. Zonder hun hulp zou dit allemaal niet mogelijk zijn en ik wil dan ook mijn warme waardering uitspreken voor al de inspanning die er binnen de vereniging met elkaar wordt geleverd en wens jullie van harte een prachtige feestdag toe. Dominic Schrijer Burgemeester van de gemeente Zwijndrecht
2 | jubileum HITNIEUWS
VOORWOORD
VOORZITTER DENNY VAN ROOIJ
Onze vereniging bestaat dit jaar vijftig jaar en is een club met een rijke historie en een dynamisch leven. Denk aan twee verhuizingen, de ontwikkeling van recreatieve sport naar meer wedstrijdgeoriënteerd, het opbouwen van een professioneel imago in de wijde omtrek en het creëren van een plek waar onze leden en zeker ook bezoekers graag komen. Onze wedstrijden worden druk bezocht en inschrijvingen zijn meestal vol. We hebben een zeer moderne website en onderscheiden ons in de sportwereld met diverse zeer actieve Facebook pagina’s. De rode draad door de periode van 50 jaar is niet alleen de ontwikkeling en groei maar wordt ook gevormd door memorabele verhalen die de vereniging kleur hebben gegeven. In het jubileumjaar maken wij een positieve balans op: een prachtige vijf sterren accommodatie, een gezonde financiële positie en een actief en veelzijdig verenigingsleven. De verhalen elders in deze uitgave getuigen daarvan. Steeds zijn er weer nieuwe mensen opgestaan om het stokje over te nemen waardoor permanent aan groei en bloei werd bijgedragen. Dat was niet mogelijk geweest zonder de vrijwilligers die onze club maken. Vanzelfsprekend is dat niet want het verenigingsleven heeft het moeilijk in deze tijd van individualisering en hoge eisen op het gebied van meer op maat gemaakte vrijetijdsbesteding. Misschien is onze kracht dat paardenliefhebbers zo gek zijn op hun sport, lees dier, dat ze niet anders willen dan een groot deel van hun tijd in de manege doorbrengen in een plezierige ambiance.
“
STEEDS ZIJN ER WEER NIEUWE MENSEN OPGESTAAN OM HET STOKJE OVER TE NEMEN WAARDOOR PERMANENT AAN GROEI EN BLOEI WERD BIJGEDRAGEN
“
Speciale vermelding verdient het personeel dat veel inzet toont en lange dagen maakt. Er zijn weinig maneges en stallen waar het er zo schoon en verzorgd uitziet als bij ons. Ook dit is een punt van onderscheidend vermogen
in de markt. Er is volop concurrentie en met regelmaat worden er nieuwe stallen geopend. Reden voor alertheid en aanleiding voor allen om ambassadeur van RSV De Hoge Devel te zijn en daarmee verleidingskracht uit te oefenen op nieuwe leden, pensionklanten, sponsoren en donateurs. De sponsoren en donateurs zijn van groot belang voor ons voortbestaan. Deze vorm van ondersteuning is, net als het vrijwilligerswerk, één van de pijlers onder onze organisatie. Zo kunnen wij onze huishouding op orde houden. Graag bedank ik deze groep voor hun trouw en support, zowel nu als in het verleden. Van harte hopen wij dat u ons ook in de toekomst wilt blijven steunen. Wanneer u dit leest is onze jubileummaand al grotendeels voorbij. Ongetwijfeld heeft u genoten van alle festiviteiten die door de commissies zijn georganiseerd. Het is een voorrecht om deel uit te maken van deze mooie ruitersportvereniging. Het bestuur kijkt met vertrouwen naar de toekomst. Op naar het 60-jarig jubileum! Namens het bestuur, Denny van Rooij Voorzitter RSV De Hoge Devel
jubileum HITNIEUWS
| 3
DE HIPPISCHE MODE
VAN TOEN EN NU NADER BEKEKEN
Niet alleen de manege heeft zich in 50 jaar spectaculair ontwikkeld; datzelfde geldt voor de hippische mode. In de zestiger jaren werden kinderen geacht in hun oudste kloffie naar de manege te gaan. Zo konden ze onbezorgd poetsen en rijden zonder risico op uitbranders als de boel vuil werd of kapot ging. Veel keuze in modeland was er niet. Voor alledag een doorgaans saaie rijbroek in beige; voor de wedstrijden een wit exemplaar natuurlijk in combinatie met het klassieke zwarte jasje met plastron. De keuze in laarzen was al even overzichtelijk en beperkte zich met name tot zwart leer of zwart rubber. Bij uitzondering zag men een jodphur voorbij komen. Maar dan altijd in combinatie met een amazone van tenminste middelbare leeftijd.
4 | jubileum HITNIEUWS
In het beste geval werd een cap gedragen maar vanzelfsprekend was dat beslist niet. Het was de tijd waarin autogordels evenmin verplicht waren en zo klommen wij volkomen onbevangen blootshoofds te paard. Veiligheid was beslist geen actueel onderwerp. De cap was in de meeste gevallen van zwart fluweel, een enkele bruine of donkerblauwe daargelaten. Achter in de nek bevonden zich twee korte lintjes als frivole decoratie. De binnenzijde was over het algemeen gevoerd met rode stof en om de cap stevig op het hoofd te houden was een zwart “onderbroekenelastiek� meer dan toereikend. Het elastiek was aan weerszijden van de cap bevestigd en je rekte het eenvoudigweg uit om het onder je kin te krijgen. Na verloop van tijd ging de rek eruit. Dat hinderde
niet erg; desnoods droeg je de cap zonder elastiek of je spande het elastiek bovenlangs over de bolling van je cap heen. Oudere caps vielen op doordat zij verschoten onder invloed van de zon. Zo ontstonden grijze caps. Hoe anders ziet de hippische mode er nu uit! Met name de broeken zijn blikvangers geworden. De kleding voor het rijden wordt optimaal afgestemd op het comfort en de ondersteuning van de ruiter. Zo zijn er rijbroeken met een (stroef) zitvlak voor een goed contact met het zadel met name gebruikt in de dressuur. Er zijn broeken voor zomer en winter maar vooral zijn er
“
recht maar loopt aan de buitenzijde op om optisch een eleganter beeld te krijgen. Het rijden met jodphurs is niet langer voorbehouden aan dames op leeftijd maar is hip in combinatie met chaps in stretch, leatherlook, suède, velvet en geolied leer die zich met rits en klittenband makkelijk laten aan- en uittrekken. Er zijn tal van verschillende leersoorten, van glad tot kroko en lak, met veters, gespen, drukknopen, elastische banen en ritsen. Dat laatste is vooral belangrijk met het maatschappelijk verschijnsel van gewichtstoename en daarmee dikkere kuiten!
EN OM DE CAP STEVIG OP HET HOOFD TE HOUDEN WAS EEN ZWART “ONDERBROEKENELASTIEK” MEER DAN TOEREIKEND
“
broeken in heel veel kleuren, hetzij effen, hetzij in modieuze dessins. Rijbroeken anno 2016 zijn er in jeanslook en versierd met kleurrijke details of glimmende accenten. Door toepassing van meer geavanceerde materialen hebben de broeken een betere, aansluitende pasvorm, ventileren zij goed en bieden zij meer draagcomfort.
De modegevoelige broek wordt veelal gecombineerd met een sportief jackje, bodywarmer of body protector. Daarin moet natuurlijk standaard plaats zijn voor onze onafscheidelijke smartphone die ook op de rug van het paard niet mag worden vergeten. De body protector verscheen aanvankelijk in een minder comfortabele, “harnas-achtige” vorm maar evolueert eveneens. De meer recente versies zijn opgebouwd uit kleine blokjes die het draagcomfort verhogen. Zelfs is er een zogenaamd airjacket verkrijgbaar met een gaspatroon dat zich bij een eventuele val pijlsnel opblaast tot een soort airbag om daarna weer langzaam leeg te lopen. Bekende kledingmerken zijn HV Polo en Kingsland. De cap heeft een ware gedaanteverandering ondergaan met als belangrijkste aandachtspunten veiligheid en decoratieve elementen. Het fluweel heeft plaatsgemaakt voor kunststof waardoor de gelijkenis met de wielrennershelm zich opdringt. De echte diva’s kiezen voor een cap met strass dat de toeschouwer trakteert op een speelse blik met schittering. Het simpele elastiek heeft zich in de tijd ontwikkeld tot een degelijke versie met een driepunt kliksysteem. Ook de laarzen hebben zich tot een waar mode-item ontwikkeld. De bovenkant van de schacht is niet langer
Mode is niet alleen een aspect dat de ruiter of amazone betreft. Nee, het gaat om een total look van ruiter en paard. Daar waar de accessoires van het paard voorheen stopten bij een bontje aan de neusriem, een bont schabrak of een staldeken met een contrasterend biesje, moet nu ook het paard er stylish uitzien met een bling bling frontriempje of een bi-color zadel. En vooral moet het kleurengamma van ruiter en paard als geheel kloppen dus shirt, zadeldekje en bandages in één kleur. Zo wordt elke hippische combinatie een modieuze blikvanger. Om paard en ruiter modieus op te tuigen, worden speciale Hyporama winkelavonden georganiseerd. Eén tot tweemaal per jaar is er een exclusieve openstelling voor uitsluitend leden van De Hoge Devel. Zo kan er onder het genot van een hapje en een drankje in select gezelschap geneusd, gepast en gekocht worden. Aantrekkelijk vanwege de kortingen maar ook voor de manege die er bij het behalen van een bepaalde omzet een cadeautje voor de paarden aan overhoudt, zoals eerder het geval was met de zadeldekjes. Ieder zichzelf respecterend paardenblad heeft een rubriek hippische lifestyle met de laatste tips en trends. En nee, daarin wordt niet langer gepropageerd om je oudste kleren aan te trekken naar de manege. Dat kan echt niet meer!
jubileum HITNIEUWS
| 5
Het is mijn eerste ontmoeting met Gert maar direct bij de kennismaking valt mij op dat Gert door zijn rustige, weloverwogen en beschouwende benadering veel in huis heeft dat hem tot een zeer geschikte bestuurder maakt. Gert is zo’n kleine 30 jaar lid van de RV De Hoge Devel en was bestuurslid in de periode 2001 – 2010. Hij raakte er verzeild door zijn twee dochters, Rachel en Mirjam, die vanaf pakweg 6 jaar pony reden. Na eerder gesnuffeld te hebben bij Mevrouw Bakker die de scepter zwaaide in Manege Waalzicht aan de Pruimendijk, bleek De Hoge Devel toch de plek voor een langdurige hippische verbintenis. De meisjes leerden het rijden op pony’s; Gert kocht weldra een eigen paard, Grinco, een reus met stokmaat 1.82! Rachel zal niet veel ouder dan 8 jaar zijn geweest toen ze er al op klom! Rachel rijdt nu lichte tour en toonde ambitie voor het springen; Mirjam’s interesse lag in de dressuur. Ze kwam zelfs uit in Z en reed de grote vos Pronto. Rachel is nog altijd KNHS-lid bij De Hoge Devel. De zusjes “delen” nu een paard waar vader Gert ook graag op rijdt. De start van Gert’s bestuursperiode stond in 2001 in het teken van dynamiek. De nieuwe manege werd gebouwd in 2000 en geopend in 2001. Gert maakte zich aanvankelijk vooral verdienstelijk als klusser maar ging spoedig als penningmeester aan de slag. Een functie die hem op het lijf was geschreven. Hij paste 5 jaar lang zorgvuldig op de duiten en werd toen gevraagd om de voorzittershamer ter hand te nemen. Gert is er de man niet naar om zich te onttrekken aan verantwoordelijkheden maar erg hard popelen voor het voorzitterschap deed hij aanvankelijk niet. Zoals hij van zichzelf zegt opereert hij niet graag op de voorgrond en wie moest dan toch de nieuwe penningmeester worden? Toch bewaart Gert veel goede herinneringen aan de jaren dat hij actief was in het bestuur met Joop Roubos, Martin Grobbe, Ben van Dijk en Petra van Rietschoten. Wij hebben het goed en gezellig met elkaar gehad, zo voegt hij er vol overtuiging aan toe. Wel benadrukt hij de complexiteit van de juiste sturing. Het vinden van een geschikte bedrijfsleider was een bijna onmogelijke opgave. Het gaat immers om een bedrijf en niet om een vereniging. Het is een goede zaak geweest om het bedrijfsleiderschap en de hippische instructie niet langer te verenigen in één functie maar te splitsen. Het was de glorietijd van de manege; daar waren de
6 | jubileum HITNIEUWS
INTERVIEW GERT VALK
“Een betere demonstratie heb ik sindsdien nooit meer meegemaakt”
wachtlijsten een overtuigend bewijs van. Je kon soms ineens voor opmerkelijke zaken komen te staan. Zoals destijds door de problemen met het drinkwater voor de paarden. TNO moest eraan te pas komen voor het nemen van monsters. Uiteindelijk was de waterkwaliteit zo goed dat het zelfs geschikt was voor menselijke consumptie. In alle eerlijkheid geeft Gert toe dat hij wel eens slapeloze nachten had van de problemen die speelden. De nachtrust van echtgenote Adrie heeft er nooit onder geleden want nee, je echtgenote wakker maken is geen daad waar je bonuspunten mee scoort! Met creativiteit werden financiële bronnen aangeboord door te zoeken in het eigen zakelijk netwerk. Dat gebeurde met hoffelijkheid en de hoed in de hand. Later ging het er vrijer aan toe, zo vertelt Gert ondeugend lachend. Ik belde gewoon mijn relaties en zei: “je doet toch zeker weer mee met de sponsoring? Het factuurtje komt eraan hoor!” Mooie herinneringen zijn er talloze. Zoals die keer toen er tijdens een evenement een roofvogeldemo plaatsvond in de springtuin. De buizerd die geacht werd een kunstje te doen, kreeg ineens lucht van het kippenhok dat aan de bovenzijde open was. Met een snoekduik haalde de buizerd een kip uit het hok en rukte er de kop af. Het
onthoofde lichaam van de kip bleef nog even spartelen op de grond. Een betere demonstratie heb ik sindsdien nooit meer meegemaakt, zo schatert Gert. Van Koninginnedag werd altijd heel veel werk gemaakt: spelletjes doen, appelrace, zaklopen, optreden door de Future Guys, western rijden, Belgische knollen met vliegend tapijt, verhalen in de vorm van een sprookje, een Kür op Muziek Clinic door Marjan de Koning, parade van
Een enthousiast ruiter is Gert altijd gebleven. Hij begon met 11 jaar en is nu 63….. Een solide basis werd gelegd door zonder zadel te rijden in de wei. Daar heeft hij goed leren zitten. Andere belangrijke beginselen werden bijgebracht door de instructeur van de Develruiters. Als memorabele les werd daar geleerd: “goed knijpen en als je je paard kapot knijpt, krijg je een nieuwe!” Als klein jongetje antwoordde Gert op de vraag wat hij later wilde worden: cowboy!
“
GERT MAAKTE ZICH AANVANKELIJK VOORAL VERDIENSTELIJK ALS KLUSSER MAAR GING SPOEDIG ALS PENNINGMEESTER AAN DE SLAG. EEN FUNCTIE DIE HEM OP HET LIJF WAS GESCHREVEN.
“
alle paarden en pony’s en een stand met poffertjes. Koninginnedag was echt één van de absolute hoogtepunten van het jaar. De zestig plussers die met elkaar het bestuur vormden, zagen op enig moment de noodzaak tot het maken van een verjongingsslag. Vers bloed in de gelederen. Het aantrekken van Albert Nap heeft veel gebracht, ook ten aanzien van meer focus op de jeugd.
Voor Gert gaf het extra lucht. Want, zo benadrukt hij, een bestuursfunctie betekent toch een groot commitment. Hoe graag ik ook in de manege kwam om zaterdagmiddag een biertje te drinken; op een gegeven moment ging ik het ontzien. Steeds maar weer al die mensen die je aanklampen om iets te melden dat niet deugt.
Zo ver is het niet gekomen; wel deed hij samen met Paul Eijgermans mee aan een cattle drive in Amerika waar 1200 koeien over de prairie bijeengehouden moesten worden. 12-15 mijl per dag rijden. Je deed daar zo’n uur of 10 over. Graag rijdt hij in de vakantie. Ooit Spartaanse tochten zonder enige vorm van comfort en hygiëne; tegenwoordig gaan er dames mee en wordt er overnacht in goed ingerichte gîtes. In het najaar staat er weer zo’n trip op stapel. Afgezien van een tijdelijke time out op dit moment, rijdt Gert het hele jaar met veel plezier in de vrijdagavondles die uit wat jonge dames en middelbare mannen bestaat. En daarmee is de 50-jarige manege een plek voor iedereen: van kleine pony-meisjes tot geroutineerde, stoere mannen!
Als memorabele les werd daar geleerd: “goed knijpen en als je je paard Kapot knijpt, krijg je een nieuwe!”
jubileum HITNIEUWS
| 7
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
veiligheid van ondergeschoven kindje tot speerpunt
Ten tijde van het ontstaan van de manege was veiligheid een ondergeschoven kindje. Wij reden onbekommerd paard en waren nauwelijks met veiligheid bezig. Een cap maakte zeker geen vanzelfsprekend deel uit van de outfit en als wij van het paard kukelden namen wij het gebroken sleutelbeen voor lief en hesen wij onze arm een aantal weken in een mitella. Sindsdien is er veel veranderd. En …. gelukkig maar! Paardensport blijft een zaak van opletten, alertheid, de juiste kennis en toepassing daarvan en dan nog kan zich iets voordoen. In het artikel over de hippische mode, werd al genoemd hoe de hippische outfit veranderde in de loop der jaren. Persoonlijke beschermingsmiddelen winnen terrein en acceptatie: cap, body protector, air jacket, veiligheidsbeugels en beugelriemhaken. In 2008 werd door de Stichting Veilige Paardensport het Veiligheidscertificaat ingevoerd, in eerste instantie ontwikkeld als certificaat voor maneges, later uitgerold voor alle hippische accommodaties. Voorwaarde om lid te zijn van de FNRS is het in bezit hebben van een geldig veiligheidscertificaat dat in de loop der jaren is uitgegroeid tot een inmiddels bekend en gewaardeerd begrip. De inspecteurs van de Stichting Veilige Paardensport worden ingeschakeld bij het keuren van hippische accommodaties in verband met toekenning of verlening van het Veiligheidscertificaat. Tijdens de keuring wordt vastgesteld of de accommodatie (nog) voldoet aan de eisen zoals vermeld in het Handboek Veilig Paardrijden. Met de vijfsterren classificatie van de manege, voldoet De Hoge Devel aan de hoogste veiligheidsnormen. Veel nadruk ligt er op ongevallenpreventie. Het gaat immers om de klanten, de paarden en de manege. Veiligheid vormt een belangrijke pijler onder het imago van de manege en speelt een rol van betekenis bij het aantrekken van nieuwe en het behouden van bestaande klanten.
Met welke maatregelen heeft De Hoge Devel bijgedragen aan het verhogen van de veiligheid? •
• • • • • • • • •
Regels (huis-, rijbaan-, buitenrijden), gebruiksaanwijzingen (stapmolen), inspectielijsten (harnachement) etc. Verplichting tot het dragen van persoonlijke beschermingsmiddelen Calamiteitenplan EHBO-tools Ongevallenregistratie Klachtenprocedure Veiligheidsoverleg Trainingen, (gediplomeerde) instructie Afsluitbaar terrein Maximaal aantal deelnemers per les (12)
In de zomer van 2010 brak er, gelukkig toen de paarden van hun zomervakantie op de wei genoten, brand uit in de manege. De brand ontstond in de fourageruimte door broei in het hooi. Snelle alarmering en de goede werking van de brandwerende deur en brandvertragende wanden hielpen om erger te voorkomen. Broei ontstaat als hooi te nat geperst wordt, het vocht warm wordt en er toevoer van zuurstof is. Maatregelen zijn genomen in de vorm van preventief controleren, warmte meten en de hoeveelheid opslag beperken. In 2015 is de verlichting op het complex aangepakt; eveneens een aspect van veiligheid. En dan gaat het niet om de sfeerverlichting op het terras maar om de buitenverlichting rondom de manege. Ongenode gasten hebben over het algemeen een hekel aan licht wetend dat zij zich daardoor snel “in de kijker” spelen.
De manege is in 2016 gezond 50 jaar oud geworden. Wij spreken de hoop uit dat onze ruiters en amazones nog tot in lengte van jaren gezond en fit te paard kunnen, wetend dat het thema veiligheid bij de Hoge Devel een groot goed is jubileum HITNIEUWS
| 9
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
REFLECTIE
TROTS‌.. DAT KLINKT ALS EEN WOORD WAARBIJ EEN BEELD WORDT OPGEROEPEN VAN TWEE DUIMEN ONDER DE OKSELS. EIGENLIJK IS DANKBAARHEID EEN BETERE TYPERING PASSEND BIJ HET BESEF VAN HET ONTSTAAN VAN DE MANEGE 50 JAAR GELEDEN. In 1966 waren er pioniers, grondleggers, die plannen hebben gemaakt, initiatieven hebben genomen, investeringen hebben gedaan en opbouw hebben gerealiseerd om anderen letterlijk te paard te helpen. Een kleine groep van ondernemers die paarden kochten en deze schonken aan de Vereniging. Zonder hen hadden wij nu niet de beschikking gehad over de mooie manege die er anno 2016 staat. Een gezond bedrijf met veel faciliteiten en een stal vol paarden die uitstekend verzorgd worden. Een gezellige vereniging met ambities op sportief gebied en saamhorigheid in de onderlinge contacten. Dat alles is ooit begonnen door het werk, de inzet en het doorzettingsvermogen van de mensen die het verdienen om in deze context bij name genoemd te worden:
de heer W. Kindt de heer W. Plaisir de heer J.B. Straks mevrouw A.C.S. Straks De heer A.G. Visser
Zij zijn de stichters van de fraaie accommodatie waar wij onze sport kunnen beoefenen, onze wedstrijden kunnen rijden, onze lessen kunnen volgen, onze ambities kunnen realiseren en onze paarden kunnen koesteren. Door de jaren heen hebben de verschillende besturen en bedrijfsleiders naar beste kunnen, eer en geweten voortgebouwd op het fundament dat, 50 jaar geleden, in 1966 werd gelegd. De kwartiermakers van het eerste uur zijn spijtig genoeg niet meer onder ons maar wat zijn wij hen dankbaar voor de basis die zij hebben gelegd. Daarom noemen wij hun namen in dit verband. Met respect, waardering en dank voor al hetgeen zij in de kern tot stand hebben gebracht.
Voormalig Bestuurslid Voormalig Technisch Adviseur Voormalig Voorzitter Voormalig Penningmeester Voormalig Bestuurslid
jubileum HITNIEUWS
| 11
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
VASTE EVENEMENTEN GEDURENDE HET JAAR
ZONDER VERNIEUWING VAART NIEMAND WEL. MAAR HET KOESTEREN EN PROLONGEREN VAN VASTE WAARDEN, IS EVENEENS EEN GROOT GOED. ONDERSTAAND EEN GREEP UIT DE SUCCESVOLLE, VASTE EVENEMENTEN GEDURENDE HET HIPPISCH JAAR:
koningsdag Koninginnedag veranderde in 2013 in Koningsdag. Wat niet wijzigde was de opzet van de dag die een ware traditie kent. Gestart wordt er met een parade in de springtuin. Alle pony’s en paarden doen mee en worden gepresenteerd aan de aanwezigen onder wie prominenten zoals burgemeester, wethouder, ereleden. Het Wilhelmus klinkt en zowel ruiters als viervoeters zijn verzorgd tot in de puntjes. Aansluitend een grote variatie aan activiteiten: vliegend tapijt achter Belgisch trekpaard, Kür op muziek, ponyritten, tweede hands markt, demonstratie van de carrouselgroep, springkussen voor de kinderen, etc. etc.
Ponykamp In de zomervakantie is het jaarlijkse ponykamp het onbetwiste hoogtepunt voor veel jonge ruiters en amazones. Het thema wisselt jaarlijks; de vaste locatie is het vertrouwde Goirle. Leuke verhalen over ponykampen uit het verleden zorgen elk jaar voor veel aanmeldingen waardoor het kamp altijd weer snel is volgeboekt. De organisatie start al lang van tevoren en de kampbegeleiders maken serieus werk van een fantasierijk thema. Ook voor de manegepony’s is het verblijf in Goirle een
welkome afwisseling ten opzichte van het werk waarvoor zij gedurende het jaar in de lessen worden ingezet. Er worden veel buitenritten gemaakt die ontspannend zijn voor lijf en leden van de pony’s.
Munnikendevelcup (MDC) De Munnikendevelcup is een tweedaagse dressuurwedstrijd die jaarlijks wordt georganiseerd en inmiddels is uitgegroeid tot een traditie in de paardensport in en rondom Zuid-Holland. Naast de dressuur tweedaagse worden ook de Kringkampioenschappen ter afsluiting van Kring 5 verreden waardoor een gevarieerd programma ontstaat met paarden, pony’s en ruiters van uiteenlopende niveaus beginnend bij B t/m ZZ-licht. De kür op muziek vormt het wervelende sluitstuk.
CHIO Zuid-Holland Cup De Stichting CHIO Rotterdam organiseert in samenwerking met de Rotterdamsche Manege een dressuurcompetitie voor equipes van KNHS-verenigingen gevestigd in de provincie Zuid-Holland. Iedere vereniging kan een team afvaardigen van vier ruiters. De voorronde vindt plaats tijdens het Pinksterweekend, gevolgd door de halve finale op zaterdag van het CHIO en de finale op zondag.
jubileum HITNIEUWS
| 13
met dank aan onze sponsor:
Kür op muziek / Pas de deux Jaarlijks in oktober. Een mooie proef alléén is niet voldoende. Er wordt beoordeeld op choreografie, creativiteit, verbinding tussen beweging en muziek en op de presentatie van ruiter en paard. Alles wordt uit de kast gehaald om het gekozen thema uitstraling en kleur te geven. Pony’s en paarden worden versierd en de ruiters gaan verkleed. De moeders van de ponykinderen maken overuren achter de naaimachine om eigenhandig verrassende kledingcreaties tot stand te brengen. Deelname staat open voor ruiters met eigen paard en met manegepaard.
Sinterklaas Sinterklaas en zijn zwarte Pieten zijn trouwe bezoekers van RSV De Hoge Devel. Het feest is bestemd voor de jeugdige leden tot en met 9 jaar, samen met hun broertjes en zusjes. Paarden mogen op dit evenement natuurlijk niet ontbreken. De ene keer komt Sint te paard; de andere keer geven de Pieten een ponyshow. Er gebeurt altijd wel iets verrassends: door kruidnoten
overgoten met een liefdesdrankje worden alle Pieten smoorverliefd of Sint heeft de “verkeerde” Pieten zonder diploma meegenomen. Eind goed, al goed want elk kind krijgt tot besluit een cadeautje!
Zitcompetitie Iedere ruiter vanaf 10 jaar aangesloten bij een FNRSRuitersportcentrum en in het bezit van een geldig ruiterpaspoort met registratie van deelname aan F-proeven, mag deelnemen aan de Zitcompetitie. Afhankelijk van leeftijd en niveau wordt er gereden in 4 verschillende categorieën. Er wordt geselecteerd op de ruitersportcentra, vervolgens zijn er diverse regiofinale’s, dan twee landelijke kwartfinale’s en de halve en hele finale zijn tijdens Horse-Event. Dit evenement voorziet in een behoefte en in een belangrijke toegevoegde waarde. Een gebalanceerde onafhankelijke zit vormt immers de basis voor verantwoord paardrijden en een goede communicatie met het paard. De zitcompetitie kan niet plaatsvinden op eigen terrein omdat het aantal manegepaarden (circa 20) daarvoor niet toereikend is.
Een gebalanceerde onafhankelijke zit vormt immers de basis voor verantwoord paardrijden en een goede communicatie met het paard met dank aan onze sponsor:
hier advertentie van coins and stamps
Schriktraining
Vrijwilligersavond
Paarden zijn vluchtdieren. Sommige paarden zijn onverstoorbaar maar vaak is een paard sensibel, schrikachtig of kijkerig. Het is belangrijk om het paard te helpen en vertrouwen te geven als hij bang is. Wat daarbij komt kijken, wordt geleerd in de schriktraining. De training is bestemd voor ruiters met een eigen paard en wordt, bij voldoende animo voor deelname, gegeven door Saskia de Nekker.
Wat is een vereniging zonder vrijwilligers? Het antwoord op die vraag ligt voor de hand. Om alle vrijwilligers te bedanken voor hun inzet, worden zij eenmaal per jaar uitgenodigd voor een barbecue met aansluitende feestavond. Als de buikjes rond zijn en de vuren gedoofd, gaan de beentjes van de vloer!
Ruiterrijbewijs De opleiding voor het KNHS-Ruiterbewijs is niet alleen leuk maar ook heel interessant. Een ruiter die de basisbeginselen van het paardrijden goed onder de knie heeft, weet hoe een paard verzorgd moet worden en kent de regels voor het veilig buiten rijden. De training is bestemd voor zowel ruiters met manegepaard als voor hen die een eigen paard bezitten. Er wordt een sprongetje gemaakt en de ruiter moet laten zien dat hij zelfstandig kan opstijgen en zonder beugels kan rijden. De training wordt gegeven door Patrick de Bruin; het examen wordt afgelegd onder het toeziend oog van een official van FNRS/KNHS.
carrousel De wedstrijden zijn jaarlijks in het voorjaar. We hebben een paardenteam met 12 ruiters en twee ponyteams met elk 12 ruiters (een juniorenteam en een NK-team). In september wordt gestart met het wekelijks trainen van de “in een geordende colonne uitvoeren van dressuurfiguren”. Het carrouselrijden is een teamgerichte manier om op een totaal andere wijze met paardrijden bezig te zijn.
de rsv de hoge devel diva bingo Een nog jong initiatief van Merel Boon en Cindy Meijer. Dit is één van de weinige evenementen die niets met paarden te maken heeft. Alles draait om een hoog divagehalte, mooie prijzen en vormt een lucratieve inkomstenbron voor de vereniging.
slaapnacht Elk jaar met Pasen mogen alle kinderen tot en met 14 jaar een nachtje komen logeren in de manege. Het programma is even actief als afwisselend: trefbal, zeskamp, in de huid kruipen van een jurylid, quiz, levend stratego, verkleedshow, disco en verstoppertje tot besluit. Dat laatste is voor veel kinderen het hoogtepunt. Als de film begint die aansluit bij het thema (western, oranje, Disney, pony’s, carnaval) vallen de eerste kinderen reeds in slaap. De volgende ochtend begint met ochtendgymnastiek en aansluitend het Paasontbijt. Daarna thuis bijslapen….
Verhuren van de accommodatie De mooie accommodatie met gunstige ligging ten opzichte van de A16 en de ruime, gratis parkeergelegenheid, leent zich voor meer dan uitsluitend het beoefenen van de paardensport. Extra inkomsten zijn altijd welkom als aanvulling op de middelen van de vereniging. Het betreft hoofdzakelijk paardgerelateerde activiteiten zoals vergaderingen van FNRS, KNHS, hoefsmeden, sportbonden, gemeente, politiek café, training paardenfluisteren. Cateringwensen worden afgestemd met Jolanda Huijgen en een rondleiding zorgt voor een onthullend kijkje in de keuken.
Het carrouselrijden is een teamgerichte manier om op een totaal andere wijze met paardrijden bezig te zijn
jubileum HITNIEUWS
| 15
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
INTERVIEW MEREL BOON-VAN MAREN
“de manege heeft mij zoveel gebracht” Met veerkrachtige tred verschijnt zij in een zomerjurk. In één oogopslag heeft ze alles gezien: wie rijdt er in de bak, welke paarden staan er in de kraal, wie zit er aan de bar? Wij hebben het over Merel van Maren (1987), sinds haar huwelijk met Matthijs voorjaar 2015 Merel Boon – van Maren. Veerkracht: dat is wel één van de kenmerkende eigenschappen van Merel. Het is vakantie, de koffers zijn gepakt en ze staat al met één been in de startblokken voor vertrek naar het zonnige zuiden maar Merel zou Merel niet zijn als ze op de valreep niet nog even tijd wilde vrijmaken voor dit interview. Als het om de manege of om de paarden gaat, dan moet alles immers wijken….. Dat heeft ze overigens van niemand vreemd. Haar ouders, Hans en Hanneke van Maren hebben de manege ook altijd een heel warm hart toegedragen en veel vrijwilligerswerk gedaan. Hans is met regelmaat de vrolijke noot achter de bar op woensdagavond; Hanneke heeft heel veel goed werk gedaan als penningmeester in het bestuur. Niet voor niets werd zij bij haar afscheid benoemd tot erelid. Verdwenen is Hanneke nooit; zij is weliswaar zelf gestopt met rijden maar komt nog graag kijken naar Merel en is altijd bereid om haar kennis en ervaring te delen met bedrijfsleider Jolanda Huijgen als zij met een vraagstuk zit.
De liefde voor het paard van vader op dochter
De vonk voor het paardrijden is bij Merel ontstaan door het enthousiasme van haar vader. Hij reed altijd op vrijdagavond. Niet alleen de paarden vond hij leuk; ook het drankje na afloop aan de bar. Dan kon het nog wel eens wat later worden. Niet voor niets kwam Hans op de fiets naar de manege…. Merel kon wel een nieuwe impuls gebruiken. Haar ouders verhuisden van Dordrecht naar Zwijndrecht. Haar vertrouwde vriendenkring moest zij achterlaten. Zwijndrecht vond zij maar niks. En dan was er ook nog de teleurstelling van de atletiek waarin zij vanwege fysieke redenen tot haar spijt niet verder kon. In die tijd bestond er een wachtlijst voor de lessen. Maar dankzij een creatieve twist was zij toch snel aan de beurt en begon zij op zaterdagochtend met lessen in een in tweeën gedeelde bak. Gezeten op de rug van Heliane, had instructrice Mirjam de Haer het al snel in de gaten: Merel wordt een paardenmeisje! Voor Merel zelf voelde dit nog niet direct zo. Ze vertelt lachend dat ze in het begin vaak zenuwachtig was, bang en onzeker zelfs.
jubileum HITNIEUWS
| 17
Merel legde snel contacten en raakte bevriend met Celine Priester die haar hippisch wegwijs maakte en hielp met hoeven krabben. Ook met Kim Hofland werd de basis voor vriendschap gelegd. Van haar leerde zij het poetsen. Morele steun kon Merel goed gebruiken! De herinneringen staan haar nog glashelder voor de geest: voor het eerst galopperen op Ivo. Voor het aanspringen moest je hem een beetje naar buiten laten kijken. De les van Ankie van Noort op donderdagavond om 20.15 uur en het rijden op Diana. Merel weet het nog precies: knettergek was dat beest. Een echte drukteschopper. Ik huilde tranen met tuiten en mijn moeder mocht niet langer toekijken. Het ging in het begin niet van een leien dakje maar wat ben ik blij dat ik heb doorgezet!
de poetszakjes in de zadelkamer, zadels en hoofdstellen poetsen, de organisatie van publiekstrekkers zoals Sinterklaas, Pas de Deux/Kür en de RSV De Hoge Devel Diva Bingo met heel veel gesponsorde prijzen. Grappig genoeg heeft de RSV De Hoge Devel Diva Bingo niets met paarden te maken maar het evenement bleek een doorslaand succes met zeer lucratieve opbrengst voor de verenigingskas! Merel verzekert ons dat er een volgende editie zal verschijnen! Merels ogen fonkelen; het plezier zit ‘m vooral ook in het verenigingsleven, zo benadrukt zij. Met elkaar zijn wij op zulke dagen één grote familie. Dat is zo’n goed gevoel!
Royalty werd de favoriet van de familie. Niet alleen Merel reed er graag op, ook haar ouders vonden hem leuk. Moeder Hanneke was intussen ook al gaan lessen. In het geniep nota bene. Zij had een sterk motief want ze wilde zo graag mee met de ruiterweekenden waaraan haar man Hans ook altijd deelnam. “Royal” zoals Merel liefkozend zegt, bezweek aan hoefkatrol. Merel was ontroostbaar maar koestert nog altijd de sleutelhanger met een plukje manen van Royal.
Merel aan het werk met Jelkhe H.
Het lievelingspaard van de familie: Royalty
Merel kon haar handen goed laten wapperen en belandde zo al gauw van het één in het ander: Poetscommissie, Paardencommissie, FNRS-commissie en de Activiteitencommissie. Samen met Celine, Kim en Cindy Meijer die het vriendinnenkwartet later compleet maakte, bracht Merel nuttige en leuke dingen tot stand. Wat te denken van
18 | jubileum HITNIEUWS
Gelukkig heeft haar hippische carrière niet geleden onder haar vele nevenactiviteiten. Van de manegepaarden, waar zij met een liefdevolle knipoog de naam van Oberon noemt, kreeg zij door Familie Van der Weijden de kans om de (eigen) pony Nevada te gaan rijden en op een later moment Jelkhe H, de charismatische Fries die nu haar onafscheidelijke vriend is. Privélessen, discipline en plezier geven richting aan haar ontwikkeling te paard; met Jelkhe rijdt Merel nu KNHS L2. En natuurlijk mocht glanzende Jel niet ontbreken op de huwelijksfoto’s van Merel en Matthijs die 12 juni 2015 in
boven Merel, Celine Priester onder Cindy Meijer, Kim Hofland
Jelkhe mocht niet ontbreken op de bruidsfoto’s!
de manege werden genomen! Echtgenoot Matthijs heeft niets met paarden maar legt Merel geen strobreed in de weg. Hoe zou hij kunnen? Merel benadrukt: het vrijwilligerswerk voelt nooit als een opgave zolang je er plezier in hebt. En dat plezier, dat maak je met elkaar! Als Kim, Cindy, Celine en ik een hele (zon)dag in de manege
zijn, zoeken onze mannen elkaar gewoon op en gaan ze lekker gamen. Het mooiste wat de manege Merel heeft gebracht? Zonder een moment na te hoeven denken, zegt Merel:
” een stel vrienden voor het leven! ”
PAARD EN WELZIJN
De 50-jarige vereniging werkt aan verjonging en aan de toekomst. In die ambitie past evenzeer het streven naar gezonde paarden en slanke, fitte ruiters!
Eén van de krachtige maatregelen in het kader van paardenwelzijn, is de invoering van de gewichtslimiet voor nieuwe (beginnende) ruiters en voor de jeugd.
Iedereen het plezier van paardrijden gunnen en daarbij tevens het belang van de paarden in de gaten houden. Die twee elementen kunnen soms knellen en daarvan is sprake bij ruiters met overgewicht. Zuinig zijn op de paarden betekent aandacht voor met name rug en benen. Dit zijn immers de gebieden waar paarden het meest kwetsbaar zijn, waar blessures en slijtage op de loer liggen en waar overgewicht van de ruiter contra-productief werkt. Het invoeren van een gewichtslimiet is een delicate zaak die echter hoog op de agenda staat. Insteek van de maatregel is enerzijds om hiermee langer van de paarden te kunnen genieten en anderzijds hun verblijf op de manege aangenamer te maken. Om onze ruiters te helpen is de training Fit op je Hit gelanceerd. Deze is gebaseerd op het doen van oefeningen met het paard ter verbetering van de conditie en de spierkracht van de ruiter.
Maar er zijn nog veel andere speerpunten die het paardenwelzijn dienen en risico’s op blessures en ziekte beperken. De Agterberg-bodem is vlak, biedt de juiste vering en geeft weinig stof. Overbelasting wordt voorkomen door de paarden niet meer dan 2-3 uur per dag in de les te laten lopen en jaarlijks enkele weken op de wei tot rust te laten komen. Maar ook de consulten door de zadelmaker, de paardentandarts en de hoefsmid zorgen voor preventieve zorg. Een goed passend, eventueel zelfs maatwerk zadel, kan veel rugklachten voorkomen. Een gezond gebit is van belang uit oogpunt van voldoende kauwvermogen. De hoefsmid houdt de paarden letterlijk op de been en brengt zo nodig speciaal hoefbeslag aan, bijvoorbeeld door een siliconenvulling toe te passen tussen ijzer en hoef. Paarden die lang trouwe dienst hebben bewezen in de manege, komen in aanmerking om te worden opgenomen in het Paardenpensioenfonds. Speciaal over dit onderwerp leest u elders in dit magazine meer.
jubileum HITNIEUWS
| 19
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
Na gedane arbeid is het goed rusten volita
Calvaros, Diana en hannelore
PAARDENPENSIOENFONDS
OOGMERK IS OM PAARDEN DIE TE OUD ZIJN OM VOOR HET REGULIERE MANEGEWERK TE WORDEN INGEZET, EEN MOOIE OUDE DAG TE GEVEN IN DE WEI IN HET BRABANTSE NIEUW VOSSEMEER. Iedereen maakt het wel eens mee: soms wordt er laatdunkend gedaan over (het leven van) een manegepaard. Maar hoe anders is de werkelijkheid! Juist een manegepaard verdient alle respect en waardering want eenvoudig is het leven van een manegepaard zeker niet! Hij moet immers de kost verdienen en wordt 2-3 keer per dag ingezet met ruiters op de rug die niet allemaal even jong, slank, flexibel en getalenteerd zijn. Na gedane arbeid is het goed rusten. Vanuit die gedachte is in 2003 het Paardenpensioenfonds opgericht door Anita v.d. Water die nog steeds de drijvende kracht is achter het Fonds. Oogmerk is om paarden die te oud zijn om voor het reguliere manegewerk te worden ingezet, een mooie oude dag te geven in de wei in het Brabantse Nieuw Vossemeer. Niet alle paarden komen in aanmerking om te worden opgenomen in het Paardenpensioenfonds. Het paard moet er mentaal geschikt voor zijn en fysiek dusdanig in zijn vel steken dat er kwaliteit van leven is zonder pijn. Het succes van het Paardenpensioenfonds, is tevens de valkuil. De paarden hebben het er zo goed, dat zij heel lang blijven leven en daarmee langdurig een substantiële kostenpost voor de manege (en de sponsors) vormen. Deze constatering geeft voeding aan de vraag hoe voor de komende decennia de voorwaarden en financiën van het Paardenpensioenfonds moeten worden geregeld. Het laatste paard dat werd opgenomen in het Paardenpensioenfonds is Rocko. Hij verliet in maart de manege.
Helaas was hem geen lang pensioen gegund. Op 31 juli overleed hij plotseling aan de gevolgen van een hartaanval. Met veel sympathie denken wij aan onze “oudjes”; de paarden waarop wij met plezier hebben gereden, de paarden van wie wij iets hebben geleerd, de paarden met wie wij prijzen in de wacht hebben gesleept, de paarden die voor leven in de brouwerij hebben gezorgd in de bak en op stal. Zij verdienen ook een accent in de context van het 50-jarig jubileum van Ruitervereniging De Hoge Devel. Laten wij daar nog maar eens bij stilstaan, in het bijzonder als wij in de zadelkamer alle naambordjes en foto’s van onze trouwe viervoeters als tastbare herinnering aan de muur zien hangen. De volgende namen doen vast belletjes rinkelen. Het zijn de paarden en pony’s die na een leven in het teken van zware arbeid, zijn opgenomen in het Paardenpensioenfonds:
Paarden: Pony´s: Calvaros Cyntia Diana volita Hannelore Mistral Lorenzo Prisca Quaranta Zero Rocko
jubileum HITNIEUWS
| 21
pensioenpaarden
diana
mistral
zero
MAATSCHAPPELIJKE ONTWIKKELINGEN
IN DE WERELD OM ONS HEEN
Niet alleen is De Hoge Devel dynamisch in beweging geweest, ook de wereld om ons heen veranderde drastisch in de jaren die achter ons liggen.
Dat geldt in het bijzonder op het vlak van de communicatie. De gestencilde versie van Hitnieuws met twee nietjes in de centerfold, maakte plaats voor snelle communicatie in de vorm van Facebook en Instagram. Minder tekst en meer plaatjes is de trend. Het mobieltje valt niet meer weg te denken uit het leven op stal en daarbuiten. Wij delen foto’s van paarden, gebeurtenissen en evenementen. Er zijn groepsapps van commissies, paardenvriendinnen en lesgenoten. Wij maken video’s die aan de hand van bewegende beelden een impressie verschaffen van de les, van een bepaalde prestatie, van de wedstrijd of van een specifiek paard. De smartphone is ons onafscheidelijke vriendje vlak vóór en direct na het paardrijden. Zijn wij gezellig met elkaar, dan zitten wij graag in onze eigen wereld te scrollen voor het laatste nieuws of de likes op de Facebook-pagina. Administratief gezien veranderde er veel. De kaartenbak van Ingeborg Nuis, aan de hand waarvan de paarden en ruiters werden ingedeeld nadat je je had aangemeld in het hok met het befaamde plankje, is uit het beeld verdwenen. Afmelden voor de les gebeurt via mail en de maandelijkse factuur verschijnt via digitale post.
22 | jubileum HITNIEUWS
Periodieke overmakingen zijn vervangen door automatische incasso’s. Het rationaliseren van processen en optimaliseren van de cash flow heeft belangrijke verbetering tot stand gebracht en kostenbesparing opgeleverd. Op 1 januari 2002 verdween de vertrouwde gulden uit onze portemonnaie en uit ons denkpatroon. We moesten wennen aan een ander prijspeil. De Euro’s ontsnapten zo makkelijk uit onze zak dat het soms leek of Gulden en Euro elkaar nauwelijks ontliepen in waarde. Terwijl de omrekenkoers toch echt 2.20371 was….. Ook de sigaret werd verbannen van het toneel. En met de sigaret de rokers. Daar waar die voorheen de gezelligheid bepaalden in de kantine door zich vrolijk pratend en drinkend in blauwe walmen van rook te hullen, wordt de roker nu naar buiten verbannen om op het terras zijn dagelijkse portie inhalatiedrift te verzilveren. Het bierassortiment is uitgebreid met seizoensbier en er zijn nieuwe drankjes toegevoegd zoals AA-drink en Liptonice Green. Gebleven zijn de frietjes, bitterballen, cornetto’s en raketten. De kantineomzet moet nog altijd in contanten worden afgerekend en er is, ondanks incidenteel verzoek, nog geen pinfaciliteit.
PAARDENNIEUWS ONDER DE ZON
DE TRENDS VAN 2016
Op dat kruispunt is het boeiend om de balans op te maken. Wat is er nieuw? Wat zijn de trends? Welke inzichten zijn ontstaan en waar heeft dat toe geleid? De belangrijkste ontwikkelingen hebben wij samengevat. Paardensport heeft zich ontwikkeld tot een echte bedrijfstak en is een serieuze sector als het gaat om de verschaffing van werkgelegenheid. Er is sprake van toenemende professionalisering met marketing, communicatie en sponsoring als serieuze pijlers. Paardensport is een groeiende en bloeiende tak van sport geworden. Een greep in de statistieken: • De omzet in de Nederlandse paardenhouderij bedraagt € 1.5 miljard. • Na de voetbalsport waarin € 1.6 miljard omgaat, is de hippische sport in economisch opzicht de tweede sport. • Nederland telt 6600 hippische of hippisch gerelateerde bedrijven. • 12.500 personen verdienen daar de dagelijkse boterham. • Er lopen 450.000 paarden op Nederlandse bodem. • Er zijn 30.000 fokkers en dat levert jaarlijks 12.000 veulens op. • Een miljoen mensen draagt de paardensport een warm hart toe waaronder 450.000 actieve paardensporters; 210.000 zijn lid van de KNHS. • Verdeling over de leeftijdscategorieën laat zien dat, in tegenstelling tot de landelijke trend in de sport, het aantal jeugdleden is gestegen. Een groot aantal is ruiterpaspoort-houder.
• 80% van de paardensporters is vrouw; bij de jeugd is het aantal vrouwelijke sporters het hoogst. Vanaf 45 jaar is het aantal ruiters en amazones in balans. • Het merendeel van de ruiters rijdt recreatief vanuit het motief dat de omgang met het paard en de verbondenheid met de natuur het belangrijkste motief vormt. Vaker gaan ruiters met hun paard op vakantie. • 50.000 combinaties meten zich in wedstrijdverband tijdens meer dan 800.000 starts. • Internationaal behaalt Nederland op het hoogste niveau grote successen in mennen, dressuur en springen. • Het komt vaker voor dat meer mensen meerdere paarden houden. Elders in dit magazine is al aandacht voor nieuwe ontwikkelingen op modegebied en ten aanzien van veiligheid en persoonlijke beschermingsmiddelen. Een duidelijke toename van bewustzijn is er voorts voor natuurlijk paardrijden (bitloos, Western rijden) en voor de “zachte” kant van de paardensport: paardenfluisteren en aandacht voor gedragsproblematiek bij paarden. Dit laatste is een heel breed terrein van zadelnijd, tot trailerladen en schriktraining. Het is allemaal vriendelijker geworden voor het paard met het oogmerk om paardenwelzijn te bevorderen en veiligheid te bieden voor mens, paard en omgeving. De communicatie met het paard gebeurt minder vanuit gezag en meer vanuit verleiding. De grote uit rode blokken opgebouwde muur als hindernis, is verdwenen uit het beeld van het springconcours.
Na de voetbalsport waarin € 1.6 miljard omgaat, is de hippische sport in economisch opzicht de tweede sport
jubileum HITNIEUWS
| 23
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
De hindernissen zijn transparant geworden en de moeilijkheidsgraad wordt vooral gezocht in de (ideale) lijnen van het parcours. De verwachting is dat het welzijnsaspect in de toekomst nog veel meer aandacht zal krijgen. Voor de buitenwereld moet immers goed verantwoord kunnen worden dat het niet schadelijk noch vervelend is voor een paard om op hoog niveau te sporten, te dansen en te springen. Wet- en regelgeving, ruimtelijke ordening, natuur, landschaps- en recreatiebeleid hebben vruchten afgeworpen in de vorm van netwerken van gemarkeerde ruiterroutes. Paardensport heeft gewonnen aan maatschappelijke betekenis en zorgt in toenemende mate voor binding tussen verschillende sociale groepen en milieus. Het educatieve karakter is tevens gericht op vorming in de zin van bevorderend voor de volksgezondheid, inspirerend in het aanleren van verantwoordelijkheid en verbindend in de relatie mens, paard en natuur.
kwaliteit gekomen. Datzelfde geldt voor paardenvoeding die hoogwaardiger en meer maatwerk is geworden. Voedingssupplementen namen een vergelijkbare vlucht zoals die zich voor de mens hebben gemanifesteerd. Met name de wedstrijdsport is sneller en flitsender geworden. Startlijsten zijn niet langer opgenomen in een programmaboekje maar worden on demand geprint. Jurycijfers bij dressuur worden na ieder onderdeel digitaal in beeld gebracht en tijdens het springen verschijnt de volgende ruiter reeds in de ring als de voorgaande nog bezig is met het parcours. Door de sterke internationalisering van de sport, reizen ruiters over de hele aardbol voor deelname aan grote evenementen. Is dan alles anders geworden? Nee, sommige zaken zijn van alle tijden. Te denken valt aan de discussies omtrent dressuurjurering en de tijdsman of –vrouw die bij het CHIO aan start en finish in een lange regenjas met het spiegelei zwaait…..
De para-dressuur heeft een volwaardige positie veroverd in de paardensport. Er is werk gemaakt van het bieden van een geschikt sportaanbod aan sporters met een beperking en er is geïnvesteerd in aangepaste sportmogelijkheden. De Federatie Paardrijden voor Gehandicapten is een volwassen organisatie geworden al blijft het werven van financiële middelen een complexe opgave. KWPN gefokte paarden zijn een serieus exportproduct geworden uit de Nederlandse hitparade. Bij de Olympische spelen van Rio 2016 verschenen maar liefst 46 Nederlands gefokte paarden aan de start. Een indrukwekkend aantal; het bewijs ook dat de Nederlandse fokkerij uitstekend bezig is. Er wordt geïnvesteerd in paarden, niet alleen in aanschaf maar ook in training en begeleiding. Niemand kijkt meer op van een fysiotherapeut die een paard behandelt of trainingsmethoden waarbij het paard in een waterbak wordt geplaatst. Grote veranderingen en verbeteringen zijn doorgevoerd op het gebied van bodemtechnologie. Wie had vijftig jaar geleden kunnen dromen van de alom geprezen Agterberg-bodem of van een eb- en vloedbodem? Door ontwikkeling in kennis en kunde is er zoveel meer
jubileum HITNIEUWS
| 25
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
onderhoudt óók de website van RSV De Hoge Devel
Vakkundige en eigenwijze partner voor WEBsites, vormgeving en goed advies.
Online, visueel en tekstueel Van website tot logo, van infographic tot huisstijl, WEBafdeling kan je helpen met alle visuele, tekstuele en online vraagstukken die op jouw pad komen. Wij verzorgen de visuele communicatie van jouw bedrijf. Voor het midden-en kleinbedrijf of voor de zzp-er een ideale
'one stop shopping'. www.webafdeling.nl
post@webafdeling.nl
010 - 257 99 59
werd gekocht. Mambo is inmiddels 22 en leidt een stabiel leven: nog altijd op stal bij De Hoge Devel en al 14 jaar onder de liefdevolle hoede van de familie Roubos.
INTERVIEW JOOP ROUBOS
“de bedrijvigheid op zaterdag, die geeft mij energie” Iedereen kent Joop; geen wonder want de manege is zijn tweede huis, zijn imposante gestalte is niet te missen en zijn brede glimlach is ontwapenend. Bij de juiste schrijfwijze van zijn achternaam, aarzel ik even. Waarop Joop grapt: met viermaal “o”. De toon is gezet; dit wordt een leuk interview! Joop verging het als zoveel andere ouders; zijn dochter Madelien wilde met 9 jaar gaan pony rijden. Zo kwam hij verzeild in de manege. Zonder al te veel verwachtingen trouwens want hij meende dat de plotselinge hippische drift van zijn dochter haar zoveelste bevlieging was. Maar het liep anders. Madelien kwam op de wachtlijst en Joop, nieuwsgierig geworden hoe zo’n paardenrug nu toch voelt, besloot ook eens een lesje te nemen. Hij zat er eerder op dan zijn dochter! Voor de pony’s gold een wachtlijst; Joop kon direct opstijgen. Dat is inmiddels een kleine 30 jaar geleden. Van de kortstondige bevlieging die Joop aanvankelijk voorzag, was overigens geen sprake. Madelien kreeg een verzorgpaard, Mambo, dat later door Joop
Joop had nog maar amper zijn voet in de beugels gezet, of hij werd al gestrikt voor de Onderhoudscommissie. Joop is er de man niet naar om gauw nee te zeggen. De manege was inmiddels niet alleen voor Madelien een geliefd plekje maar ook voor Joop zelf. Hij ontdekte het buiten rijden en maakte met Gert Valk en Martin Grobbe spoedig deel uit van het roemruchte trio dat jaarlijks te paard de Pyreneeën onveilig maakte. Goed bevriend zijn zij nog altijd. Geen wonder als je met elkaar de “ontberingen” hebt overleefd van een primitief tentje in de regen dat je met z’n drieën deelt! In 1988 werd Joop benaderd om zitting te nemen in het bestuur. En weer zei Joop geen nee! Daarnaast bleef hij de Onderhoudscommissie trouw. Op mijn vraag of er nog tijd overbleef om paard te rijden, tovert Joop een brede glimlach tevoorschijn. Het is duidelijk dat Joop zich altijd met plezier heeft ingezet voor de Vereniging. Energie put Joop uit de goede sfeer, uit de bedrijvigheid op zaterdag en uit de enthousiaste meisjes die aandoenlijk bezig zijn met de pony’s. Als ze groot zijn, verdwijnen ze soms een poosje uit beeld om later weer terug te keren als ze volwassen zijn of zelf kinderen hebben, zo stelt Joop vast. Met zijn vaste klusmaat Ben van Dijk vormde Joop jarenlang een succesduo. Elke zaterdagochtend om 8.00 uur in de touwen voor het goede doel dat De Hoge Devel heet. Mannen van afspraak = afspraak; hun wegen kruisten al op de rotonde. Met weemoed denkt Joop terug aan de samenwerking met Ben. Er was zoveel werk te doen en op Ben kon je altijd rekenen. De Onderhoudscommissie wisselde in de tijd van samenstelling maar Joop en Ben vormden de vaste waarden en werden onafscheidelijke maten. Tot het overlijden van Ben in 2012.
Hij ontdekte het buiten rijden en maakte samen met Gert Valk en Martin Grobbe spoedig deel uit van het roemruchte trio dat jaarlijks te paard de Pyreneeën onveilig maakte
jubileum HITNIEUWS
| 27
Toen de nieuwbouw van de manege aan de Munnikensteeg in beeld kwam, werd geen groot onderhoud meer gepleegd op de oude locatie. Alle inspanningen waren gericht op de nieuwe plek. Joop begint op te noemen: het schilderen van de door Hoogvliet gemaakte pui, de bar, de bakranden, de kraal, de zadelkamer, 2 solaria, een zolder in de hooi- en stroopslag. Als je er een optelsom van maakt kom je al snel tot de conclusie dat de halve manege door de Onderhoudscommissie is gebouwd. En dat gebeurde niet uitsluitend onder ideale omstandigheden! Joop vertelt: er was veel te schilderen terwijl het vroor dat het kraakte. Eigenlijk kon dat helemaal niet maar het moest toch gebeuren. Nel Smit hield de spirit hoog en maakte erwtensoep voor ons. De reflectie schenkt Joop duidelijk voldoening: tsja, wij hebben het mooi voor elkaar, zo stelt hij vast. De technische kennis heeft Joop ooit op de MTS verworven, daarna in de scheepsbouw, in de praktijk en nu nog altijd door vakliteratuur te lezen en op internet te neuzen. Hij heeft drang tot uitvinden, verdieping en innovatie. Van zijn hand zijn de droogrekken in de zadelkamer voor de zadeldekjes. Joop realiseerde het op basis van een kleine CV-installatie met een close-in boiler als ketel. Tijdens rondleidingen is dit systeem altijd een blikvanger. Iedereen wil zoiets hebben maar De Hoge Devel heeft het patent. Dankzij Joop! Ook met de voortdurende verstoppingen van het gootje voor de binnenwasplaatsen wist Joop af te rekenen; hij plaatste het gootje in de verhoogde betonvloer om te voorkomen dat alle troep erin werd geveegd. De kennis van Joop komt ook goed van pas als het bestuur moet besluiten over een investering. In zulke gevallen wordt Joop altijd geraadpleegd als adviseur. Zijn goede raad leidt tot betere kwaliteit en voordeliger oplossingen. Dat was recent nog het geval toen de verlichting is vervangen door een energiezuiniger LED-editie en bij de vernieuwing van het dak dat door een beter isolerende werking heeft geresulteerd in een aangenamer klimaat in de bak, de stallen en op kantoor.
28 | jubileum HITNIEUWS
Professioneel klussen vraagt om goed gereedschap dat er niet was, zo weet Joop zich te herinneren. Hij beklaagde zich hierover bij Gert Valk die Joop vroeg een verlanglijstje te maken. Dat lijstje kwam er en was niet zuinig opgesteld. Totaal fl. 3.500! Een flinke investering die een bestuursgoedkeuring vereiste. Voor het echter zover was, lag alle gereedschap al in de achterbak van de auto van Gert. Zonder akkoord van het bestuur maar geschonken door Bogenda, Gert’s bedrijf. Het is maar één van de vele charmante gebaren van Gert die o.a. ook de dressuurring heeft gedoneerd.
“
DE REFLECTIE SCHENKT JOOP DUIDELIJK VOLDOENING: TSJA, WIJ HEBBEN HET MOOI VOOR ELKAAR, ZO STELT HIJ VAST.
“
Joop maakt een knikje in de richting van de foto van Ben die als blijvend eerbetoon naast de bar hangt. De dood van Ben heeft een grote leegte achtergelaten in de manege en in het hart van Joop in het bijzonder. Wij zijn Ben veel dank verschuldigd, zo voegt Joop eraan toe.
Is het dan alleen maar rozengeur en manenschijn? Toch niet! Soms kunnen Joop’s tenen krommen. Dat gebeurt wanneer anderen niet zorgvuldig en respectvol omspringen met de aanwezige hardware waardoor onnodig beschadigingen of zelfs defecten ontstaan. Soms heeft dat met onwetendheid te maken maar soms ook met onverschilligheid. Dat laatste kan Joop begrijpelijk heel slecht verdragen. Ten aanzien van de toekomst heeft Joop wel zorgen over de afnemende beschikbaarheid van vrijwilligers. Zelf is hij nog niet van plan er de brui aan te geven. Als ik gezond blijf, kan ik nog best een tijdje mee, zo zegt hij met een knipoog. Onderhoud is altijd nodig. En vernieuwing ook! Zo zou hij de “zwembadtoiletten” van de dames nog wel eens willen vervangen voor een hangend toilet achter een volledig gesloten deur. Na een snelle lunch met een frietje en een broodje kroket, gaat Joop weer aan de slag want hij heeft nog veel te doen. Even later zwaait hij mij vrolijk toe als hij op de golfkar rondrijdt. Ik vertel hem dat ik nog even in “zijn” magazijn heb gekeken en onder de indruk was. Van de rommel, zo vraagt Joop lachend? Nee, van de veelheid aan materialen en gereedschappen. Het is duidelijk dat wij met Joop een geroutineerde allrounder in huis hebben. En een leuk interview, dat is het zeker geworden!
DE PAARDEN EN DE PONY’S een Overzicht paarden en pony’s van de manege per 1 september 2016
PAARDEN
PONY’S
Lizzy Bastygo Amigo Odessa Sterre Beauty Suey Arjan Qwiney Black Jack Taco Aswin Ross Dallas Black Udo Silvie Faelan Bonita Unicum Sira Milagro Camee Smookey Upendo Nozem Willem (op proef) Friendly Tante O Orrita Goliath Trojah Zam Zam Remco Jannes Vesra Zanna Sander Jimmy XL Zieburgje
enkele van de paarden
en pony’s
tijdens de Parade op Koningsdag 2016
jubileum HITNIEUWS
| 29
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
Als ik op het afgesproken tijdstip mijn hoofd om de hoek van het kantoor steek, zit Jolanda Huijgen, in de wandelgangen Jo, nog snel wat zaken te regelen. Zij is duidelijk een multi tasker; terwijl ze zit te typen, voert ze tegelijkertijd een gesprek om gauw iets in goede banen te leiden. Ik gedij goed in dynamiek, zo merkt zij later op. Dat is een understatement! Even later is Jo beschikbaar voor het interview. Maar niet langer dan maximaal drie kwartier hoor! Dan moet ik echt weer verder met andere dingen, zo voegt zij er lachend aan toe. Jo is al zo’n jaar of 45 betrokken bij Manege De Hoge Devel. Zij schat dat ze samen met de heer Hoogvliet en Mirjam de Haer tot de “oudste” leden behoort. Zij begon met rijden toen zij 8 jaar was. Onder de “rook” van de Pieterman Kerk. Haar twee zussen gingen eveneens te paard/pony en ook moeder volgde dat voorbeeld op woensdagochtend. Dat bracht de geboorte van de huisvrouwenles. Na afloop van de les van 10.00 uur was het gezellig napraten met de huisvrouwenclub aan de bar waar om 11.00 uur de eerste sherry reeds vloeide! De bedrijvigheid heeft Jo overigens van niemand vreemd want haar moeder was actief in de kantinecommissie en vader werd penningmeester in het bestuur. Zo werd de eerste bodem gelegd voor de vriendschap met de familie Straks. Die zou later uitgroeien tot vrienden voor het leven. Jo reed een pony en later verschillende paarden van andere eigenaren. Dat was een bevoorrechte positie. Naast het rijden deed Jo de redactie van Hitnieuws en verzorgde zij 5 jaar lang het ponykamp. Verder bemoeide ik mij nergens mee, zo beklemtoont zij. Ondanks een “uitstapje” naar Brabant en een time out vanwege zwangerschap, bleef De Hoge Devel een warm plekje houden in haar hart. Een nieuwe dimensie ontstond toen Mirjam in 1997 de toen 4-jarige Lex kocht met het verzoek aan Jo om die mede te gaan rijden. Twee jaar geleden kocht Jo zelf een paard, Foxy. Ze noemt het een belangrijk moment in haar leven. Dankzij haar ouders kon deze grote wens in vervulling gaan. Zakelijk had Jo haar draai inmiddels gevonden bij Sonneveld Broodverbeteraars waar een goed, zakelijk toekomstperspectief gloorde. Toch was het op kantoor wel een beetje saai, zo weet Jo zich te herinneren. En saaiheid is een slecht ingrediënt voor iemand die van reuring houdt! In 2011 hoorde Jo dat de manege op zoek was naar een bedrijfsleider met financiële achtergrond. Die had Jo;
INTERVIEW
JOLANDA HUIJGEN
”IK HOU VAN REURING EN KAN SNEL IN DE REGELMODUS”
zij solliciteerde en werd meegenomen in de selectieprocedure. De uitkomst daarvan kennen wij! Het profiel van de functie paste Jo als een maatjas. Zij kende de historie van de manege op haar duimpje en haar nieuwsgierigheid was de juiste sleutel om zich open te stellen voor een nieuw avontuur. Zij maakte een roerige start in 2011. De manege bevond zich in onstuimig vaarwater. Er waren steeds weer wisselingen van bedrijfsleiding geweest. Het personeel was daardoor enigszins sceptisch geworden: alweer een nieuwe kapitein aan het roer…. Maar Jo wist het ijs te breken en de krachten te bundelen. Hoe ze dat deed? Onder andere op basis van het motto: “zien werken, doet werken”. Met haar gedrevenheid zorgt zij voor dynamiek en met loyaliteit weet zij anderen te inspireren. Zoals ze zelf zegt: ik sta achter het personeel en dat weten zij. Ook de ontwikkeling van het personeel vindt Jo een belangrijk aspect dat inhoud krijgt door opleidingsmogelijkheden te bieden. Bedrijfsblindheid kan een gevaar vormen in een omgeving waar dezelfde mensen langdurig werkzaam zijn. Dat kan belemmerend werken. De nieuwe wind die Jo laat waaien, is verfrissend. De automatische incasso heeft de vereniging veel gebracht, zo merkt zij op. Een constante inkomstenflow is een stevige pijler onder gezond financieel beleid. Jo lanceert graag nieuwe ideeën en denkt samen met de instructie “out of the box”: fit op je hit, het verhuren van de accommodatie voor paardencoaching, de Halloween nachtrit met pompoensoep, politiek café met huifkartocht en demo door de hoefsmid, themaweek in de schoolvakantie, lessen voor de ouders, ruiterbewijs en een presentatie osteopathie voor het paard waarbij Sally werd “geschilderd” aan de hand van het geraamte van het paard.
jubileum HITNIEUWS
| 31
met dank aan onze sponsor:
En dan is er natuurlijk nog de verkiezing tot “Werkgever van het jaar 2013”. Het is opmerkelijk dat Jo dit hoogtepunt aanvankelijk onvermeld laat. Haar gedachten zijn duidelijk sterk toekomstgericht. In bescheidenheid glimlacht zij als ik opmerk dat dit als een kroon op haar werk kan worden gezien. Jo is er de persoon niet naar om bewierookt te willen worden. De credits van die titel, in het leven geroepen door Randstad, ziet zij niet zozeer als sterren en strepen op haar eigen mouwen maar vooral als het resultaat van een gezamenlijke inspanning door het gehele team. Zonder de medewerkers geen succes, zo relativeert Jo haar eigen rol. Weet je wat wij goed doen? Communicatie! Dat is best lastig want wij werken allemaal in wisseldiensten. Daarom is het belangrijk om aandacht te besteden aan werkoverleg. Iedereen werkt met de groepsapp. Wij weten (bijna) alles van elkaar. In het belang van de organisatie, van de mensen die komen rijden en vooral van de paarden. Zo zijn wij heel slagvaardig en kan er direct geschakeld worden als een paard niet fit is of speciale extra zorg nodig heeft. Schakelen was ook nodig toen er onlangs, bij de dakrenovatie, noodweer uitbrak en de kantine overstroomde. Jo spreekt over een dakdrama. Maar ook dan komt haar handelend vermogen uitstekend van pas. Ik overzie het
leed, denk na, zoek oplossingen en ga direct in de regelmodus, zo vertelt zij. Om verder uitsluitend positieve accenten te leggen: er is met man en macht gewerkt en het dak is super: koeler in de zomer en warmer in de winter. Dat is prettig voor de paarden maar ook voor de instructeurs en de ruiters. Informerend naar haar ambities voor de toekomst, weet Jo precies wat zij wil. De meeste accommodaties zijn of pensionstal of manege. De Hoge Devel is het allebei en dat moeten wij op een kwalitatief hoog niveau in stand houden. Op haar verlanglijstje staat een overdekte longeerbak. Het recent verkregen aangrenzende weiland, destijds geïnitieerd door Ilse van der Water en vervolgd door Albert Nap, is op Jip en Janneke manier in gebruik genomen maar moet nog verder worden geprofessionaliseerd. Het weiland is een grote aanwinst en zet aan tot de realisatie van nieuwe plannen: een terras aan de achterzijde met verleidingskracht voor passerende wandelaars en vooral met fraai uitzicht op de paarden. Jolanda geeft blijk van realiteitszin, nuchterheid en van ambitie. Het is die mix van eigenschappen die overtuigend houvast biedt om de gezonde vereniging energiek door een nieuw decennium van haar bestaan te loodsen.
met dank aan onze sponsor:
Hij kreeg les van Robert Valstar, reed in de ponycarrousel, nam deel aan de ponykampen en reed voorop bij de demonstratie van, toen nog, Koninginnedag. Agnes Romijn, met wie Albert sinds 20 jaar een setje vormt, herinnert zich nog dat de instructie altijd bovengemiddeld aandacht gaf aan Albert. Voor de andere kinderen was dat niet altijd even leuk. De namen van de pony’s en paarden uit die tijd, schudt Albert uit zijn mouw: Bengel, de lastige pony waar niemand op wilde rijden maar Albert juist wel! En verder: Bobby, de bonte, Rusty, Silver en later Avenir, de tuiger met wie hij als klein, brildragend mannetje, een komische combinatie vormde in de paardencarrousel. Ik leek toen een beetje op Harry Potter, zo voegt Albert er lachend aan toe.
”richt je blik naar buiten en til de vereniging naar een nog hoger niveau” Wie kent hem niet: de actieve man met het gevoelige paardenhart en met de vele petten op? Als ik hem ontmoet, staat hij in de keuken tosti’s te maken en frietjes te bakken. Zijn doorgaans in rijlaarzen gehulde benen, zijn ditmaal in korte broek gestoken. Albert is van alle markten thuis! Toen hij 8 jaar was, kwam hij door een buurjongetje in de manege terecht. Van huis uit is de liefde voor paarden hem niet met de paplepel ingegeven tenzij de oorspronkelijke familieroots vanuit het boerenbedrijf een bescheiden bijrolletje hebben gespeeld. In een groepje met opvallend veel jongetjes begon hij met lessen. Van nature noemt Albert zichzelf enigszins verlegen ofschoon hij zo niet overkomt. In nieuwe situaties kijkt hij graag de kat uit de boom. Warmte en aandacht kreeg Albert van de “ponyverzorgmoeders” die zich over hem ontfermden. Onder hun hoede begon Albert zich steeds beter in de manege thuis te voelen. Zelfs ging hij een pony verzorgen. Die fase was verrijkend; hij leerde er in openheid te praten en dingen met anderen te delen. Een belangrijke bijdrage aan zijn ontwikkeling waar hij dankbaar aan terugdenkt.
“
BENGEL, DE LASTIGE PONY WAAR NIEMAND OP WILDE RIJDEN MAAR ALBERT JUIST WEL!
“
INTERVIEW ALBERT NAP
Albert ontwikkelde zich goed als ruiter maar het bezit van een eigen pony of paard was toen geen optie. Wel ging hij op verzoek het paard van Kees Hoogvliet, Elan, rijden. Dat gebeurde in Heerjansdam waar de accommodatie primitief was: stal, stukje weiland en een bakje. Albert schopte het met Elan tot M1-dressuur: het eerste serieuze begin.
Ogenschijnlijke details waren toen van groot belang: op M-niveau mocht je met een spoortje en een hoedje rijden en dat zorgde voor status. Iets wat voor Albert zeker telde! Albert werd steeds meer gevraagd om eigen paarden van anderen te rijden. Hij deed het met plezier als vriendendienst en kon het leven in de manege goed combineren met zijn VWO. Hij spijbelde veel, schreef zijn eigen absentiebriefjes maar wist toch zijn diploma in 7 jaar te behalen. Albert genoot van het hippisch vertier dichtbij huis: zaterdagochtend naar Zwaantje, zijn verzorg(manege)paard; daarna naar de Lindtsedijk om Elan te trainen, met de vriendenclub lekker liggen in het gras van de wei en dan was er nog de carrousel en Mc Donalds….
jubileum HITNIEUWS
| 33
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
Voor haar verjaardag kreeg Agnes Pjôtr, de Fjord die meestal niet bij uitstek bekend staat vanwege een sexy uitstraling. Maar wat deed Pjôtr het verrot goed, zo zegt Albert nog altijd met gepaste trots. Als enige in Nederland wist Albert met een Fjord een winstpunt te behalen in de klasse ZZ-licht. Een extra zakcentje was welkom dus ging Albert tijdens de vakanties werken in de stal van de manege en begon hij een bescheiden uurtarief te rekenen voor het rijden van andermans paarden. Als hij zich goed herinnert tien gulden per uur. Hij moest keuzes maken en vond dat lastig: hij stopte met de carrousel. Het is een discipline waar Albert nog altijd graag naar kijkt. Samen met Tamara Reijerse begon hij met de bardiensten terwijl hij nog geen 18 was! Het is hem een doorn in het oog dat de bar dicht is na afloop van de gehandicaptenles. Wij gunden juist die mensen een gezellig drankje na afloop, zo vertelt Albert. Dat hebben Tamara en ik toen samen weten te organiseren. Albert kreeg, tijdens zijn studie Bouwkunde aan de TU in Eindhoven, steeds meer de smaak te pakken van hippische nevenactiviteiten. Hij werd gevraagd voor de KNHS wedstrijdcommissie (voorheen NBVR). Aanvankelijk voelde hij zich daarvoor nog te jong en trapte hij op de rem. Om zich het volgende jaar alsnog te laten strikken…. Hij genoot ervan, leefde intensief, reisde vice versa Eindhoven 4 uur per dag, bruiste van energie en deelde zijn tijd efficiënt in. Vanaf 2003 heeft Albert het ponykamp begeleid waarvan 11 jaar als aanspreekpunt van de commissie. Ook dat doet hij samen met Agnes. Tenslotte aanvaardt hij nog een bestuursfunctie met als hoofdtaken KNHS wedstrijden, kantine en contacten met de gemeente. Daarnaast is hij voorzitter van het Stichtingsbestuur.
bedrijf dat Agnes in 2015 oprichtte. Kernactiviteiten zijn instructie, africhting, training, coaching, paarden uitbrengen op wedstrijden voor derden en incidenteel makelaar spelen. Tenslotte het bijzondere verhaal over Utina, het schier onhandelbare paard dat ooit een trauma moet hebben opgelopen. Bij het zien van alleen al het zadel, veranderde de wat sullig uitziende “kameel” in een doodsbang paard. Met heel veel geduld en training wist Albert het vertrouwen te herstellen. Zij brachten het samen tot de Z-dressuur. Met de verhuizing van Utina naar De Hoge Devel werd Albert nu voor het eerst pensionklant. Helaas kwam Utina al op 9-jarige leeftijd door een blessure aan het einde van haar leven. Het raakt Albert nog altijd. Inmiddels rijdt Albert sinds 2013 zijn Harry (officiële naam Cadfael die zijn bijnaam dankt aan Harry Potter vanwege de “bliksemschicht” op zijn voorhoofd) die hij van L2 naar lichte tour heeft gebracht. Binnenkort mag Albert zijn rijrok aantrekken. Hij is al uitgezocht maar nog niet besteld… Albert maakt de balans op van zijn zittingsperiode in het bestuur: nieuwe statuten, andere tarievenstructuur, nieuwe paddocks, Zuid-Hollandse kampioenschappen springen en dressuur, de verkrijging van het weiland, nieuw dak etc. etc. Met pijn in het hart maakt hij keuzes en trekt hij zich terug uit vier functies (bestuur, KNHS, Stichting en ponykamp). Maar niet nadat hij ons nog een opdracht meegeeft: RSV De Hoge Devel is een walhalla; richt je blik naar buiten en til de vereniging naar een nog hoger niveau!
Steeds sterker werd de ambitie om De Hoge Devel ook naar buiten een gezicht te geven. Zo werd samen met Anne, Patrick en Agnes (KNHS-Commissie) de lobby ingezet die uitmondde in de Munniken Devel Cup (MDC); aanvankelijk een 9.00 tot 17.00 evenement op zondag dat later werd uitgebreid met de zondagavond en tenslotte uitgroeide tot een tweedaagse wedstrijd. Albert is nog zichtbaar blij met deze wedstrijd waartoe hij eerder hemel en aarde had bewogen. De MDC is een springlevend evenement met grote bekendheid in de regio. De inschrijving loopt binnen een week vol, zo glundert hij. Albert vindt het niet erg dat zijn studie langer heeft geduurd door zijn rijke, hippische leven. Hij combineert zijn huidige baan als adviseur bij de Gemeente Dordrecht met zijn werkzaamheden voor Square A Dressage, het
jubileum HITNIEUWS
| 35
DE ALOMBEKENDE
‘WIST U DATJES’
Wist u dat...
Carina Boet altijd fris en fruitig op de manege komt en na een bezoek aan Lex weer naar huis vertrekt, helemaal onder het kwijl?
Wist u dat...
Er overal in deze HITNIEUWS kleine paardjes zijn verstopt? Dat deze gevonden en geteld moeten worden? Dat de oplossing vóór 10 november gemaild kan worden naar jubileum@rsvdehogedevel.nl? En dat er onder de goede inzendingen een losse (groeps-)les verloot wordt?
Wist u dat...
Kees Hoogvliet instructie en hulpmiddelen bij de bloemen doet die hij zo prachtig ophangt, maar de bloemetjes hier niks van merken?
Wist u dat...
De motivatie voor Aure Lampe om te starten met vaardigheidsproef 1 in plaats van vaardigheidsproef 2 voortkomt uit de wens om zoveel mogelijk stempels in het ruiterpaspoort te verzamelen?
Wist u dat...
Als paardrijden gemakkelijk was het wel voetballen zou heten?
Wist u dat...
Er wekelijks 49 lessen worden gegeven (24 ponylessen, 22 paardenlessen, 2 carrousellessen pony’s, 1 carrouselles paarden)?
Wist u dat...
Wist u dat...
Mira Massing haar spullen zo netjes opruimt dat haar sleutels buiten blijven hangen?
Wist u dat...
Ons manegepaard Bastygo zelf kan bepalen wanneer hij uit zijn box komt maar dat hij de boxdeur niet achter zich dicht doet?
Wist u dat...
Het uitspreken van de naam van onze vereniging voor sommigen buiten de manege kennelijk moeilijk is omdat men Dèvvel zegt in plaats van Déééével?
36 | jubileum HITNIEUWS
Tijdens de ponycarrousel 2016 de staarten werden ingevlochten en ze allen een blauw strikje kregen? Dat toen via Facebook de vraag is gesteld van wie deze staart was? Dat het antwoord Qwiney was?
Wist u dat...
Porthos tijdens de weidegang zomer 2016 te water is geraakt? Er 2 brandweerteams van totaal 12 man aan te pas moesten komen om hem uit de sloot te halen? Dat Porthos daarmee de locale media heeft gehaald? En hij, ondanks zijn gevorderde leeftijd, niets heeft overgehouden aan dit spannende avontuur?
Wist u dat...
Wist u dat...
Saskia Hanegraaff een prachtige eczeemdeken heeft gekocht voor haar paard Douwe maar hem helemaal niet nodig heeft?
Wist u dat...
Er 88 paarden en pony’s op stal staan: - 21 manegepony’s - 20 manegepaarden en - 47 pensionpaarden?
Arjen Zoutewelle uitbundig fan is van Britt Dekker? En haar wil vragen voor ons jubileumfeest of bij het mini ponykamp?
Wist u dat...
Patrick de Bruin jaren met een museumstuk Nokia heeft rondgelopen en nu hele dagen aan het appen is op zijn nieuwe Iphone?
Wist u dat...
De ene stal netter is dan de andere maar dat de strootjes in de stal van Kim Hofland symmetrisch liggen?
Wist u dat...
De moeder van Babet en Marit Kuik als klein kind heeft leren lopen aan de tafel die nu bij de ponykluisjes staat?
Wist u dat...
Carola Wiekeraad graag bij de kippetjes in het hok zit maar de duifjes laat vliegen?
Wist u dat...
Foxy, het paard van Jolanda Huijgen, geen springpaard is en daarom onder het stroomdraad schuift om zo in een andere wei te komen?
Wist u dat...
Maik van Gelder een hekel heeft aan de zomervakantie omdat hij de klanten mist en het stil vindt op stal?
Wist u dat...
De Vereniging 465 leden telt die als volgt zijn onderverdeeld: - 155 leden 0 t/m 12 jaar - 125 leden 13 t/m 17 jaar - 185 leden 18 jaar en ouder?
Wist u dat...
Deze rubriek zorgvuldig is samengesteld met oog voor herkenbaarheid, humor, respect en afwisseling in tijd en herkomst?
jubileum HITNIEUWS
| 37
met dank aan onze sponsor:
met dank aan onze sponsor:
NAAST DE PAARDEN
STAAN DE MENSEN
BESTUUR
PERSONEEL
Denny van Rooij
Jolanda Huijgen
Bedrijfsleider
PATRICK DE BRUIN
Instructie
Debby van Erkelens
Instructie /Assistent Bedrijfsleider
Johan Brandenburg
Patrick van Gelder
Instructie
Mirjam de Haer
Mirjam de Haer
Instructie
Agnes Romijn
Instructie
Voorzitter vrijwilligers, sponsoring, representatie, PR
José den Hollander
Secretaris bestuursmail, veiligheid, social media, web Penningmeester P&O, gebouwen, representatie, ICT, kantine Lid FNRS, welzijn, manege-aangelegenheden, seminars
albert Nap
Lid wedstrijden, contacten (sportief + KNHS), weiland
Adelaine van Sebille Maik van Gelder
COLOFON
Instructie
Stalmedewerker
Jessica de Graaff
Stalmedewerker
LEO KORPORAAL
Stalmedewerker
Ingeborg Nuis
Stalmedewerker
Barbara Ridderhof
Stalmedewerker
Deze HITNIEUWS kwam tot stand met dank aan de vrijwillige inzet van:
Mirjam de Haer (RESEARCH EN WIST U DATJES) Astrid Moors (VORMGEVING EN OPMAAK) Marjolijn van Prooijen (TEKST EN INTERVIEWS) foto’s
Anthea den Hollander (blz. 15, 29 onder, 33, 35, 36 rechtsonder, 37) Astrid Moors (blz. 23, 36 links en boven, 37 boven) Bianca Kuik (blz. 37 onder) HIA3D (blz. 13) KNHS (blz. 25) Peter Lodder (blz. 19 links) Tessa Bezemer (blz. 29 boven) (en anderen waarvan we niet hebben kunnen achterhalen wie de fotograaf is geweest.)
jubileum HITNIEUWS
| 39
VOLG ONS OP FACEBOOK EN BEZOEK ONZE SITE WWW.RSVDEHOGEDEVEL.NL
OP NAAR DE VOLGENDE 50 JAAR
RSV DE HOGE DEVEL
Met elkaar blijven wij bouwen aan de toekomst van de vereniging.
Een mooie accommodatie waar pensionpaarden en manegepaarden zich thuis voelen, waar kansen zijn voor wedstrijdruiters en mogelijkheden voor recreatieve ruiters. Met een vitaal verenigingsleven dat zorgt voor verbondenheid en een team van vrijwilligers dat het hart van de vereniging laat kloppen. 40 | jubileum HITNIEUWS