TERUGBLIK OP
2021
Ambitie, goesting, ...
Nieuwe missie, visie, beleidsplan Artikel: Geert Bonte Het voorbije decennium werd onze beleidsvoering sterk beïnvloed door perspectiefnota 2020 van toenmalig minister Jo Vandeurzen met als centraal gegeven de nieuwe persoonsvolgende financiering die in werking trad vanaf 2017. De Bolster is erin geslaagd om mits een aantal aanpassingen mee te evolueren in dit wijzigend zorglandschap. We beseffen tenvolle dat de toekomst fundamentele veranderingen met zich mee zal brengen. Het nieuwe beleidsplan mag geen variatie zijn op het vorige. Er zullen grote stappen vooruit moeten gezet worden o.a. op vlak van innovatie, duurzaamheid en wendbaarheid. Dit alles resulteerde in een ambitieuze nieuwe missie, visie en bijhorend meerjarenbeleidsplan 2022-2025.
Missie
Vzw De Bolster heeft als kern opdracht om personen met een beperking en hun netwerk te ondersteunen.
Visie (periode 2022-2030)
Vzw De Bolster is een toonaangevende dienstverlener die een kwaliteitsvol antwoord biedt op vragen en noden van personen met een beperking en hun netwerk. We realiseren dit op een wendbare en duurzame wijze. Via dialoog en participatie gaan we actief interne en externe samenwerking aan.
BELEIDSPLAN 2022 - 2025 Door te werken aan volgende 10 doelstellingen willen we de komende jaren onze nieuwe visie realiseren. •
De Bolster bekend voor sterke kwaliteit en sterk werk De Bolster wordt (h)erkend als een kwaliteitsvolle dienstverlener en werkgever.
•
We verleggen onze grenzen We verruimen en verdiepen onze doelgroep.
•
Voor jou gaan we een stap verder Klantgerichtheid.
•
In, voor en met de samenleving We organiseren de dienstverlening van De Bolster binnen de samenleving.
•
Veerkrachtige en ondernemende medewerkers, onze troef We investeren in veerkracht en eigenaarschap van medewerkers.
•
#iedereen digitaal - #digitaal mee We trekken ten volle de kaart van de digitalisering.
•
Breek uit jezelf We ondersteunen actief innovatieve ideeën en realiseren vernieuwende projecten.
•
’LEZ’ is more De Bolster engageert zich voor een duurzame toekomst.
•
Actief op zoek naar partners Via externe samenwerking realiseren we meerwaarde.
•
Samen geraken we verder We optimaliseren de interne samenwerking.
Opening Scheldemeers Gewoon van buiten, buitengewoon van binnen Op maandag 3 mei 2021 verhuisden 32 cliënten van vzw De Bolster in Kluisbergen naar een nieuwbouw site langs de Oudenaardebaan. De technieken, inrichting en afwerking zijn volledig afgestemd op de cliënten van vandaag én morgen.
Op maat van de cliënten
De site bestaat uit drie huizen met eigen ingang, maar wel verbonden, elk voor 10 à 11 cliënten. Vanuit de hal kom je in een centrale leefruimte, bestaande uit een keuken met kookeiland en
Een blik op de nieuwe keuken
Artikel: Bart Hanssens
werkpost voor het personeel en een woonkamer met een groot schuifraam, dat op een tuin met veel groen en een slingerend wandelpad uitgeeft. De kamers zijn bewust rond de centrale leefruimte geïntegreerd om zo de typische gangen te elimineren. Toch zijn er ook enkele kamers wat afgezonderd voor mensen die last ondervinden van overmatig lawaai. Verder zijn er ook versterkte kamers en één speciaal ingerichte isolatiekamer voor het volledige complex.
Wim is tevreden met zijn nieuwe kamer
Elke kamer heeft een oppervlakte van 22 m² en bestaat uit een slaapgedeelte en een sanitaire cel met toilet, wastafel en inloopdouche.
omgedoopt tot ‘Scheldemeers’ in gebruik neemt,’ beschrijft Danny De Moor, teamverantwoordelijke Huis 1 Scheldemeers.
Elk huis omvat ook een centrale badkamer met een hoog-laag bad en een douchezone. Op de bovenverdieping bevinden zich de ateliers, de kine, de bureaus van de medische dienst en de clusterverantwoordelijke en de technische ruimte.
Enkele cliënten van Huis 1 Scheldemeers aan het woord:
Verhuisdag
Voor zowel de medewerkers als cliënten was de verhuis een grote aanpassing. ‘Het is een dag die in ons geheugen gegrift zal staan als de dag waarop De Bolster geschiedenis schrijft en officieel de nieuwbouw, inmiddels
Noëla: ‘t Is hier goed, ik ga niet meer terug! Soms zit ik ook eens buiten op het terras te breien.’ Julia: ‘Ik heb mijn eigen plaatsje in de leefgroep, mijn kastje met boekjes staat naast mij dus kan ik er gemakkelijk aan. Ik voel me hier veilig want ik heb overzicht over de hele leefgroep.’ Lucie: ‘Ik zit minder op mijn kamer want in de leefgroep is het nu veel rustiger. Ik zit eens in de living en eens in de keuken. Dat vind ik leuk.’
Het bovenaanzicht van de site Scheldemeers
Anders en beter?
Dagbesteding tijdens een coronajaar Artikel: Martine Werbrouck Waar we in 2020 overrompeld werden door corona, was 2021 het jaar van de vaccinatie en de hoop, maar jammer genoeg ook van de 3e en de 4e golf … We waren ondertussen al een stuk gewoon geraakt aan de bubbelwerking, het improviseren en de quarantainewerking. Ook de teams van de dagbesteding moesten zich reorganiseren. De lokalen in de Beekmeers konden aanvankelijk slechts enkele dagen per week gebruikt worden, daarom maakten we dankbaar gebruik van polyvalente ruimtes, de refter, vergaderlokalen, …
Cliënten van huis 1 zijn bezig in de refter
We hadden al gemerkt dat het voor de cliënten helemaal niet evident was om een activiteit aan te bieden in hun woonkamer. Een woonkamer is geen werkplek, waardoor het voor de cliënten meer als vrijblijvend overkwam om deel te nemen aan de dagbesteding. Maar als een huis in quarantaine zat, vonden we ook een creatieve oplossing, door bijvoorbeeld te gaan bowlen in de zuilengang.
Gelukkig konden veel activiteiten buiten doorgaan, waardoor o.a. het fietsen een enorme boost kende. Ook de overige atelierbegeleiders moesten hun aanbod breder maken dan voorheen om aan de diverse vragen van hun cliënten te kunnen voldoen. Begeleiders en cliënten die voorheen nog nooit samen gefietst hadden, ontdekten hoe leuk een rit met de duo-fiets of rolstoelfiets kon zijn. Er werden fijne zoektochten georganiseerd, waar dankbaar van gebruik gemaakt werd tijdens wandelingen en fietstochtjes.
Cliënte Carine fietst graag rond met Fien
Om toch wat meer met elkaar verbonden te zijn, op een veilige manier, vonden een aantal technologische snufjes hun weg naar de dagbesteding. Hierdoor kregen we wat meer mogelijkheden: zo werd SMOG (Spreken Met Ondersteuning van Gebaren) voortaan door de logopediste aangeboden per huis via een tablet, onder begeleiding van een medewerker van de dagbesteding. De koppeling van medewerkers aan één huis is over het algemeen wel als positief ervaren, hoewel het ook niet altijd eenvoudig was. Cliënten raakten soms uitgekeken op elkaar en irritatie was niet altijd ver weg.
Maar wellicht klinkt dit herkenbaar voor velen, aangezien we allemaal het gebrek aan sociale interacties aan den lijve hebben ondervonden. De band tussen een huis en de verbonden medewerkers uit de dagbesteding werd hierdoor een pak intenser. We ervaarden dat we de cliënten een stuk beter konden opvolgen, we sneller konden inspelen op vragen vanuit de huizen of op wensen van de cliënten. Twee medewerkers vanuit Zwalm gingen werken in het arbeidscentrum Gavere om de begeleiding van de cliënten (die voorheen in de basisgroep zaten) te voorzien. Dit was niet altijd evident want de ruimte was minder aangepast aan de doelgroep. Toch is daar ook met veel inzet en energie een mooi aanbod verwezenlijkt gedurende een periode van meer dan een jaar. Ondertussen werden in de Beekmeers een aantal werken en verhuizen uitgevoerd. De snoezelruimte kreeg een mooie nieuwe stek en de speelotheek werd het multimedialokaal. Team 2 verhuisde naar atelier 6, en
Huis 2 aan de Beekmeers
uiteindelijk kon zo het dagcentrum Beekmeers (voorheen de basisgroep) geïnstalleerd worden. Door de versoepelingen in de maatschappij en de succesvolle vaccinatiecampagne konden we de cliënten van het dagcentrum terug in Zwalm ontvangen, en dit meteen in een ruime, nieuwe locatie met sanitair in de buurt en een doorgang naar de tuin van de Beekmeers.
Anders en beter? Of wat hebben we gemist?
De dagbesteding had het afgelopen jaar een meer intensieve verbinding en ook een beter zicht op de cliënten van het huis waar we als medewerker aan gekoppeld waren. We werden ons opnieuw bewust van de mooie omgeving waarin we mogen werken en wonen. En dat er heel wat praktische voordelen verbonden waren aan het werken per huis. Aan de andere kant merkten we ook dat een beperkt aantal contacten voor irritatie bij de cliënten kon zorgen, en dat het na zo’n lange tijd wel heel deugdzaam was om eens met andere mensen in contact te komen. Maar ook dat een actieve verplaatsing op het terrein de mobiliteit van de cliënten ten goede Mondmaskers aan zee kan komen. Wat we echt gemist hebben, zijn de activiteiten die ons in verbinding brengen met onze eigen omgeving en de buurt, maar ook met andere organisaties. We willen de komende maanden opnieuw werk maken van een inclusieve werking door deel te nemen aan activiteiten in de gemeente of daarbuiten, door contacten te leggen met verenigingen, scholen, andere organisaties, vrijwilligers, … Wat de voorbije maanden ook duidelijk werd, is dat we nog niet meteen van alle maatregelen verlost zijn. We kunnen al heel wat meer dan in 2020, maar hier en daar blijven toch besmettingen, uitbraken en golven om de hoek loeren. Dat vraagt veel flexibiliteit van cliënten en medewerkers, en dat zal wellicht nog een tijdje zo blijven. Hoe dan ook, we blijven inzetten op een kwaliteitsvolle dagbesteding, in bijzondere omstandigheden, in bubbels als het niet anders kan, maar steeds vanuit de talenten van de cliënt en van de medewerkers, en met veilige zorg voor elkaar en hopend op nieuwe verbinding …
Take away actie Zwalm Keukenploeg kookte een mooi bedrag bij elkaar Artikel: Pieter Jouretz Normaliter ontvangt vzw De Bolster jaarlijks in juli vele bezoekers op het Zomerfeest in Zwalm. Aangezien het Zomerfeest voor de tweede maal op rij niet kon doorgaan omwille van het coronavirus, zorgde de keukenploeg in Zwalm voor een alternatief, nl. een take away. ‘Met onze keukenploeg hadden we het idee om een take away maaltijd aan te bieden’, zegt teamverantwoordelijke Wim Van De Velde. ‘Dit idee werd intern besproken met verscheidene medewerkers. Het concept van het Zomerfeest, waarbij alle maaltijden door onze eigen keuken worden bereid, werd alvast behouden. In totaal werden 600 maaltijden gemaakt en opgehaald, waardoor we mogen spreken van een succes. Op vrijdag werden alle maaltijden gemaakt in onze centrale keuken, zodat de mensen hun verse maaltijd op zaterdag en zondag konden ophalen. Een dikke pluim voor al mijn medewerkers van de keuken’.
Keukenmedewerkers Chiara en Kelly werkten in totaal 600 maaltijden af
‘De take away actie bracht in totaal 6074 euro op’, zegt directeur zorg-agogiek Patrick Dewaele. ‘Dit mooie bedrag gaat volledig naar ons eigen solidariteitsfonds, dat een 3-tal jaar geleden werd opgericht om cliënten met financieel beperkte middelen te ondersteunen. Er kan beroep gedaan worden op het solidariteitsfonds om noodzakelijke kosten te dragen waarvoor men de financiële middelen niet heeft en/of om kosten te dragen die bijdragen aan de kwaliteit van leven van de cliënten.’
Directeur zorg-agogiek Patrick Dewaele, keukenverantwoordelijke Wim en enkele medewerkers poseren trots voor de overhandiging van de cheque
Hulp van cliënten
Ook de cliënten hielpen mee om dit initiatief om te toveren tot een succes. Cliënten van het arbeidscentrum in Gavere en van De Gaverkant zorgden namelijk voor gepersonaliseerde zakjes die gebruikt werden om de take away maaltijd mee te geven aan de klanten. ‘We willen de hele keukenploeg en de organisatoren van de take away bedanken’, zegt ouder Philip Cornelis. ‘Aan allen een dikke merci voor de heerlijk bereide maaltijden. Het voelde thuis op ons terras een heel klein beetje aan als een mini-Zomerfeest.’
Zij-instromer in De Bolster Attila vertelt hoe hij in de sector terechtkwam Artikel: Ilse Bockstaele Na 25 jaar verruilt Attila Van Holle zijn job als meester in het vierde leerjaar voor een functie als begeleider in de dienst Zelfstandig Wonen in De Bolster. Hij biedt ondersteuning aan huis bij mensen met een verstandelijke beperking. Heel belangrijk: hij amuseert zich in zijn job.
Verschillend en toch gelijk
Er zijn best wel wat verschillen met zijn job voor de klas. Toch wegen vooral de gelijkenissen door. ‘De klas is een eiland. Je moet alleen beslissingen nemen. Als ambulante begeleider sta je ook vaak alleen en moet je knopen doorhakken.’
Met dank aan Nancy en Karoline
‘Het is Nancy die me aanspoorde om te solliciteren,’ vertelt Attila. Het is niet de eerste keer dat Nancy een belangrijke rol speelt in Attila’s leven. Dankzij haar leerde hij zijn vrouw Lies kennen. Nu zijn Nancy en Attila collega’s geworden. Hoewel Attila geen diploma van opvoeder heeft, kon hij tijdens het sollicitatiegesprek zeker overtuigen. Tijdens de eerste week bezocht hij de cliënten samen met zijn collega’s. Daarna ging hij alleen op pad. Het vertrouwen dat hij kreeg, motiveerde Attila nog meer om zijn schouders onder de job te zetten.
Op school kwam Attila reeds in contact met kinderen met verschillende problematieken als autisme, ADHD, verstandelijke en fysieke beperkingen … ‘In de klas moet je de problematiek erbij nemen, er zo goed mogelijk mee proberen omgaan.’ Nu kan Attila in een 1-op-1-begeleiding echt aan de slag met de cliënten en kan hij mee helpen in hun groei naar zelfstandigheid en zelfvertrouwen. Dat
geeft voldoening. Werken in teamverband is best wel nieuw. Attila werkt in een klein team. ‘Iedereen heeft zijn eigen stijl, en dat is prima.’ Zelf vindt Attila humor heel erg belangrijk.
Collega’s
Als zij-instromer is de ondersteuning van collega’s onontbeerlijk. Attila kreeg veel uitleg van Karoline en Leen (ortho). Ze maakten tijd voor hem vrij om hem in te werken. De collega’s namen hem meteen mee op sleeptouw en leerden hem de kneepjes van het vak. Attila is blij te kunnen werken in een team met zulke toffe contacten.
‘Tijdens een begeleiding moet ik op zijn minst één keer gelachen hebben.’ ‘Omdat we met verschillende mensen aan huis gaan, durven cliënten ons al eens tegen elkaar uitspelen. Daarom is het belangrijk alles goed te registreren in ons digitale opvolgsysteem. Er komt wel wat administratie bij kijken, maar het is nuttige administratie.’ Op die manier slagen Attila en zijn collega’s erin goed op elkaar af te stemmen.
Brigitte
Tijdens het gesprek springt Brigitte eens binnen. ‘Atilla is ne goeien,’ zegt ze, ‘want hij plaagt mij graag.’ Bij Attila kan ze haar bezorgdheden kwijt en dat betekent veel voor haar. Attila legde zijn rode stylo aan de kant en koos resoluut voor een job in de zorg.
Customer journey
“We gaan op reis en we nemen mee …” Artikel: Patrick Dewaele Het zorglandschap is de laatste jaren fundamenteel veranderd. Er zijn geen erkenningen meer, en de personeelsmiddelen worden via persoonsvolgende budgetten toegewezen aan de zorgvragers overeenkomstig hun zorgzwaarte en ondersteuningsvraag. Dienstverlening wordt door de zorgvrager met dit budget ingekocht bij een (al dan niet vergunde) zorgaanbieder. In zo’n open omgeving gelden andere principes. Het betekent dat we in een meer concurrentieel landschap van vraag en aanbod terecht komen: de cliënt heeft meer keuzemogelijkheden en gaat vergelijken tussen het aanbod van verschillende aanbieders. Anderzijds betekent het ook dat men als zorgaanbieder niet meer gebonden is aan een erkenning en zodoende zowel meer aanbod als een gediversifieerder aanbod kan ontwikkelen. Afstemming op diverse vragen en noden van cliënten is dus zeker aan de orde, niet enkel in de werking, maar ook in de communicatie naar zorgvragers toe. In zo’n omgeving geldt trouwens zeker de regel “onbekend is onbemind”. Het volstaat niet enkel om goede kwaliteit te bieden aan wie reeds gebruik maakt van uw dienstverlening. Je moet ook gekend zijn bij zorgvragers die nog op zoek zijn naar een gepast aanbod. De zorgvrager moet de weg vinden naar uw aanbod (naast dat van anderen). Daarom besloten we binnen De Bolster om een reis aan te gaan. Een reis naar de wereld van de zorgvrager. Wie zijn onze (potentiële) zorgvragers, waar zijn zij op zoek naar en hoe kunnen we hen best bereiken? Charlotte Delbeke en Ward Mertens van Strategies & Leaders werden onze ervaren reis-
gidsen en namen ons mee op boeiende en verrijkende tocht “down customer’s lane”. Onze reis kende 4 etappes. Een eerste etappe betekende vooral stilstaan bij wie we zelf zijn: wat kenmerkt De Bolster? Waarin onderscheiden we ons van andere collega’s? Hoe willen we gezien worden? Het volgende stuk van de reis leidde ons langs vragen als: wie zijn onze huidige én potentiële zorgvragers? Hoe bereiken wij hen of waarom niet? Waarom komen ze bij ons of kiezen ze net voor alternatieven? Om ons vervolgens in een volgende etappe te verplaatsen naar de leefwereld van deze zorgvragers: een kijk door de bril van de zorgvrager. Een ouder van een jongvolwassene die op zoek is naar een plek voor dagbesteding of zelfstandig wonen met begeleiding, zoekt en verwacht iets heel anders dan de broer die voor zijn zus, die tot haar 50 jaar bij mama heeft gewoond, dringend op zoek is naar 24 u-ondersteuning n.a.v. het overlijden van zijn moeder. En omdat ook heel wat cliënten bij ons terecht komen via doorverwijzers, ondernamen we tegelijk een excursie langs de doorverwijzers: wie zijn onze doorverwijzers? Wie bereiken we wel/niet? Deze boeiende reis leidde uiteindelijk naar onze eindbestemming, een antwoord op de vragen: welke boodschap willen we brengen? Naar wie? Via welke wegen en op welke manier? Met andere woorden een uitgeschreven communicatiestrategie en -plan, dat ons concreet handvaten geeft waarmee we aan de slag kunnen om de bekendmaking van De Bolster beter vorm te geven en met enthousiasme en overtuiging naar buiten te treden.
Kom jij ook eens langs?
Samenwerking met de Boembekemolen en ‘t Uilenkot
Artikel: Steven Van Lierde
Sinds mei 2021 werkt Huis Herzele samen met de Boembekemolen te Brakel, een bezoekerscentrum dat wordt uitgebaat door Natuurpunt. De jobcoaches legden de eerste contacten met Karel. De Boembekemolen is gelegen in de Zwalmvallei en is de ideale uitvalsbasis voor een mooie wandeling of ideale stop op je fietstocht in deze prachtige streek. ‘Onze cliënten runnen effectief de werking en worden ondersteund door een vrijwilliger/begeleider. In het begin was het voor onze cliënten en voor ons een zoektocht. Gaandeweg werden we een deel van de vaste kern die instaat voor het horecagebeuren van de Boembekemolen. We hielden er zelf een paar vaste stamgasten aan over die ons wekelijks een bezoekje brachten’, zegt Steven Van Lierde, verantwoordelijke van huis Herzele. Graag laten we jullie even kennis maken met onze twee vaste “werkkrachten”. Halil: ‘In het begin was dit allemaal nieuw voor mij. Na een aantal keer proberen, heb ik gemerkt dat ik dit eigenlijk wel graag doe. Ik ben de barman van dienst. Wanneer de bestelling binnenkomt dan schiet ik in actie om jullie zo snel mogelijk te bedienen. Het leukste aan de job vind ik het uitschenken van de bieren. Afwas doe ik niet zo graag. Vroeger hielp Denis ons mee. Momenteel kan Denis niet meer aansluiten en nemen wij deze taak over. Gelukkig is er een vaatwasmachine aanwezig.’
Kjell: ‘Ik vind het een enorm mooie omgeving om te mogen werken. Bij goed weer ga ik zelfs met de fiets en kan ik genieten van de mooie natuur. Ik ben de ober van dienst. Ik verwelkom de gasten en geef ze een tafeltje. Daarna neem ik de bestellingen op en reken af. Het afrekenen is niet altijd gemakkelijk maar hierdoor oefen ik mijn hoofdrekenen. Het zijn allemaal heel lieve klanten die komen. Het is extra tof wanneer er mensen komen die we al kennen. We krijgen tijdens onze dienst ook twee consumpties aangeboden voor ons werk. Dit is een leuke motivatie natuurlijk.’ Daarnaast zijn we vanaf november 2021 ook gestart met de bediening op woensdagnamiddag in ’ t Uilekot (Groenlaan 41, Herzele). Ze organiseren er culturele activiteiten en baten een cultuurcafé (met terras) uit. Hun werking bestaat voornamelijk uit vrijwilligers dus sprongen we mee op de kar om hun werking te versterken en onze cliënten een zinvolle tewerkstelling aan te bieden. De werking van het café in ’t Uilekot is anders dan in de Boembekemolen. Het was even zoeken voor we in het nieuwe café onze draai konden vinden. Het grote aanbod van dranken maakte het in het begin moeilijker. Beetje bij beetje vonden we onze weg in ons nieuw horecaproject.
Jo uit NAH Ronse aan het woord Maak kennis met deze enthousiaste 40-er
Artikel: Els Pouleyn We stellen jullie graag voor aan Joachim Meersschaert, een man van 43, woonachtig te Ronse. Joachim, Jo aangesproken, had een verkeersongeval in 2001. Hij liep hierbij een niet-aangeborenhersenletsel op (NAH). Na een ziekenhuisopname en revalidatie kwam hij in 2003 terecht in het dagcentrum De Bolster Ronse voor cliënten met NAH. Jo bleef echter de wens uiten om in de toekomst terug zelfstandig te gaan wonen.
Jo poseert trots aan zijn computer
Deze vraag werd sterker naarmate de jaren verstreken. Om zijn vraag verder te ondersteunen stelden we voor een observatieperiode van 10 weken te doen in een andere voorziening. Jo zijn verblijf en mogelijkheden werden er geëvalueerd en uit de evaluatie bleek dat zelfstandig wonen voor hem haalbaar zou zijn, mits de nodige ondersteuning. Ook van de bewindvoerder kreeg hij groen licht. Samen met de begeleiding en Jo werd een voorbereiding gemaakt om het zelfstandig wonen alle kansen te geven. Via de verschillende levensdomeinen kwamen we te weten op welke vlakken Jo blijvende ondersteuning zou nodig hebben, welke zaken hij zou kunnen aanleren of wat hij al zelfstandig kon. Daarbij werden een aantal zaken reeds aangeleerd tijdens zijn verblijf in het tehuis. Zo werd o.a. het aanleren van het zelfstandig innemen van zijn medicatie uitgewerkt in verschillende fasen tot het haalbaar was voor Jo om dit alleen te kunnen. Op 14/09/2020 was het dan eindelijk zover. Jo verhuisde naar een kamer in ’t Prinsenhof. Zijn eerste reactie was: ‘waarom moest dit toch
zo lang duren?’. Het was even wennen aan het alleen zijn en aan het omgaan met de nieuwe vrijheden. Het alleen wonen combineert Jo met een dagelijkse deelname in het dagcentrum. Het dagcentrum is voor Jo niet de plaats waar hij het liefst wil zijn, maar indien het gesloten is, mist hij toch die tijdsinvulling. Op 24 maart 2021 had Jo de kans om binnen het Prinsenhof een studio te betrekken. Dit zorgde voor meer ruimte om zijn zelfstandigheid verder uit te bouwen. Ondertussen gaat hij zelf naar de wasserette, zorgt hij zelf voor zijn ontbijt en avondmaal, haalt hij zelf zijn medicatie op bij de apotheek en kleine boodschappen doet hij ook zelfstandig.
Met zijn aangepaste driewieler maakt Jo vele kilometers
Sport en beweging zijn voor Jo zeer belangrijk. Hij heeft ook een elektrische fiets waar hij, voorlopig met begeleiding, mee op toer gaat. Binnen zijn vaste structuur lukt het Jo om zijn leven weer op rails te krijgen. Bij vragen en problemen kan hij steeds beroep doen op de begeleiding. Als Jo naar de toekomst kijkt, had hij graag het fietsen verder uitgewerkt gezien. Alleen mogen fietsen is zijn wens. Hij wil ook nog meer verantwoordelijkheden opnemen. Jo wil graag meegeven aan anderen die de vraag hebben om zelfstandig te kunnen wonen, om nooit de moed op te geven. Hij heeft er lang moeten op wachten, maar hij heeft het wel bereikt.
Vrijetijdsbesteding in coronatijd Kei-leuk@debolster
Artikel: Isabel Spranghers
Stenen schilderen, stenen zoeken, stenen zichtbaar verstoppen is één van de activiteiten die in de corona-periode werd opgestart door de drie buitenhuizen in Gavere, Herzele en Zingem.
Het idee is heel eenvoudig: je beschildert een paar stenen en tijdens je wandeling of fietstocht verstop je ze her en der langs de kant van de weg met de bedoeling dat andere mensen de steen vinden! Als iemand een steen gevonden heeft, is het de bedoeling dat er een foto wordt genomen die dan gepost wordt op onze facebookgroep KEI-LEUK@debolster. Je neemt de steen dan een eindje mee en je verstopt hem opnieuw. Zo wordt de dagelijkse wandeling ineens een stuk spannender. Kinderen, jongeren, maar ook volwassenen kunnen op zoek gaan naar de steen of deze toevallig tegenkomen. Sommige stenen zijn echte kunstwerkjes, andere dragen mooie boodschappen van hoop en zorg voor iedereen die strijdt tegen corona.
Of hoe uit nood soms de beste ideeën geboren worden. De bedoeling van de actie was om een lach op het gezicht te brengen in deze toch wel triestige periode, maar ook om zelf actief te blijven, de verveling tegen te gaan en een doel te hebben tijdens de wandelingen. Daarnaast was het voor ons ook een mikpunt om betrokken te blijven in en rond de buurt en het inclusieve gegeven warm te houden. We verheugden ons ook wanneer een steen via vakantiegangers in een ander land terecht kwam of van hier naar daar verhuisde. Weet je dat vzw De Bolster nu ook gekend is in de Ardennen, aan zee en zelfs in Oostenrijk? Zo ver kan een steen reizen. We hielden de facebookpagina nauwlettend in het oog. We fleurden op als iemand een berichtje stuurde met de vraag of ze ook de steen mochten bijhouden. De facebookpagina is er nog, de activiteit is ondertussen wat stil gevallen, maar wij en vele anderen hebben er veel plezier aan beleefd.
Er op uit!
Eerste editie Beerlegems zomermarktje Artikel: Martine Werbrouck Op zondag 22 augustus 2021 vond de eerste editie plaats van het Beerlegems Zomermarktje. ‘We hebben al jaren een goed contact met onze vriendelijke buurman Johan Brain van de Landelijke Gilde in Beerlegem. Johan kwam de voorbije jaren regelmatig in onze tuin langs om wat lekkere en verse groentjes te kweken in het kader van het project Warme Tuinen. Hierdoor ontstonden ook fijne contacten met onze cliënten en medewerkers. Jammer genoeg kon dit project in 2020 en in 2021 niet terug opgestart worden omwille van de pandemie’, zegt Martine Werbrouck, teamverantwoordeljike dagbesteding.
Cliënten Joris en Anouk verkochten, samen met medewerkster Hilde, producten uit het arbeidscentrum Gavere
‘Toen Johan ons contacteerde met het voorstel om in augustus een zomermarktje in de tuinen van De Bolster Zwalm te organiseren, met allerhande kraampjes van streekproducten en creativiteiten, vonden we dit meteen een kans om de voorziening op een verbindende manier in de kijker te zetten bij onze buurt en daarbuiten.’ Men kreeg de mogelijkheid om ook een kraampje met handgemaakte producten op te stellen, waar de mensen van het arbeidscentrum in Gavere aan gewerkt hadden. Men kon er terecht voor allerhande zaken, en het noodzakelijke hapje en drankje werd natuurlijk ook voorzien, in de stand van de landelijke gilde zelf. Een geslaagd eerste initiatief, jammer dat de weergoden het niet zo begrepen hadden. Hopelijk komt er een vervolg in augustus 2022. Wij duimen alvast voor een zonnige zondag!
De Bolster in cijfers Medewerkers
Aandeel % tijdskrediet t.o.v. personeelsbestand
Deeltijds werken (via loopbaanonderbreking) Sinds een tweetal jaar lopen de cijfers van het aantal medewerkers die via een of andere vorm van loopbaanonderbreking deeltijds werken gelijk met die van de sector van de gehandicaptenzorg, terwijl de cijfers in De Bolster de voorgaande jaren toch significant hoger lagen. Een goede balans tussen werk en privé is voor De Bolster steeds een belangrijke factor geweest. Medewerkers die erin slagen het evenwicht op beide fronten te vinden, zijn doorgaans gelukkiger en efficiënter. Daarom verhoogde de voorziening het percentage medewerkers dat een 1/5e tijdskrediet mag opnemen van de wettelijk gangbare 5% naar 7% van het aantal werknemers. Dat verklaart de hogere cijfers in de voorziening. In april 2017 werd het stelsel ‘tijdskrediet zonder motief’ vanuit de overheid echter afgeschaft. Enkel wie tijdelijk zijn aantal uren jobtime wilde verminderen, om zorg op te nemen voor kinderen, ouders of andere familieleden, kon nog een aanvraag indienen. Veel minder medewerkers kwamen plots in aanmerking voor een 1/5e tijdskrediet.
Concreet betekent dit, dat medewerkers enkel één of andere vorm van loopbaanonderbreking kunnen aanvragen, om elders zorgtaken op te nemen. Wie een adempauze voor zichzelf nodig heeft, moet buiten de gangbare stelsels op zoek naar een oplossing.
Deeltijdfactor % volgens geslacht
En hoe zit het nu met mannen en vrouwen? Vanuit de bril van deeltijds werken kijken we naar deze grafiek over de verdeling deeltijds werk tussen mannen en vrouwen. Waar de gemiddelde jobtime van de mannelijke medewerkers 91,3% bedraagt, is dat bij de vrouwen slechts 79,8%. Van de 60 mannelijke werknemers werken er 18 deeltijds (30%). Van de 286 vrouwen werken er 184 deeltijds (64%). Als we vergelijken met de cijfers over gans Vlaanderen, die worden aangereikt door het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen, zien we dat 42% van de vrouwen deeltijds werkt ten opzichte van 12% van de mannen. Ondanks de ongelijke verdeling tussen mannen en vrouwen die ook in De Bolster te zien is, kunnen we wel stellen dat in de zorgsector in het algemeen meer mannen en vrouwen deeltijds werken. Er is immers ook buiten de zorg, zoveel om zorg aan te geven.
De Bolster in cijfers Cliënten
Persoonsvolgende budgetten Aantal dagen woonondersteuning: 70069 Aantal dagen dagondersteuning: 80753 Aantal uren begeleiding: 9343 Aantal cliënten met woonondersteuning: 210 Aantal cliënten met dagondersteuning: 60 Aantal cliënten met begeleiding: 39
Rechtstreeks Toegankelijke hulpverleninig
Aantal cliënten met woonondersteuning: 10 Aantal cliënten met dagondersteuning: 41 Aantal cliënten met begeleiding: 35
Contactgegevens De Bolster vzw Kasteeldreef 2 • 9630 Zwalm (Beerlegem) RPR Gent 0861.680.989 Tel. 055 33 96 96 • Fax 055 49 57 79 e-mail: secretariaat@vzwdebolster.be website: www.vzwdebolster.be www.facebook.com/vzwdebolster
Een uitgave van vzw De Bolster - 2022