Cliëntenraad

Cliëntenraad 31 mei 2022

CLIENTENRAAD  DE BOLSTER

Vandaag is de eerste keer sinds lange tijd dat de cliëntenraad terug doorgaat, dit omwille van de bubbelwerking tijdens de coronapandemie. Iedereen is blij om elkaar terug te zien. De sfeer is gemoedelijk en de stress voor de vergadering, die toch bij sommige cliënten speelde, is snel verdwenen. De coaches heten iedereen welkom en de regels van de cliëntenraad worden nog eens herhaald. Iedereen is er klaar voor!

Veiligheid binnen De Bolster

Een belangrijk punt binnen De Bolster is veiligheid. Dit is een ruim thema. Veiligheid kan gaan over veiligheid in je eigen huis, maar ook veiligheid op straat, veilig in het verkeer... Mieke legt uit wat veiligheid betekent aan de hand van pictogrammen. De cliënten vinden veiligheid belangrijk. Niet enkel voor zichzelf, maar ook voor hun medebewoners en begeleiders.

Veiligheid bij de cliënten in de leefgroep, de buitenhuizen of thuis

We merken dat er een groot verschil zit in de antwoorden van de cliënten wanneer ze in een nieuwbouw wonen of niet. De nieuwbouwen zijn veelal aangepast aan bijna alle situaties. In de oude gebouwen is dit veel minder het geval. Kjell: Ik woon in het buitenhuis van Herzele. Het gebouw is oud. De vloeren zijn niet zo veilig meer. Zowel in de vloer als in de oprit zitten er hier en daar putten. Ik vind dit niet zo veilig. Ik vrees dat sommige cliënten die niet goed te been zijn eens gaan vallen. Er zijn buiten ook kasseien, die zijn glad in de winter. Ik ben daar eens op mijn rug gevallen. De kiezeltjes en putten op de oprit van het ABC (= arbeidscentrum) zijn ook niet handig met de rolstoelen.

Ciel: Ik woon in buitenhuis Gavere. Ons huis is zeer goed qua veiligheid. Er zijn brede gangen en een grote douche. Ik vind het ABC ook een goed en veilig gebouw. Het hoofdgebouw in Zwalm is verouderd. Marie-Rose: Ik woon ook in Huis Gavere. Bij ons is alles veilig. Ik voel mij er goed. Alles is ruim en groot. Alleen als ik naar buiten ga met mijn rollator (naar de kant van de straat) loopt het wat af naar beneden. Op het einde is er een gootje. Ik heb dan schrik dat ik daarover ga vallen als ik te snel ga. Verder vind ik het hoofdgebouw in Zwalm niet veilig. Ik kan ook niet langs de hoofdingang naar binnen want dan zou ik vallen! Er zijn grote, steile trappen en de deur is veel te zwaar. Met mijn rolstoel of rollator moet ik langs die smalle zijingang of via de achterkant. Ook de achterdeur aan de keuken is een té zware deur die niet vanzelf blijft openstaan. Ik vind dit eigenlijk niet kunnen.

Guy: Ik woon nog thuis. Mijn twee zussen zorgen thuis voor mij. Onlangs ben ik uitgegleden met mijn krukken en op de tafelrand gevallen. Dit deed echt pijn.

Karen: Ik woon nog thuis bij mijn ouders. Ik voel me er veilig.

Marino: Ik woon in huis 7/8 in Zwalm. Het gebouw is veilig, maar ik voel me soms niet veilig in de leefgroep, want soms is er ruzie. Ik wil dan vaak iemand beschermen maar ben dan bang dat de groep zich tegen mij gaat keren. Ik wil ook nog iets anders zeggen. Onlangs is er een grote camion in de omheining van de tuin gereden en die heeft vluchtmisdrijf gepleegd.

Alles was kapot! Gelukkig is die niet door de muur van ons huis gereden, want dan zou ik ook wel schrik hebben.

Ik voel me veilig In het verkeer

Marino: Toen ik met mama naar de winkel ging is er eens een auto tegen mijn arm gereden. Gelukkig was er niets aan de hand. Ik heb soms schrik van de auto’s. Ze rijden vaak veel te snel.

Karen: Ik voel me niet veilig in het verkeer. Ik ben ook bang van de auto’s als ik moet oversteken. De auto’s komen veel te snel. Ik rij met de fiets, maar ik heb dan liever dat mijn ouders meegaan dan voel ik me veiliger. Op de lijnbus voel ik me meestal veilig maar soms ook weer niet. Als het druk is, heb ik dat niet graag. Soms bel ik om af te stappen en dan stopt de chauffeur niet. Vorige dinsdag reed de chauffeur ook door, ik moest roepen en de chauffeur is dan gestopt.

Marie Rose: Op het zebrapad voel ik me veilig, maar aan het zebrapad aan de kiné moet ik soms lang wachten tot er een auto stopt om me door te laten.

Guy: Als de kindjes van school komen is het verkeer gevaarlijk! De auto’s rijden te snel en de kindjes gaan tussen de auto’s.

Ciel: Ik voel me niet veilig op de lijnbus. Er zit vaak teveel volk op. Ik hou niet van die drukte.

Kjell: Er moeten meer fietspaden komen. Dan is het veiliger op de fiets. Soms staan er auto’s op de fietspaden geparkeerd en dan vloek ik. Dan moet ik uitwijken met mijn fiets. Ik ga ook vaak met de lijnbus. Maar ik heb schrik dat de bus niet op tijd gaat komen want dat gebeurt veel.

Voel je je veilig in het ziekenhuis?

Marie Rose: Ik ben enkele weken geleden geopereerd aan mijn arm. Toen heb ik in het ziekenhuis gelegen. Ik had veel schrik voor de operatie. Begeleider Kenneth heeft me binnen gevoerd. Daarna ging hij naar huis. Een verpleger kwam me halen voor de operatie. Ik vond dit wel beangstigend. Ik had liever gehad dat er iemand van de begeleiding bij mij bleef. Er zijn ook zoveel verschillende verplegers en dokters. Het meeste schrik had ik voor de verdoving. Voor mijn eigen huisarts heb ik geen schrik. Die ken ik.

Guy: Misérie, misérie, ik ben ook bang in het ziekenhuis. De dokter komt bij mij thuis. Dan ben ik niet bang. Ik ben ook niet bang van een spuitje. Maar ik ben wel bang als ik denk dat ze mij gaan pijn doen.

Ciel: Ik vind het niet eng om naar het ziekenhuis te gaan. Er gaat altijd iemand mee. Soms gaat de begeleiding mee en soms mama. Dat stelt mij gerust. Ik wil niet alleen blijven in een ziekenhuis.

Kjell: Ik ben geopereerd aan mijn tanden. Ze zijn toen een stukje vergeten. Ik moest daarna bij een andere tandarts gaan om dat laatste stukje te laten verwijderen. Ziekenhuizen zijn soms eng. Maar meestal stellen de dokters je wel gerust.

Karen: Bij de huisarts voel ik me veilig. Ik kan daar alles tegen zeggen. Maar ik ga niet graag naar het ziekenhuis. Sommige mensen maken daar teveel lawaai. Ik heb meer schrik van het lawaai dan van de pijn. Als ik moet overnachten op een kamer in het ziekenhuis heb ik ook schrik dat er iemand bij mij op de kamer komt liggen. Ik weet niet wie die persoon is en ken die niet.

Marino: Ik ben enkele jaren geleden geopereerd geweest aan mijn wijsheidstanden. Dit was volledig onder narcose. Ik had heel veel schrik! Ik moest heel vroeg opstaan en mocht pas in de vroege avond naar huis. Begeleider Famke (coach) is toen met mij meegegaan. Ze heeft mij gerust gesteld en ging heel de dag bij mij blijven. Maar de dokter die ons kwam halen zei dat Famke niet mee naar binnen mocht in de ‘klaarmaakkamer’ en dat ze ook niet op de grote slaapzaal (recovery) mocht komen als ik wakker werd. Ze mocht enkel komen in de herstelkamer. Ik werd

toen heel bang want ik wist niet wat er ging gebeuren. Gelukkig was Famke hier niet mee akkoord en babbelde ze met de dokter. Toen mocht ze bij mij blijven, behalve in de operatiekamer. De dokter zei dat ik daar toch ging slapen. Toen ik wakker werd zat Famke naast mij. Ik wist eerst helemaal niet meer waar ik was! Ik had ook veel pijn in mijn mond en door die stomme grapjes van Famke moest ik altijd lachen en dat deed zeer! 

Ik voel me veilig op kamp/reis

Marino: Ik ben soms bang om in een tent te slapen.

Kjell: Ik ga liever op reis met personen die ik ken. Voor mij liever geen grote groepen met mensen die ik niet ken.

Ciel: Ik ga heel graag op uitstap en op kamp. Ik durf alles.

Marie Rose: Ik ga graag met de groep weg, maar ook met andere mensen. Dan leer ik nieuwe mensen kennen. Ik wil wel niet op een vliegtuig.

Karen: Ik ga héél graag weg. Ik ben van niets bang, behalve van een vliegtuig. We gaan meestal op reis met de bus. Ik heb wel graag dat er mensen bij zijn die ik ken. Marino: Ik wil graag met mijn lief op reis.

Ik voel me veilig bij mijn aandachtsbegeleider

Marino: Mijn aandachtbegeleider (AB) is Frank. Als er zaken zijn waar ik iets over kwijt wil, kan ik dit aan hem vertellen. Als het over mijn familie gaat, durf ik niet alles te vertellen, maar dan kan ik wel bij andere begeleiders terecht. Ik vind het wel goed dat er een AB is, in mijn vorige instelling was dit niet.

Karen: Hilde is mijn aandachtbegeleider. Ik vind dit heel goed en belangrijk. Als er ruzie is ga ik vaak bij Hilde. Als Hilde er niet is kan ik ook wel bij de andere begeleiders terecht.

Marie Rose: ik vind een aandachtbegeleider heel goed. Dat je eens kunt babbelen en je hart luchten. Ook bij andere begeleiders kan ik goed praten. Ze staan er ook voor open als ik mijn hart moet luchten.

Guy: Ik ben heel content van Mieke en Emma. Ik kan alles vertellen aan hen.

Kjell: Ik heb geen aandachtbegeleider in Herzele. Soms is het wel wat moeilijk om zaken te vertellen want soms is het vertrouwen weg en dan durf ik niets zeggen.

Innovatieprojecten binnen De Bolster

Coach Famke legt uit dat er een vijftiental medewerkers binnen heel De Bolster een opleiding volgen tot ‘innovatieversneller’. Deze medewerkers krijgen les hoe ze nieuwe ideeën kunnen uitwerken en realiseren. Het is een lang traject met veel vallen en opstaan. Maar alle medewerkers zijn zeer gemotiveerd en er zijn enkele leuke ideeën uit de bus gekomen. Famke legt alle ideeën uit en de cliënten luisteren met veel enthousiasme. „ De Bolster Bike(r)s „ Buurtbabbelnetwerk „ Recreatieve Tuin „ De Bolster Route

Marino: Die buurtbabbel is iets voor mij! Ik ken hier al veel mensen in de buurt. Zoals die mevrouw met haar honden. Ze komt af en toe aan de omheining een praatje maken. Een beetje verder woont er nog een meneer die ook een hond heeft. Ik ken iedereen in de buurt die een hond heeft! En dat de tuin leuker wordt vind ik ook een goed idee! Nu is het er kei saai!

Marie Rose: Ik vind het heel goed dat medewerkers met de fiets naar het werk mogen komen. Maar ik maak me daar ook wel wat zorgen in. Wat als we naar de dokter of winkel moeten? Dan vind ik dat ze op die