column Johan Ackaert
D
ie woensdagavond bereikten de kijkcijfers van alle tv-programma’s een ongezien dieptepunt. Het leek er zelfs even op dat met de lancering van Streetview België de computer de televisie (definitief?) verdrong als eerste ontspanningsbron na een zware dagtaak. Maar onze televisiemakers reageerden alert en keken niet op een inspanning meer of minder om de maatschappelijke betekenis van het fenomeen Streetview in het lang en het breed te plaatsen, te situeren en te duiden, zoals men dit in het jargon noemt. Zodat de vlotte jongens en meisjes van Google hun target voor die dag haalden: zorgen dat iedereen over hun organisatie sprak. Waardoor Streetview de daaropvolgende dag zeker gespreksonderwerp nummer één werd op de trein en op kantoor en de Brede Maatschappelijke Discussie pas echt openbarstte. Wat geheel ten onrechte minder aandacht kreeg, was de betekenis van Streetview voor het dagelijks bedrijf in onze gemeenten en gemeentehuizen. Zo brengt het speeltje, niet in het minst gehinderd door verbodsbepalingen in de wetgeving op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, minutieus de politieke sympathieën van bepaalde inwoners in beeld. Wie in de aanloop naar een van onze recente stembusslagen zijn steun voor deze of gene kandidaat in zijn voortuin vorm gaf middels een verkiezingsbord, wordt daar door Google blijvend aan herinnerd. Vooral supporters van de toenmalige verliezers schijnen dit sneu te vinden. Maar ook de winnaars hebben geen reden om gerust te slapen: het zou ons niet verbazen mocht de Controlecommissie betreffende de verkiezingsuitgaven en de boekhouding van de politieke partijen die foto’s aangrijpen als materieel bewijs om de klaarblijkelijke schendingen van de electorale sperperiodes te beboeten.
46 I 16 december 2011 I Lokaal
(Alle beetjes helpen dezer dagen om ons openbaar financieel huishouden in orde te brengen.) Maar ook hier zullen onze vroede dorpshoofden ervaren dat elk nadeel opnieuw z’n voordeel meebrengt: een muisklik volstaat vandaag om te weten of de kandidaat voor een baan op het gemeentehuis tot de goede of foute partij behoort. Zoals ongeruste vaders en moeders met een muisbeweging het kadastraal inkomen van de ouders van de nieuwste liefde van dochter of zoon met een vrij hoge graad van precisie kunnen schatten. En ook daarmee is de kous nog niet af: als we een politievakbond moeten geloven, is Streetview een bijzonder handig middel om allerlei geboefte behulpzaam te zijn bij het smeden van snode plannen. Waarbij diezelfde politiemensen wel blind zijn voor de waarde van de nieuwe Google tool voor henzelf en bepaalde ambtenaren. Controleambtenaren kunnen voortaan overtredingen op een of andere her- of ver- of bouwvergunning registreren en afstraffen zonder een stap buiten het gemeentehuis te zetten. Belast de minst productieve ambtenaar van het gemeentehuis met het vergelijken van de woningen op Streetview met de plannen in het archief van de dienst ruimtelijke ordening en de publieke kassa rinkelt opnieuw. (Naar verluidt is de eerste studiedag over Virtueel Gewapend Bestuur al geprogrammeerd.) Waarna die opbrengsten hun weg zullen vinden naar het plaatselijk buurtwerk dat moet interveniëren bij burenruzies na klachten van een bewoner die de buurman op Streetview ongegeneerd tegen zijn haag zag wateren of nu kan bewijzen dat het oprukkend ongedierte in zijn tuin leeft bij de gratie van de mesthoop tegen de gemeenschappelijke scheidingsmuur. En zo is het altijd iets…
beeld karolien vanderstappen
Streetview