Vakantie met kleinkind

Onze kleinzoon Jelle (toen 11 jaar) heeft een lastige periode achter de rug, met veel gedokter. Zijn moeder verzucht: “Nu hoop ik zo op iets leuks voor Jelle.” Die bedenkt zich geen moment, “op avonturenvakantie met oma Marjan.” Ik houd van reizen langs minder uitgestippelde routes. Dat levert in kinderoren vast avonturenverhalen op. Het is 2008, ik ben nog geen 70 en behoorlijk vitaal. We boeken een reis naar Egypte. Echtgenoot Garmt blijft liever thuis.

Het avontuur begint al op Schiphol. Ik wist niet dat je voor een meereizend kind, dat niet jouw eigen kind is, een toestemmingsformulier van de ouders nodig hebt. De baliemedewerker wil ons niet inchecken. Na veel gepraat, de chef erbij en bellen met mijn dochter mogen we door, we worden tot de slurf van het vliegtuig begeleid. Die reis met Jelle krijgt enkele jaren later een vervolg.

Iets van de wereld laten zien

Garmt en ik hebben veel gereisd, ik ging ook wel alleen. Mijn drang om kennis te maken met andere culturen is groter. Af en toe sloot ik aan bij een reisgroepje naar een aantrekkelijke bestemming. In 2012 besluit Garmt niet meer op reis te gaan. Hij is bijna blind en zijn conditie wordt minder. Ik, op mijn beurt, laat hem liever niet meer langere tijd alleen. Kleindochter Margreet heeft een subliem idee. Als zij met mij op reis gaat, en Garmt logeert die tijd bij haar ouders? Andere kleinkinderen willen ook graag een keertje mee. Ik ontdek, dat ik onze kleinkinderen graag iets van de wereld wil laten zien. Daar heeft ieder wel zijn eigen ideeën over. Jelle vond snorkelen in de Rode Zee het toppunt van de reis. Kathy ging mee naar IJsland. Zij koos voor winkelen met medereizigers in plaats van een nachtelijke excursie naar het Noorderlicht. Thomas wil heel graag naar Griekenland. Maar achteraf heeft hij het vooral over het vriendengroepje dat zich deze reis vormde.

Groepsreis of zelfstandig?

Voor reizen met kleinkinderen in de tienerleeftijd koos ik voor een georganiseerde groepsreis. Stel dat er iets met mij zou gebeuren, dan was er in ieder geval een vorm van opvang voor mijn kleinkind. Er zijn groepsreizen voor ouders met kinderen. Een oma-met-kleinkind past prima in dat concept. Bij die reizen wordt de leeftijd van de meereizende kinderen vermeld. Wat oudere kleinkinderen gingen mee op een gewone groepsreis, maar ook dan informeerde ik bij de reisaanbieder naar de samenstelling van de groep. Drie keer ben ik op reis geweest met een kleinkind 25+. Dan vervalt de noodzaak van een groepsreis. In Oezbekistan

Met kleindochter Margreet in Jordanië

hebben Lieke en ik een pakketreis geboekt voor 2 toeristen, we kregen een auto met chauffeur en een gids mee. Met Tobias heb ik alleen een hotel in Gambia vastgelegd voor het begin en de laatste dagen van de reis. We boekten daarnaast een meerdaagse excursie naar Senegal en hebben de rest van de reis ter plekke ingevuld. In een toeristisch land kan dat heel goed.

Afspraken maken

Reizen met grotere kinderen vraagt een andere instelling. Je overlegt meer, er zijn wel grenzen. Mijn kleindochters hadden er geen idee van hoe uitdagend jonge Nederlandse vrouwen zich gedragen in Islamitische landen. Ik had zo gewaarschuwd, toch stapt Margreet, lang blond haar, het hotel in Amman uit in een mouwloos T-shirt. Ik ben bijna altijd gewapend met hoofddoek en dun vestje. Drie straten verder is Margreet van mening veranderd: “Mag ik je vestje? Ik snap nu pas wat je bedoelt.” Andere afspraken gaan erover, in hoeverre kleinkinderen alleen op pad mogen. Met andere leden van de reisgroep op pad vond ik nooit een probleem. Lieke was al dertig, woonde samen met haar vriend, maar was nauwelijks bestand tegen de verliefde blikken van onze gids in Oezbekistan. “Vind je het vervelend dat Ilhom en ik vanavond nog even met zijn vrienden naar een kroeg gaan?” Aan de ene kant eng, aan de andere kant misschien een niet te missen ervaring. Wel reden voor een ernstig gesprek. Alcoholgebruik en geld vragen ook om afstemming. Op de reis met Jelle in Egypte vormde zich een groepje jongens. Zij dachten er niet aan om samen met de ouders te eten, ze wilden een eigen tafel en zelf bestellen. Dat werd een luxe maaltijd. De ouders (en de oma) spraken de volgende dag een bedrag af wat de jongens mochten uitgeven.

Bijzondere band

Reizen met een kleinkind geeft een bijzondere band en bijzondere herinneringen. Met onze jongste kleinzoon Thomas (toen 14 jaar) reisde ik 2 jaar geleden door Griekenland. Ik was inmiddels 80 en mijn vitaliteit was toen een stuk minder. Griekenland is tamelijk bergachtig. Niet een ideale combinatie. Het ging goed, mee dankzij andere ouders. Zij boden aan Thomas mee te nemen voor een steile wandeling door Mystras en naar dat ene fort, 995 traptreden hoog op een heuvel. Het was duidelijk dat ik een beslissing moest nemen. Het tijdperk van de avonturenvakanties is voorbij. Mijn behoefte aan reizen is minder. Een dagje uit is ook heel leuk.

Met kleinzoon Ewalt in Mexico

Met kleindochter Lieke in Oezbekistan

Marjan Vonk