Οι Ναΐτες πετάχτηκαν δίπλα
που θα τελειώσει η κηδεία μου, ο Γλαύκος Μπεζαχτάς θα στείλει με κούριερ στην Ασφάλεια αποδείξεις για τις κάμποσες φορές που μου εξασφάλισες παράνομη γυναικεία συντροφιά επί χρήμασι». Ο Γλαύκος Μπεζαχτάς σήκωσε για μια στιγμή του ώμους του κοιτώντας τον Θανάση που είχε γίνει μπεζ και σκέφτηκε να δικαιολογηθεί, άλλαξε όμως γνώμη νιώθοντας μια μικρή αηδία για τη μικρή τύψη που ένιωσε. «...Τότε που μου έφερνες πουτάνες ντε», έκανε πως συνέχιζε το διάβασμα ο Μπεζαχτάς, ενώ στην πραγματικότητα το είπε εκτός κειμένου στον Θανάση, για να του κάνει τη ζωή δυσκολότερη. «Θέλετε να κάνουμε ένα διάλειμμα;» ρώτησε με μειλίχιο τόνο την ομήγυρη. Εκείνη τη στιγμή η Ρούλα βγήκε απ’ την τουαλέτα χρησιμοποιώντας τον παράμεσο με έναν πολύ ντελικάτο τρόπο για να καπακώνει εναλλάξ τα ρουθούνια της. Ο Αλέξης που είχε απαντήσει «ναι» στην ερώτηση για το διάλειμμα, έπεσε σχεδόν επάνω της και τη ρώτησε αν μπορούσε να τη βοηθήσει σε κάτι. Ο Αλέκος από την όρθια θέση δίπλα στους καναπέδες όπου στεκόταν τόση ώρα, την άκουσε να του απαντά πως «όχι», και αν ήξερε την παροιμία «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια». Ο άλλος, λίγο ξαφνιασμένος της είπε πως την ήξερε και η Ρούλα του είπε: «ε, στην περίπτωσή μου ισχύει τι κάνει κο-κο-κο στη μύτη μου». Ο Αλέκος χασκάρισε λίγο βλέποντας τα μούτρα του Αλέξη να δέχονται την απάντηση της Ρούλας και ταυτόχρονα, ένιωσε μια αυτόματη ανατριχίλα στην πλάτη του, ερωτικής προελεύσεως, όταν η Ρούλα πέρασε από μπροστά του ρίχνοντάς του ένα πονηρό βλεμματάκι. «Ήταν τρελός παιδί μου. Μια φορά μου είχαν πει τα παιδιά στο σούπερ μάρκετ –ξέρετε, μέναμε πολύ κοντά στη βίλα του, ύστερα γέμισε η γειτονιά ξένους και δεν αντέξαμε, φύγαμε– ότι - 83 -