Clubblad VMBC het Anker 2008-1

Clubblad VMBC ’t Anker

HOBBY VAART e

27 Jaargang

Nummer 1

2008

VMBC ’t Anker HOBBY VAART Clubblad: VMBC ’t Anker e 27 jaargang 2008 Clubhuis: VMBC ’t Anker Geinoord 1 3432 ND Nieuwegein Betalingen/Postadres: Gironummer: 5699411 VMBC ’t Anker Burg. De Geerplansoen 9 3433 BD Nieuwegein VMBC ’t Anker Is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en Fabrieken te Utrecht onder nummer V479467 Tevens is de club lid bij de ANSF Vaarwater: Onze vaarwateren zijn: de Kanovijver in het park Oudegein en voor het zeilen de Nedereindseplas.

Clubavonden: e e Elke 2 en 4 vrijdag van de maand is er een clubavond.

Aanvang 20.00 uur Activiteiten: Voor deelname aan activiteiten zo vroeg mogelijk opgeven bij het bestuur.

Zie ook de vaar -en evenementen kalender elders in dit blad.

Reageer a.u.b op de mailtjes die u ontvangt over de diversen activiteiten.

Contributie: Inschrijfgeld: € 5,00 Lidmaatschap: € 25,00 Junioren: € 12,50 Donateur vanaf: € 12,50 Advertenties: 1 pagina: € 35,00 ½ pagina: € 17,50 per jaar, 5 nummers

Het bestuur: Voorzitter: Vacant

Vice-voorzitter: Ton Kool Geinoord 1 3432 ND Nieuwegein 030-6036076 06-54255393 Secretaris/peningmeester: Hans van Rossum Burg. de Geerplansoen 9 3433 BD Nieuwegein 030-6060824 06-24774111 Copy clubblad: Copy voor het clubblad bij voorkeur digitaal aanleveren, per mail, flop of cd.

Documentsoort maakt niet uit.

Word, Excel, tekst of PDF alles is welkom.

Welk lettertype u gebruikt is geen probleem, dit passen we wel aan.

Een kranten artikel graag vroegtijdig aangeven, daar het artikel misschien nog op internet is te vinden en daardoor makkelijker te plaatsen is.

Algemeen bestuurslid: Tom Boere Nereusburg 82 3437 HD Nieuwegein 06-51488915 Redactie: webmaster@vmbchetanker.nl fax: 0847140798 Email VMBC ’t Anker: h.vanrossum@casema.nl Internet : www.vmbchetanker.nl

Van de redactie De feestdagen zijn weer achter de rug, we kunnen ons dus weer richten op een nieuw seizoen VMBC het Anker. De agenda [zie elders in het blad] is alweer behoorlijk gevuld.

Voorlopig staan er alleen nog maar de jaarlijks terugkerende evenementen in. Maar wie weet komen er nog nieuwe uitnodigingen.

Reageer a.u.b op de mails of mondelinge uitnodigingen, ook als je niet meegaat. Voor wie zijn boot nog in orde moet maken voor het nieuwe vaarseizoen, die mag wel opschieten, want de eerste wedstrijd staat gepland op zondag 13 april.

Even een vraagje van de penningmeester tussendoor: heeft u uw contributie al betaald / overgemaakt?

Voor vrijdag 28 maart staat er weer een ruilavond/clubavond in de planning.

Dus heeft u nog spulletjes die u wilt verkopen of ruilen, haal ze onder het stof vandaan en kom ook. Modelbouw Shop Flevoland zal deze avond ook weer aanwezig zijn. Wilt u iets bestellen, doe dat dan voor deze avond, zodat ze het mee kunnen nemen. Scheelt weer in de verzend kosten!

En natuurlijk zit ik met smart te wachten op de stukjes die binnen stromen over vaarwedstrijden en demonstraties.

Op de website is het nu ook mogelijk om tekeningen uit ons archief te bestellen. U vindt er een overzicht met de schaal en de prijzen.

Dit was zittend vanuit de stuu achter de PC. Uw redacteur Jan Oostenbruggen.

Onze vereniging is weer een aantal nieuwe leden rijker. Dit is NIET zo verwonderlijk, want wie wil er nu niet lid worden van VMBC ’t Anker.

C.J. Marbus. Kameraarsweide 22 3437 CB Nieuwegein c.marbus@casema.nl T. Liefhebber Dorpsstraat 14 4124 AM Hagestein cor.liefhebber@casema.nl Lex van Viegen Woudweg 31 3921 CN Elst J. W. Onink Franciscushof 98 4133 BH Vianen

Wat vindt u in deze editie van het clubblad: Van de Redactie. Wat huishoudelijke mededelingen.

Stirling motor. De geschiedenis van de Stirling motor.

Waar is tie gebleven?. Wie weet waar het Containerschip de Stad Utrecht is gebleven.

Parcours 2008. Het F2 parcours voor 2008 is gereed.

Aluminium profielbouw. Een constructiemethode voor aluminium jachtbouw.

De Plonsbus. Openbaar vervoer in Rotterdam.

Internet tip. RSS feeds.

Brutus. De nieuwe aanwinst van de Utrechtse Zeeverkenners Baracuda.

RT Magic. Een serie over bekende/beroemde schepen, deze keer over Kotug.

He, dat wist ik niet …. Deel 6.

Smit-Lloyd. Deel 3 over het werk van Smit-Lloyd, dokken.

Kalender 2008. Clubavonden, demo’s, F2 varen, zeilen etc.

Interview met …… Danny Bimmel.

Kakuro. Even puzzelen.

De Stirling motor Geschiedenis van de Stirling motor De stirlingmotor is een door de Schotse predikant Robert Stirling (1790-1878) in 1816 ontworpen en gebouwde zuigermotor met uitwendige verbranding (of andere warmtetoevoer). De werking van de stirlingmotor berust op het principe dat gas in een door een zuiger afgesloten cilinder wordt verwarmd, deze zuiger door uitzetting zal verplaatsen. Door het gas vervolgens bij een lagere temperatuur weer te comprimeren en daarna de expansie door verhitting te herhalen kan men een machine krijgen die arbeidsoverschot levert. Het principe wordt in tegengestelde zin ook toegepast in de koudgaskoelmachine. In het midden van de 19de eeuw werd door de Zweed Ericsson een volgens dit principe werkende motor praktisch toegepast, maar deze kon op den duur niet concurreren tegen stoommachines. In 1938 begon Philips de stirlingmotor verder te ontwikkelen en na de Tweede Wereldoorlog ontstond een type waarbij het gas in een gesloten circuit met behulp van een verdringer heen en weer wordt geschoven van een ruimte met een constante hoge temperatuur naar een ruimte met een constant lage temperatuur en omgekeerd. Wordt de verdringer naar de warme ruimte bewogen, dan stroomt het gas uit de warme ruimte naar de koude ruimte. Beweegt de verdringer in omgekeerde richting, dan stroomt het gas langs dezelfde weg terug naar de warme ruimte. Bij de eerstgenoemde verplaatsing moet het gas een grote hoeveelheid warmte afgeven, die het bij de tweede beweging weer moet opnemen. Om hierbij niet onnodig warmte te verspillen is in het kanaal tussen beide ruimten een regenerator geplaatst, bestaande uit een fijne poreuze metaalmassa. Hierdoor is het mogelijk een aanzienlijke rendementsverbetering te verkrijgen. De bewegingen van het verdringersysteem voor periodieke verhitting en afkoeling van het gas worden met behulp van een speciaal drijfwerk gecombineerd met die van een zuigersysteem, dat het gas comprimeert als het zich in de koude ruimte

bevindt en laat expanderen als het zich in de warme ruimte bevindt. Hieraan wordt het arbeidsoverschot ontleend. Het rendement en het vermogen zijn nog verder verbeterd o.a. door waterstof of helium te gebruiken in plaats van lucht en door het systeem te laten werken bij verhoogde druk. Tot de voordelen van de stirlingmotor behoren de geruisarme gang, het vrijwel ontbreken van schadelijke uitlaatgassen (door een continu verbrandingsproces met vrije keuze van brandstoffen of een andere warmtebron) en geen vervuiling in de cilinder door de toepassing van zuiver gas en doordat in de cilinder geen verbranding optreedt.

In 1972 sloten Philips en Ford een licentieovereenkomst met als doel de stirlingmotor verder te ontwikkelen voor toepassingen in o.a. personenauto's.

Zijn Stirling motoren de meest efficiente motoren?

Rond 1850 bedacht een slimme Fransman Sadi Carnot wat het maximum haalbare rendement is van een motor die op warmte werkt. Zijn formule is ongeveer als volgt: (temperatuur van de hete zijde - temperatuur van de koude zijde)/temperatuur van de hete zijde x 100 is gelijk aan het maximaal haalbare rendement. Natuurlijk moet de temperatuur in deze formule worden uitgedrukt in Kelvin of Rankine. Theoretisch voldoen Sterling motoren (met een volmaakte regneratieslag) aan deze zogenaamde Carnot cyclus. Echte Stirling motoren kunnen ongeveer 50% van de maximale theoretische waarde halen. Dit is een buitengewoon hoog percentage!

Als Stirling motoren zo'n hoog rendement hebben, waarom zit er dan geen in mijn auto?

Stirling motoren kunnen op eenvoudige wijze tot stilstand worden gebracht.

Het op gang brengen van de motor kost echter enige tijd. Als je in je auto stapt, dan wil natuurlijk dat hij onmiddelijk kan worden gestart, zodat je met gierende banden kunt wegscheuren. Met een Stirling motor kun je zoiets niet doen. Ondanks dit nadeel hebben in de jaren zeventig Ford, GM (General Motors), en AMC (American Motors Corporation) vele miljoenen dollars uitgegeven aan het ontwikkelen van Stirling automotoren. Ford is er zelfs in geslaagd een motor te bouwen die het mogelijk maakte, om twintig seconden na het starten, met de auto weg te rijden. Vele prototypen zijn gebouwd en getest. In de jaren tachtig echter daalde de olieprijs weer, en iedereen kocht grotere auto's. Opeens was er geen dringende reden meer om een motor te onwikkelen die een aanzienlijk hoger rendement heeft en niet onmiddelijk kan worden gestart.

De AMC Spirit uit 1979 was uitgerust met de experimentele 'P-40' Stirling motor. De Spirit kon rijden op benzine, diesel en alcohol. De P-40 motor bood minder vervuiling, 30% minder brandstofverbruik, en dezelfde prestaties als de standaard verbrandingsmotoren. In Frankrijk is er zelfs een duikboot, de

'Research Sub Saga', die met behulp van een Stirling motor wordt aangedreven.

Stirling motoren kunnen uitstekend functioneren voor energieopwekking op bijvoorbeeld pleziervaartuigen.

Hun grote rendement en stille werking zijn van grote waarde, bovendien is er voldoende koelwater beschikbaar. Ook zouden zij kunnen worden toegepast in vliegtuigen, omdat de lucht kouder wordt naarmate het vliegtuig stijgt. Er bestaat echter nog steeds geen motor in vliegtuigen (zelfs niet de jetvliegtuigen) die voordeel heeft bij de condities op grote hoogten. Een Stirling motor zou niet zoveel vermogen verliezen bij het klimmen, in tegenstelling tot zuigermotoren of jetmotoren. Zou je het ook niet fijn vinden om te vliegen in een geruisloos vliegtuig met een efficiente motor die bovendien weinig trillingen veroorzaakt?

Wie was Robert Stirling eigenlijk?

Robert Stirling was een predikant van de Kerk van Schotland, die zorg had voor zowel de geestelijke als lichamelijke gezondheid van zijn parochianen.

Hij vond de Stirling motor uit, zelf noemde hij het een 'lucht motor', omdat stoommachines destijds vaak ontplofden en de mensen, die ermee werkten, verminkten of zelfs doodden.

De motor van Robert Stirling kon niet ontploffen en bood meer vermogen dan de toenmalige stoommachines. In 1816 ontving hij zijn eerste patent voor een nieuw type 'lucht motor'.

De motoren die hij bouwde kregen bekendheid onder de naam 'hete lucht motoren'. Deze naam bleef gebruikt worden tot 1940, toen andere gassen zoals helium en waterstof het medium lucht vervingen.

Robert Stirling was een actieve predikant en uitvinder gedurende zijn leven.

Misschien is zijn belangrijkste uitvinding de 'regenerator' of 'econimiser' zoals hij het noemde. Dit principe wordt nog steeds gebruikt in Stirling motoren en

Waar worden Stirling motoren tegenwoordig voor gebruikt?

De moderne toepassing van Stirling motoren is voor velen onzichtbaar. De afgelopen jaren zijn er veel experimentele motoren gebouwd, er zijn echter maar drie gebieden waar Stirling motoren een belangrijke toepassing hebben gevonden. Stirling motoren worden tegenwoordig toegepast in duikboten, in cryogene koelmachines, en als demonstratie in klaslokalen.

Cryogenie is de wetenschap die zich bezighoudt met onderzoek naar uitzonderlijke koude.

Een Stirling motor kan worden gebruikt om voorwerpen diep te koelen.

Het is misschien niet erg vanzelfsprekend, maar een Stirling motor werkt reversibel. Als je de ene kant verwarmt, en de andere kant afkoelt, dan kun je mechanische energie genereren. Maar als je er mechanische energie instopt, door gebruik te maken van een elektrische motor, dan wordt de ene kant warm, en de andere kant koud. Als je een dergelijke machine goed ontwerpt, dan wordt de koude kant extreem koud. Het is zelfs gelukt om een Stirling motor te ontwerpen die kan koelen tot onder de 10 Kelvin. Er zijn zelfs micro Stirling motoren in grote hoeveelheden gemaakt voor toepassingen in nachtkijkers om de aanwezige infrarood chips te koelen tot 80 Kelvin.

Schematische werking van een stirlingmotor In de afbeelding links getekende fase bevindt de verdringingszuiger zich in de bovenste en bevindt de arbeidszuiger zich in de onderste stand; al het gas is in de koudste ruimte. De arbeidszuiger beweegt dan omhoog en comprimeert het koude gas. Vervolgens begint de verdringingszuiger naar beneden te bewegen, waardoor het gecomprimeerde gas via de regenerator en een verwarmingskanaal in de warme ruimte komt. Daarna expandeert het hete

gas en worden verdringings- en arbeidszuiger samen naar hun onderste stand gedreven. De verdringingszuiger beweegt daarna weer naar boven, waardoor het gas uit de warme ruimte via de regenerator en een koelkanaal naar de koude ruimte wordt gebracht, waarna de cyclus opnieuw begint.

Schematische tekening van de werking van een Stirlingmotor.

1. Warmte-afvoer uit gas via koeler 2. Regenerator 3. Warmtetoevoer naar het gas 4. Warme ruimte 5. Verdringingszuiger 6. Koude ruimte 7. Arbeidszuiger 8. Juk van de holle drijfstang van de arbeidszuiger 9. Tegen elkaar in draaiende tandwielen op de krukassen, die voor een zuiver symmetrische beweging van het drijfwerk zorgen 10. Een van de twee krukken 11. Drijfstangen 12. Juk van de drijfstang van de verdringingszuiger In de afbeelding links getekende fase bevindt de verdringingszuiger zich in de bovenste en bevindt de arbeidszuiger zich in de onderste stand: al het gas is in de koude ruimte.

De arbeidszuiger beweegt dan omhoog en comprimeert het koude gas.

Vervolgens begint de verdringingszuiger naar beneden te bewegen, waardoor het gecomprimeerde gas via de regenerator en een verwarmingskanaal in de warme ruimte komt (afbeelding rechts).

Daarna expandeert het hete gas en worden verdringings- en arbeidszuiger samen naar hun onderste stand gedreven. De verdringingszuiger beweegt daarna weer naar boven, waardoor het gas uit de warme ruimte via de regenerator en een koelkanaal naar de koude ruimte wordt gebracht, waarna de cyclus opnieuw begint.

Parcours seizoen 2008

Het heeft wat a4tjes gekost maar het nieuwe parcours voor het seizoen 2008 staat op papier. Het is voortgekomen uit de bestaande middelen, dus in het water mag het ook geen problemen geven.

Waar is tie gebleven?

Laatst op een clubavond dook er een foto op van een groot containerschip.

Het ging om de Stad Utrecht, een schip van 4 meter 85 lang en ongeveer 300 kilo zwaar. Waar ook nog eens 300 kilo bij zou moeten om hem goed op de waterlijn te krijgen.

Het schip stamt ongeveer uit 1985, gebouwd door de toenmalige leden van de UMBC [Utrechtse Modelboot Club]. Door wat strubbelingen binnen die vereniging, is het schip toen uit het zicht geraakt. Er was ook een aanhanger met takel bij om hem te vervoeren en in en uit het water te hijsen.

Enkele oud leden van de UMBC vroegen zich af wat er van het schip geworden is. Vaart het nog, staat het ergens tentoongesteld ? Herkent u het schip en weet u waar het zich nu bevindt, neem eens contact met ons op. Dit kan bijvoorbeeld via onze website [www.vmbchetanker.nl]. Hier staan diversen e-mail adressen en of contact formulieren op.

Bij voorbaat dank.

Visser Elektro

TV – VIDEO – HIFI – KOKEN WASSEN – DROGEN – KOELEN HUISHOUDELIJKE- EN ZONNE-APPARATUUR TELECOMMUNICATIE Voor alle bovengenoemde artikelen hebben wij een eigen service en reparatieafdeling.

NOOIT EEN MISSER BIJ VISSER MÉÉR DAN 70 JAAR EEN BEGRIP IN DE REGIO

Tot ziens in onze winkel!

Dorpsstraat 3-4 3433 CH NieuwegeinVreeswijk Tel: (030) 606 24 27 Fax: (030) 606 72 07

Wij zijn aangesloten bij Een inkooporganisatie van 7000 vakzaken

Contact E-mail: Info@kooltrouwautos.nl Adres: Showroom Geinoord 1 3432 ND Nieuwegein Openingstijden: Maandagavond 19:00 tot 21:00 Donderdagavond 19:00 tot 21:00 Zaterdag 10:00 tot 15:00 Telefoon: 030-6036076 of 06-54255393

Fax: 030-6586209

www.kooltrouwautos.nl

In een serie over modelzeilen worden de verschillende boot types behandeld.

Deel 1 ging over de 1 Meter Klasse. Deel 2 over de Micro Magic van Graupner. 3 over de Laser, 4-Marblehead of M-Klasse en 5 over de K-Klasse.

Dit is nummer 6 en tevens de laatste in de rij, die gaat over de XL-25.

De XL25 is een snel, eenvoudig te zeilen en competitief radiografisch bestuurbaar model zeiljacht.

De vloot van deze klasse groeit sterk vanwege zijn kleinere en handelbare omvang:- weegt nog geen kilo, mast en zeilen zijn als een geheel te vervoeren en het geheel is op de fiets mee te nemen. De XL25 is klaar om te zeilen in 1 minuut, dankzij haar ongestaagde mast. Dit type tuigage wordt 'swing-rig' of 'aerorig' genoemd.

Kortom een zeer toegankelijke modelzeil klasse.

Hierin onderscheidt de XL25 zich direct van de 1meter klasse, de marblehead, de kklasse, de S75 en de 10-rater.

Er is een komplete kit ontwikkeld om de bouwtijd zeer kort te houden. Dit montagepakket bestaat uit kortweg uit alle materialen die nodig zijn. onderdelen zijn al pasklaar gemaakt. een glas-epoxy romp, een gegoten bulb, de zeilen, mastdelen, beslagonderdelen, een bouwhandleiding met bouwtekeningen, enz.

De boot is oorspronkelijk ontworpen om haar eenvoudig zelf te kunnen maken van samengestelde balsa platen, geimpregneerd met epoxy hars om het construct stijf te maken. Bouwtijd ca 80 uur.

Het montagepakket is de beste en snelste manier om een eigen XL-25 te bouwen. Meegeleverd zijn: -

Bouwtekening. de glas-epoxy romp. alle pasklare inbouwonderdelen voor de romp. alle beslagonderdelen zoals bijvoorbeeld voor bediening roer en zeilen een kanten klare gegoten loden bulb met het maximaal toegestane gewicht van 340gram.. voorgesneden zeildoek met verstevigingplakkers en de klasse-logostickers. door jezelf gekozen kleur van het dekfolie.

De meest recente versie van de afbouwhandleiding die is te downloaden van de site.

Een epoxy setje (inhoud; hars, harder, kwastjes, handschoenen en gebruiksaanwijzijng) is los erbij te bestellen. De romp wordt gekenmerkt door een

sandwich constructie, opgebouwd uit drielagen:- glas-balsa-glas.

Tevens is de zender en elektronica overal verkrijgbaar. een speciale en dure zeilwinch is voor dit tuigage niet nodig. De XL-25 laat zich varen met een standaard 2-kanaals zender. De 2 ingebouwde servo's bedienen het roer en de zeilen. Het 4.8 Volt syteem in de boot, bestaande uit de ontvanger, 4 penlite batterijen en 2 servo'se, geeft genoeg energie voor 4 uur varen.

Internet link: www.sealevel.demon.nl

Aluminium profielbouw.

Aluminium lijmsysteem.

In een boerderij in de kop van Friesland hebben twee jachtbouwpartners een nieuwe efficiĂŤnte constructiemethode ontwikkeld voor rondspant aluminium jachtbouw. Ze bouwen met lichte, zelfcentrerende aluminium profielen die ze aan elkaar lijmen en bevestigen. De methode (voor rondspant aluminium zeiljachten boven 40 voet) zou 30 % goedkoper en sneller zijn dan bestaande

methodieken. Jacht- en zelfbouwers kunnen er direct mee aan de slag; na een lijm workshop van vier uur!

Jan Jak en Peter Blom, partners van het jonge bedrijf Zwaluwjachtbouw, hebben het systeem ontwikkeld en er octrooi op aangevraagd. Het liefst bouwen ze er rondspant jachten mee van boven de 40 voet. Om aan te tonen dat ze ook korte jachten 'in het gareel' kunnen krijgen, hebben ze twee rondspant sloepen van 8,5 meter gebouwd. Die voldoen op het eerste gezicht geheel aan de verwachtingen; de stijfheid is OK. Het bedrijf Lightweight Structures BV in Delft gaat de bouwmethode de komende maanden onderzoeken op stevigheid en stijfheid.

Constructie.

De romp wordt gebouwd met aluminium profielen op een hechte mal, zonder

het gebruikelijke aluminium spantenraam. Met een eigen lijmtechniek en speciale bevestigers uit de vliegtuigbouw worden de profielen gestapeld. Het geheel wordt aan de buitenzijde afgedekt met een supervlak sluitprofiel. Het lijmsysteem bestaat uit 2-component Araldite (afdichting) en 1-component Sikaflex lijm. Het traditionele spantenraam is overbodig, omdat de profielen in de binnenwand voldoende eigen stijfheid hebben. Dat maakt het complexe en arbeidsintensieve aluminiumlassen nagenoeg overbodig.

De bouwmethode geeft een strakke en gladde buitenwand, zonder vervormingen. Dat scheelt weer in de kostbare afwerking ( plamuur- en schuurwerk). De speciale aluminiumlegering (6082 T5) valt onder het keurmerk van Lloyd’s.

De efficiencyverbetering (korte en efficiëntere bouw en minder materiaalgebruik) bedraagt volgens eigen zeggen 30% vanaf een lengte van 40 voet.

Toekomstplannen.

De werf wil een eigen lijn uit gaan brengen van aluminium rondspant jachten.

De komende maanden werken ze aan het casco van een rondspant aluminium spiegelsloep (8,5 meter). Om onder andere de midscheepse krachten op te kunnen vangen, werkt het bedrijf met jachtontwerper Peter Bosgraaf aan een ringspant die geïntegreerd wordt in de romp. Jan Jak: "Onze aanpak is sterk concurrerend met bestaande aluminiumbouw. Het levert een sterk en stijf schip op met minder trillingen en lage onderhoudskosten. Je voelt en ziet dat de rompen stevig zijn. Jachtontwerper Peter Bosgraaf is enthousiast. Hij gaat het concept voor zijn 'Svalbard'-jacht aanpassen. Zodra een klant zich meldt, gaan we bouwen. We zijn de enige werf in Nederland met deze aanpak. We zijn ook wel een beetje bootjesgek.

We hebben onze hele ziel en zaligheid en zelfs wat familievermogen in deze constructiemethode gestoken. Eerst willen we in opdracht van werven series gaan bouwen. Daar zijn inmiddels gegadigden voor."

De partners van de werf Zwaluwjachtbouw hebben hun concept en werf in een jaar tijd opgebouwd. www.zwaluwjachtbouw.nl

Plonsbus In Rotterdam kun je binnenkort met een bus te water. In de volksmond heet hij al de 'Plonsbus'.

In september werd in de Rotterdamse haven voor het eerst proefgevaren en gereden met de Plonsbus, de nieuwe Rotterdamse amfibiebus. De bus biedt plaats aan 42 passagiers. Het voer/vaartuig is onzinkbaar door luchtkamers die de bus ook na een aanvaring overeind houden. Ook wat techniek betreft zit het wel goed. De boot heeft een A.B.S. remsysteem, een gevanceerd Electronic Motormanagement System, navigatie-apparatuur, een dieptemeter en een Autopilot. Voor de veiligheid zijn aanwezig Lifejackets, veiligheidsriemen, brandblussystemen en bilgepompen. De AmphiCoach is bestand tegen zoet en zout water.De achterwiel aangedreven bus (een handicap bij steile hellingen zoals bij de proefvaart bleek) verplaatst zich in het water door twee jet drives. Het vermogen op de weg komt van een Iveco Tector 280hp, Common Rail Diesels (Turbo Charged met Intercooler). In het water zorgt een dieselelektrisch installatie met twee Marine Jet Drive units voor de aandrijving.

De plonsbus wordt dit najaar ingezet door twee Roytterdamse horecaondernemers de Jong en Wielders.

Zij willen een vijf kwartier durende toeristische rij-en vaarroute mee gaan uitvoeren. Ze vonden op Malta een moderne versie van de amfibie. Volgens de fabriek voldoet de bus aan alle huidige eisen voor milieu en veiligheid en behoeft hij weinig onderhoud. De attractie gaat in november van start.

Vanaf de Coolsingel gaat de tour langs de Leuvehaven, over de Erasmusbrug richting Katendrecht. Dan is het tijd om de zwemvesten aan te trekken en de duikbrillen op te zetten voor de SPLASH. Tijdens de rondvaart daalt de adrenaline weer wat en is het genieten van het fantastisch uitzicht op de skyline vanaf de Maas. Weer terug op het droge wordt de terugtocht ingezet langs o.a. het Noordereiland, de Willemsbrug, de Laurenstoren, de kubuswoningen en het Witte Huis.

Internet tip: Wilt u op de hoogte blijven van de veranderingen op de website van VMBC het Anker? Ga dan naar www.rss2mail.be Hier geeft u de RSS link op van onze website [http://www.vmbchetanker.nl/?feed=rss2] de frequentie dat u een mail wilt ontvangen, en het e-mail adres waar het naar toe moet. Uiteraard kunt u dit ook altijd weer afmelden. In de mails die u krijgt is een afmeld link opgenomen.

Een andere optie [welke ik zelf gebruik] is een eigen startpagina maken bij www.netvibes.com Hier kun je je eigen pagina’s samenstellen. Je kunt je eigen favorieten toevoegen. Zoekmachines voor het web en plaatjes, het laatste nieuws van Nu.nl en Metro, het weer overzicht, een rekenmachine, de headers van je e-mail accounts zet je binnen enkele klikken op deze pagina’s. Je kunt meerdere tabbladen maken, zo kun je modelbouw en andere zaken eenvoudig gescheiden houden, ieder tabblad zijn eigen onderwerp.

Uiteraard kun je ook de RSS feeds van VMBC het Anker op je pagina zetten.

Al je instellingen worden voor je opgeslagen, dus waar ook ter wereld je inlogt, je hebt altijd je eigen favorieten, nieuws berichten en overzicht op je mail accounts bij je. Op eco.netvibes.com staan overigens duizenden widgets die je met een simpele klik aan je eigen netvibes kunt toevoegen. Ook die van VMBC het Anker.

Nog een derde optie is, wanneer je gebruik maakt van Outlook 2007 kun je hier ook RSS feeds in aanmaken. De berichten komen dan ook automatisch binnen in je Outlook.

Enkele voorbeelden van RSS feeds zijn: VMBC het Anker: http://www.vmbchetanker.nl/?feed=rss2 Aneroid: http://www.aneroid.nl/?feed=rss2 [website van Henk Modderman over modelzeilen] Binnenvaart web-log: http://feeds.feedburner.com/Binnenvaart?format=xml Modelbouwmarkt: http://www.modelbouwmarkt.nl/rss.php [Vraag en aanbod gedeelte op het Modelbouwforum]

Brutus De 'core business' van de Utrechtse Zeeverkenners Baracuda? Lekker met bootjes kloten! Daar hebben ze een slepertje voor nodig.

De club heeft zeven Lelyvletten (6 x 2,5 meter) waarmee de 30 zeeverkenners roeien en zeilen op de Hagestijnseplas en de Loosdrechtse plassen.

Om de Lelyvletten vanuit Utrecht te vervoeren, gebruikten ze een oud slepertje. Tien jaar geleden blies hun oude clubbeestje de laatste adem uit.

Middelen ontbraken om een beter bootje te kopen. Er brak een lange periode

aan van; sparen, dromen en fantaseren. Vorig jaar zat er eindelijk een bedrag van â‚Ź 10.000 in kas.

Een van de vrijwilligers ontdekte een legergroene legerbootje; de Brutus uit 1954. Er was fantasie voor nodig om wat moois te zien in dit geniebootje voor bruggenbouw. Van origine lag er een Engelse benzinemotor van 150 pk in. In 1962 werd de originele motor vervangen door een 100 pk Deutz dieselmotor in. Na een flinke sponsorsactie kochten de Baracuda's het schip.

Er moest nog flink wat aan gebeuren. Een aankoopkeuring leerde dat het watergesmeerde lager slecht was. De bronzen schoefas moest vervangen. De brandstofpomp was slecht.

Met een man of acht waren ze meerdere avonden per week in touw.

Regelmatig kwam er nieuw oud zeer naar boven (...oeps, versleten verstuivers). Maatjes, familieleden; iedereen die iets kon of wist of had, werd ingezet. In zeven maanden was de Brutus klaar voor een nieuwe generatie.

De kids en de vrijwilligers vinden hun nieuwe Brutus geweldig. Ze zijn er net mee op Pinkersterkamp geweest. Apentrots presenteerde Baracuda de Brutus op de Sleepbootdagen in Vianen. Met de Brutus kunnen de Baracuda's er weer tegenaan.

de

Dit is de 5 in een serie beschrijvingen/verhalen over bekende/beroemde schepen. Schepen die door menig modelbouwer zijn gebouwd. Hierna volgen nog o.a. de Fairmount Sherpa en de Zwarte Zee.

DE VADER VAN DE 'TUGNOLOGY' Het slepen zit Ton Kooren in het bloed: zowel zijn vader als zijn grootvader was actief in het sleepbedrijf. Zijn zoon Ard-Jan, die op 2 augustus 2002 de leiding van Kotug overnam, zet die traditie voort. Na jaren te hebben gewerkt

als hoofd technische dienst in het bedrijf van zijn vader, sleepdienst Adriaan Kooren, begon Ton Kooren in 1977 voor zichzelf. In 1986 nam hij het sleepbedrijf van zijn vader erbij over. Omdat omstreeks die tijd de traditionele markt waarop sleepdienst Adriaan Kooren actief was, de natte aannemerij, was ingestort, besloot hij zich te gaan bezighouden met het assisteren van zeeschepen in de haven van Rotterdam. Voor dat werk wist Kooren in de Verenigde Staten

zes nog bijna nieuwe tractor-sleepboten op de kop te tikken. Dankzij hun vermogen en manoeuvreer-eigenschappen had Kooren voor het slepen van een zeeschip slechts een of twee sleepboten nodig. Rederij Sea-Land, al geruime tijd op zoek naar een alternatief voor de dure Rotterdamse sleepbootassistentie, ging graag met Kotug in zee en op 13 januari 1988 kon Kooren zijn eerste schip de Waterweg binnenslepen. Daarmee was het monopolie van Smit Internationale in de Rotterdamse haven gebroken. De sociale onrust die dit in de haven teweegbracht, ontmoedigde Kooren niet: in 1996 bond hij in Hamburg met succes de strijd aan met het plaatselijke

sleepbotenkartel. In 1999 volgde Bremerhaven, eveneens in concurrentie met de lokale sleepdiensten.

De Rotortug ligt aan de basis van de succesvolle start van Kotug in Bremerhaven. Het is een sleepboot met drie in plaats van de tot dan gebruikelijke twee azimuth voorstuwingsunits. Ton Kooren kreeg daarvoor het

een aanbieding die hij had gedaan voor sleepdiensten in het Zuid-Engelse Milford Haven. Voor dat werk zou een zeewaardige en zeer goed manoeuvreerbare sleepboot nodig zijn. Hij bedacht daarvoor een boot met een extra schroefunit op de plaats waar bij de tractor-sleepboten de scheg zit. Milford Haven kreeg Kooren niet, maar wel kon hij aan de slag in Hamburg, waar hij in korte tijd een aanzienlijk marktaandeel wist te veroveren. Klanten lieten blijken Kotug ook in Bremerhaven te willen hebben. Met name bij het aanlopen van autoschepen waren daar voor de passage van sluizen en bruggen drie, maar meestal vier, sleepboten nodig. Kooren kon het dankzij zijn sterke en wendbare boten met minder doen. Nadat hij op 1 januari 1999 in Bremerhaven met andere schepen was gestart, kon hij daar enkele weken later de eerste Rotortugs in bedrijf stellen: de RT Pioneer, de RT Innovation en de RT Spirit. Een vierde zusterschip, de RT Magic, werd enkele maanden later in Rotterdam in bedrijf gesteld. Deze sleepboot werd als 'Schip van het Jaar' bekroond door de Koninklijke Nederlandse Vereniging van Technici op Scheepvaartgebied. 'Tugnology' noemt Ton Kooren zijn uitvinderswerk. Sinds zijn afscheid als president van Kotug houdt hij zich bezig met de verdere ontwikkeling en marketing van de Rotortug via zijn nieuwe onderneming Kooren Shipbuilding and Trading B.V. Schip van het jaar 2000 De Koninklijke Nederlandse Vereniging van Technici op Scheepvaartgebied (KNVTS) houdt jaarlijks de verkiezing 'Schip van het Jaar'. Op 20 mei reikte minister Netelenbos de prijs uit voor de sleepboot RT Magic van Kotug, op aanwijzing van een deskundige jury.

RT Magic 11 september 1999 Bouwjaar: 1999, Werf: Padmos, Stellendam.

LxBxH: 31,63 x 12,00 x 4,40.

Vermogen: 6.300 bhp..

Roepletters: PHBR IMO nr.: 9190066 Rederij: Kotug Thuishaven: Rotterdam Vlag: Nederland

K.N. OVERMEER & ZN BV OVERMEER ROTTERDAM BV

* binnenvaart * op- en overslag * expeditie Nieuwendammerdijk 526-s1 1023 BX Amsterdam Tel.: +31(0)20-6063060 Fax.: +31(0)20-6063080

Brielselaan 85 Haven 1359 3081 AB Rotterdam Tel.: +31(0)10-2042130 Fax.: +31(0)10-2042170

Amsterdam Joh. Reynvaanstraat 33, 1066 AH Telefoon / Fax: 020 6154920

Pijnacker Delftsestraatweg 26D, 2641 NB Postbus 218, 2640 AE, Pijnacker Telefoon: 015 3692205 Fax: 015 3696220

Hoogvliet Oude Wal 38, 3193 EN Telefoon / Fax: 010 4161182

Let op : Nieuw adres Roosendaal De grootste en voordeligste modelbouwspecialist in Nederland

Bezoek onze homepage op internet : http://www.quartel.nl E-mail ons met vragen, bestellingen, etc. ons adres is: ilona@quartel.nl Veenendaal Holleweg 32, 3905 LG Telefoon / Fax : 0318 521192

Roosendaal Hulsdonksestraat 21, 4703 AP Telefoon / Fax : 0165 548230

Zwolle Rembrandtlaan 9, 8221 DC Telefoon / Fax : 038 4534073

HĂŠ, dat wist ik niet ... [deel 6] Betekenissen van woorden die voorkomen in de scheepvaart.

Impeller.

Een impeller is de rubber/kunststof waaier (schoepenrad) in een waterpomp.

Vooral gebruikt bij opvoerpompen met een relatief grote capaciteit zoals de koelwaterpomp voor aanvoer van buitenwater bij een watergekoelde uitlaat.

Zo'n pomp wordt meestal aangedreven door de motor. Een impeller is kwetsbaar, mag niet te lang droog staan en zeker niet droogdraaien. Bedenk ook, dat wanneer je omhoog gelopen bent en op eigen (motor)kracht probeert los te malen, enorme hoeveelheden zand en modder onder het schip worden losgewoeld en naar binnen gezogen zullen worden. Dat is desastreus voor de impeller.

Zorg dus altijd voor een reserve-exemplaar aan boord. Voor het geld hoef je het niet te laten en het kan veel ellende besparen.

In de wind.

Ook wel op-de-wind. De wind komt recht van voren, de zeilen klapperen en leveren geen voortstuwende kracht. De positie om zeil te zetten (hijsen) of om vaart te minderen. Ook een moment bij overstag gaan. zie zeilstanden.

Inzinking.

Als je wilt weten hoeveel dieper je boot in het water komt te liggen bij een bepaald ladinggewicht is het volgende rekensommetje te gebruiken. Een voorwaarde is dat je aan de hand van lengte en breedte het oppervlak ter hoogte van de waterlijn uitrekent. Omdat je boot geen rechthoek is wordt dat schatten. Doe alsof de boot in een grote kist ligt en neem daarvan ter hoogte van de waterlijn lengte x breedte. Bij de voorsteven en wellicht ook achtersteven vallen er als het ware wat "driehoekige" stukken af en je zal moeten schatten hoeveel je in mindering moet brengen. Eigenlijk zou je ook rekening moeten houden met de verticale schuinte, waardoor het waterverplaatsingsoppervlak toeneemt bij grotere diepgang, maar bij een inzinking van een paar centimeter heeft dit nauwelijks invloed.

Stel dat de gevonden oppervlakte 18 m2 is. In dat geval zal het schip bij 1 cm inzinking 180000 (cm2) x 1 = 180 liter meer water verplaatsen. Omdat (zoet) water 1kg per liter weegt, betekent dit dus een waterverplaatsing van 180 kg.

VoilĂ : bij 180kg lading zal de boot dus 1 cm zakken.

Jackstay.

Stang aan de bovenkant van de ra, waaraan het zeil wordt opgebonden en tevens dient als handreling voor de bemanning bij het bergen of reven van de zeilen. Verwant: paard, grommer en uitenteren.

Joggelen.

Vroeger bij geklonken schepen een bewerking van de rand van een scheepsplaat waarbij een doorzetting ontstaat om een overlap te vormen onder of boven een andere plaat, zodat deze met klinknagels kan worden verbonden, waarbij aan één zijde, de malkant, glad werk ontstaat. Als regel gaf deze methode zeer deugdelijk klinkwerk.

Een nadeel was dat het systeem niet op dikke huidplaten kon worden toegepast en moeilijkheden kon opleveren bij reparatie in havens waar geen joggelmachines waren.

Joon.

Een joon is eigenlijk een grote dobber en dient als markeerpunt in het water.

Hij bestaat uit een lange stok met aan de ene kant een drijver met daaronder een gewicht en aan de andere kant een vlaggetje. Verbonden met een reddingboei vergemakkelijkt een joon b.v. het terugvinden van een drenkeling bij man over boord. In dat geval zal het man over boord vlaggetje gebruikt kunnen worden. Bij het zien daarvan zullen andere schepen hulp moeten bieden. Joonen worden ook gebruikt als drijvers van de "muur des doods" bij de drijfnetvisserij en het staand net op het IJsselmeer. De markeringsdrijvers tussendoor worden breels genoemd.

Jufferblok.

Een jufferblok komt nooit alléén voor, maar in paren. Twee "joffers" tezamen, vormen verbonden door een talreep een ingenieuze manier om het rekkende touwwerk van het staand want te spannen. Tegenwoordig bij staaldraad gebeurt dit met een kabelspanner. Een jufferblok heeft drie of meer gaten waar de talreep op-en-neer doorheen geschoten wordt. Joffer was ook de benaming voor een lange dunne paal of spriet.

Inhout.

"Het inhout" of "de inhouten". Bij houten schepen de verzamelnaam voor de dwarsscheepse verbanden. Het geraamte, de spanten, idee in 1996 naar aanleiding van

waartegen de buitenhuid komt. Cornelis van Yk spreekt over leggers, wrangers, buikstukken, pijkstukken, oplangers en stutten. Witsen spreekt niet van "oplangers", maar "oplangen", want volgens hem zijn "oplangers" loopplanken om goederen van en aan boord te brengen. Bij 17e en 18e eeuwse oorlogsschepen werden extra zware inhouten gebruikt om het dwarsscheepse doorhangen van de scheepsromp onder het gewicht van het geschut tegen te gaan. Deze inhouten heetten steunders of stuinders.

Inspectie koker.

In de pleziervaart wordt met een inspectiekoker meestal een verticale koker boven de scheepsschroef bedoeld, die tot net boven de waterlijn komt en afgesloten is door een gekneveld deksel. Via de koker kunnen ongerechtigheden uit de schroef verwijderd worden zonder dat het schip drooggezet hoeft te worden. Het kan gebeuren dat extra betimmering na de bouw, een zwaardere motor of anderszins de diepgang van het achterschip heeft vergroot waardoor de koker niet meer boven de waterlijn komt. De koker kan dan alleen gebruikt worden door het schip op ouderwetse wijze te kroppen. D.w.z. de gewichtsverdeling zodanig veranderen dat het achterschip omhoog komt. Spullen van achter naar voren brengen en/of een aantal mensen op de voorplecht plaatsen. Het echte "kroppen" gaat zelfs zover dat het achterschip gedeeltelijk boven water komt. Verwant: krengen.

Jarvislier.

Een zeer slimme handgedreven braslier (volgens het ontwerp van de Schotse kapitein J. C. B. Jarvis), waarmee de onder- en beide marsbrassen van een mast gezamenlijk worden bediend. Hiertoe brengt het met twee zwengels bewogen drijfwerk van kamraderen drie windassen met elk twee gegroefde

konische trommels in beweging. De verhouding van trommeldiameters is zodanig dat de onderra's verder worden aangebrast dan de marsera's, hetgeen een betere stand van de zeilen geeft en dat de opgewonden

lijbrassen steeds meer gespannen zijn dan de gelijktijdig aflopende loefbrassen, zodat enerzijds vrijwel geen loos ontstaat, doch anderzijds de loefbrassen het aanbrassen niet hinderen. Bij het scherp aanbrassen zal de trommeldiameter het kleinst, en daardoor de vertraging en uitgeoefende kracht het grootst zijn. Het systeem werkte sterk arbeids- en mankrachtbesparend. Het kende vooral succes op het einde van de 19e eeuw, toen deze lieren werden geplaatst op de "P-schepen" van rederij Ferdinand Laeisz in Hamburg. Het waren de legendarische vrachtzeilschepen als Preussen, Padua, Pamir, en Passat. Ze vervoerden salpeter uit Chili en tarwe uit Australië en Noordwest-Amerika. Momenteel wordt de Jarvislier nog gebruikt op o.a. de clipper Stad Amsterdam.

Jolly Roger.

Piratenvlag, boekaniersvlag, bloedvlag. Oorspronkelijk effen wit, rood of zwart.

Wit betekende een achtervolging, waarbij men zich nog over kon geven.

Rood, de bloedvlag (soms met zwaard), gaf aan dat iedereen bij weerstand gedood werd en is tevens - waarschijnlijk - de naamgever van Jolly Roger, want het zou een verbastering zijn van Le Joli Rouge, hetgeen mooi rood betekent. De verbastering zou te verklaren zijn doordat de duivel als bijnaam Old Roger had. Bij een zwarte vlag was er soms nog tijd voor overgave, maar werd ook vaak direct aangevallen. Een zwarte vlag kon ook goed nieuws betekenen voor gevangenen, die dan kans hadden om bevrijd te worden. Vanaf het eind van de 17e eeuw kwam de zwarte vlag met wit doodshoofd en gekruiste beenderen in zwang. Het is de bacalou (kwade geest) uit de Haïtiaanse voodoocultuur welke - als vlag geïntroduceerd zou zijn door captain William Kidd.

Journaal.

Dagboek met reisaantekeningen (zeemansgebed), het scheepsjournaal of logboek. Alle bijzonderheden van een reis worden daarin in kort bestek bijgehouden, maar op grote schepen ook b.v. het machinejournaal, het meteojournaal, het kompasjournaal etc. Verder kent men ook de benaming "Livret", zeg maar onderhoudsboekje, waarin de specifieke eigenschappen van het schip en de historie van uitgevoerde reparaties wordt bijgehouden.

Jijn.

Of gijn. De benaming voor een zwaar takelgestel, bestaande uit twee blokken die samen vijf of meer schijven hebben, waardoor een lijn (loper) is geschoren. Dus een twee- en een drieschijfsblok (vijfschijfs- of halfjijn) of twee drieschijfsblokken (zesschijfsjijn). Werd gebruikt voor het inzetten of lichten van masten en ander zwaar werk. Witsen noemt in 1671 een blok met drie schijven een geyn of jeyn, maar heeft het dan niet over een takelgestel.

VOF van Raamsdonk Binnenvaart M.S Brabant

Voor al uw vervoer over water.

Postbus 1153 3430 BD Nieuwegein Mobiel: 06-53929813 Fax: 06-53929814 BEKENDE GEZICHTEN IN GORINCHEM OP EEN ANDERE LOKATIE

JW modelbouw *RC HELICOPTERS *RC VLIEGTUIGEN *RC AUTO’S *RC BOTEN

*TREINEN *PLASTICMODELBOUW *HOUTEN SCHEPEN *DIE-CAST

Internet www.jwmodelbouw.nl

UW MODELBOUW SPECIALIST KERKSTRAAT 9 4201 CK GORINCHEM Tel:0183-665890 Fax:0183-665535 Openingstijden:

Maandag t/m Vrijdag : 09.30-17.30 uur. Dinsdag gesloten Donderdag Koopavond : 18.30-21.00 uur Zaterdag : 09.00-17.00 uur

de

Smit-Lloyd werd opgericht op 9 november 1964, dit is de 3 in een serie verhalen over het werk van de Smit-Lloyd schepen.

Dokken.

Van der Giessen.

Dokkingen van de Smit-Lloyd schepen werden vroeger hoofdzakelijk gedaan bij van der Giessen in Alblasserdam. Het personeel van de werf konden de schepen wel dromen wat het dokken een stuk eenvoudiger maakte.

Toen de prijzen voor dokkingen en reparaties bij van der Giessen behoorlijk hoog werden, werd er ook wel naar andere werven uitgeweken.

Zo rond 1987 zaten er veel Smit-Lloyd schepen in Engeland en werden de charterprijzen in Engelse ponden uitbetaald. Om valuta verlies te voorkomen besloot men om in Schotland en Engeland bij een aantal werven te gaan tenderen zodat de onkosten met ponden betaald konden worden.Ook het overvaren van de schepen naar een werf in Engeland i.p.v. naar Nederland was kosten besparend.

South Sields.

Een aantal offertes kwam binnen en de prijzen waren over het algemeen lager dan die van Nederlandse werven.

Een werf in South Shields was echter zo laag met de prijzen dat het haast onmogelijk leek om bepaalde werkzaamheden voor die prijs te doen.

Wim van Kessel, technisch inspecteur bij Smit-Lloyd, ging alle werven die gereageerd hadden met een bezoek vereren en besloot toch ook maar bij Tine Dock Engineering in South Sields te gaan kijken. Wat hij daar zag was een grote puinhoop op de werf, een stoomkraan met Cochran

stoomketel, boormachines en draaibanken van voor de oorlog en totaal geen activiteiten op de werf.

Toch maakte de bedrijfsleiding een goede indruk op Wim en Smit-Lloyd besloot de gok te wagen door er een 100S schip te laten dokken.

Prijzen.

Het werk gebeurde goed en men was niet te beroerd om 's avonds door te werken indien dat nodig was. Na de dokking werden de rekeningen gecontroleerd en zoals in o.a.

Singapore gewoon was te doen; "100 pond kan niet, hooguit 60 pond," werd dit elke keer zonder bezwaar geaccepteerd. Op een gegeven moment accepteerde Wim de prijzen want "ze moeten toch ook nog iets verdienen."

Achteraf bleek dat de werf op het punt stond om failliet te gaan, er waren al mensen ontslagen, en de komst van een gedeelte van de Smit-Lloyd vloot kon de werf redden van de ondergang. Hetgeen ook gebeurde en doordat Smit-Lloyd hier dokte kwamen er ook weer andere supply schepen om te repareren.

De Smit-Lloyd 121 in dok.

We lagen met de Smit-Lloyd 121 te Singapore in dok en deze keer was er aardig wat te doen in de machinekamer. Zuigers trekken en lagers controleren van een hoofdmotor, hulpmotor overhalen, plaatkoelers van hoofdsysteem schoonmaken enz.

Omdat we het meeste in eigen beheer zouden doen kregen we extra mensen aan boord.

Leerlingen.

In die tijd had bemanningszaken in Singapore besloten om met locale leerlingen te gaan varen. We kregen 2 van deze knapen aan boord, een Chineesje en de ander had zijn roots in India. Aardige jongens.

Deze knapen zouden twee maanden aan boord blijven en dan het laatste jaar op de poly technische school afmaken waarna ze, hoopte Smit Singapore, bij hun in dienst zouden treden. Onder de deskundige leiding van de Nederlandse kapitein en hoofdwerktuigkundige konden ze dan in ca. 5 jaar de top bereiken.

Het werk.

Maar terug naar de werkzaamheden in dok. Aangezien we onze handen vol hadden aan al het werk werden de plaatkoelers door een wal firma schoongemaakt omdat hier veel tijd in zou gaan zitten. De koelers open gemaakt en de platen naar dek. Een week later kwamen de schoongemaakte platen terug en werd de hele handel weer in elkaar gezet. 's Avonds was het klaar en werd er koelwater opgezet. Nu weet ik niet of je wel eens bij de "bedriegertjes" in Arnhem bent geweest maar dat was kinderspel bij wat hier te zien was. Het water spoot alle kanten op, vooral door losse en beschadigde pakkingen. De voorman van deze ploeg keek dus niet erg blij.

Alles weer gedemonteerd en met de boodschap "zorg dat de pakkingen goed

op de platen komen te zitten" vertrokken ze weer met de hele handel.

Dit herhaalde zich nog een keer of vijf en er kwamen steeds meer bazen bij die nutteloos advies gaven.

Ondertussen waren we met het andere werk een eind gevorderd en besloten we om het dan maar zelf te doen.

Toen er water op de koeler werd gezet zat onze Chinese leerling, zoals op de foto is te zien, in gebed verzonken. Tot welke god hij bad weet ik niet, maar wat ik wel weet is dat het iemand was die het beste met ons voor had.

Ook de kapitein van de Smit-Lloyd 120, Gerrit, had op een goede afloop gerekend, hij stond klaar met een doosje ijskoud bier.

Food center.

Zoals al eerder vermeld hadden we voor de dokking van de Smit-Lloyd 121 extra mensen aan boord. Zo ook een extra Hwtk voor het werken aan de hoofdmotoren.

Als 's avonds, om een uur of acht, onze dagtaak erop zat hadden wij de

gewoonte om naar het dichts bijzijnde food centre te gaan om daar een bak soep en een bord garnalen te nuttigen. Tevens werd het die dag verloren vocht weer aangevuld.

Meestal vergezelden de kapitein en Hwtk van de Smit-Lloyd 120, die in het zelfde dok lag, ons ook naar het food centre.

Op zekere dag hadden we weer hetzelfde ritueel gevolgd en na sluitingstijd van het restaurant togen we vrolijk terug naar de scheepswerf.

Ongeluk.

Aan boord gekomen ging de extra Hwtk naar zijn hut in de passagiersaccomodatie. Helaas was het papier, wat op de trappen en in de gangen gelegd was om de vloer schoon te houden, hier en daar wat los komen te liggen. Dus toen deze man de trap afging maakte hij een schuiver en stuiterde, met zijn hoofd geen traptrede missend, van de trap af. Voor de deur van zijn hut tot stilstand gekomen bekeek hij de schade en het leek hem beter om de hulp van een "deskundige" in te roepen. Dus werd de ouwe gepord en na de snee bekeken te hebben leek hem een controle in het ziekenhuis noodzakelijk. Hier werden hechtingen aangebracht en kon de patiĂŤnt weer terug naar boord. Daar bij een ongeval en onderzoek in het ziekenhuis de nodige formulieren moesten worden ingevuld had de kapitein het die morgen erg druk. Om enige twijfel over eventueel drankmisbruik te voorkomen had hij ingevuld dat de Hwtk tijdens werkzaamheden van de trap was gevallen.

Safety officer.

Nu weet Smit Singapore dat de Nederlandse wtk's niet op een uurtje extra kijken en keihard werken, maar dat ze nog op deze tijd bezig waren geloofde niemand.

Dus de volgende morgen stond de safety officer aan dek voor een onderzoek naar het ongeval en of de Hwtk maar onmiddellijk aan dek wilde komen". Deze kwam, vet en vies, aan dek en op hoge toon eiste de safety officer uitleg over,

vermoedelijk, drankmisbruik en het ongeval wat deze Hwtk was overkomen.

Deze wist van niets, had ook geen verwondingen, dus begon de safety officer te twijfelen of hij wel op het juiste schip was.

Gelukkig gaf de Filippijnse 1e stuurman, die graag kapitein wilde worden, goede raad en meldde dat er nog een Hwtk aan boord was. Dus werd deze gesommeerd om aan dek te komen.

Dat ging echter niet zo maar want deze man zat, met een door olie bevlekt verband om het hoofd, opgevouwen in het carter van de hoofdmotor. Dus moest de safety officer zelf naar de vetloods wat zijn humeur geen goed deed.

Wat er precies gezegd is, is mij niet bekend. Volgens een ooggetuige ging het er heftig aan toe.

Op het matje.

De volgende dag kreeg de patiënt opdracht om bij de manager op kantoor te verschijnen en met de vriendelijke woorden "als het aan mij zou liggen zou je nu in het vliegtuig zitten" werd hij welkom geheten. De patiënt reageerde hierop met de woorden: "maar wat graag".

Na nog wat zinloos heen en weer gepraat werd hij weer naar boord gestuurd om de werkzaamheden te hervatten.

De manager begreep ook wel dat je niet moet dreigen met het naar huis sturen als een hoofdmotor voor een groot deel gesloopt is en nog in elkaar gezet moet worden.

En 's avonds? Een bak soep en een schaal garnalen besteld, het vochtgehalte weer op peil gebracht en terug aan boord hééél voorzichtig de trap af.

Bron: Jaap Kooij

Handelskade 88 3434 BE Nieuwegein Tel/Fax 030-6062053 www.hetankervreeswijk.nl

Kalender 2008

VMBC ’t Anker demo’s, clubavonden e.d Vrijdag 22 feb.

ALV, Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 14 mrt.

Dia avond,Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 28 mrt.

Ruilavond,Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 11 apr.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 25 apr.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 09 mei.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 23 mei.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 13 jun.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 27 jun.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Vrijdag 12 sept.

Vrijdag 26 sept.

Vrijdag 10 okt.

Vrijdag 24 okt.

Vrijdag 14 nov.

Vrijdag 28 nov.

Vrijdag 12 dec.

Vrijdag 10 okt.

Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1 Donkervaren, Clubavond VMBC ’t Anker, Geinoord 1

F2 e Zondag 13 apr.

1 Clubwedstrijd F2.

Zondag 27 apr.

Openclub “de Nijverheid” Hengelo F2 Donderdag 01 mei Forum Werkschependag, Lokatie MBV Neptunus te Rotterdam. e Zondag 25 mei 2 Clubwedstrijd F2 tevens Openclub.

Zaterdag 07 jun.

Opendag, 25 jaar, Vaargroep Flevoland. e Zondag 08 jun.

3 Clubwedstrijd F2.

Zaterdag 14 jun.

Openclub Werkendam F2. e Zondag 22 jun.

4 Clubwedstrijd F2, gehouden bij de openclub MV Woubrugge, Nieuwveen. e Zondag 13 jul.

5 Clubwedstrijd F2. e Zondag 03 aug.

6 Clubwedstrijd F2.

Zondag 14 sept.

F2, NK Finale Lokatie nog onbekend

ZEILEN Zondag 30 mrt.

Zondag 06 apr.

Zondag 20 apr.

Zondag 18 mei Zondag 13 juli Zondag 3 aug.

Zondag 17 aug.

Zondag 21 sept.

Zaterdag 4 okt.

Zondag 26 okt.

Zondag 9 nov.

ANSF, Openclub MV Woubrugge, Braasemmermeer.

Zeilen, Omloop Zegerplas, Toertocht 4 km, Zegerplas Noordzijde, MV Woubrugge Zeilen, Tour Fossa Hadrianus, HMBC ANSF, Openclub VMBC ’t Anker, Nedereindseplas.

ANSF, Open zeilwedstrijd, HMBC, Madenstein.

NVM Krimpen/Capelle, Zwanenkade, Krimpen a/d IJssel.

ANSF, Openclub MV Woubrugge, Zegerplas Noord of Zuid, Alphen a/d Rijn.

ANSF, Openclub MV Woubrugge, Zegerplas Noord of Zuid, Alphen a/d Rijn.

Vrije Open Recreatieve Zeilwedstrijd, MV Woubrugge, rekr.terrein "de Zwaan" Spengense polder aan de Ir. Enschedeweg (N212) ter hoogte van hectometerpaaltje 6,8 Toerzeiltocht, MV Woubrugge, nader te bepalen lokatie.

ANSF, Openclub MV Woubrugge, Braasemmermeer.

BEURZEN - EVENEMENTEN 23 en 24 feb.

Modelbouwtentoonstelling, Zeelandhallen Goes 13 t/m 16 mrt.

Faszination Modellbau, Sinsheim Duitsland 15 en 16 mrt.

Wheels in Miniatuur, IJsselhallen Zwolle 16 t/m 20 apr.

Intermodellbau, Dortmund Duitsland 03 en 04 mei Modelbouw en miniatuur, Rijswijk 16 t/m 18 mei Dordt in Stoom, Dordrecht e 03 en 04 okt.

29 Furieade Maassluis 11 t/m 19 okt.

Nationale Modelbouw Manifestatie, Soesterberg.

24 t/m 26 okt.

Eurospoor 2008, Jaarbeurs Utrecht.

Flitspalen in Venetië VENETIË - Op de kanalen van Venetië mag niet meer geracet worden, het stadsbestuur zet flitspalen in om overlast tegen te gaan. Te snelle boten maken sterkere golven, waardoor de fundamenten van de stad steeds meer in gevaar komen. De loco-burgemeester vertelt de Daily Telegraph dat hij hoopt dat de flitsers tot rustigere kanalen gaan leiden.

Misschien ook iets voor in de vaarvijver? Of toch maar niet Tom!

Interview met: Danny Bimmel Danny fungeert steeds meer als manusje van alles binnen VMBC het Anker. Zo is hij aan het jureren, dan weer het parcours opbouwen of afbreken. En dan treedt hij weer op als fotograaf bij een demonstratie. We zitten eigenlijk te wachten op een varende Danny. Hieronder vertelt Danny hoe het komt dat we hem niet of nauwelijks in de uitslagen tegenkomen. Op onze website staan trouwens een paar zeer uitgebreide bouwverslagen van enkele van Danny’s schepen.

Sinds wanneer ben je lid van VMBC ’t Anker?

Danny: Nog niet zo heel lang, eind 2005 was ik al langs de waterkant te vinden en met ingang van 2006 ben ik officieel lid geworden.

Met welke takken van de modelbouw hou jij je bezig?

Danny: Alleen scheepsmodelbouw en dan met name sleepboten. Wel heb ik me vroeger (samen met mijn opa) bezig gehouden met modeltreinen, maar dat is eigenlijk nooit echt wat geworden.

Wat is je laatste aanwinst?

Danny: De bouwdoos van een Smit Lloyd 109 (Modelwork Holland). Laatst

was ik op Marktplaats een beetje rond aan het neuzen en stuitte toen op deze

bouwdoos. Tot mijn grote verbazing (de bouwdoos wordt immers al jaren niet meer gemaakt) was de bouwdoos nog helemaal compleet en er was nog helemaal niets aan gebouwd.

Ben je op dit moment iets aan het bouwen?

Danny: Dat spreekt voor zich denk ik, de bouwdoos van de Smit Lloyd 109. Ik heb echter wel besloten om niet de Smit Lloyd 109 te gaan bouwen (daar varen er immers al zoveel van rond). Daarom heb ik alle Smit Lloyd schepen uit de 100S klasse eens goed bekeken en heb ik uiteindelijk voor de Smit Lloyd 115 gekozen. Wie de bouw wil volgen kan dat doen op het modelbouwforum Wat zou je nog willen bouwen, wat er nog nooit van gekomen is?

Danny: De Fighter van de URS. Toen ik 23 jaar geleden in Vlissingen geboren ben lag de Fighter, een kleine 3 kilometer verderop al, als stationboot, in de buitenhaven te wachten op een volgende klus. Destijds was er nog een felle concurrentiestrijd gaande tussen de URS en met name Willem Muller (het

huidige Multraship), maar de Fighter kwam vaak als beste uit de bus. Ze haalde zelfs de wereldpers toen op 6 maart 1987 de Herald of Free Enterprise net buiten Zeebrugge kapseisde en de Fighter als ĂŠĂŠn van de eerste ter

plaatse was. Daarnaast is het naar mijn idee de mooiste sleepboot die tot nu toe gebouwd is.

Welke boten heb je op dit moment in bezit?

Danny: Aardig wat, ik ben in 2001 met de bouwdoos van de Amsterdam van Artesania Latina begonnen en daarna volgde de Smit Singapore, Walcheren, Schouwenbank, Union Pearl, Fighter en nu dus de Smit Lloyd 115. Nu vragen jullie je hoogstwaarschijnlijk af waarom die nog niet (op de Walcheren na) aan clubwedstrijden hebben meegedaan, heel simpel‌. ze zijn nog niet af. Van de Smit Singapore, Schouwenbank, Union Pearl en de Fighter ben ik eigenlijk nog niet verder gekomen dan de romp. De Amsterdam en de Walcheren zijn wel vaarklaar geweest, maar omdat ik niet zo snel tevreden ben staan die weer in het droogdok.

Hoe heeft het modelbouw virus jou te pakken gekregen, en waarom ben je lid geworden van VMBC het Anker?

Danny: Toen ik een jaar of negen was en ik met mijn ouders en zusje door Vlissingen liep zag ik ineens een groot wit gevaarte in de haven liggen. We zijn daar toen een kijkje gaan nemen en het bleek de Solo (ex. Smit Houston, tegenwoordig Waker) van Greenpeace te zijn. Het was een open dag, we

kregen een rondleiding aan boord en ik was verkocht. Het heeft nog wel tot 2001 geduurd voordat ik aan mijn eerste model begon, maar in de tussentijd heeft het modelbouwvirus me eigenlijk niet losgelaten.

Zoals jullie hierboven ook al konden lezen ben ik met enige regelmaat actief op het Modelbouwforum. Ik kreeg plotseling een mailtje van ene Tom Boere of ik misschien lid wilde worden van VMBC het Anker, ik heb toen een aantal clubwedstrijden bezocht en dat beviel me wel. Niet zo heel lang daarna ben ik lid geworden.

Wat vind je van onze vereniging?

Danny: Ik ben natuurlijk nog niet zo heel lang lid, maar ik denk dat we met z’n allen goed bezig zijn. De clubwedstrijden zijn altijd gezellig en naar mijn idee goed bezocht. Verder vindt ik dat je als beginner in het parcoursvaren goed begeleid wordt. Toen ik voor de eerste keer meedeed met de Walcheren en zo’n beetje alle boeien wel een tik had gegeven (behalve natuurlijk die ene die je wel aan moet tikken) werd ik in de tweede heat overspoeld met nuttige tips en trucs. Natuurlijk ging die tweede heat niet vlekkeloos, maar in ieder geval stukken beter.

Wanneer gaan we je tegenkomen in de uitslagen?

Danny: Ik hoop zo snel mogelijk, als de Smit Lloyd 115 vaarklaar en enigszins toonbaar is ga ik het weer eens proberen.

Wat zou er volgens jou kunnen verbeteren binnen onze club?

Danny: Er zijn tijdens de clubwedstrijden zo af en toe wat discussies over de puntentelling. Misschien moeten we de regels (nog) duidelijker maken.

Speed, auto’s of vliegen, is dat iets voor jou?

Danny: Niets voor mij, ik vindt het leuk om te bouwen en me helemaal in het originele schip te verdiepen. Bij speedboten, auto’s en vliegtuigen heb je dat eigenlijk niet, vaak zijn het snelbouwpakketten en niet waarheidsgetrouw dat is niets voor mij.

Wat doe je voor de kost ?

Danny: Ik werk in Nieuwegein als allround servicetechnicus in het SorteerCentrum Brieven van TNT-Post. Globaal houdt dat in dat we overdag onderhoud doen aan de verschillende sorteermachines en ’s avonds en ’s nachts storingen aan de machines verhelpen. Dat is ook gelijk de reden dat jullie me niet heel vaak zien op de clubavonden, dan ben ik vaak ’s avonds aan het werk.

Heb je nog meer hobby’s?

Danny: Jawel, veel van jullie zal het wel zijn opgevallen dat ik tijdens clubwedstrijden vaak met mijn fotocamera langs de waterkant te vinden ben. Ik maak dan ook graag foto’s van scheepsmodellen en verder ben ik met enige regelmaat in de Nederlandse havens te vinden om plaatjes te schieten van het grote voorbeeld van mijn modellen. Of dat nog niet genoeg is ben ik ook nog druk met mijn aquarium.

Wat wil je tot slot nog kwijt?

Danny: Hou ook de website van de M@ilLine in de gaten, want daar ben ik (net als Tom Boere) ook lid van. www.zeeslepers.com/html/pagina_mail_line_00.html

KAKURO Oplossing vorig clubblad. [2007-5]

Oplossing in het volgend clubblad.

Hier zou uw advertentie kunnen staan !

Adverteren?

1 pagina: € 35,00 ½ pagina: € 17,50 per jaar, 5 nummers Tevens een link of vermelding op de voorpagina van onze website! www.vmbchetanker.nl

slagerij KOEKMAN De specialist voor: Uw fondue-,gourmet- of barbecue-avond En diversen verzorgde schotels!

Let op de aanbiedingen in de krant!

Niet duurder, maar wel beter!

Want wij werken zonder kleur-,geur- en smaakstoffen!

Slagerij Koekman, Handelskade 66, Nieuwegein, tel.: 6062381