Frisse blikken op het heelal De een doet onderzoek naar zwarte gaten, de ander naar verre sterrenstelsels. Maar alle vier deze jonge onderzoekers hebben zich vol passie gestort op de geheimen van ons universum.
Tekst: Peter de Jong Foto’s: Bram Belloni
G
een van allen zijn ze gebonden aan hun eigen land. Tanja Hinderer is Duits, maar raakte tijdens haar studie al verzeild in de Verenigde Staten en kwam uiteindelijk via Potsdam, Nijmegen en Amsterdam in Utrecht terecht. De Spaanse Guadalupe Cañas Herrera is helemaal gesetteld in Leiden en geeft naast haar wetenschappelijke werk Zumba-les. En Evita Verheijden en Jaco de Swart zijn weliswaar Nederlanders met een sterke connectie met Amsterdam, toch verhuizen ze later dit jaar naar Amerika voor een nieuwe baan in de wetenschap. Wat het viertal ook bindt: stuk voor stuk geven ze aan dat hun onderzoek profijt heeft van het principe van Delta ITP: de uitwisseling van kennis tussen Amsterdam, Utrecht en Leiden. Samenwerken is het toverwoord, want waarom zou je wat je weet voor jezelf houden?
14 | New Scientist | Special Delta ITP
‘Snaartheoretici zijn goede borrelaars’ Evita Verheijden (1993) is een van de vrouwelijke whizzkids binnen Delta ITP. Ze is cum laude afgestudeerd in de theoretische natuurkunde aan de Universiteit van Amsterdam. Na het voltooien van haar proefschrift later dit jaar verhuist ze naar Harvard om daar te gaan werken voor het Black Hole Initiative. ‘Er gaan steeds meer vrouwen natuurkunde studeren: de instroom van vrouwelijke studenten is nu een op vijf’, vertelt ze. ‘Dat is heel positief. Alleen hoger op de academische ladder zit nog een bottle neck: maar 10 procent van de hoogleraren aan de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica van de Universiteit van Amsterdam is vrouw.’
Evita Verheijden
