nen het leren gebeurt in functie van een concrete doelstelling, die wordt gesanctioneerd in de vorm van een certificaat of diploma. Het volwassenenonderwijs is onder meer een tweede weg naar een diploma van secundair onderwijs. Het is een voorziening voor het behalen van een diploma secundair onderwijs dat volledig equivalent is aan dat van het voltijds secundair onderwijs.11
5 Artikel 127, § 1, eerste lid, 2°, b) G.W. en het arrest van het Arbitragehof inzake BaMa Artikel 127, § 1, eerste lid, 2°, b) G.W. luidt : § 1. De Raden van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap regelen, ieder wat hem betreft, bij decreet : (...) 2° het onderwijs, met uitsluiting van : a) de bepaling van het begin en het einde van de leerplicht ; b) de minimale voorwaarden voor het uitreiken van de diploma’ s ; c) de pensioenregeling. Bij de invoering van de bachelor-masterstructuur werd de vraag gesteld of de Vlaamse Gemeenschap zich al dan niet een federale bevoegdheid had toegeëigend. Zowel de Raad van State als het Arbitragehof hebben naar aanleiding van de BaMa-hervorming uitspraak kunnen doen over de onderwijsbevoegdheid binnen de Belgische federale staatsstructuur.12 Het hof besliste daarbij dat de evolutie naar een hoger onderwijs gebaseerd op de tweedeling van professionele en academische opleidingen binnen de huidige indeling in onderwijsniveaus, gerechtvaardigd is. Het aanvaardt dat de gemeenschappen bevoegd zijn om de structuur van het hoger onderwijs inhoudelijk aan te passen, maar het is eveneens duidelijk dat de huidige grondwettelijke verdeling van de bevoegdheden inzake onderwijsaangelegenheden de gemeenschappen hindert om deze bevoegdheid daadwerkelijk ten volle uit te oefenen, alhoewel ze in principe de exclusieve onderwijsinhoudelijke bevoegdheid bezitten. In het arrest van 2005 13 toetst het Arbitragehof de bestreden bepalingen van het Structuurdecreet aan artikel 127, § 1, eerste lid, 2° G.W. en herhaalt het de vaste rechtspraak dat Gemeenschappen de volheid van bevoegdheid bezitten tot het regelen van het onderwijs in de ruimste zin van het woord, behalve voor de uitdrukkelijk vermelde uitzonderingen. De uitzonderingen zijn limitatief opgesomd in artikel 127, § 1, eerste lid, 2° van de G.W. en moeten strikt worden geïnterpreteerd.14 11 Parl. St. Vl. Parl. 1262 (1998-1999) – Nr. 1, pg. 4. 12 Adv. R.v.St. (afd. wetgeving) 33.808/1 van 12 november 2002 over het voorontwerp van decreet betreffende de herstructurering van het hoger onderwijs in Vlaanderen, Parl. St. Vl. Parl. 2002-03, nr. 1571/1, 258. 13 Arbitragehof nr. 44/2005, 23 februari 2005. 14 Arbitragehof nr. 74/92, 18 november 1992, B.2.1 en nr. 44/2005, 23 februari 2005, B.7.1. Zie Parl. St. Kamer, B.Z. 1988, nr. 19/59b-456/4, 3 en 5.
80 BEVOEGDHEID VLAAMSE GEMEENSCHAP OVER INRICHTING TERTIAIR ONDERWIJS