lijkt erop dat het verleden zich gaat herhalen”

Op 19 februari 1982 zag ik mijn ouders (Ton en Maria Kuijpers) voor het eerst. Zij noemde mij Wilbert en ik was de jongste van het gezin. Thuis in Blitterswijck, op steenworp afstand van de kerk, school en de Maas stond de boerderij van mijn ouders. Pap en mam hadden een melkveehouderij met grasland in het winterbed van de Maas. Zij teelden daarnaast asperges op de zandkoppen richting Meerlo.

Vallen en opstaan

Mijn broer Geert en ik groeiden onbevangen en zorgeloos op tussen de koeien, kalveren en aspergebedden. Na de basisschool vervolgde ik de agrarische leerrichting via de biologische school in Horst, de MAS en de HAS in Den Bosch om uiteindelijk, in de zomer van 2005 weer terug te keren op het ouderlijk bedrijf. De terugkeer kwam eerder dan gepland. Mijn vader werd ziek en gediagnostiseerd met acute leukemie, we hebben hem nog drie weken in ons midden gehad.

Vanaf dat moment ging ik samen met mijn moeder het bedrijf runnen. In het begin met vallen en opstaan. In deze periode heb ik veel geleerd van Eric Verstappen (lees ook het artikel over Eric op pagina 24) die bij ons over de vloer kwam als mengvoervoorlichter vanuit SaWeCo. De aspergeteelt werd afgestoten om uren vrij te maken voor de groeiende melkveetak. In 2009 ben ik met mijn vriendin Gaby gaan samenwonen op de boerderij.

Naar Ysselsteyn

In het najaar van 2010 kwam er iemand namens Provincie Limburg en Rijkswaterstaat met de vraag of wij het bedrijf wilde verkopen in verband met het uitgraven van twee hoogwatergeulen en aanleg van natuur.

In eerste instantie wilde ik dat niet, ik was de 3e generatie op dit bedrijf, het was de nalatenschap van mijn vader. Toen de ratio het won van de emotie zijn we de onderhandelingen begonnen en binnen 2 jaar tijd hebben we het bedrijf verkocht en in Ysselsteyn een bedrijf teruggekocht.

Met de aankoop in Ysselsteyn begon een nieuw hoofdstuk in ons leven. Gaby en ik zijn in 2012 getrouwd en mochten ons eerste kindje (Siem) verwelkomen in 2017. In 2020 is ons gezin gecomplementeerd met de komst van een tweeling (Bart en Joep). Wat in de tussenliggende periode niet is veranderd is de mengvoerleverancier. Oké, de naam en het logo zijn veranderd, maar het hart en ziel van de coöperatie is gebleven. Mede daardoor heb ik mij afgelopen jaar kandidaat gesteld voor de Ledenraad. Ondertussen heb ik al verschillende vergaderingen bijgewoond en mijn draai gevonden in de Ledenraad. Ik probeer mijn steentje bij te dragen in vraagstukken die spelen bij zowel Voeders als

Het lijkt erop dat het verleden zich gaat herhalen. Waar wij in 2010 werden gevraagd om te vertrekken voor water en natuur staan we (niet alleen wij) op de drempel om weer met deze vraag te worden geconfronteerd. De toekomst zal uitwijzen of keuzes in het verleden de juiste zijn