Jaarverslag Veem 2012

JAARVERSLAG HET VEEM THEATER 2012

Amsterdam april 2013

3/38

INLEIDING Vorig jaar rond deze tijd, werd een vergelijkbare introductie geschreven in de schaduw van het onbekende. Onze plannen waren al geformuleerd, subsidieaanvragen ingediend, we waren overtuigd van de relevantie van onze artistieke verkenningen, maar we wisten niet of en binnen welke voorwaarden Het Veem Theater vanaf januari 2013 zou bestaan.

We zijn gelukkig en trots dat Het Veem Theater positieve adviezen heeft gekregen voor haar plannen in de periode 2013 – 2016, en wel van beide instanties waar we structurele subsidie hadden aangevraagd, namelijk van de Amsterdamse Kunstraad en het Fonds Podiumkunsten (FPK).

We kunnen hierbij niet onvermeld laten dat in datzelfde jaar vele organisaties hun deuren hebben moeten sluiten wegens bezuiniging of stopzetting van cultuursubsidies. In een drastisch veranderd landschap zal Het Veem Theater haar uiterste best doen om aan de voorhoede van het experiment te staan en te blijven zoeken naar nieuwe en onderscheidende manieren om te reflecteren over, en vorm te geven aan de podiumkunsten van onze tijd.

Het is zeker bemoedigend dat de artistieke koers van Het Veem Theater de erkenning en steun heeft gekregen om haar plaats te behouden in de culturele basisinfrastructuur in Nederland.

Het begeleidend advies van de commissies benadrukt deze verantwoordelijkheid en uitdaging, en wij zijn klaar om deze rol op te pakken.

AKr: Het Veem Theater is een belangrijk podium voor nieuwe ontwikkelingen in de mime, avant-garde dans en performance. Het heeft een duidelijke, eigen signatuur en profileert zich bewust als een huis voor ontwikkeling en experiment. Het programma voor de komende jaren om nieuwe makers te begeleiden en presenteren, is concreet en zit artistiek gezien goed in elkaar. […] Het is een plek van experiment en toekomst. […] Een klein podium als Het Veem Theater is nodig als laboratorium.

FPK - commissie dans: De activiteiten van Het Veem Theater maken deel uit van een klein, maar levendig internationaal circuit waarbinnen intensief ideeën, voorstellingen en makers worden uitgewisseld. Het Veem Theater neemt hierin een centrale plaats in, zonder welke het circuit als zodanig in Nederland moeilijk zou kunnen bestaan.

Naast de extra dosis energie en wind in de zeilen die we kregen door deze positieve besluiten was Het Veem Theater in 2012 onderhevig aan een reorganisatie die niemand in team onberoerd liet. We wisten dat Het Veem Theater verder kon, maar we realiseerden ons nu dat alles gehalveerd zou worden: het budget, het team, het aantal kunstenaars dat we kunnen ondersteunen, het aantal programma’s dat we kunnen aanbieden aan het publiek. Met pijn in ons hart hebben we afscheid moeten nemen aan een substantieel deel van onze collega’s. We danken Peter Valkema, Andrea Dragstra, Sietske de Haan en Tess van der Staal voor hun bijdragen aan de financiën, de publiciteit, de zakelijke kant en het gloednieuwe kassasysteem van Het Veem Theater. We wensen hen zeer veel voorspoed met hun toekomstige ondernemingen. Het Veem Theater heeft een half jaar samen kunnen werken met interim zakelijk leider Paul Smelt, die we danken voor zijn hulp bij de overgang naar de nieuwe kunstenplanperiode. We feliciteren hem met zijn mooie post als algemeen directeur bij het Grand Theater in Groningen en wensen hem veel succes. Verder verheugen we ons vooral op de spanning en de inspiratie die we voelen bij het werk van de aan ons huis gelieerde kunstenaars. De producties van o.a. Sarah van Lamsweerde, Norberto Llopis Segarra, Alma Söderberg en Simon Tanguy brachten voor het voetlicht hoe veelzeggend 80 woorden kunnen zijn, hoe dans uit haar voegen kan springen, hoe een mens een object kan worden of hoe een revolutie gezongen kan worden.

Want dat blijft de reden dat we steeds weer geïnspireerd raken: het werk herinnert ons eraan dat het de moeite dubbel en dwars waard is om al die plannen te maken. Niet alleen onze producties, maar ook evenementen als het opwindende January Speed Dating Session (jaaropening 2012), de Love Letters (seizoensopening 2012 – 2013) of Hijacking Wonders brachten vele nieuwe toeschouwers in huis, naast het publiek dat ons trouw begint te volgen. De samenwerkingen met If I Can’t Dance, Something Raw Festival en

4/38

SNDO kregen nog meer voeten in de aarde. Het aantal internationale samenwerkingen werd voortgezet en uitgebreid met langere internationale speellijsten. In 2012 waren Het Veem Theater producties 72 maal te zien op Europese podia. In november, toen we 2012 eindelijk rustig wilden afsluiten en al reikhalzend uitkeken naar 2013, kregen we nog één laatste reality check toen Amsterdamse politici (alweer) het voortbestaan van Het Veem Theater in twijfel trokken.

Er is een uitdrukking die stelt dat men in moeilijke tijden zijn echte vrienden leert kennen. En inderdaad kreeg Het Veem Theater in november een glashelder overzicht van de werkelijke steun en betrokkenheid die er leeft voor de dingen waar Het Veem Theater in gelooft. De ontvangen adviezen, de verkregen contacten, de handvol brieven die naar politici werden gestuurd, vormden voor ons een waardevolle les: een les in het lobbyen, een les in betrokkenheid en een les in het onderhouden en aanknopen van vriendschappen.

Het minste wat we hier kunnen doen is om ons te verheugen over de bereidheid van deze politici om hun luisterend oor te lenen en Het Veem Theater te steunen: hierdoor kan een internationaal productiehuis werken aan niets meer en niets minder dan het publiek maken van uitstekende kunst en het in huis halen van een evenzo uitstekend publiek. Graag wil ik deze inleiding afsluiten met de woorden van onze nieuwe zakelijk leider Michel Bezem: “Het Veem Theater organiseert het onverwachte’’ – en u hartelijk uitnodigen om Het Veem Theater te bezoeken.

Bojana Mladenović artistiek en algemeen directeur

5/38

WERKPLAATSPRODUCTIES In de kunstenplanperiode 2009 – 2012 vormden de werkplaatsproducties het speerpunt van Het Veem Theater. Gericht op het onderzoek en de ontwikkeling van de huismakers, werden werkplaatsproducties voornamelijk gefinancierd door het werkplaatsbudget en ondersteund door de faciliteiten van Het Veem Theater.

THE HARVEST – RODRIGO SOBARZO DE LARRAECHEA In The Harvest wordt de theaterruimte beschouwd als ‘vruchtbare grond’. Tijdens de 60 minuten durende performance nodigt Rodrigo Sobarzo het publiek uit om een specifiek aandachts- en concentratieniveau te cultiveren.

Rodrigo Sobarzo over The Harvest: The Harvest ontstond uit de wens om de theatrale ervaring tastbaar te maken. Wat is de pure substantie van een voorstelling en welke vruchten kun je er oogsten? Na United States (productie 2011), wilde ik de uitgangssituatie van gemeenschappelijke concentratie verder verkennen: hoe kan de blik meegevoerd worden naar een innerlijk podium, dat parallel bestaat aan haar uiterlijke, ‘conventionele’ verschijning; hoe bereiken we deze interne zichtplaats? The Harvest was een uitnodiging aan de kijker om te oogsten wat voorhanden was en te kijken naar de absolute eenvoud, maar evenzo krachtige complexiteit van een gebeurtenis die door tussenkomst van tijd en actie op natuurlijke wijze groeit. Na presentaties in Berlijn en Nottingham realiseerde ik mij hoe sterk de eigenschappen van de speelruimte het stuk beïnvloeden. Dit biedt eindeloze mogelijkheden om het werk telkens opnieuw te ontdekken, tot aan het moment van het spelen zelf. The Harvest is een heel intuïtieve en toch methodische manier geworden om theater opnieuw uit te vinden voor mijzelf. Elk idee of onderwerp waar ik mee aan de slag ga, heeft weerslag op het volgende werk dat ik ontwikkel.

Concept en choreografie Rodrigo Sobarzo de Larraechea in samenwerking met Koldo Arostegui; Dramaturgie Tom Engels; Lichtontwerp Jan Fedinger.

The Harvest is een productie van Het Veem Theater, gemaakt met ondersteuning van CSC (Centro per la Scena Contemporanea) Bassano del Grappa, Italië. → 25 t/m 29 januari

GERRO, MINOS & HIM – SIMON TANGUY, ROGER SALA REYNER, ALOUN MARCHAL In Gerro, Minos & Him, pendelen drie spelers en hun lichamen tussen eenzaamheid en saamhorigheid, tussen het sensationele en het solistische, tussen groteske en subtiele expressie. De spelers delen als het ware één batterij met energie die in en uit hun stroomt, en het publiek blijft in verwarring over wie leidt en wie volgt. De speelse relatie tussen hen doet denken aan kinderspel: licht, wreed, eerlijk en gepassioneerd.

Simon Tanguy over Gerro, Minos & Him: Gedurende het jaar 2012 heb ik samen met mijn collega’s en dansers Roger Sala Reyner en Aloun Marchal het trio Gerro, Minos & Him ontwikkeld. De dans waar we naar op zoek

6/38

waren, vergde enerzijds volledige fysieke betrokkenheid maar anderzijds ook emotionele theatrale inzet. De balans tussen de twee – emotionele toestand en choreografische structuur – vormde de basis om compositiepatronen te verkennen, zowel in soli als in trio’s.

Verder waren we geïnteresseerd in de vraag: hoe spelen mensen op toneel? Ons antwoord daarop was een werk te maken dat choreografisch geheel vastgelegd is, maar dat er totaal geïmproviseerd uitziet. In het jaar 2012, werd het stuk na de première tien maal in binnenen buitenland gespeeld en staan er nog vijftien speeldata op stapel voor 2013. Omdat het werk zich nog kan ontwikkelen, willen we het stuk openstellen voor andere publieksgroepen en locaties (denk aan kinderen, tieners, gevangenissen, in de open lucht) en op grotere podia (zoals Théâtre de la Ville de Paris, La Maison de la Danse in Lyon).

Choreografie en dans Simon Tanguy, Roger Sala Reyner en Aloun Marchal; Lichtontwerp Pablo Fontdevila; Artistiek advies Katerina Bakatsaki, Benoît Lachambre en Igor Dobričić.

Gerro, Minos & Him is een productie van Het Veem Theater in coproductie met zeitraumexit Mannheim en Musée de la danse / CCNRB. Met dank aan Institut Français Amsterdam, Institut Néerlandais de Paris, Dansbyrån Göteborg, Konstnärsnämnden / Swedish Arts Grants Committee en SNDO. Gerro, Minos & Him ging in première tijdens Something RAW Festival 2012. → 15 en 16 februari, 18 en 19 mei

80 WORDS – SARAH VAN LAMSWEERDE 80 Words is een project over taal en wat ermee gebeurt als er nog maar 80 woorden zijn om haar te spreken.

Sarah van Lamsweerde over 80 Words: In 2011 begon ik met een intensief onderzoek aan 80 Words, en toonde een deel van mijn eerste bevindingen in een beeldende presentatie. In 2012 heb ik dit onderzoeksproject uitgewerkt tot een performance. Mijn conceptuele bedoeling met 80 Words was om diepgaand te onderzoeken hoe we onszelf zouden kunnen uitdrukken als we hiervoor maar 80 woorden zouden hebben. Bij het kiezen voor een definitieve presentatievorm, twijfelde ik een tijd tussen een tweede onderzoekspresentatie en een ‘af’ stuk. Gelukkig moedigde Bojana Mladenović mij aan om een volwaardige performance te maken, terwijl zij tegelijkertijd het belang van het eindproduct op een geruststellende manier relativeerde. Deze tactische steun, de inspirerende deelname van ‘onderzoekssubject A.’ (Andrew FremontSmith), Zhana Ivanova’s cruciale dramaturgie-advies, Marloeke van der Vlugt’s verfijning van mijn scenografische ideeën en Esther Mugambi’s spelcoaching hielpen mij om mijn werk vormen te geven en om de angsten te overwinnen die ook altijd deelnemen aan mijn artistieke processen. Het resultaat van dit zeer arbeidsintensieve 80 Words-project was een lecture-performance die de hersenen, en hopelijk ook een beetje de harten, deed kraken. Mijn belangrijkste doel voor de toekomst is om mijn argwaan voor theater productief te houden en tegengas te geven met sterke ideeën en een persoonlijke aanpak.

Concept, tekst, performance Sarah van Lamsweerde; Assistentie dramaturgie Zhana Ivanova; Assistentie onderzoek Andrew Fremont-Smith; Grafisch ontwerp slides en boekje Céline Wouters; Scenografie en video set-up Marloeke van der Vlugt.

80 Words is een Het Veem Theater productie. → 9 t/m 13 mei

7/38

The Harvest – Rodrigo Sobarzo de Larraechea

80 Words – Sarah van Lamsweerde

8/38

TRAVAIL – ALMA SÖDERBERG Travail is een voorstelling gebaseerd op uit de krant geknipte woorden, beelden, zinnen, ruimtes, kleuren en texturen. En zoals de titel al aangeeft – het is werk. Alma Söderberg nodigt ons uit om het werk te zien van een kunstenaar die werkt aan het kunstenaarschap.

Alma Söderberg over Travail: Aan Travail werkte ik samen met Rodrigo Sobarzo, Igor Dobričić en Hendrik Willekens omdat ik een team wilde vormen, een groep mensen die het werk zouden omringen en zich ermee zouden bemoeien. Tijd was van het begin aan een belangrijke factor. Het enige wat ik mij voornam te doen was om te werken en om dingen uit te werken, langzaam en aandachtig. Mijn methode bestond zogezegd uit het uitknippen van stukjes uit de krant.

Vervolgens maakte ik hiervan collages, nam dit als uitgangspunt voor automatic writing en goot dit hele proces uiteindelijk in een fysieke performance. Het resultaat van het werk blijft heel dicht bij het proces. Voor het publiek voelt het waarschijnlijk als het kijken naar werk, naar dingen die worden uitgewerkt, naar relaties tussen fragmenten, tussen woorden, tussen stijlen, tussen lichaam en stem, aanwezigheid en afwezigheid. Toen ik het stuk na de première vaker ging spelen, ontwikkelde het zich sterk, het werd serieuzer maar tegelijkertijd ook speelser: speels door het gebruik van het hele lichaam, door middel van dans; serieuzer omdat bepaalde fragmenten begonnen te groeien in betekenis en lading. Bijvoorbeeld het woord, REALITY. In het begin zweefde het af en toe voorbij, maar langzaam kreeg het een centrale plek in het stuk. Ik herhaalde het steeds opnieuw, ik heb het woord gedanst, ik belichaamde het woord ‘reality’, en het schiep een interessante spanning. Het is echt en tegelijkertijd niet echt. Het werk gaat voort.

Choreografie, muziek en performance Alma Söderberg; Vormgeving Rodrigo Sobarzo de Larraechea; Lichtontwerp Katinka Marac; Dramaturgie Igor Dobričić; Advies Hendrik Willekens; Poster en flyer ontwerp Hendrik Willekens, Alma Söderberg en Céline Wouters.

TRAVAIL is een Het Veem Theater productie in coproductie met Workspacebrussels, België, MDT/Danstationen/Atalante, Zweden; Ondersteund door Kulturrådet, Zweden. → 21 t/m 24 juni, 19 november

STUFF – NORBERTO LLOPIS SEGARRA STUFF is een voorstelling over de afstand tussen object en subject. In STUFF plaatst Norberto Llopis Segarra objecten en lichamen in limbo en toont welk effect ze op elkaar hebben. Schijnbaar eenvoudige handelingen doordringen de ruimte en dwingen ons om onze vastomlijnde ideeën over een bepaald object of een bepaald lichaam bij te stellen.

Norberto Llopis Segarra over STUFF: Het project begon met een onderzoek in 2011 en had een aantal verschillende uitkomsten in de lijn van hun specifieke richting en autonome vorm. Een nam de vorm aan van een actie / performance: ‘orientation’, een andere vond haar weerslag in een lezing waarin ik tracht kunsttheorie te bedrijven door in de huid van objecten te kruipen: ‘Lecture on the Key and the deodorant for babies’, en tenslotte was er natuurlijk de voorstelling STUFF. STUFF ontstond uit een kleine obsessie, een ongerijmdheid, uit de absurditeit om te denken dat ik een object zou kunnen zijn, dat ik een voorwerp kon worden, of zelfs vele voorwerpen tegelijk. Als we uitgaan van dit gegeven, namelijk dat ik besta uit objecten, was de volgende vraag: hoe gaat dit in zijn werk? Hoe wordt men een object? Hoe is het om

9/38

een object te zijn? Wat scheidt een object van een subject? Ik wilde het gebied verkennen waar niet precies vast te stellen is of het object al begonnen is en het lichaam geëindigd (en vice versa). We maakten een boek dat het publiek vóór de voorstelling kreeg om het stuk te kunnen bekijken. Dit boek was nodig om ervoor te zorgen dat het publiek de handelingen en de objecten niet fysiek met elkaar in verband zou brengen, maar eerder zou ervaren hoe de intensiteiten en connotaties van objecten en handelingen elkaar wederzijds zouden beïnvloeden. Het boek refereerde ook aan René Magritte’s beroemde werk ‘Ceci n’est pas une pipe’, met dat verschil dat hier de enorme afstand tussen beeld en ding tot uiting kwam in de dialoog tussen object en subject in wording. Bovendien wilde ik een lineaire verhaalsstructuur, of een causale keten van gebeurtenissen in de dramaturgie omzeilen.

Daarom besloot ik om de relaties in kaart te brengen, om kaarten en constellaties van objecten te maken die ik fotografeerde en in een boek bundelde, om het publiek duidelijk de maken dat wij ons in een samenstelling of groep objecten bevonden en niet zozeer in een compleet nieuwe wereld.

Concept en choreografie Norberto Llopis; Performance en co-creatie Jaime Llopis Segarra en Mari Matre Larsen; Ontwerp boek en flyer Céline Wouters.

STUFF is een Het Veem Theater productie in coproductie met Workspacebrussels, ondersteund door WP ZIMMER Antwerpen. → 11 t/m 14 oktober

OPEN CALL – ANDREAS BACHMAIR EN ANDREW FREMONTH- SMITH Open Call confronteert het theaterpubliek met digitale communicatiestromen tussen vreemden en haalt de virtuele wereld van het internet het theater binnen. De uitgangssituatie: een regisseur regisseert live via Skype uit New York, een acteur acteert live in Het Veem Theater geassisteerd door de assistent. Het stuk wat ze samen maken bestaat alleen dankzij Chatroulette, waar zij samen de missing link zoeken: een echt persoon.

Andreas Bachmair over Open Call: Open Call begon als onderzoek in Het Veem Theater in 2011. Gedurende het proces kwamen we erachter hoe afhankelijk we zijn van de toeschouwers en hun participatie.

Om te kunnen oefenen met dit gegeven, filmden we het publiek tijdens onderzoekspresentaties en gebruikten we projecties hiervan om het werk te ontwikkelen. Open Call lijkt een enorme speeltuin vol mogelijkheden. Het werk beweegt zich tussen ‘er gebeurt van alles’ en ‘er gebeurt niets’. Het stuk wordt op een bepaalde manier gekenmerkt door het onvoorspelbare en hoe wij daarmee omgaan – onbekenden ontmoeten op het internet en hen vragen met ons een voorstelling te maken. Tijdens de verschillende presentaties in theater Zeebelt in Den Haag werd duidelijk dat Open Call heel goed loopt als er een groot publiek is dat de energie op gang houdt. We willen graag verschillende aspecten van Open Call verder verkennen door het stuk vaker te spelen.

Concept en regie Andrew Fremont-Smith en Andreas Bachmair; Performer Johanna Biesewig, Andreas Bachmair en Andrew Fremont-Smith; Met dank aan Mariangela Tinelli.

Open Call is een productie van Het Veem Theater in coproductie met Zeebelt en Filmhuis Den Haag. → 5 t/m 9 december

10/38

Travail – Alma Söderberg

Stuff – Norberto Llopis Segarra

11/38

ONDERZOEK Het is altijd de vraag wat er in de publieke ruimte wordt neergezet en op welk moment.

Wanneer is het werk ‘onaf’, of sterker nog, wanneer is het werk ‘af’? Wat stopt er en wat begint er bij een première? Wat presenteert het onderzoek en wat onderzoekt de presentatie? Het Veem Theater biedt haar makers een plek om hun ideeën al in een zeer vroeg stadium van ontwikkeling aan een publiek te tonen. Na afloop gaan publiek en makers in gesprek over het getoonde materiaal, waarna de makers met deze feedback opnieuw hun koers kunnen bepalen. Onderzoeksvoorstellingen vormen veelal de opmaat tot avondvullende werkplaatsproducties / productiehuis voorstellingen.

WHAT REMAINS AND IS TO COME – KATRINA BROWN Deze performance-installatie van Katrina Brown is een samenwerking in dialoog met Rosanna Irvine die een interdisciplinaire aanpak van choreografie presenteert.

Katrina Brown over What remains and is to come: Dit project begon in 2009 met ondersteuning van Het Veem Theater Amsterdam, The Nightingale Theatre Brighton en SPACE Dartington. We pasten een arbeidsmatige aanpak toe, met repetitieve handelingen en systematisch onderzoek; leidend principe daarbij was om materialen niet als gereedschap met vooropgezette functies te benaderen, maar als ‘gelijken’ in het maakproces. In 2012 kreeg ‘What remains and is to come’ de vorm van onderzoeksmatige performance en installatie. Het is een dynamische en performatieve activatie van materiële dialoog tussen papier, houtskool, het lichaam, adem en digitale technologie. Tijdens het evenement bewegen de toeschouwers zich vrij door de ruimte. De verschillende vormen die tijdens de performance-installatie ontstaan, resulteren in een ‘after-event’, de aanwezigheid van houtskooltekeningen en opgenomen geluiden die nog een tijd op de locatie zichtbaar kunnen blijven.

Concept en performance Katrina Brown en Rosanna Irvine; Gasten Jeroen Fabius en Sher Doruff. → 4 en 5 februari

INFANTEN – JOLIKA SUDERMANN Voor haar onderzoek Infanten, bestudeerde Jolika Sudermann het gedrag en de bewegingen van peuters.

Jolika Sudermann over Infanten: Met Infanten willen we onze manier van kijken veranderen en onszelf en het publiek herinneren aan het gevoel van eeuwigheid en tijdloosheid dat we ervoeren toen we peuters waren. We beschouwen peuters niet als onaffe, disfunctionele wezens, maar bestuderen hun bewegingskwaliteiten, expressiviteit en dynamiek als een antieke kunstvorm. In maart 2012, begonnen we aan een 4-weken durend onderzoek, waarin we 1- en 2-jarigen observeerden in een crèche in Amsterdam. Het bestuderen van peuters vanuit een volwassen perspectief, met onze volwassen blik en lichaam, bracht ons op het idee om te werken met ‘proberen alsof je iets nog niet kunt wat je in feite al geleerd hebt’ als een uitdagende

12/38

leidraad voor ons werk. In december 2012 werkten wij specifiek aan de manier waarop volwassenen peuters benaderen, door in te zoomen op aspecten als het maken van geluiden en woorden, de overgang van kruipen naar lopen of de dramaturgie van het huilen. Na die twee onderzoeksperiodes is het mij duidelijk dat de aanwezigheid van publiek steeds belangrijker wordt. De productieperiode staat gepland op half september tot eind oktober 2013, met een première in oktober 2013.

Concept en regie Jolika Sudermann; Spel Dwayne Toemere en Hilde Labadie; Dramaturgisch advies Nienke Scholts. → 30 en 31 maart

UNMISTAKABLE BODIES VOL. II – CECILIA VALLEJOS Unmistakable bodies Vol. II van Cecilia Vallejos is het tweede deel van een groter project dat onderzoekt hoe tijd in het theater gepresenteerd en geconstrueerd kan worden.

Cecilia Vallejos over Unmistakable bodies Vol. II: Unmistakable bodies is een project dat bestaat uit twee verwante delen (Vol. I & Vol. II) waarin de toeschouwer wordt aangezet om na te denken over een existentieel thema: de verhouding die elk van ons heeft tot het verleden, het heden en de toekomst. In Vol. II heb ik mij geconcentreerd op een patroon van speculatieve omstandigheden zodat het publiek zich zou kunnen verplaatsen in de gedachtegang van de twee mensen op toneel. Ik wilde reflectie over onze levensloop uitlokken door een naadloze overgang te maken tussen het stap voor stap tonen van werkelijke levensgebeurtenissen en het speculeren over hun leven in de nabije toekomst. In dit korte werkproces was mijn streven om niet zozeer een afgerond script te schrijven maar eerder om een flexibele structuur te creëren als basis voor het verdere ontwikkelen van dit werk met verschillende deelnemers.

Concept en regie Cecilia Vallejos; Performance Keyna Nara en Gerindo Kamid Kartadinata; Geluidsontwerp Matthijs de Bruijne. → 24 en 25 mei

EXIT – STEPHANIE LÜHN Exit is een voortdurende performance die op onregelmatige basis in het theater verschijnt.

De performance is gebaseerd op de noodzaak om incidenteel een continue stroom van spontane woorden en intuïtieve gedachten te ensceneren in de publieke ruimte. In Exit zijn alle betrokkenen tegelijk onderwerp en leidend voorwerp en nemen deel aan een confronterend proces dat het gevoel van het ‘nu’ steeds op de spits drijft.

Stephanie Lühn over Exit: In de periode tussen september 2011 en december 2012, heb ik mijn onderzoek openbaar gemaakt door 5 presentaties te geven in Het Veem Theater en zeitraumexit Mannheim. De performance kwam voort uit de wens om een deel van mijn afstudeervoorstelling verder te ontwikkelen. In september 2011 kreeg ik de kans dit te doen voor het openingsprogramma Domestic Affections van Het Veem Theater. Ik stond op een massief ijsblok, dat van onderaf werd verwarmd. Mijn enige handeling bestond eruit om in een continue stroom te praten,

13/38

Unmistakable Bodies Vol. II – Cecilia Vallejos

Exit – Stephanie Lühn

14/38

zonder ooit te stoppen, terwijl het ijs langzaam maar zeker smolt. De tijd verstreek, terwijl de toeschouwer en de speler vrij waren om op elk moment de zaal te verlaten. Waar het echt om gaat in dit werk kan alleen uitgedrukt worden in de uitvoering ervan. Het is een performance die nooit ophoudt. Exit duikt op onregelmatige momenten op in het theater: een ‘private’ persoon neemt zijn plaats in in de publieke ruimte en praat zolang als zij wilt.

Concept en performance Stephanie Lühn; Technische ondersteuning Erik Gramberg. → 30 en 31 maart,14 december

KILLING THE MONSTERS / A POOR MUSICAL ABOUT REAL LIFE – SXS ENTERPRISE Een musical-in-progress waarin het publiek de hoofdrol speelt.

Siegmar Zacharias over Killing the Monsters – a poor musical about real life: Musicals worden gemaakt in tijden van crisis en recessie. Het zijn dragers van escapisme en hoop. We zitten allemaal in hetzelfde schuitje. En dat is de reden waarom we een armoedige musical hebben gemaakt over een zoektocht: de queeste naar geluk als een menselijke conditie, en de queeste naar het maken van een musical, samen… elke avond opnieuw. Killing the Monsters is een voorstelling in twee delen. Het eerste deel heeft de vorm van een karaoke koorrepetitie en opnamesessie met het publiek. In het tweede deel komt met een paar spotjes, zelfgebreide maskers en wat plastic zeil een musical voor je ogen tot leven. De vooraf opgenomen liedjes van het publiek / het koor, worden onderdeel van de geluidsband. En zo klinkt elke avond een ander verhaal, omdat het verteld wordt met de stemmen van het aanwezige publiek.

SXS Enterprise zijn Siegmar Zacharias, Xander de Boer en Steve Heather; Speciale gast Jill Emerson.

Killing the Monsters – a poor musical about real life is een coproductie van SXS Enterprise, Het Veem Theater, FFT Düsseldorf, zeitraumexit Mannheim en Grand Theater Groningen. → 17 en 18 november

WAX – SHANI LEIDERMAN WAX is een performance, een levende sculptuur en een concert waarin een vrouw haar benen onthaart met warme was, terwijl ze zingt en met het publiek praat. Het publiek wordt uitgenodigd om 30 minuten intimiteit te ervaren.

Shani Leiderman over Wax: Ik ben een in Israël geboren actrice en maak performances, installaties, muziek en video.

Met een stevige achtergrond in moderne dans studeerde ik in 2010 af aan de Mime Opleiding in Amsterdam. Ik maak deel uit van de performance/muziek groep Anatopia. Ik probeer de ervaring van een popconcert, een performance, en een veelvormige act te combineren, dit alles met veel aandacht voor details, explosiviteit en zelfspot. Ik ben blij dat ik mijn onderzoek kon verdiepen en mijn fascinaties kon delen met het publiek d.m.v. deze presentatie. Wax was geprogrammeerd in een double bill met Exit van Stephanie Lühn, wat in

15/38

mijn ogen een goede combinaties was omdat we allebei de vezels van de performancekunst onderzoeken: rauw, direct, onthullend en met uithoudingsvermogen.

Concept en performance Shani Leiderman; Artistiek advies Sarah Ringoet; Geluidsontwerp Shani Leiderman en Valentin von Lindenau; Met dank aan Rachel O’Reilly. → 14 december

BY INVITATION – CHRISTINA CIUPKE EN IGOR DOBRIČIĆ Tussen oktober en juni 2012 ontmoetten Christina Ciupke en Igor Dobričić elkaar in een serie conversaties over de confrontatie tussen toeschouwer en speler. Naar aanleiding van deze gesprekken ondernamen beiden een aantal praktijkgerichte verkenningen. De avond in Het Veem Theater was een experiment in gastvrijheid.

Christina Ciupke en Igor Dobričić over By Invitation: Zoals de naam het al aangeeft, is het specifieke (en het paradoxale) van de levende kunsten, dat wat er leeft tussen kijker en maker, niet alleen een voorwaarde voor een bepaalde artistieke propositie, maar er ook het onderwerp van, zowel op esthetisch als op ethisch vlak. Na de uitvoering van het experiment in Het Veem Theater hebben we een aantal impressies en opmerkingen verzameld die de toekomstige ontwikkeling van het werk zullen bepalen. We sommen ze hier in hun ruwe vorm op: - niet construeren - (bijna) niets bouwen - niet vastklampen aan iets (waarvan je denkt) dat moet gebeuren of goed uitpakken - niet in de val trappen van de angst voor: ‘het is niet genoeg’ en ‘er moet iets gebeuren’ - rustig het onvoorspelbare verwelkomen - een duidelijk onderscheid maken tussen het concept voor een performance en het concept voor een gebeurtenis - in gedachten houden dat een gebeurtenis niet geconstrueerd kan worden, het kan alleen ontstaan en achteraf zo ervaren worden.

Door en met Christina Ciupke en Igor Dobričić. → 16 december

PRODUCTIEHUIS Als productiehuis bieden wij onze faciliteiten aan, aan makers die voor hun projecten afhankelijk zijn van projectsubsidies van fondsen. Ze maken doorgaans gebruik van alle productiefaciliteiten van Het Veem Theater.

A STUDY OF HIDING – DANIEL DE ROO Deze filmscreening en tentoonstelling van beeldend kunstenaar Daniel de Roo vond plaats in februari. Aanvullend werden lezingen gegeven door Patrick Healy en Jasper Coppes.

16/38

Daniel de Roo over A Study of Hiding: A Study of Hiding is een film gebaseerd op de voorstelling ‘Hidden’ door Fabián Santarciel (productie 2008). Het is een confronterend werk over menselijke wezens en hun schaamte over onderdrukte en verborgen eigenschappen. De film A Study of Hiding is een registratie van de voorstelling waarbij door middel van videobewerking de spelers en andere elementen uit de voorstelling zijn verwijderd. Door hun kunstmatige afwezigheid, legt de film meer nadruk op hun rol en aanwezigheid op het toneel. Dit voegt een suggestieve dimensie toe aan het stuk, en moedigt het publiek aan om na te denken en te fantaseren over wat er in werkelijkheid op toneel gebeurt.

Naast de screening van A Study of Hiding, waren die avond een selectie installaties te zien.

Concept Daniel de Roo en Fabián Santarciel; Performers Menno Vroon, Tamar Blom, Marc Stoffels, Anastasiia Liubchenko, Sylvie Huysman en Fabián Santarciel de la Quintana.

Met dank aan Het Veem Theater en Amsterdamse Fonds voor de Kunst. → 22 t/m 24 februari

JAPAN.FEVER.MORE – SIMON TANGUY Japan.fever.more is een triologie, waarin drie gelijknamige stukken worden gecombineerd.

Simon Tanguy over japan.fever.more: De bewegingskwaliteit waar ik naar op zoek was, was een puntige dans waarin het lichaam snel van de ene toestand naar de andere kon wisselen. Japan verkent de fysieke en poëtische kwaliteit van het lijden. Fever tracht dansen als activiteit bloot te leggen.

Wat kan dans teweegbrengen? Dansen Om Te Amuseren / Dansen Om Problemen te Doen Vergeten / Dansen Om Te Vergeten Dat Volgende Maand De Huur Weer Betaald Moet Worden / Dans Als Belofte Voor Een Droom / Dans Als Illusie Van Een Vlucht.

More is gebaseerd op een eenvoudige set spelregels: een mannelijke performer wordt met gesloten ogen gemanipuleerd door een vrouwelijke performer. Het blinde lichaam volgt, ontvangt en verwerkt informatie die de ander hem geeft. Het stuk verslaat een lange weg, een overgang van simpele passiviteit tot geëmancipeerde activiteit, van tederheid naar agressie, van redelijkheid naar razernij, van speelsheid naar onverbiddelijkheid. Het werk staat stil bij machtsverhoudingen, rituelen, controleverlies en overwinning.

Choreografie en dans Simon Tanguy; Dans Florentina Holzinger; Lichtontwerp Pablo Fontedevila; Compositie Christoph Scherbaum; Kostuum ontwerp Miriam Hartwig; Artistiek advies Katerina Bakatsaki.

Japan.fever.more is een coproductie van Het Veem Theater en ITs Festival. Met financiële steun van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst. Met vriendelijke steun van Frascati. → 28 juni

JOHN QUIXOTE – JOHN THE HOUSEBAND John The Houseband is een project dat op de Amsterdamse Theaterschool in het leven werd geroepen door een groep dansers en choreografen uit Zweden, IJsland, België, Spanje en

17/38

Japan.fever.more – Simon Tanguy

New Amsterdam Canal Cruise – Janneke Raaphorst

18/38

Duitsland. Ze vormden samen een band, die geen normale band zou zijn maar een kunstproject. Wat John The Houseband sterk bindt, is de interesse om live muziek te maken waarbij lichamen en de gemoederen van spelers en publiek bewogen kunnen worden.

Alma Söderberg over John Quixote van John The Houseband: In de zomer en herfst van 2012 reisde John The Houseband (een samenwerkingsproject van Alma Söderberg, Roger Sala Reyner, Anja Müller, Melkorka Sigridur Magnusdottir, Dennis Deter en Hendrik Willekens) per trein en vliegtuig naar Spanje, Berlijn, Slovenië, Italië en Amsterdam, waarbij zij Europese stemmen verzamelen en van de mensen in de straten, steden, velden en dorpen proberen te begrijpen wat de huidige stand van zaken is in Europa. John The Houseband vertrok op een zoektocht naar woorden en melodieën, onderweg alles transformerend in verhalen, liedjes, scènes. John was als een troubadour voor het leven van de Europese bewoners. Vanaf het allerbegin tot het einde van het project werden onderzoek, repetitie en optreden gecombineerd. We probeerden zoveel mogelijk concerten te geven en dit had een enorme invloed op onze werkmethode. We leerden dingen op te lossen door hele snelle beslissingen te nemen. Dit bevrijdde ons van het idee dat we een productie aan het maken waren die na de première op tournee zou gaan. We werden een project in wording, een project dat geen project meer is omdat er geen einde aan komt.

Met en door Alma Söderberg, Roger Sala Reyner, Anja Müller, Melkorka Sigridur Magnusdottir, Dennis Deter en Hendrik Willekens; Dank aan Igor Dobričić.

John Quixote is een John The Houseband productie in coproductie met Het Veem Theater, Commune di Bassano del Grappa, Tanzfabrik Berlijn en Plesna Izba Maribor – Festival NagiB; Met ondersteuning van Antic Teatre, Barcelona. Met dank aan Goethe-Institut. → 21 september

NEW AMSTERDAM CANAL CRUISE – JANNEKE RAAPHORST Als gids op een rondvaartboot biedt Janneke Raaphorst een nieuw perspectief op Amsterdam, haar geschiedenis, haar toekomst en haar heden. Inwoners van Amsterdam worden toerist in eigen stad, bezoekers voelen zich thuis. Allen kunnen ze deel uitmaken van de Nederlandse cultuur dankzij de verhalen van de gids. Historische feiten worden vermengd met (science) fictie, persoonlijke liefdesverhalen, politieke roddel en religieuze speculaties.

Janneke Raaphorst over New Amsterdam Canal Cruise: Ik ben uw gids, een 31-jarige inwoner van Amsterdam. Opgegroeid onder zeeniveau, ben ik mij altijd bewust van het feit dat de stad op een dag onder zou kunnen lopen. Als gastvrouw streefde ik ernaar te voldoen aan de verwachtingen van mensen die Amsterdam bezoeken. De ‘Wim Sonneveld’, een grachtenboot genoemd naar de Nederlandse theaterlegende, voer in 1.5 uur vanaf de pier van de Lovers Company tegenover Centraal Station naar Het Veem Theater, gelegen in een typisch Amsterdams pakhuis, waar ooit luxegoederen van de Nederlandse koloniën lagen opgeslagen zoals koffie, thee, tabak of cacao. New Amsterdam Canal Cruise was een Science Fiction Verhaal. Tijdens de rondvaart stonden we verschillende malen stil bij hoe wetenschap zich in de geschiedenis heeft ontwikkeld.

In 2013 krijgt het project een vervolg tijdens het Grachtenfestival in Amsterdam.

Concept en performance Janneke Raaphorst; Artistieke assistentie Andreas Bachmair;

19/38

Productieleiding Salomon Engelsman; Grafisch ontwerp Céline Wouters; Met dank aan historicus Laurens Van Der Heijden.

New Amsterdam Canal Cruise is een coproductie van Het Veem Theater en Lovers Company Amsterdam. Met financiële steun van het Amsterdamse Fonds voor de Kunst. → 16 t/m 21 en 23 t/m 28 october

COPRODUCTIE EN SAMENWERKING Het Veem Theater ging ook in 2012 een aantal samenwerkingsverbanden aan en ontving diverse gasten. In februari 2011 was bij ons de Spaanse kunstenaar Isidoro Valcárcel Medina te gast als onderdeel van het programma Study of a Mobile Object in Space and Time. Deze avond werd georganiseerd door If I Can’t Dance, een platform dat kunst projecten en thematische programma’s produceert. Eén jaar later, in februari 2012, was de afrondende presentatie van het project te zien in Het Veem Theater. Onder de titel 18 pictures and 18 stories, presenteerde If I Can’t Dance één van de zes evenementen die het project op een onderzoekende manier afsloten.

De Mime opleiding is een belangrijke partner en organiseerde ook in 2012, in samenwerking met Het Veem Theater, het jaarlijks terugkerende festival Playtime!, waarin het eigen werk van studenten centraal staat. In 2012 vond alweer de tiende en zeer rijkgevulde editie plaats. In het randprogramma gaven studenten van andere kunstvakopleidingen kleine presentaties van hun eigen werk. In juni vond de Super Magnifique, afstudeervoorstelling van Erika Cederqvist, Abdelkarim El Baz, Rianne Meboer, Jurriën Remkes, Marjolein Roeleveld, Tim Senders, Dionne Verwey en Igor Vrebac plaats. De regie was in de handen van Marcus Azzini, Oostpool. In het kader van de ontwikkelfunctie van Het Veem Theater waren niet alleen de afstudeerprojecten van de Mime opleiding te zien, maar ook die van de SNDO – School voor Nieuwe Dansontwikkeling en SNDO♥MTD, een samenwerking tussen de twee opleidingen. Tijdens het programma Calm Down The Countdown in Maart 2012 presenteerden Eva Susova, Alice Pons en Thibault Maillard hun eigen werk. Als laatste, maar daarom niet minder belangrijk, rondde Diego Gil zijn studie aan de AMCh af met Collective Writing Machines, waarvan een deel te zien was tijdens de seizoensopening, Domestic Affections. Met A Walk down the Mountain studeerde Gilad Ben Ari af aan de AMCh – Amsterdam Master of Choreography.

In 2012 was Het Veem Theater coproducent van A Study of Hiding van beeldend kunstenaar Daniel de Roo, japan.fever.more, in samenwerking met het ITs festival, van huismaker Simon Tanguy en Paramount Movement van Lea Martini, in samenwerking met imagetanz/ Brut Wenen en Sophiensaele uit Berlijn, gesubsidieerd door het Hauptstadtkulturfonds Berlijn. Verder werd Abstract Attractions van/met Diego Gil en Irina Müller gecoproduceerd door Het Veem Theater samen met APAP-Tanzfabrik Berlijn, Schaubühne Lindenfels Leipzig en ondersteund door K3 – Zentrum für Choreografie / Tanzplan Hamburg, dock 11 / Eden Berlijn, en financieel gesteund door Hauptstadtkulturfonds Berlijn. Killing the Monsters – a poor musical about real life was een coproductie van SXS Enterprise, FFT Düsseldorf, zeitraumexit Mannheim, Het Veem Theater en Grand Theater Groningen.

De samenwerkingen met beeldend kunstorganisaties werden in 2012 voortgezet. Naast het resultaat van Isidoro Valcarcel Medina’s onderzoek, presenteerde Het Veem Theater in juni, in samenwerking met het Stedelijk Museum en If I Can’t Dance, Show Real Drama van beeldend kunstenaar Keren Cytter.

20/38

18 pictures and 18 stories – Isidoro Valcárcel Medina en Bulegoa

Three Artists Walk into a Bar...

The Naive Genius Does The Darndest Things – Julia Reist, Jeremiah Runnels en Andy Ingamells

21/38

Three Artists Walk into a Bar... was een presentatie van de eindperformances van het Curatoial Programme van de Appel arts centre. De werken van Julia Reist, Jeremiah Runnels, Andy Ingamells, Edmund Cook, Rachel Koolen, Kirsty Roberts, Edward Clive en Fran Meana waren gedurende de hele maand april 2012 op ons podium te zien.

Al deze samenwerkingen worden in 2013 en daarna versterkt en verder uitgewerkt.

REISPRODUCTIES EN TOURNEES Het aantal tourdata van onze producties is in de loop van 2012 gegroeid. Het Veem Theater producties werden zowel in Nederland als in het buitenland gepresenteerd. De productie Gerro, Minos & Him (Simon Tanguy, Roger Sala Reyner, Aloun Marchal) ging tijdens Something Raw Festival in premiere en was vervolgens ook op Springdance te zien. Producties zoals Bsides (Diego Gil) en japan.fever.more (Simon Tanguy) werden in Amsterdamse theaters zoals Frascati en op festivals als I Like To Watch Too (Paradiso) en ITs Festival getoond.

Het Veem Theater was ook zichtbaar op internationale festivals. TRAVAIL (Alma Söderberg) en Mining (Rodrigo Sobarzo) waren beide onderdeel van een intensieve tour door Zweden (Slingan tour). Jolika Sudermann werd met de productie Pulse geselecteerd voor deelname aan het Aerowaves netwerk, wat haar een tour in Finland opleverde.

A P N E A (Rodrigo Sobarzo) en Open Call (Andreas Bachmair en Andrew FremonthSmith) werden al publiek gemaakt voor de première, door momenten uit hun onderzoek te tonen bij onder andere Working Title Platform Brussels en podia zoals Filmhuis Den Haag en Rewire Festival.

A TALK – SUDERMANN & SÖDERBERG - 28 mrt Tweetakt, Utrecht (NL) - 11 en 12 mei Sophiensaele, Berlijn (DE) - 14 juni Kaaistudio’s, Brussel (BE) - 4 juli Baltoscandal, Rakvere (EE) - 17 en 18 aug Kampnagel, Hamburg (DE) - 29 en 30 aug Glej theater, Ljubljana (SI) - 9 en 13 okt DanceUmbrella, London (UK) - 27 okt Poetry Festival, Göteborg (SE) - 24 nov Cultuurcentrum, Hasselt (BE) GERRO, MINOS & HIM – SIMON TANGUY, ALOUN MARCHAL, ROGER SALA REYNER - 15 en 16 feb Brakke Grond, Amsterdam (NL) - 7 t/m 9 mrt zeitraumexit, Mannheim (DE) - 27 en 28 apr Springdance, Utrecht (NL) - 26 en 27 sep Theatre de l’Usine, Genève (CH) MINING – RODRIGO SOBARZO - 31 mei Stamsund International Theater Festival, Stamsund (NO) - 7 juli Malta Festival, Poznan (PL) - 20 sep L1danceFestival, Budapest (HU) - 27 sep Dansstationen, Malmö (SE) - 2 okt Stora Teatern, Göteborg (SE)

22/38

- 3 en 4 okt Dansens Hus, Stockholm (SE) - 6 okt Kulturhuset Spira, Jönköping (SE) - 1 en 2 dec Lund Konsthall, Lund (SE) THE HARVEST – RODRIGO SOBARZO - 14 en 15 jan Tanztage Berlijn, Sophiensaele Berlijn (DE) - 11 mei Dance4 Festival, Nottingham (UK) TRAVAIL – ALMA SÖDERBERG - 2 jun ACT Festival, Bilbao (ES) - 15 en 16 jun Working Title Platform, Kaaitstudio’s, Brussel (BE) - 26 aug Uitmarkt, Amsterdam (NL) - 9 t/m 11 nov MDT, Stockholm (SE) - 14 t/m 16 nov Dansstationen, Malmö (SE) - 19 t/m 21 nov Atalante, Göteborg (SE) - 27 nov The Place, London (UK) - 30 nov en 1 dec Les Urbaines, Lausanne (CH) BSIDES – DIEGO GIL - 15 jan Performing New Europe, Salzburg (AT) - 16 en 17 mrt BIT Teatergarasjen, Bergen (NO) - 12 t/m 14 apr Tanz Hoch Zwei, Tanzfabrik, Berlijn (DE) - 13 juli I Like To Watch Too, Paradiso, Amsterdam (NL) EXIT – STEPHANIE LÜHN - 10 mrt zeitraumexit, Mannheim (DE) UNITED STATES – RODRIGO SOBARZO - 17 t/m 19 mei Sophiensaele, Berlijn (DE) BEMOEIAL – MENNO VROON - 23 mrt Beursschouwburg, Brussel (BE) NOW WE DO IT FOR REAL – ZHANA IVANOVA - 11 feb Beursschouwburg, Brussel (BE) FLIP SIDES – ZHANA IVANOVA - 9 dec Tadeusz Kantor Cricoteka, Krakau (PL) A P N E A – RODRIGO SOBARZO - 13 en 14 dec Kaaistudio’s, Brussel (BE) ORIENTATION – NORBERTO LLOPIS SEGARRA - 16 mei Mercat de les Flors, Barcelona (ES)

23/38

PULSE – JOLIKA SUDERMANN - 24 aug Theatre Remondini, Bassano (IT) - 14 sep Sotku Stage, Kuopio (FI) - 16 sep Valve Stage, Oulu (FI) - 18 sep Hällä, Tampere (FI) - 19 en 20 sep Zodiak, Helsinki (FI) INSTANT FICTION – SARAH VAN LAMSWEERDE 14 t/m 16 sep Incubate Festival, Tilburg (NL) 6 okt Recyclart, Brussel (BE) ABSTRACT ATTRACTIONS – DIEGO GIL - 26 en 27 okt Schaubühne Lindenfels, Leipzig (DE) - 2 t/m 4 nov Tanzfabrik, Berlijn (DE) MAKING ROOM – LE NU PERDU - 16 t/m 18 mrt Zeebelt, Den Haag (NL) BORROWED SPLENDOUR – ZHANA IVANOVA - 3 apr Frascati, Amsterdam (NL) JAPAN – SIMON TANGUY - 10 mei Huis van Bourgondië, Maastricht (NL) JAPAN.FEVER.MORE – SIMON TANGUY - 28 juni ITs Festival, Amsterdam (NL) OPEN CALL – ANDREAS BACHMAIR EN ANDREW FREMONTH-SMITH - 8, 10 en 12 juni Filmhuis, Den Haag (NL) - 2 en 3 nov Rewire Festival, Den Haag (NL)

DESKUNDIGHEIDSBEVORDERING EN EDUCATIE Reflectie en verdieping zijn onontbeerlijke ingrediënten voor de ontwikkeling van de hedendaagse theatermaker. Naast het produceren en presenteren van onze voorstellingen biedt Het Veem Theater daarom een scala aan aanvullende educatieve activiteiten die gericht zijn op deskundigheidsbevordering van makers en professionals. Een aantal van deze activiteiten richt zich ook op het informeren van het publiek over inhoudelijke en vakmatige aspecten van de theaterpraktijk. Het Veem Theater geeft makers van diverse theateropleidingen de kans om hun afstudeerproducties in de professionele omgeving van Het Veem Theater te presenteren. In 2012 waren dat studenten van de Mime opleiding, de SNDO en AMCh. Bij de jaarlijkse presentatie van afstudeervoorstellingen van het SNDO, Calm Down The Countdown, werden werken getoond van Eva Susova, Alice Pons en Thibault Maillard.

24/38

In april vond een jubileum plaats: de tiende editie van Playtime! De studenten van de Mime opleiding die afstudeerden met Super Magnifique van Marcus Azzini, waren: Erika Cederqvist, Abdelkarim Elbaz, Rianne Meboer, Jurriën Remkes, Marjolein Roeleveld, Cornelia Hanselmann, Tim Senders, Dionne Verwey, Igor Vrebac en Hendrik Willekens.

SNDO♥MTD vond plaats in april. Derdejaars SNDO studenten maakten voorstellingen samen met, of voor, hun medestudenten aan de Moderne Theaterdansopleiding (MTD). Dit was de eerste keer dat dit programma buiten de school werd gepresenteerd. Er kwam veel publiek op af en het werk was van een uitzonderlijk artistiek niveau. Tenslotte rondde Diego Gil zijn studie aan de AMCh af, met Collective Writing Machines, een project dat ook onderdeel was van het openingsprogramma van het vorige jaar. A Walk down the Mountain was het afstudeerproject aan de AMCh van Gilad Ben Ari. Het Veem Theater hecht grote waarde aan onderzoeksprojecten. Makers willen zichzelf graag, los van productiedwang, blijven ontwikkelen door het onderzoeken van een bepaald thema of een specifieke werkwijze, of door het op de vloer voorbereiden van een voorstelling.

In 2012 produceerde Het Veem Theater maar liefst zeven verschillende onderzoeksvoorstellingen, van een aantal werden gedurende het jaar verschillende fasen gepresenteerd.

In 2010 startte maker van Het Veem Theater Sarah van Lamsweerde met de Mezze Talks, de nagesprekken verbonden aan werkplaatsproducties: niet meteen na een presentatie, maar een poosje later wordt feedback uitgewisseld in een ontspannen sfeer. In 2012 werden de Mezze Talks voortgezet in een gezamenlijke gastvrouwschap met Janneke Raaphost, ook een kunstenaar die is gelieerd aan Het Veem Theater. Samen vergrootten zij de groep genodigden, perfectioneerden het format en werkten aan het niveau en de kwaliteit van de discussies en bijdragen. Zowel aan The Harvest, Gerro, Minos & Him, 80 Words, TRAVAIL, STUFF en Open Call waren Mezze Talks verbonden.

In januari 2011 werd het evenement Hijacking Wonders voor de eerste keer georganiseerd.

In november 2012 vond de tweede editie plaats. Gemotiveerd door het idee dat er veel interessante mensen om ons heen zijn met geëngageerde en gepassioneerde gedachten, die ruimschoots bereid zijn deze gedachten, woorden en werken te delen, nodigden we drie oorspronkelijke geesten uit om een middag en avond met ons door te brengen. Joe Kelleher (professor theater en performance, Universiteit van Roehampton), Silvia Bottiroli (theoretica, curator en artistiek codirecteur van het Santarcangello Theater Festival in Bologna) en Dragana Bulut (choreograaf en performancekunstenaar) kwamen naar Amsterdam om hun huidige fascinaties te delen met het publiek. Dragana Bulut loodsde het publiek vol vuur en intelligentie door haar veilingperformance Pass It On. In oktober gaf Karina Holla een workshop van een week, waarin ze haar werkprocedures deelde terwijl ze onderzoek deed naar het thema pesten. De workshop werd afgerond met een presentatie.

In maart was de toneelklas van het 4e Gymnasium te gast in Het Veem Theater. Beide partijen werken in de toekomst dan ook graag vaker samen.

PUBLICITEIT EN PUBLIEK MARKETING Het Veem Theater is een internationaal opererend coproductieplatform voor hedendaagse podiumkunsten. We profileren onszelf als een levendig, artistiek relevant en uitdagend

25/38

Mezze Talk

Pass It On – Dragana Bulut

26/38

performance-platform. Ons primaire doel was en is, om het publiek beter te leren kennen, de persoonlijke band met dit publiek en de samenwerkingspartners te verstevigen en nieuwe relaties op te bouwen.

Onze belangrijkste publieksstrategie is het produceren van kunst van uitzonderlijke kwaliteit. Wij spreken ons publiek aan met een uniek en vernieuwend aanbod op een bijzondere plek.

Uitzonderlijke kwaliteit, avant-garde en onze vernieuwde kijk op grensverleggende podiumkunsten, zorgt voor veel mond-tot-mond reclame en een vaste kern terugkerende bezoekers.

In de tweede helft van 2010 is Het Veem Theater begonnen met het versturen van een digitale nieuwsbrief en dit werd in 2012 gecontinueerd. Naast deze ‘formele’, tweetalige nieuwsbrief kiest artistiek directeur Bojana Mladenović ook voor een persoonlijke benadering. Zij schrijft persoonlijke e-mails, en stuurde deze, gecombineerd met de algemene nieuwsbrief naar haar persoonlijke mailinglijst, bestaande uit relaties en professionals uit zowel Het Veem Theater netwerk als haar eigen netwerk.

In 2012 heeft Het Veem Theater intensief gebruik gemaakt van social media als Facebook en YouTube (trailers van voorstellingen) om op die manier als theater zichtbaarder te zijn en haar makers onder de aandacht te brengen. In verband met de promotie van onze voorstellingen voor de verkoop werden diverse integrale registraties online geupload.

(Internationale) programmeurs kunnen op die manier onze voorstellingen ook online bekijken. In de nieuwssectie op de website werden de activiteiten buiten Het Veem Theater van de makers onder de aandacht gebracht.

In de tweede helft van 2011 werd samen met webdesigner Carst van der Molen gewerkt aan een nieuwe website met een online betaalmogelijkheid voor onze bezoekers. De website werd in februari 2012 gelanceerd. Het nieuwe systeem voor online kaartverkoop volgde in april 2012. De nieuwe website leverde veel positieve reacties op uit het werkveld, waaronder een vraag van het Theatre L’Usine uit Zwitserland, die graag onze agenda-, tournee- en algemene navigatiestructuur – erop gericht de gebruiker gemakkelijk door de agenda en de producties te laten surfen – zou willen kopiëren voor hun eigen website.

Ook in 2012 werkte Het Veem Theater samen met vaste ontwerper Céline Wouters. De tweemaandelijkse programmaflyers, maar ook de productieflyers hielden hun specifieke, strakke en sobere uitstraling. Advertenties, ook ontworpen de Céline Wouters, waren regelmatig te zien in de Groene Amsterdammer.

Het Veem Theater nam evenals voorgaande jaren deel aan overleggen zoals het tweemaandelijkse Marketing Overleg Amsterdamse Theaters (MOAT).

PUBLIEK Het Veem Theater heeft een vaste kring van publiek opgebouwd. Een kring van aan ons verwante zielen in de breedste zin van het woord. Het zijn collega’s en professionals uit het veld. Het zijn (oud)studenten van de aan ons gerelateerde opleidingen van de AHK, SNDO, DasArts en de Mime opleiding. Studenten van kunstopleidingen als de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksacademie. En de meer theoretische opleidingen, waaronder theaterwetenschappen, filosofie en politicologie.

Het Veem Theater trekt met haar programmering een veelal jong, internationaal publiek met een gedeelde interesse in avant-garde theater. Het is een kleine, vaste club die langzaam groeit, met de potentie een ‘community’ te worden. Deze community willen we de komende jaren verstevigen en uitbreiden. Met partijen en individuen die onze visie delen, iedereen die nieuwsgierig is naar ons en iedereen die zich thuis zou kunnen voelen in ons ‘huis’.

27/38

In de programmering werd gezocht naar manieren om een groter publiek te bereiken.

Zo werden regelmatig combinaties geprogrammeerd van twee voorstellingen op een avond.

Deze ‘double bills’ genereren meer publiek per avond en een dynamischer sfeer.

De samenwerking met en de programmering van de voorstellingen van de Mime opleiding en de School voor Nieuwe Dansontwikkeling voorzagen niet alleen in een kruisbestuiving tussen de verschillende kunstdisciplines maar ook in die tussen verschillende doelgroepen. Naast het tonen van uitzonderlijk werk, is een andere belangrijke strategie voor het vergroten van de publieksaantallen onze artistieke samenwerking met verschillende partners. In 2012 bereikte Het Veem Theater nieuw publiek door, naast de vaste samenwerkingen met de SNDO en de Mime opleiding, samen te werken met If I Can’t Dance. Ook met de presentaties van het Curatorial Programme van de Appel: Three Artists Walk into a Bar... en de afstudeerwerken van Gilad Ben Ari en Diego Gil, aan de Amsterdam Master of Choreopgraphy, wist een nieuw publiek ons te vinden. Onze verbinding met de Theaterwetenschapsfaculteiten van de UU en de UvA, begonnen in 2011, zorgde voor een grotere groep studenten bij het Hijacking Wonders-programma in november 2012. De seizoensopening, Love Letters, bracht een groot publiek naar ons theater, en toonde verschillende werken van vrijwel alle aan Het Veem Theater gelieerde makers. Het publiek varieerde van buren, afgekomen op onze ‘Neem je buurman mee’ campagne, tot professionele programmeurs, artistiek directeuren en de vaste bezoekers van Het Veem Theater.

De deelname aan nationale en internationale festivals en tours o.a. A Talk / Tweetakt Festival Utrecht (NL), Baltoscandal Rakvere (EST), DanceUmbrella London (UK); Gerro, Minos & Him / Something Raw en Springdance Utrecht (NL); Open Call / Rewire Festival Den Haag (NL); TRAVAIL / Working Title Platform Brussels (BE), Slingantour (SE) was voor de publiciteit van de diverse eigen producties een goede stimulans. Het Veem Theater heeft mee kunnen liften op de publiciteit van de verschillende festivals en heeft de interesse kunnen wekken van een breed publiek voor de activiteiten van Het Veem Theater.

PERS In 2012 heeft een aantal makers van Het Veem Theater regelmatig in de belangstelling gestaan in de pers. Er was veel media aandacht voor het New Amsterdam Canal Cruise project van Janneke Raaphorst. Nog voor de performance, werd Janneke geïnterviewd door de lokale zender AT5. Daarnaast werd ze geïnterviewd door het radiostation van RTV Noord-Holland en schreef Erica Smits een online recensie voor de Theaterkrant.

In de Theaterkant verscheen ook een recensie over de performance 80 Words van Sarah van Lamsweerde, waar ook Floris Solleveld over schreef in een artikel voor Hard//Hoofd, een online tijdschrift voor kunst en journalistiek. De Vlaamse schrijver en dramaturg Sébastien Hendrickx schreef over het werk van Alma Söderberg en haar performance TRAVAIL, die in juni 2012 in Het Veem Theater in première ging. Een ander artikel over TRAVAIL, geschreven door architect en performance criticus Pieter T’Jonck, verscheen in de Belgische krant, De Morgen. Een speciale vermelding over Het Veem Theater verscheen in theatermagazine TM: Tocht door Menno Vroon en Van Wie Is Het Toneel van Andreas Bachmair werden opgenomen in de top 5 van beste mime performances uit het seizoen 2011 – 2012.

Het Veem Theater blijft streven naar het genereren van zoveel mogelijk persaandacht o.a. door opname in de agenda’s (zowel fysiek als online) van NL20 magazine, de UITkrant en de Staatskrant (buurtkrant Staatliederenbuurt) maar ook in Miss Yvy, Mister Motley en Metropolis M, online magazines over beeldende kunst en theater die door onze doelgroepen worden gelezen, alsmede door middel van aankondigingen op de Het Veem Theater website, via de (digitale) nieuwsbrief en de Facebook pagina.

Ook is het beleid gecontinueerd dat Het Veem Theater regelmatig zichtbaar is in de Uitlijst die in de Volkskrant, Trouw en Het Parool wordt geplaatst. In de eerder genoemde

28/38

Love Letters, Seizoensopening

Love Letters, Seizoensopening

29/38

advertenties in de Groene Amsterdammer, wordt op structurele basis ons programma gepubliceerd.

Tegen het einde van 2012 startte we verkennende gesprekken met een cultureel buro, die in 2013 zouden kunnen resulteren in een strategisch plan voor versterking van de positie, de zichtbaarheid en het publieksbereik van Het Veem Theater.

ACTIVITEITEN EN RESULTATEN 2012 In 2012 is zoals in het prestatieoverzicht 2012 vermeld het volgende gerealiseerd: - 190 activiteiten totaal (122 in het beleidsplan) - waarvan 88 voorstellingen in Het Veem Theater, (88 in het beleidsplan) - 9.928 totaal bezoeken (6.360 in het beleidsplan).

- 2.665 bezoekers in Het Veem Theater (4.520 in het beleidsplan) - 10 producties (werkplaats + productiehuis) (12 in het beleidsplan) - 19 coproducties (12 in het beleidsplan) - 7 onderzoeksprojecten (2 in het beleidsplan) - 6 producties met beginnende makers (5 in het beleidsplan) De producties die Het Veem Theater in 2012 heeft gepresenteerd geven een beeld van de meest vooruitstrevende ontwikkelingen en van de huidige stand in het veld van de performance podiumkunsten in Nederland en Europa. De makers hebben verschillende achtergronden (mime, dans, interdisciplinair, beeldende kunst), zijn van verschillende generaties en maakten zowel onderzoekspresentaties als meer uitgekristalliseerde en publieksgerichte producties. Wat al onze producties bindt is niet aflatende zoektocht van onze producties, kunstenaars, projecten en partnerschappen naar nieuwe vormen, ideeën en concepten in het domein van de hedendaagse performance kunst. De voorstellingen in de werkplaats en de onderzoeksprojecten vormen de kern van het werk van Het Veem Theater; de ontwikkeling en het onderzoek van beginnende kunstenaars. Werkplaatsproducties worden voornamelijk gefinancierd uit het werkplaatsbudget en maken gebruik van de faciliteiten van Het Veem Theater. Daarnaast bieden we productionele en inhoudelijke ondersteuning aan verwante makers en organisaties door middel van (co-) producties. In de kunstenplanperiode 2009 – 2012 heeft Het Veem Theater kwantitatief beter gepresteerd dan was voorgenomen. Daarom zijn de ambities en voornemens van Het Veem Theater ruimschoots gehaald. Het enige onderscheidende verschil is de hoeveelheid publiek bij ons in de zaal. Het bezettingspercentage gedurende de kunstenplanperiode geeft wellicht aanleiding twee conclusies te trekken: Wellicht hebben we onze ambities te ruimhartig geformuleerd toen we de plannen voor de kunstenperiode 2009 – 2012 schreven en we hebben te maken gehad met heel wat wisselingen van directies en daarmee het realiseren van deels hun eigen agenda’s, reorganisaties en een grotere internationale focus door een toenemende buitenlandse interesse in onze kunstenaars en projecten. Nietegenstaande dit alles zijn onze inspanningen om een betrokken publiek aan ons te binden onderanderd hoog gebleven. Een gemiddelde van 2800 bezoekers per jaar is een constante over de gehele kunstenplanperiode 2009 – 2012. In 2012, de algehele focus van de organisatie was gericht op het steeds weer ontwikkelen van nieuwe beleidsplannen, het doorvoeren van een algehele reorganisatie met alle personele en persoonlijke gevolgen van dien en het voeren van een strijd tegen de zeer negatieve retoriek die de vorige regering meende te moeten beginnen. Dit alles leidde tot een aanwijsbare daling van het aantal bezoekers. Ondanks de moeilijkheden, bleef de groei van de internationale spreiding uitbundig gedurende deze kunstenplanperiode met een zichtbare toename van de publiekscijfers in 2012 in vergelijking met de cijfers van 2011 met bijna 22 procent.

Buiten de eigen standplaats en theater bereikte Het Veem Theater producties bijna 1500 mensen, zo goed als gelijk aan wat we ons hadden voorgenomen. Deze bezoekerscijfer

30/38

vormen het fundament voor de kunstenplanperiode 2012 – 2016, waar deze cijfers kunnen dienen om het thuispubliek en de internationale spreiding verder inhoudelijk en kwantitatief uit te bouwen als een in Amsterdam gevestigd internationaal georiënteerd huis voor performance. Het totaal aantal activiteiten in 2012 overstijgt dat van het beleidsplan. Toegenomen zijn internationale tournee’s, toegenomen zijn ook het aantal locale en internationale coproducenten en de banden met de lokale partners werden uitgebreid en versterkt. → Totaal: 190 voorstellingen/activiteiten; 9.928 bezoeken In de werkplaats wordt ruimte geboden aan beginnende makers en onderzoeksprojecten van meer ervaren makers. Deze projecten worden hoofdzakelijk gefinancierd uit het eigen productiebudget van Het Veem Theater. Het komt steeds vaker voor dat werkplaatsproducties in een internationale coproductie tot stand komen. De presentaties zijn in de eigen zaal, bij de coproducenten en, in toenemende mate, daarna ook in andere theaters in Europa te zien. Er zijn in 2012 zes werkplaatsproducties gemaakt. Van drie hiervan werd de basis in 2011 gelegd. → 6 producties; 19 voorstellingen; 2.665 bezoeken In het productiehuis ondersteunt Het Veem Theater de makers van wie producties gefinancierd worden door andere producenten en eventueel met projectsubsidies van het Amsterdams Fonds voor de Kunst (AFK) zoals New Amsterdam Canal Cruise, A Study of Hiding en japan.fever.more. → 4 producties; 19 voorstellingen; 873 bezoeken Het Veem Theater heeft geen programmeringbudget, presentatie van werk van andere productiehuizen en andere verwante kunstinstellingen gebeurt dan ook in de vorm van coproductie. Het betreft try-outs, onderzoekpresentaties, maar ook (afstudeer)voorstellingen van studenten van de kunstopleidingen; producties die een aanvulling zijn op de eigen producties van Het Veem Theater.

Steeds vaker komen werkplaatsproducties in (internationale) coproductie tot stand. → 19 coproducties; 60 voorstellingen; 4.342 bezoeken (waarvan 2 werkplaatsproducties TRAVAIL en STUFF met 22 voorstellingen en 1.132 bezoeken) De deskundigheidsbevordering/educatie programma L’Usine zoals in het beleidsplan 2009 – 2012 geformuleerd, is vanwege niet toegekende subsidies niet gecontinueerd. Maar reflectie en verdieping zijn voor de moderne theatermaker belangrijke ingrediënten voor de eigen ontwikkeling. Naast het produceren en programmeren van voorstellingen biedt Het Veem Theater daarom een scala aan aanvullende educatieve activiteiten die gericht zijn op deskundigheidsbevordering van makers en professionals. Met ingang van seizoen 2010 – 2011 zijn vier nieuwe programma’s geïntroduceerd en in 2012 gecontinueerd: Mezze Talk biedt gelegenheid om na een presentatie, feedback uit te wisselen. De gastenlijst is zeer gemengd en bevat maximaal 20 personen: collega’s, ‘gewoon’ publiek, vrienden, programmeurs, familie en/of verwante kunstenaars verzamelen zich rond een tafel vol hapjes en drankjes om persoonlijke indrukken van het werk te delen. In januari 2011 werd het evenement Hijacking Wonders voor de eerste keer georganiseerd. In november 2012 vond de tweede editie plaats, een in totaal acht uur durende manifestatie met gasten uit het academische veld van theaterwetenschappen en filosofie. In oktober gaf Karina Holla een workshop, deze werd afgerond met een presentatie. In maart was de toneelklas van het 4e Gymnasium te gast in Het Veem Theater. → 4 producties; 9 activiteiten; 182 bezoeken

31/38

Het Veem Theater hecht grote waarde aan onderzoeksprojecten. Makers willen zichzelf graag, los van productiedwang, blijven ontwikkelen door het onderzoeken van een bepaald thema of een specifieke werkwijze, of door het op de vloer voorbereiden van een voorstelling of subsidieaanvraag.

Sommige onderzoeksprojecten ontwikkelen zich tot een volledige productie zoals ‘Infanten’ dat in november 2013 in première gaat. → 7 producties; 21 activiteiten; 976 bezoeken In 2012 hebben enkele Het Veem Theater evenementen plaatsgevonden. Programma’s zoals Love Letters seizoensopening 2012 – 2013 en January Speed Dating Session (jaaropening 2012) brachten een bredere en meer divers publiek. → 2 producties; 6 activiteiten; 359 bezoeken Van de producties die eerder als onderzoek gemaakt zijn, zijn er drie in 2012 in première gegaan: Open Call van Andreas Bachmair en Andrew Fremont-Smith, Gerro, Minos & Him van Simon Tanguy, Aloun Marchal en Roger Sala Reyner en STUFF van Norberto Llopis Segarra. → 3 producties; 10 activiteiten, 213 bezoeken → elders in Amsterdam: 3 producties; 3 activiteiten; 400 bezoeken A TALK van Söderberg & Sudermann kende een zeer succesvolle première en is in 2011 al 21 keer gespeeld in 2012 11 keer. TRAVAIL 12 keer. Het Veem Theater is met haar producties meer een meer aanwezig op Europese podia. → 13 reisvoorstellingen in Nederland; 1.100 bezoeken → 72 reisvoorstellingen buitenland; 5.763 bezoeken De gemiddelde zaalbezetting bij de voorstellingen in Amsterdam is ongeveer 40%. De publiekswerving voor de voorstellingen in Het Veem Theater blijft een belangrijk punt van aandacht, waarbij in de toekomst vrijkaarten zullen sneuvelen en gratis voorstellingen tot het verleden zullen behoren.

PERSONEEL EN ORGANISATIE In 2012 hebben er wijzigingen in het personeelsbestand plaatsgevonden.

Artistiek en algemeen directeur: Bojana Mladenović Interim zakelijke leiding: Paul Smelt van 1 juni tot 31 december 2012 m.i.v. 1 januari 2013 Michel Bezem Coördinator theatertechniek en publieksonthaal: Stefan Mirck Coördinator productie en publiciteit: Stephanie Lühn Secretariaat en ondersteuning: Gwenda de Marie

32/38

Huishoudelijk medewerker: Wilma Spaan Zakelijke leiding: Sietske de Haan (t/m 14 juni 2012) Publiciteit: Andrea Dragstra (t/m 31 december 2012) Freelance publiciteit: Daisy Benz (t/m mei 2012) Financieel medewerker: Peter Valkema (t/m 31 december 2012) (vervanging Peter i.v.m. ziekte) Tess van der Staal (01 februari t/m 21 april 2012) Website en kassa coördinator: Tess van der Staal (22 april t/m 31 december) Productie coördinator: José de Groot (t/m 31 juli 2012) Productie coördinator: Stephanie Lühn (sinds 21 mei 2012) Stagiair productie: Yvonne Guis (27 augustus t/m 28 december 2012) Zowel op de afdeling techniek als de afdeling productie zijn met regelmaat extra medewerkers ingezet, voornamelijk op de momenten dat veel activiteiten tegelijk plaatsvonden. De directie van Het Veem Theater houdt functioneringsgesprekken met de medewerkers en biedt indien gewenst scholing aan, die (deels) uit het Scholingsfonds betaald wordt.

CULTURAL GOVERNANCE De code Cultural Governance, waarin de normen voor goed bestuur zijn neergelegd, worden als zodanig nageleefd. Er is een profielschets voor de bestuurssamenstelling en er is een rooster van aftreden. Volgens de statuten wordt een bestuurslid voor de periode van drie jaar benoemd, waarna herbenoeming kan plaatsvinden. Er worden gemiddeld drie à vier bestuursvergaderingen per jaar gehouden, waarbij bestuur en directie aanwezig zijn.

Het bestuur wordt door de directie op de hoogte gehouden van alle relevante financiële en organisatorische zaken. Afspraken over de administratieve organisatie en een directie reglement zijn in een afrondend stadium en worden medio 2013 worden geëffectueerd.

FINANCIËN Na vaststelling van het positieve saldo per 31 december 2010 is door bestuur en directie van de stichting besloten dit positieve saldo over de jaren 2011 en 2012 te verdelen. Voor deze jaren is een werkbegroting opgesteld met een negatief exploitatiesaldo dat ten laste van het opgebouwde vermogen komt. Besloten werd het 25-jarig bestaan van Het Veem Theater in het najaar van 2011 met een groot festival te markeren. Het activiteitenbudget voor 2011 is met een bedrag van € 50.000 ten behoeve van het festival verhoogd en de staf is iets uitgebreid. In 2011 leidde dit tot een negatief resultaat van € 88.592. In 2012

33/38

is een positief resultaat behaald van ruim € 2.000 vermeerdert met het saldo van de frictiegelden. Dit deel van het resultaat wordt als een bestemmingsreserve gevormd. In 2012 is een frictiekosten bijdrage opgenomen van het Ministerie van OCW waaruit afwikkelingskosten worden en zijn betaald en waaruit nog een aantal activiteiten mag worden gefinancierd. Tevens zullen we deze middelen gedeeltelijk aanwenden voor het versterken van het eigen vermogen. De jaarrekening is opgesteld in relatie tot de bij aanvang van dit Kunstenplan 2009 – 2012 opgestelde vierjaren-begroting die in 2009 is aangepast, vanwege de toen ontdekte fout in de begroting. Waar dat verduidelijking biedt is in de toelichting een vergelijking met het jaar 2011 gemaakt.

HOOGTEPUNTEN 2012 HET VEEM THEATER ONTVANGT POSITIEF ADVIES VAN DE GEMEENTE AMSTERDAM EN HET FONDS PODIUMKUNSTEN We zijn blij en trots dat Het Veem Theater een positief advies heeft gekregen voor onze plannen in de periode 2013 – 2016. De Amsterdamse Kunstraat en het Fonds Podiumkunsten (FPK) heeft een structurele subsidie toegekend.

In het jaar waarin veel culturele instellingen hun deuren moesten sluiten vanwege de bezuinigingen, was het bemoedigend dat de artistieke koers van Het Veem Theater de waardering en ondersteuning ontving die sprak uit de voortzetting van de subsidie uit de culturele basisinfrastructuur. In een drastisch veranderd landschap, zal Het Veem Theater zijn uiterste best doen aan de voorhoede te blijven van het experiment, de verkenning van het nieuwe en de verschillende manieren van deelnemen en relateren tot de performancekunst van deze tijd.

Uit het advies van de Amsterdamse Kunstraad: Het Veem Theater is een belangrijk podium voor nieuwe ontwikkelingen in de mime, avantgarde dans en performance. Het heeft een duidelijke, eigen signatuur en profileert zich bewust als een huis voor ontwikkeling en experiment. Het programma voor de komende jaren om nieuwe makers te begeleiden en presenteren, is concreet en zit artistiek gezien goed in elkaar. […] Het is een plek van experiment en toekomst. […] Als deze instelling verdwijnt, verdwijnt daarmee tegelijkertijd een specifieke, fysieke en beeldende manier van theater maken die altijd veel interessante makers heeft opgeleverd. Een klein podium als Het Veem Theater is nodig als laboratorium. Volgens de FPK commissie spreekt uit de koerswijziging die Het Veem Theater met de komst van de nieuwe artistiek directeur Bojana Mladenovic in 2010 heeft ingezet een focus op dans en beweging. Daarmee sluit Het Veem aan bij een ontwikkeling binnen de niche van internationale avant-gardekunst, waarbij mime, performancekunst en dans in toenemende mate een overlap vertonen. […]

De activiteiten van Het Veem Theater maken deel uit van een klein, maar levendig internationaal circuit waarbinnen intensief ideeën, voorstellingen en makers worden uitgewisseld. Het Veem Theater neemt hierin een centrale plaats in, zonder welke het circuit als zodanig in Nederland moeilijk zou kunnen bestaan.

LOVE LETTERS – DE SEIZOENSOPENING Het seizoen 2012 – 2013 startte met Love Letters, een evenement dat verschillende artistieke signaturen verzamelde. De deelnemende kunstenaars reageerden op één van de

34/38

hoofdthema’s liefde of brief, of allebei tegelijk. In het evenement weerklonk wat normaal onverteld blijft: een geheim manifest, een sms van neonlicht, een gekoesterd idee voor een performance. De avond toonde artistieke bijdragen en onderzoeken van Le Nu Perdu, Cecilia Vallejos, Diego Gil, Janneke Raaphorst, Menno Vroon, Norberto Llopis Segarra, Rodrigo Sobarzo, Sarah van Lamsweerde, Simon Tanguy, Stephanie Lühn en John The Houseband.

De bezoekers van het evenement kwamen van ver, maar ook van dichtbij: internationale programmeurs, pers, vrienden, collega’s, buren en politici. Het uitverkochte programma werd afgesloten met lezingen, muziek en dans. De grootmeester van de cocktail, Oscar Eastman-Veldhoen, maakte Happy Hurricanes en Love Letters.

TOCHT EN VAN WIE IS HET TONEEL, WERDEN OPGENOMEN IN DE MIME TOP 5 VAN HET SEIZOEN 2011 – 2012 De productie Tocht van Menno Vroon en Van Wie Is Het Toneel van Andreas Bachmair, werden door theatermagazine TM opgenomen in de top 5 van de beste Mime performances van het seizoen 2011 – 2012. Tocht werd vertoond op het Over het IJ Festival en was een één-op-één voorstelling, die de toeschouwer confronteerde met zijn eigen handelen. In Van Wie Is Het Toneel brengen vijf amateurs elkaars mooiste theaterherinneringen tot leven en veroveren ons hart met hun oprechtheid.

A TALK EN GERRO, MINOS & HIM GENOMINEERD VOOR DE STUTTGARTER TANZ-UND THEATERPREIS In december 2012 werd bekend dat niet één maar twee producties van Het Veem Theater waren genomineerd voor de Stuttgarter Tanz-und Theaterpreis 2013. Zowel A Talk van Suderman & Söderberg en Gerro, Minos & Him van Simon Tanguy, Roger Sala Reyner en Aloun Marchal reizen in april 2013 af naar Stuttgart, om deel te nemen aan het festival.

De jury bestond uit de journalisten Annette Hoffmann en Ralf Carl Langhals, de choreograaf en docent Sonia Santiago, en de dramaturg en lector Frederick Zeugke. Ze nomineerden vijf dansproducties en vijf theaterproducties voor de wedstrijd van het nieuwe nationale festival voor vrije dans en theater, in het Theaterhaus Stuttgart Baden-Württemberg.

De vier juryleden waren erg onder de indruk van de kwaliteit van de inzendingen. De tien genomineerde stukken werden allemaal lovend ontvangen: Overtuigend vakmanschap en esthetische creativiteit bevestigen dat er, binnen de onafhankelijke scene, een groot aantal heel professionele en toegewijde producties te vinden zijn. Ze verdienen meer aandacht. Onder de selectie bevinden zich voorstellingen die de vrijheid en begrenzingen van de onafhankelijke scene om weten te zetten naar bijzonder intense ervaringen. Door deze verassende vormen van spel, maar ook door de zeer interessante perspectieven, is straks een ander, nieuw potentieel te zien in Baden-Württemberg. Het belooft dan ook een spannende competitie te worden. Beide voorstellingen werden bij het festival ingediend door onze vaste partner en coproducent: zeitraumexit uit Mannheim.

HET VEEM THEATER OP TOURNEE In 2012 toerde Het Veem Theater regelmatig, met verschillende producties. A Talk van Sudermann & Söderberg zette zijn Europese succes voort. De productie was al te zien in België, Frankrijk, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, Estland, Slovenië, Engeland, Italië, Zweden en Noorwegen. Gerro, Minos & Him van Simon Tanguy, Roger Sala Reyner en Aloun Marchal ging in première op het Something Raw Festival, was daarna te zien op Springdance, en werd vermeld op de shortlist van het Aerowaves network. De choreografen Alma Söderberg en Rodrigo Sobarzo waren met hun werk onderdeel van de Slingan Tour.

35/38

Love Letters, Seizoensopening (Penpals – Menno Vroon)

Love Letters, Seizoensopening (Love Letter Machine – Janneke Raaphorst)

36/38

Het totaal van internationaal toerende producties, maar ook het aantal geĂŻnteresseerde podia en festivals, groeide gestaag gedurende heel 2012.

ONS KANTOOR VERHUISDE TERUG NAAR HET VEEMGEBOUW In de herfst van 2012 verhuisden ons kantoor weer terug naar het Veemgebouw in de Van Diemenstraat 408-410. Ons oude, te kleine, kantoor werd vergroot met 30m2, wat resulteerde in een levendige en lichte werkplek, gevestigd in hetzelfde gebouw, precies onder het theater. De nabijheid van kunstenaars en hun werkprocessen is van onschatbare waarde en leverde in de laatste maanden van 2012 al veel op: meer betrokkenheid en intensere vergaderingen tussen de kunstenaars en het team van Het Veem Theater.

U kunt altijd bij ons aanbellen: Het Veem kantoor, kamer 2.22.

37/38

COLOFON

Tess van der Staal (april t/m december 2012)

HET BESTUUR:

Salarisadminstratie: Administratiekantoor Van Mierloo

Voorzitter: Willy Smits Penningmeester: Mark Walraven Lid: Willem Velthoven en Gabriël Smeets MEDEWERKERS: Artistiek en algemeen directeur: Bojana Mladenović Zakelijke leiding: Sietske de Haan (t/m juni 2012) Michel Bezem (vanaf januari 2013) Zakelijke leiding a.i.: Paul Smelt (juni t/m december 2012) Coördinator theatertechniek: Stefan Mirck

Huishoudelijk medewerker: Wilma Spaan Stage: Yvonne Guis Makers: Alma Söderberg, Andreas Bachmair, Cecilia Vallejos, Daniel AlmgrenRecén, Diego Gil, Janneke Raaphorst, Jolika Sudermann, Kenneth Homstad, Le Nu Perdu, Menno Vroon, Norberto Llopis Segarra, Rodrigo Sobarzo, Roger Sala Reyner, Sarah van Lamsweerde, Simon Tanguy, Stephanie Lühn, Zhana Ivanova.

STRUCTURELE SUBSIDIËNTEN:

Freelance medewerkers techniek: Erik Gramberg, Paul Schimmel Bastian Orth, Jeroen de Boer Jasper Kopman, Gjalt Vlam

Ministerie van OCW Gemeente Amsterdam

Marketing en publiciteit: Andrea Dragstra

NL – vaste samenwerkingspartners: School voor Nieuwe Dansontwikkeling (SNDO), Amsterdam Master of Choreography (AMCh), If I Can’t Dance, Mime opleiding, Faculteit Theaterwetenschappen Universiteit Utrecht (UU).

Freelance publiciteitsmedewerkers: Daisy Benz, Rebecca van Vuuren Justa ter Haar Productie coördinator: José Groot (t/m juli 2012) Productie & sales coördinator: Stephanie Lühn (sinds mei 2012) Freelance productieleiders: Hanna van de Ven, GR Ganshaw (Velvet Lee Black), Justa ter Haar Grafisch ontwerp: Céline Wouters

PARTNERS:

NL – incidentele samenwerkingspartners: Moderne Theaterdansopleiding (MTD), Filmhuis Den Haag, Goethe-Institut Amsterdam, de Appel, A.P.E (Art Projects Era) Rotterdam, Het Stedelijk Museum, Rederij Lovers Amsterdam, Stichting Tre Tigri, Zeebelt Den Haag, Universiteit van Amsterdam (UvA).

Secretariaat en Ondersteuning: Gwenda de Marie

INT – vaste samenwerkingspartners: Brut Wenen, Sophiensaele Berlijn, MDT Stockholm / Danstationen Malmö / Atalante Göteborg, Schaubühne Lindenfels Leipzig, WP ZIMMER Antwerpen.

Financieel medewerkers: Peter Valkema, Tess van der Staal (februari t/m april 2012) Website en kassa:

INT – incidentele samenwerkingspartners: APAP - Tanzfabrik Berlijn, Forum Freies Theater (FFT) Düsseldorf, Workspacebrussels, zeitraumexit Mannheim

38/38

GASTEN: Abdelkarim el Baz, Fabian Stumm, Mariangela Tinelli, Pablo Fontdevila, Adam Linder, Alice Pons, Aloun Marchal, Andrew Fremont – Smith, Andrius Mulokas, Anna Wagner, Benjamin Schälike, Berly Acosta, Bojana Kunst, Bulegoa z/b (Beatriz Cavia, Miren Jaio, Isabel de Naverán en Leire Vergara), Carles Cassallachs, Céline Wouters, Christina Ciupke, Clara Amaral, Cornelia Hanselmann, Daniel de Roo, Daniela Tydij Thomsen, Dionne Verwey, Dragana Bulut, Edmund Cook, Edward Clive, Jack Hosé, Ellen Knops, Emilio Moreno, Erika Cederqvist, Esteban Pujals Gesalí, Esther Arribas, Eva Susova, Fabián Santarciel de la Quintana, Felicity Provan, Fran Meana, Gilad Ben Ari, Hendrik Willekens, Henk Houtkoop, Igor Dobričić, Igor Vrebac, Irina Müller, Isidoro Valcárcel Medina, Jan Fedinger, Jasper Coppes, Jeroen Fabius, Jill Emerson, Jochem Jürgens, Joe Kelleher, Johanna Biesewig, John The Houseband, Judith Schoonman, Jurriën Remkes, Kagi –Jong Kag Park, Karina Holla, Katinka Marac, Katrina Brown, Keren Cytter, Kirsty Roberts, Koldo Arostegui, Lara Hamann, Le Nu Perdu, Lea Martini, Lily Kiara, Lisa Vereertbrugghen, Maaike Gouwenberg, Marcel Osterop, Marcus Azzini, Mari Matre Larsen, Marina Colomina Martinez, Marjolein Roeleveld, Mårten Spångberg, Mia Meyer, Michael Moore, Michiel Klein Nulent, Moosje Goosen, Nina Djekic, Oscar EastmanVeldhoen, Patrick Healy, Rachel Koolen, Rachel O’Reilly, Rianne Meboer, Rosanna Irvine, Salomon Engelsman, Sarah Ringoet, Shani Leiderman, Sher Doruff, Silvia Bottiroli, Stephanie Soemanta, Susie Meyer, SXS Enterprise (Siegmar Zacharias, Xander de Boer, Steve Heather), Tatiana Saphir, The Black Swan (Antonia Alampi, Katya Krupennikova, Qinyi Lim, Sanne Oorthuizen, Alec Steadman, Ivana Vaseva), Thibault Maillard, Tian Rotteveel, Tim Senders, Tom Engels, Valentin von Lindenau, Yael Davids.

Foto’s: Hanne Nijhuis, Jan Peter van Popta, Stephan van Hesteren, Nellie de Boer, Sanne Peper.

Samenstelling: Bojana Mladenović, Michel Bezem, Céline Wouters en Stephanie Lühn.

Beeld op de cover: Gerro, Minos & Him.

Amsterdam, april 2013