1. Alumni en hun verhaal vijf portretten ‘Het schrijven van een spirituele autobiografie levert meestal groot inzicht op, we zien patronen in onze levens die we tot dan toe misschien nooit hadden opgemerkt. Gaandeweg begrijpen we beter wie wij zijn en waar God ons naartoe leidt’ (Richard Peace, Spiritual Autobiography).1 We werken in dit boek met levensverhalen en autobiografisch materiaal van alumni. Studenten die inmiddels de opleiding al een poosje hebben verlaten, hebben we gevraagd om hun verhaal te vertellen. Van verhalen vertellen gaat een zekere kracht uit. Dat weten we al van jongsaf aan. Voor verhalen waarin de herinneringen worden opgehaald en geordend, geldt dit zeker ook. In zijn bijzondere boek De verhalen die we leven schrijft hoogleraar Geestelijke Gezondheids-bevordering Ernst Bohlmeijer:2 ‘Het vertellen van verhalen kan bijdragen aan sociale verbinding en kwaliteit van leven. Verschillende auteurs wijzen erop dat er van het verhalen van herinneringen een helende, transformerende werking uitgaat… hoe gelukkig of ongelukkig iemand ook is, welke ideale of tragische vorm het leven ook heeft aangenomen, hoeveel wanhoop of hoop er ook in iemands leven is. Er is diepe behoefte om van die ervaringen een verhaal te maken en voor dat verhaal erkenning te krijgen. Het mag een sterk verhaal zijn, het mag een kwetsbaar verhaal zijn…’
1 Vertaling van de oorspronkelijke Engelse tekst dr. R. Erwich. 2 E. Bohlmeijer, De verhalen die we leven. Narratieve psychologie als methode. Meppel: Boom, 2012 (tweede oplage).
9
Theologie als beroep.indd 9
14-05-14 15:16