ถึงกับกลัวว่าถ้ าต้ องย้ ายที่ไปอยูเ่ ชียงรายกลางคันแล้ ว บรรยากาศรอบตัวที่เปลี่ยนไปจะทาให้ ตวั เองเขียนเรื่ องที่ ตังใจไว้ ้ ไม่ได้ อีกเลย.. ..งานนี ้วนิยาก็เลยต้ องลุยปฏิบตั ิการเขียนลูกเดียวให้ เสร็ จทันก่อนที่จะถึงวันกลับไปเชียงรายค่ะ ตอนนี ้วนิยาอดนอนมาร่วมสัปดาห์แล้ ว การเขียนแบบ "ฟอสซิล" เปรี ยบเหมือนการต้ องใช้ ความละเอียดแกะสลัก เอาซากโครงกระดูกให้ แยกออกมาจากก้ อนหินที่ฝังอยู่ แต่ละวันวนิยาถอดความคิดที่ตกผลึกออกมานาเสนอได้ ไม่ถึงวันละย่อหน้ า ยิ่งเวลากระชัน้ เข้ ามาทุกทีวนิยาก็ยิ่งเครี ยด แม้ จะคิดว่าการนัง่ จ้ องหน้ าจอเปล่าๆเป็ นการ เปล่าประโยชน์แต่วนิยาก็ไม่อยากจะหยุดพักเพราะกลัวว่าจะเสียเวลา แล้ วท่านแม่ก็โทรมาหา . แม่แนะนาวนิยาให้ ค้นหาข้ อมูลเกี่ยวกับ "โรงเรี ยนพระดาบส" เพราะเป็ นโรงเรี ยนทางเลือกหนึ่งและเป็ นโครงการ ในพระราชดาริ ของในหลวง ซึ่งก็ต้องขอบคุณแม่ที่ทาให้ วนิยาหยุดพักจากการจมอยู่กับความคิดที่กลายเป็ น ฟอสซิลไปแล้ ว มาหาอะไรที่สดใหม่กว่าเติมเข้ ามาในสมองบ้ าง โรงเรี ยนพระดาบส ไม่มีไอเดียอะไรมาก แต่สิ่งที่ เป็ นจุดเปลีย่ นสาคัญก็คือ วนิยาเพ้ อฝั นที่จะสร้ างสาขาของโรงเรี ยนรุ่งอรุณแต่ยงั ไม่ได้ หาข้ อมูลโรงเรี ยนรุ่งอรุณบนอินเทอร์ เน็ตเลยซักกะนิด เดียว (มัวแต่รออีเมลตอบกลับจากเพื่อนอยูน่ นั่ แหละ) ว่าแล้ วก็ search "โรงเรี ยนรุ่งอรุณ" กันเลย!! . เจอไอเดียใหม่ๆเยอะมากค่ะ ได้ ร้ ูวา่ โรงเรี ยนรุ่งอรุณเคยทาโครงการจัดการสิง่ แวดล้ อมที่ประสบความสาเร็ จ https://sites.google.com/site/razerowaste/KM-ZeroWaste.pdf ข้ างบนนี ้เป็ นผลงาน(เก่า)ของโรงเรี ยน
รุ่งอรุณเชียงราย : โรงเรี ยนในจดหมายกับหลักสูตรปั จจัยสี่
40