FOTOGRAFIE FREDERIKE SLIEKER
Kuiters Ongesnoerd Soms lijkt het of de Dordtse gemeentemannetjes baas willen zijn over een belangrijke stad. Net als honderden jaren geleden. Fijn dromen van een stad met flair en allure, een aansprekende stad. Het hart van de regio. Een toeristenmagneet. Er is zelfs een man aangesteld om kerstmarktcongressen te bezoeken waar hij verbouwereerde Duitsers en Oostenrijkers vertelt dat wij de grootste hebben. Prijs na prijs sleept de stad binnen en op ieder obligaat grootwinkelbedrijf wordt jacht gemaakt als ware het de verlosser van de binnenstad. Saturns en Primarkfuiken. Langste winkelstraat, beste markt, festivalstad van het jaar, beste binnenstad nominatie. Het mag allemaal niet baten. Toch komt het wel goed met Dordrecht. De contouren van een metropool beginnen zich zelfs al een beetje af te tekenen. Het gedogen van tunnellopers op de fietspaden in de Krispijntunnel was de eerste onverwachte meesterzet. Levensgevaarlijk, maar een beetje metropool heeft zo z’n verkeersprobleempjes. Na een aarzelend begin is het succes daar. Tientallen tunnellopers melden zich dagelijks aan de tunnelpoort. Nog even en er wordt verzocht met minsten 1 doos op het hoofd en twee onder de arm de tunnel te betreden. Deze meevaller valt echter in niet bij het succes van het stationsgebied. Voetgangers, fietsers en scooters slalommen in alle richtingen door elkaar, auto’s staan relaxed te wachten op het fietspad. Alles mag, behalve je fiets neerzetten. Dit in zijn eenvoud geniale plan wordt verderop nog driemaal tot in de finesses uitgewerkt. De kruising Singel-Johan de Wittstraat is dusdanig heringericht dat doorrijden bij groen licht met de auto onmogelijk is. Vanaf het station komende auto’s die rechtsaf de Singel op willen moeten wachten op voetgangers en fietsers. Een eeuwig durende file is het gevolg, Spannender is het om met de fiets de Singel te verlaten richting Krispijntunnel. Langs de vanaf links voortrazende auto’s moet je ook vast het vervolgens van nogmaals links, rechts , voor en achter komende verkeer in de gaten houden. Onmogelijk natuurlijk, maar het houdt wel lekker op. Onbetwist hoogtepunt is echter de kruising Visstraat/Sarisgang/Begijnhof /Achterom. Ook al is er niemand in de stad; daar wordt een sublieme schijn van druk gewekt. Automobilisten en voetgangers staren elkaar op een 25 meter breed zebrapad minutenlang in verwarring aan. Zelfs op maandag lijkt het vol. Heel knap. Ik voel de volgende prijs al aankomen.
Peter Kuiters – Leerkracht – Dordtenaar in hart en lever
GETTMAG 71