TEKST: JASMIJN KOL, OLAF DE KRUIJFF EN BJÖRN VRIEZEKOLK | FOTO: ARJAN REEF >
‘IK HAAL SLAAP IN BIJ MIJN OUDERS’ Dyon Kok (19, werktuigbouwkunde) slaapt als huisjongste van Asgard in de woonkamer en wordt regelmatig gewekt door zijn huisgenoten. Hoe zou je jouw slaapritme omschrijven? ‘Wispelturig, afhankelijk van de periode. Tijdens tentamenperiodes heb ik een normaal ritme en lig ik netjes om 12 uur op bed, net als veel van mijn medebewoners op Asgard. In de andere weken verschilt het heel erg. Maandag is er soms een borrel, dinsdag wordt het laat op jaarclubavond, woensdag en donderdag lig ik er vroeg in. In het weekend haal ik vaak de nodige slaap in bij mijn ouders.’ Je slaapt in de woonkamer, heeft dat gevolgen voor je scherpte? ‘Er komt minstens een keer in de twee weken ’s nachts iemand binnen, soms zelfs met een huiskip. Ik word daar vaak – niet altijd – wakker van en dat heeft lichte consequenties. Ontbijtende huisgenoten maken me ook vaak wakker. Als ik het laat heb gemaakt, draai ik me dan weer om. Zo niet, dan ga ik ook ontbijten. Dan ben ik vaak wel productief, in tegenstelling tot wanneer het laat is geworden. Het verschil tijdens de tentamenperiode en de andere weken is goed merkbaar, al komt dat ook door de alcohol.’
‘12 KEER PER DAG 20 MINUTEN SLAPEN’ Daan van Ramshorst (24, creative technology) probeerde een maand lang een ander slaapritme: twaalf keer per dag twintig minuten slapen, met minimaal één en maximaal acht uur ertussen. Waarom probeerde je dit nieuwe ritme uit en hoe beviel het? ‘Ik wilde efficiënter zijn, minder tijd spenderen aan slapen. In dit nieuwe ritme sliep ik maximaal vier uur per 24 uur. Mijn grootste eyeopener van dit experiment was dat ik in een soort doorlopend ritme kwam, niet meer gehinderd door het verschil tussen dag of nacht. Het slaappatroon doorzetten naar de volgende dag was heel gek, maar het verhoogde mijn productiviteit enorm.’ Waarom ben je er na een maand weer mee opgehouden? ‘Omdat ik denk dat twintig minuten per keer slapen te weinig is, behalve voor solozeilers. Nu probeer ik weer gewoon acht uur te slapen. Meestal lukt dat. Ik probeer vroeg op te staan omdat ik dan productiever ben. Ik zou graag een ander slaapritme willen proberen met vier keer per dag anderhalf uur slaap. Dat zou nu kunnen omdat ik op het moment minder gebonden ben aan tijden die ik zelf niet kan beïnvloeden zoals colleges of afspraken. We zullen zien of ik het binnenkort in de praktijk breng.’
UT NIEUWS 2|2016 9